บนเส้นทางสายพระนิพพาน 83

บนเส้นทาง

สายพระนิพพาน 83

83/01

ศีลนั้นช่วย..ให้คน..รู้ทนอด

อยู่ในกฏ..ในเกณฑ์..อันเป็นสุข

เมื่อรักษา..มั่นไว้..ก็ไม่ทุกข์

จะนั่งลุก..สุขกาย..สบายใจ

83/02

สบายใจ..ไม่ก่อกรรม..ให้ลำบาก

ทั้งทางปาก..กายใจ..ไม่กระทบ

ไม่ทำเอง..ไม่ยินดี..ไม่ใช้จบ

สุขสงบ..ตามประสา..ไม่หาเหตุ

83/03

ไม่หาเหตุ..มาใส่ตน..จนเดือดร้อน

พอมองย้อน..หนหลัง..นั่งไม่ติด

เพราะก่อกรรม..ทำชั่ว..อยู่เป็นนิจ

ศีลมันผิด..ทุกข้อ..ขอรับกรรม

83/04

ขอรับกรรม..บาปเก่า..เราคนก่อ

ไม่ขอต่อ..มุงตัด..แต่บัดดี้

ขอเชิญเถิด..มากัน..ท่านเจ้าหนี้

ไม่ขอหนี..ยอมหมด..กฏแห่งกรรม

83/05

กฏแห่งกรรม..ชาติสุดท้าย..ชดใช้ท่าน

ขอมุ่งมั่น..เดินหน้า..หาจุดหมาย

ฝ่าอุปสรรค..ขวากหนาม..และความตาย

หยุดไม่ได้..แล้วเจ้า..เราจะไป

83/06

ก็เมื่อศีล..คือสิ่ง..ปรารถนา

เมื่อจิตตรา..ตั้งมั่น..ไม่หวั่นไหว

เมื่อมีสิ่ง..วิ่งกระทบ..จบได้ไว

เพราะว่าใจ..ใช้ปัญญา..มาปัดตก

83/07

มาปัดตก..จิตตัด..ไม่กวัดแกว่ง

จิตแข็งแกร่ง..ไม่ปรุง..ไม่ฟุ้งซ่าน

เหตุที่จิต..คุมอยู่..รู้สันดาน

ออกอาการ..ปัดทิ้ง..ทุกสิ่งจบ

83/08

ทุกสิ่งจบ..สงบใจ..อยู่ในศีล

คิดถวิล..แต่ธรรม..นำจิตสูง

จิตสบาย..ทางกาย..ก็ไม่ยุ่ง

การนุ่งห่ม..แค่มิดชิด..จริตตน

83/09

นุ่งห่มขาว..เหมือนกัน..มันก็ดี

ระเบียบมี..มากวินัย..ในการฝึก

แต่ไม่อาจ..วัดได้..ใจส่วนลึก

เพียงรู้สึก..ว่าดี..มีวินัย

83/10

นุ่งห่มขาว..แค่ไหน..ใจยังแย่

ไม่อาจแก้..ไขได้..ใช้ผ้าขาว

นุ่งผ้าขาด..กวาดใน..ซะใสวาว

ก็ไปยาว..ขอเพียงนึก..ว่าฝึกใจ

83/11

ผู้เข้าถึง..ซึ้งในธรรม..เพียงน้อยนิด

เมื่อลองคิด..เหมือนเขาโค..มิใช่ขน

นอกจากนั้น..ดุจตามเทียน..เดินเวียนวน

ประวัติตน..ระบุว่า..ศาสนาพุทธ

83/12

เป็นชาวพุทธ..ไม่หยุดฆ่า..ลักขโมย

ทำไปโดย..เห็นแก่ตัว..ให้มัวหมอง

ยังผิดผัว..ผิดเมีย..พูดไม่ตรอง

ยังเสพของ..มึนเมา..ติดเหล้ายา

83/13

จะบอกใคร..เขาได้..อีตาเฒ่า

ก็ตัวเจ้า..เป็นยังไง..เอาให้รอด

อันคนอื่น..เรื่องของเขา..เราอย่าสอด

ยังบ่ฮอด..เลยนี่หว่า..อีตาเฒ่า

83/14

ตาเฒ่าเอย..วัยล่วงเลย..ห่วงอะไร

ยังห่วงกาย..หรือไม่..ใคร่ขอถาม

หรือว่าห่วง..คู่ชีวิต..ติดดงกาม

หรือห่วงลาม..ถึงสมบัติ..ตัดไม่ลง

83/15

ตัดไม่ลง..ห่วงลูกหลาน..มันยังเล็ก

หรือห่วงเด็ก..ห่วงกิ๊ก..จะพลิกผัน

ห่วงเพื่อนร่วม..อุดมการณ์..อันผูกพัน

หรือรอวัน..จะทิ้งร่าง..วางหมดแล้ว

83/16

บ่ายวันพระ..ชำระใจ..ไม่ขุ่นมัว

จงเกรงกลัว..เหี่ยวย่น..บนใบหน้า

จงยิ้มแย้ม..แจ่มใส..สุขอุรา

แล้วตีนกา..ไม่ปรากฏ..หมดห่วงใย

83/17

หมดห่วงใย..ใบหน้า..ก็เอิบอิ่ม

มีรอยยิ้ม..อย่างเมตตา..มาปรากฏ

นี่คือสุข..จากธรรมะ..พระสุคต

ตาใสสด..เปล่งประกาย..ไร้เล่ห์กล

83/18

ไร้เล่ห์กล..บนแววตา..ผู้มีธรรม

ประกอบกรรม..แต่ล้วนดี..เพื่อหนีทุกข์

รักษาศีล..ไว้จนครบ..ประสบสุข

นายกรรมบุก..นิ่งสงบ..เพื่อจบเกม

83/19

เพื่อจบเกม..จากลา..โมทนาบุญ

มอบแด่คุณ..เจ้ากรรม..ผู้นำส่ง

การผูกเวร..จองกรรม..ไม่ประสงค์

ไม่อยากหลง..เวียนว่าย..ในสงสาร

83/20

เมื่อเวรกรรม..กำลังไล่..คงไม่รอด

ขึ้นสุดยอด..ก็ต้องหล่น..ไม่พ้นแน่

เรื่องเวรกรรม..ยุติธรรม..เที่ยงตรงแท้

ไร้ทางแก้..ยุติธง..ก็คงโดน

83/21

ต้องวนเวียน..อย่างนี้..หนียังไง

กายกับใจ..แค่นี้..ไม่มีใหม่

แล้วเคยคิด..พิจารณา..มันบ้างไหม

ปล่อยลื่นไหล..จนสุด..ไม่หยุดใจ

83/22

ไม่ฉุดใจ..ไหลลงต่ำ..ย้ำวนเวียน

เป็นดุจเกวียน..หลงทาง..อยู่กลางป่า

เกิดเมื่อไร..สุดท้าย..ตายทุกครา

พระนิพพาน.นครา..สุขนิรันดร์

83/23

ขอจงอย่า..ผ่อนผันจิต..จนติดใจ

ให้ศัตรู..ภายใน..มันกล้าแกร่ง

เดี๋ยวจะถูก..ทัพทุกข์..บุกทิ่มแทง

ยามมีแรง..ต้องเด็ดขาด..พิฆาตมัน

83/24

พิฆาตมัน..กิเลสตัณหา..ตัวพาทุกข์

เป็นแค่สุข..ทางโลกีย์..มีเปลี่ยนผัน

ถ้าจิตแพ้..จูงจมูก..ไปผูกพัน

ก็เสร็จกัน..เป็นทาสเขา..จนเราตาย

83/25

จนเราตาย..ถ้าไม่สู้..ไม่รู้หลุด

ไม่รู้ฉุด..ก็เจ็บช้ำ..ย้ำทุกชาติ

รบชนะ..ชาติสุดท้าย..ให้เด็ดขาด

เพื่อประกาศ..อิสระ..ตลอดกาล

83/26

กาลเวลา..ไม่กำหนด..ลงไปได้

ว่าจะตาย..อายุขัย..เท่าไรแน่

คงแล้วแต่..ต้นทุน..บาปบุญแก

บ้างก็แค่..ไม่กี่ปี..ห็หนีตาย

83/27

อยากจะไป..ฝึกใจ..ให้รู้ละ

อย่าเฉยนะ..เพียรเร่งจิต..คิดแต่ตัด

จงตั้งใจ..ให้รู้เห็น..เป็นปรมัติ

ตั้งหน้าซัด..กับชั่ว..ในตัวเอง

83/28

เฮ้ยตาเฒ่า..แล้วเจ้าสู้..อยู่กับใคร

สู้กับใจ..ของตัวอยู่..จนกูแก่

ยังสู้กัน..ไม่ลดละ..ชนะแพ้

นักรบแท้..สู้กัน..ไปยันตาย

83/29

ไปยันตาย..กายแพ้..แต่จิตอยู่

ถ้าจิตรู้..ออกจากร่าง..ไปชั่งจิต

เห็นแล้วหนอ..กายรอเผา..เอาชีวิต

จงปลงจิต..ตัดกาย..ไม่หวนคืน

83/30

เห็นเจ้ากาย..เคยใช้มัน..พลันปรากฏ

ให้สลด..หดหู่..ดูแล้วเศร้า

มีแต่ล้วน..ของเสีย..ของเหม็นเน่า

มิน่าเล่า..ครูอาจารย์..ท่านรังเกียจ

83/31

น่ารังเกียจ..ยิ่งนัก..เจ้ากายนี้

ของดีดี..กินเท่าไร..เข้าไปเหม็น

ลอกหนังออก..ดูไม่ได้..ตายล่ะเวร

มันก็เป็น..เช่นหมูหมา..เวลาตาย

83/32

ยังจะรัก..อยู่ไหมเล่า..ตาเฒ่าเอ๋ย

จงเฉลย..ออกมาที..ดีตรงไหน

หรือว่ารัก..กายนี้มาก..ลำบากใจ

ยังห่วงใย..ซากเน่า..รอเผาทิ้ง

83/33

เมื่อรู้เห็น..ก็ปลงใจ..ไม่ไปติด

แต่ใช้สิทธิ์..รักษาไว้..ใช้ประโยชน์

ใช้สร้างทำ..ความดี..ไม่มีโทษ

คุณประโยชน์..มากมาย..เมื่อกายยัง

83/34

เมื่อกายยัง..ใช้ดู..ขัดถูจิต

เพื่อได้สิทธิ์..ข้ามไปยัง..ฝั่งที่ฝัน

กายยังดี..ใช้ทำทุน..คุณอนันต์

ตายจากกัน..ไม่อาลัย..ไปด้วยดี

83/35

ชีวิตอัน..ไม่มั่นคง..อย่าหลงติด

ต่างมีสิทธิ์..จะทอดกาย..ทุกขณะ

ไม่ต้องการ..ว่ายเวียน..จงเพียรละ

จิตจับพระ..มั่นไว้..ไม่หลงทาง

83/36

เมื่ออาทิตย์..ชิงดวง..จะล่วงลับ

อย่าชิงกลับ..มานะเจ้า..ไม่เข้าม่า

ขอจงไป..เลยลับ..ไม่กลับมา

โลกโลกา..ไม่น่าอยู่..หรอกสูเอย

83/37

เป็นคนดี..ไม่มีกลัว..หรอกความตาย

ขอทำใจ..แยกกาย..แยกสมบัติ

ทำอย่างนี้..ให้เป็น..ปรมัตถ์

จนเห็นชัด..มรรคผล..อันตนทำ

83/38

ยังลังเล..สงสัย..ก็ไม่หลุด

ก็จงขุด..ไปจน..พ้นสงสัย

ทำอย่างนี้..ได้อย่างนั้น..มั่นที่ใจ

จงทำไป..จนถึงจุด..ที่สุดธรรม

83/39

ใครที่คิด..ว่าตัวเอง..ดีไม่พอ

นั่นแหละหนอ..ความดี..เขามีอยู่

เขาเป็นผู้..ฉลาดไง..จึงไม่ชู

มึ่งเรียนรู้..ปฏิบัติ..ฝึกหัดตน

83/40

เอาความเฒ่า..เข้ามาตั้ง..นั่งดูตน

นี่หรือคน..ผู้เวียนว่าย..ไม่รู้สิ้น

ผู้หาเหา..ใส่หัวตน..มากมลทิน

น้ำตาริน..ทุกครั้ง..พอยังล่ะ

83/41

พอยังล่ะ..ตาเฒ่าเอย..วัยเลยล่วง

มาติดบ่วง..อะไรเล่า..เฒ่าปานนี้

หลังความแก่..ก็เจ็บตาย..วายชีวี

มันมีดี..ซ่ะที่ไหน..ร่างกายตน

83/42

ร่างกายตน..พาไปได้..ที่ไหนเล่า

ไปกับเรา..บุญกับบาป..หาบไปส่ง

จงเลือกทำ..ตามใจ..ใฝ่ประสงค์

ถ้ายังหลง..เวียนว่าย..ไม่ว่ากัน

83/43

ไม่ว่ากัน..อันชีวิต..ต้องคิดเอง

ถ้ากลัวเกรง..จะเกิดใหม่..ใจต้องกล้า

เข้าสำรวจ..ตรวจข้างใน..กายกายา

อ้าวตายห่า..ไปเขียงหมู..ดูคือกัน

83/44

ดูคือกัน..ที่หั่นกอง..ท่านลองนึก

กองพะเนิน..เทินทึก..อยู่ตรงหน้า

นั่นเครื่องใน..ตับไต..นั่นส่วนขา

เลือดสดหนา..อยู่ในถุง..ลุงเอาไร

83/45

ลงเอาไร..ตับหัวใจ..หรือเซียงจี๊

หรือจะชี้..เอาเนื้อ..ตรงส่วนไหน

เนื้อสะโพก..สามชั้น..สันนอกใน

เป็นยังไง..บ้างเล่า..ผู้เฒ่าเอย

83/46

ผู้เฒ่าเอย..เตรียมใจ..ไว้หรือยัง

ถ้ากายพัง..กลัวไหมเล่า..ท่านเจ้าขา

หรือผู้เฒ่า..มองเห็น..เป็นธรรมดา

กายกายา..สุดฝืน..คืนโลกไป

83/47

คืนโลกไป..ดีกว่า..อย่าหวนคืน

จงหยัดยืน..หลักการ..ด้วยใจมั่น

รักษาศีล..ปฏิบัติธรรม..ประจำวัน

สิ่งผูกพัน..คอยสลัด..ตัดเป็นช่อง

83/48

ตัดเป็นช่อง..วันต้องลา..ไม่อาลัย

เพื่อจะไป..ใสสด..หมดมัวหมอง

เรื่องทางบาป..อกุศล..ไม่ทนมอง

กายที่กอง..จบกัน..นั่นของโลก

83/49

นั่นของโลก..รอเน่า..เข้าเตาเผา

เคยหล่อเหลา..สาวสวย..ฮ่วยอยู่ไหน

พอแก่เฒ่าเฒ่า..เจ้าสวยหล่อ..ก็หลบใน

เหลือหัวใจ..อันงามล้น..รอพ้นโลก

83/50

จงมุ่งหน้า..หาความหมาย..ไม่มาเกิด

ขอจงเปิด..หัวใจดู..ท่านผู้เฒ่า

ใจท่านขุ่น..หรือดำปี๋..หรือสีเทา

จะขัดเกลา..อย่างไร..ถามใจดู

83/51

ถามใจดู..น่าจะรู้..จริตตน

จงอดทน..ค้นหา..ศึกษาธรรม

เมื่อศึกษา..แน่ชัด..ซัดกระหน่ำ

เพื่อจะทำ..จิตผู้เฒ่า..ให้วาวใส

83/52

ให้วาวใส..ไร้หมองมัว..ไปทั่วจิต

เพื่อชีวิต..สุขโลกนี้..ดีโลกหน้า

พระนิพพาน..อันแสนไกล..ตามไขว่คว้า

จิตไม่ล้า..ลุยไป..แม้กายพัก

83/53

แม้กายพีก..เพราะหักโหม..ไม่สมเหตุ

พระโลกเชษฐ์..ทรงห้าม..ความสุดโต่ง

ปฏิบัติ..จิตสบาย..ไม่หยิบโหย่ง

เพื่อให้โป่ง..ลอยไป..ไม่แตกก่อน

83/54

ไม่แตกก่อน..ถึงฝั่ง..ข้ามวังวน

ทำไปจน..ตัดกาย..ถึงท้ายสุด

เมื่อรู้ตัว..เฮือกสุดท้าย..กายมนุษย์

ถึงถึงจุด..ทิ้งกาย..ไม่เอาแล้ว

83/55

ไม่เอาแล้ว..กายมนุษย์..มันสุดทุกข์

เพราะเขาบุก..รุกกระหน่ำ..เจ้ากรรมท่าน

ทั้งทุกข์กาย..ทั้งทุกข์ใจ..สารพัน

อยู่กับมัน..ทุกข์มากมาย..เข้ารายล้อม

83/56

ไปด่าว่า..คนอื่น..เขาไปทั่ว

เข้าข้างตัว..ไม่เคยผิด..เจ้าจิตหลง

หวังจะขึ้น..ผิดแล้วท่าน..นั่นมันลง

มานั่งปลง..ดีกว่าเรา..ตาเฒ่าเอย

83/57

ตาเฒ่าเอย..เมียหลานลูก..อย่าผูกแน่น

อย่าตั้งแท่น..ฝังตรึง..ดึงไม่หลุด

บุญกรรมก่อ..ร่วมกัน..ฉันมนุษย์

ในที่สุด..มาอยู่ใกล้..ร่วมใช้กรรม

83/58

ร่วมใช้กรรม..ผูกพัน..อันเคยมี

มากบัญชี..ส่วนตน..อันวนวุ่น

อาจเดือดเนื้อ..ร้อนใจ..ไปถึงคุณ

จงพากัน..ทำบุญ..ไม่วุ่นใจ

83/59

ไม่วุ่นใจ..รักษาศีล..ฝึกปฏิบัติ

ปัญญาตัด..ห่วงหนี..ทีละเปาะ

ไปจนหลุด..สุดท้าย..แค่ใช้เกาะ

นั่นเป็นเพราะ..ร่วมชีวิต..ใกล้ชิดกัน

83/60

ใกล้ชิดกัน..มันมี..หน้าที่อยู่

ช่วยแลดู..กันและกัน..วันป่วยไข้

มีชีวิต..ต่างก็เป็น..กำลังใจ

ไม่ว่าใคร..ผัวพ่อแม่..ลูกหลานเมีย

 

 

 

 

 

 

 

Create Date : 18 กันยายน 2555 Last Update : 26 กันยายน 2555 12:14:36 น. Counter : 936 Pageviews.		0 comments
Share Tweet