บนเส้นทางสายพระนิพพาน 98 บนเส้นทาง สายพระนิพพาน 98 98/01 หลวงปู่ตื้อ..เทศน์ไว้..คั้งใจฟัง ฟังเทศน์ยัง..ได้ธรรม..นำภาวนา ดูจิตใจ..ใครมัน..อันปรารถนา สมกับว่า..การกระทำ..คือความดี 98/02 คือความดี..ไม่มีชั่ว..ชัวร์เป็นบุญ ขอให้คุณ..ทำดี..อย่ามีถอย กระทำตัว..ให้ชั่วบาป..มันลดน้อย จนค่อยค่อย..หมดไป..ชั่วไม่มี 98/03 ชั่วไม่มี..ดีไม่เกาะ..จึงเหมาะสม ไม่ขื่นขม..สมค่า..การมาเกิด ปฏิบัติ..ขัดตน..เกิดผลเลิศ เป็นผู้เปิด..จิตตน..จนเห็นทาง 98/04 จนเห็นทาง..ตรงไป..ไม่หวนคืน ต้องรู้ยืน..ด้วยจิตมั่น..ไม่หวั่นไหว อยู่ในศีล..มั่นในธรรม..ที่ทำไป ล้วนอยู่ใน..กองบุญ..ทุนเดินทาง 98/05 ทุนเดินทาง..จากมนุษย์..สุดชีวิต พูดทำคิด..เพื่อตน..ก้าวพ้นทุกข์ ยอมทุกข์ยาก..บากหน้า..ไปหาสุข ชาตินี้บุก..ด้วยกรรมดี..วิถีธรรม 98/06 วิถีธรรม..นำดี..ตีละเอียด ไม่เบียนเบียด..ทนอด..ลดกระหน่ำ ไม่ทำชั่ว..กลัวลำบาก..ถ้าอยากนำ จึงรู้ทำ..แค่พอดี..ไม่มีภัย 98/07 ไม่มีภัย..ปัจจุบัน..และภายหน้า ต้องหาญกล้า..จำกัด..ตัดกิเลส ให้หมดสิ้น..ทุกปัญหา..เป็นสาเหตุ ประกาศเขต..ห้ามชั่ว..ที่ตัวเอง 98/08 ที่ตัวเอง..ต้องทำ..กำหนดจิต สิ่งที่ผิด..ศีลและธรรม..ไม่ทำแน่ ยึดเส้นทาง..จบกิจ..เป็นมิตรแท้ ไม่ยอมแพ้..จิตชั่ว..ที่ยั่วยวน 98/09 ที่ยั่วยวน..ชวนออก..นอกทางธรรม ไปก่อกรรม..ทำชั่ว..กลัวที่สุด ที่ต้องการ..ชาติสุดท้าย..กายมนุษย์ ต้องการหยุด..ชาติภพ..เพื่อจบกิจ 98/10 เพื่อจบกิจ..ปิดบัญชี..ทุกหนี้กรรม ที่กระทำ..ด้วยจิตเขลา..เมาตัณหา จึงเกิดแก่..เจ็บตาย..อยู่ไปมา ไม่ล้างลา..ได้สักที..บัญชีกรรม 98/11 บัญชีกรรม..ไม่จำกัด..ตัดแต่นี้ ที่ยังมี..กรรมเก่า..เข้ากระหน่ำ เป็นเศรษฐี..บัญชีบุญ..ตุนขึ้นนำ ทุกหนี้กรรม..บุญแผ่ไป..ไม่ประมาณ 98/12 ไม่ประมาณ..การแผ่ไป..สายกุศล เจ้ากรรมตน..ใกล้ไกล..จงได้รับ เมื่อจิตตื่น..ตลอดไป..ไม่ยอมหลับ ขอน้อมรับ..ทุกผลกรรม..ที่นำคืน 98/13 ที่นำคืน..ยืนยัน..อภัยทาน เพราะต้องการ..สิ้นสุด..หยุดทั้งหมด กรรมยิ่งก่อ..ต่อทวี..มีแต่คด เริ่มจากลด..แล้วละ..ชนะเลย 98/14 ชนะเลย..จิตตัว..เคยมัวเมา ที่เคยเอา..แต่อยาก..มากกิเลส เอาศีลคุม..จนรู้ละ..ปฏิเสธ จนเข้าเขต..แห่งธรรม..นำสู่ทาง 98/15 นำสู่ทาง..สายธรรม..นำนิพพาน จะเนิ่นนาน..เร็วไว..ใจกำหนด เส้นทางนี้..ทางตรงไป..ไม่เลี้ยวลด ทางคนคด..ไม่อาจผ่าน..มาด่านนี้ 98/16 มาด่านนี้..มีแต่ผู้..เข้าถึงธรรม ผู้ก่อกรรม..ทำเข็ญ..ไม่เห็นทาง เพราะว่าใจ..เขาปิด..จิตไม่ถาง ที่บังทาง..ล้วนกิเลส..เศษสิ่งชั่ว 98/17 เกิดแต่กรรม..ทำดี..ชี้ถึงผล บุญกุศล..ทำมา..พาพ้นทุกข์ เมื่อกายยัง..จิตดี..พอมีสุข กายไม่ลุก..จิตสลัด..ตัดทันที 98/18 ตัดทันที..ไม่มีเหลือ..เพื่อไม่เกิด ไม่กำเนิด..ไม่กำหนัด..จิตกำหนด ไม่ต้องไล่..ไขว่คว้า..อนาคต เพื่อจะปลด..ละวาง..ร่างมนุษย์ 98/19 ร่างมนุษย์..สุดท้าย..ตายแน่นอน ทุกขั้นตอน..สิ้นสุด..มีจุดจบ มีเจ็บป่วย..เจ้ากรรม..ตามสมทบ ไม่อาจหลบ..แต่รู้ตื่น..ยืนรับกรรม 98/20 ยืนรับกรรม..ก่อนเก่า..เราเคยก่อ สร้างหลุมบ่อ..ไว้ดักตน..ไม่พ้นแน่ น้อมรับเอา..แต่เกิดกาย..ไปจนแก่ พอนอนแผ่..ทิ้งกาย..ใช้จบกัน 98/21 ผู้อยู่ร่วม..ทั่วไป..ในโลกนี้ ใช้โลกี..ยธรรม..นำปฏิบัติ อยู่กับโลก..อันโชกชุ่ม..กรรมรุมกัด ปฏิบัติ..เพื่อหาจุด..พาหลุดพ้น 98/22 พาหลุดพ้น..หนทางมี..ไว้ให้คุณ ผู้สร้างบุญ..กุศล..ผลเบื้องหน้า ผู้รู้ทิ้ง..เด็ดขาด..ชาติชรา เดินออกมา..เป็นผู้..รู้ตื่นตน 98/23 รู้ตื่นตน..อยู่บนศีล..สมาธิ มีสติ..รู้ตัวตน..บนทางธรรม ว่านี่บาป..นั่นบุญ..คุณจงจำ จงกระทำ..เฉพาะบุญ..เถิดคุณเอย 98/24 เมื่อมีพระ..ที่จิต..คิดพูดทำ ไม่ก่อกรรม..ทำเข็ญ..เห็นแต่สุข มีแต่ศีล..แต่ธรรม..ไม่นำทุกข์ ยิ่งขุดลึก..สำนึกดี..มีขึ้นมา 98/25 มีขึ้นมา..จากจิต..คิดดีงาม นั่นคือความ..สงบระงับ..ดับกิเลส เราสามารถ..ทำได้..ทุกวัยเพศ อยู่ในเขต..แห่งธรรม..ครอบงำตน 98/26 ครอบงำตน..จากผล..ปฏิบัติ เงียบสงัด..นิ่งสงบ..ประสบสุข จิตร้อนเร่า..เราผวา..เข้าหาทุกข์ สงบสุข..จากที่ไหน..จะไหลมา 98/27 ทุกเพศวัย..โอกาสตาย..เท่ากันหมด ย่อมปรากฏ..ตลอดมา..หาตามสื่อ ไม่เคยมี..ยกเว้น..เป็นอยู่คือ จงฝึกปรือ..ปฏิบัติ..ฝึกหัดตน 98/28 ฝึกหัดตน..จนชิน..เกิดเป็นฌาน เมื่อชำนาญ..การมาไป..ของใจจิต เกิดปัญญา..พิจารณา..รู้ตรองคิด จนมีฤทธิ์..ตัดกิเลส..เหตุแห่งกรรม 98/29 เหตุแห่งกรรม..ตัดไป..ไร้พิษสง พอนั่งปลง..เพียงนิด..จิตปัดตก ปิดหมดแล้ว..ทุกขุม..หลุมนรก เพราะเรายก..จิตดี..หนีขึ้นบน 98/30 หนีขึ้นบน..ด้วยเชื่อมั่น..นิพพานมี ทำความดี..ทุกอย่าง..วางเป้าหมาย ไม่สะสม..กลัวถมตัว..ชั่วมากมาย พอเลี้ยงกาย..ชีวิต..ไม่ติดมัน 98/31 ทางสายนี้..ที่พุทธองค์..ทรงชี้บอก เป็นทางออก..ดีที่สุด..ของจุดจบ เป็นทางที่..ต้องการ..อยากพานพบ เปิดแนวรบ..กับจิต..เพื่อปิดเกม 98/32 เพื่อปิดเกม..ชีวิต..ที่ติดโลก บริโภค..กิเลสตัณหา..เป็นว่าเล่น จึงเป็นคน..ย่ำแย่..แค่เศษเดน ก่อกรรมเวร..ไม่สิ้นสุด..ฉุดลงต่ำ 98/33 ฉุดลงต่ำ..เห็นตำตา..ผู้มาเกิด ดูเอาเถิด..ผู้ตื่นตน..บนโลกนี้ ต่างยื้อแย่ง..แข่งฉิบหาย..ไม่หน่ายหนี ตายเป็นผี..อย่างคับข้อง..จองเวรกัน 98/34 จองเวรกัน..ไม่รู้คิด..จิตผูกพัน ไม่มีวัน..สิ้นสุด..จิตหลุดพ้น มากเวรกรรม..นำลิขิต..อิทธิพล ต่างดิ้นรน..ลงนรก..ตกโลกัณต์ 98/35 เกิดเป็นทุกข์..หลายเด้อ..เธอทั้งหมด ได้รับรส..หราบจำ..นำมาคิด เราก็ต่าง..หลงเพลิน..เดินทางผิด ทุกข์สะกิด..ว่าไม่ใช่..ให้กลับตัว 98/36 ให้กลับตัว..กลับใจ..ทางใหม่มี ชื่อทางดี..ทางกุศล..ผลคือสุข ทำไมต้อง..เดินทางเก่า..ให้เราทุกข์ หนทางสุข..มีให้เลือก..ไม่เสือกเดิน 98/37 ไม่เสือกเดิน..เพลินทาง..ลงนรก อันสกปรก..ที่จิต..ติดเป็นผัง ยิ่งแต่ทุกข์..สุดท้าย..เมื่อกายพัง เมื่อกายยัง..กลับหลังหัน..มันไม่สาย 98/38 มันไม่สาย..ดอกสู..ผู้รู้ตื่น มันขมขื่น..แค่ชาตินี้..ถ้าหนีพ้น อันความดี..มากมีฤทธิ์..ชีวิตตน ถึงส่งผล..ปิดอบาย..ไปชั่วกาล 98/39 หมาบ้านผม..นอนเลียแผล..ได้รับผล กรรมอันตน..กัดกะเขา..โดนเข้าบ้าง นอนเลียแผล..สบายใจ..ไม่ครวญคราง ตาสว่าง..ขึ้นมานิด..ถ้าคิดเป็น 98/40 ถ้าคิดเป็น..ก็จะเห็น..ผลแห่งกรรม เมื่อต่างคน..ต่างทำ..ก่อเกิดทุกข์ ไม่ว่าใคร..ทำก่อนใคร..ไม่สนุก ต่างรับทุกข์..กันทั้งคู่..ผู้ก่อกรรม 98/41 ผู้ก่อกรรม..จองเวร..กันไปมา ไม่ระอา..เบื่อหน่าย..มากในแค้น ไม่รู้ให้..อภัยทาน..เข้ามาแทน ก็โลดแล่น..ในบ่วง..ห้วงแห่งกรรม 98/42 มีทั้งพระ..ทั้งลูกแก้ว..อยู่ในตน ขอจงค้น..หาเอา..เหล่ามนุษย์ แค่ทำจิต..ให้ว่าง..วางตรงจุด ศีลบริสุทธิ์..ค้นพบได้..ไม่ยากเลย 98/43 สวัสดี..วันจันทร์..เป็นวันพระ จงชำระ..จิตใจ..ให้ใสผ่อง แกมีมา..ฝนฟ้า..หลั่งเนืองนอง จึงนั่งมอง..สายฝนพร่ำ..ซำบายใจ 98/44 สบายใจ..สงบจิต..ไม่ผิดหวัง เมื่อวางผัง..หวังผ่าน..ด่านมนุษย์ ขอสาปส่ง..ตรงไป..จนสิ้นสุด ไม่ต้องผุด..ต้องเกิดกัน..นิรันดร 98/45 นั่งหลับตา..ครั้งใด..ให้มืดมิด นั่งแล้วจิต..ใจสงบ..ย่อมพบสุข ถ้าใจจิต..อิจฉา..นั่งตาลุก แล้วจะสุข..อย่างไรเล่า..ท่านเจ้าขา 98/46 ท่านเจ้าขา..จงหาดี..ที่จิตตน จงอดทน..ค้นหา..อย่าท้อถอย จงทำดี..มุ่งมั่น..วิมานคอย แม้ทำน้อย..แต่เนิ่นนาน..มันมากเอง 98/47 มันมากเอง..ไม่ต้องเกรง..ดีจะล้น การหลุดพ้น..บ่วงกรรม..ทำดีชิน ไปจนกว่า..จะแดดิ้น..สิ้นชีวิน บุญกุศล..มารวมกัน..วันทิ้งกาย 98/48 วันทิ้งกาย..ไร้คนช่วย..ด้วยกายเรา เพียงอย่าเมา..ร่างกาย..เมาชีวิต จะขาดทุน..บุญเคยสร้าง..หนทางปิด จงลิขิต..ด้วยจิตอัน..ท่านมุ่งหวัง 98/49 ท่านมุ่งหวัง..ตั้งเป้า..เข้าให้ถึง อย่าให้ตึง..เกินไป..และไม่หย่อน ไม่แข็งกร้าว..เกินไป..และไม่อ่อน คิดดีก่อน..ค่อยเดินไป..ในเส้นทาง 98/50 ในเส้นทาง..ของผู้..อยู่ในธรรม หวังจะนำ..จิตตน..ก้าวพ้นทุกข์ ต้องฝึกตน..จนคุ้นเคย..เสวยสุข พร้อมกับปลุก..ให้ตื่นตัว..ไม่กลัวตาย 98/51 ไม่กลัวตาย..ก็ดี..แกมีมา มากศักดา..ข่มกัน..ขวัญผวา แล้วอ่อนแรง..ลงก่อน..อ่อนโรยลา เพียงเข้ามา..ทักทาย..ให้ชุ่มฉ่ำ 98/52 ให้ชุ่มฉ่ำ..น้ำจิต..ชีวิตตน เห็นทุกคน..เทียมเท่า..เกิดแต่กรรม เราเกิดมา..กรรมลิขิต..ไม่ผิดคำ ต่างล้มคว่ำ..คมำหงาย..จนตายแล 98/53 หวังผ่านพ้น..วังวน..อันวุ่นวาย หวังผ่านพ้น..ความตาย..อันไร้ค่า หวังจะเดิน..ตามทาง..ผ่านมรรคา หวังจะพา..จิตตน..พ้นปลักตม 98/54 พ้นปลักตม..บ่มเพาะ..เหมาะแก่ตน ต้องยอมทน..ทุกข์ยาก..มากกรรมเกาะ ที่เคยทำ..ทุกเวรกรรม..ตามเฉพาะ นั่งหัวเราะ..ยอมรับได้..มั่นในธรรม 98/55 มั่นในธรรม..คลำทาง..อย่างผู้ตื่น ความขมขื่น..ปกติ..มิเคยแปลก ทุกสิ่งอย่าง..เคยเป็นมา..น้ำตาแลก เจ้ากรรมแทรก..ก็น้อมรับ..ครับเคยทำ 98/56 อันร้านเพชร..เลอค่า..คนมาน้อย คนเข้าบ่อย..ทั้งคืนวัน..นั่นเซเว่น อันพระเจ้า..ท่านก็ฉัน..เช้ากะเพล ผู้ก่อเวร..คล้ายเซเว่น..ไม่เว้นวัน 98/57 อันเขาโค..แค่คู่..เรารู้กัน แต่ขนมัน..มากมาย..นับไม่ถ้วน อันปลาตาย..ไปตามน้ำ..ไม่ว่ายทวน ปลาเป็นล้วน..ว่ายทวน..ไปหาดี 98/58 อันธรรมะ..ก็มีขั้น..ท่านทั้งหลาย ไม่แยกชาย..แยกหญิง..เด็กผู้ใหญ่ ตั้งแต่ขั้น..ทะเบียนบ้าน..เป็นพุทธไง แล้วไล่ไป..จนอรหันต์..ขั้นนิพพาน 98/59 รู้แค่ไหน..พูดแค่นั้น..ในขั้นธรรม ที่สูงล้ำ..กว่านั้น..คงไม่ได้ เมื่อไม่รู้..ทำเป็นรู้..พูดออกไป ก็ยิ่งไกล..ความดี..ที่ในตน 98/60 ที่ในตน..เคยค้นหา..มาเนิ่นนม ทุกข์ระทม..สูญเสีย..ระเหี่ยจิต แต่ตื่นตน..สู้อดทน..จนได้คิด ว่าชีวิต..ร่างกาย..มิใช่เรา
|
เฒ่าจอย
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]
Group Blog All Blog
Link |
|||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |