บนเส้นทางสายพระนิพพาน 37

บนเส้นทาง

สายพระนิพพาน 37

37/01

อย่าดูหมิ่น..กษัตรา..ว่าเยาว์วัย

อย่าดูหมิ่น..ฟืนไฟ..ว่ากองน้อย

อย่าดูหมิ่น..อสรพิษ..ตัวกระจ้อย

อย่าดูหมิ่น..เณรน้อย..ไม่รู้ธรรม

37/02

ใครเขาว่า..จงยินดี..ชี้ขุมทรัพย์

ใครเขาว่า..น้อมคำนับ..รับเอาไว้

ใครเขาว่า..น้อมจิต..คิดตามไป

ใครเขาว่า..ไม่เป็นไร..ไม่ฆ่าเรา

37/03

อย่าเอาจิต..คิดลบหลู่..ผู้มีธรรม

จะเป็นกรรม..เท่าทำร้าย..ผู้ทรงศีล

จะอับจน..ปัญญา..น้ำตาริน

จะทำกิน..เลี้ยงปากท้อง..ไม่คล่องตัว

37/04

 คิดลบหลู่..ผู้มีคุณ..ต้นทุนหมด

กรรมตามกด..ชาตินี้..เป็นที่หวัง

จะเจ็บปวด..รวดราน..แทบบ้านพัง

แม้ชีพยัง..อุดมทุกข์..ถูกย่ำยี

37/05

เมื่อใจจิต..ติดโฉม..เนื้อนมไข่

คือฝักไฝ่..ตัณหา..ตัวพาหลง

สำคัญผิด..เดินปิดตา..เข้าป่าดง

แล้วก็คง..หล่นเหว..แหลกเหลวเอง

37/06

เห็นสวยรู้..หล่อรู้..ดูแค่ผ่าน

อย่าคิดอ่าน..ปรุงแต่ง..เปลืองแรงจิต

อสุภะ..เข้าละลาย..จะได้คิด

ช่วงชีวิต..หนุ่มสาว..ไม่ยาวนาน

37/07

เดินอวดโฉม..โฉบเฉี่ยว..เหี่ยวก็จบ

เอาแป้งตบ..ครีมแต่ง..แพงเสียปล่าว

เข้าหาธรรม..ผ่องใจ..ตาใสวาว

บอกเรื่องราว..ว่าธรรม..นำสุขใจ

37/08

เมื่อจิตยอม..ใจก็เย็น..เห็นเด่นชัด

ใครตามฟัด..ตามสะกิด..คิดดูก่อน

จิตคิดเห็น..เป็นกรรมเก่า..เราแน่นอน

ไปต่อกร..ยิ่งยุ่งยาก..ไม่อยากเจอ

37/09

 หล่นจากพรหม..เกิดใหม่..ไร้คู่ครอง

ได้แต่มอง..หาธรรม..ตามจิตเก่า

อาจมีรัก..ทักทาย..บางครั้งคราว

เพราะกรรมเก่า..ยังมี..หนี้ผูกพัน

37/10

ถ้าคู่กรรม..มาเกิดด้วย..ช่วยไม่ได้

ก็ต้องพ่าย..แพ้กรรม..นำครองคู่

ต้องการจบ..พบธรรม..นำเป็นครู

เอาจิตชู..ให้สูงไว้..เข้าไม่ถึง

37/11

เอาแต่เร่ง..เคร่งเกิน..นั้นเดินผิด

ต้องผ่อนจิต..พอสบาย..ถึงได้ผล/

เพราะถ้าจิต..ผ่อนคลาย..สบายตน

เกิดเป็นคน..สุดแค่นี้..ที่สุขใจ

37/12

เมื่อจิตสุข..คือที่สุด..ของจุดหมาย

รู้ขวนขวาย..ถอนใจ..คลายโลภหลง

ถ้าเกิดทุกข์..มากมาย..ใช้จิตปลง

ทุกข์ก็คง..ผ่อนคลาย..สุขใจแทน

37/13

ถ้าคนถาม..ได้อะไร..จากกายนี้

ก็จงชี้..ลงไป..ได้บุญบาป

จงขัดถู..จิตใจ..ล้างไคลคราบ

จิตรับทราบ..เฉพาะบุญ..ให้คุ้นเคย

37/14

 เมื่อจิตดี..มีคุณมาก..จากกายหยาบ

ชดใช้บาป..สร้างบุญทาน..การกุศล

เพื่อจบกิจ..ชาติสุดท้าย..จากกายตน

เกิดเป็นคน..บาปเคยทำ..ตามถามทวง

37/15

เจ้าเวรกรรม..กุมจิต..ผิดเป็นถูก

เพราะเคยปลูก..ต้นกรรม..ทำไว้ก่อน

เมื่อกำเนิด..เกิดกาย..กรรมไล่ต้อน

เป็นกระท้อน..ทุบให้ช้ำ..หวานฉ่ำใจ

37/16

 มีเงินทอง..มากมาย..ก็ตายหมด

เผาเงินสด..ส่งให้..ก็ไร้ผล

เปลี่ยนเป็นบุญ..ก่อนตาย..สบายตน

เงินมากล้น..บุญไม่ทำ..กรรมล่ะคุณ

37/17

คติพ่อ..แค่พอเพียง..เลี้ยงชีพตน

เป็นบุคคล..มุ่งหวัง..ทางสงบ

เป็นผู้สุข..กายใจ..ใครได้พบ

ต่างน้อมนบ..เฮฮา..มาเจอกัน

37/18

 อันตัวพ่อ..ก็มีธรรม..นำมาฝาก

เคยลำบาก..ร่วมฝ่าฟัน..ถึงวันนี้

เพราะความรัก..เข้าใจ..ใฝ่ความดี

ทุกข์ทุกที..ก็หลุดพ้น..ผลของบุญ

37/19

พ่อก็คน..ธรรมดา..หน้าแก่แก่

มีก็แต่..ความอดทน..จนเกิดผล

เข้าหาธรรม..นำมาใช้..ได้กับตน

ลูกทุกคน..จงจดจำ..นำไปใช้

37/20

มีปัญหา..อย่าทิ้งกัน..หันหน้าสู้

ช่วยกอบกู้..สถานะการณ์..ก่อนบานใหญ่

รวมความรัก..สามัคคี..มีห่วงใย

ทุกข์เท่าใด..ก็ผ่านพ้น..นะคนดี

37/21

  เมื่อลูกทุกข์..จงระลึก..นึกถึงพ่อ

ที่ย่อท้อ..จะเลือนหาย..ใจฮึดสู้

บุญกุศล..อย่าแชเชือน..เหมือนพ่อกู

ลูกก็รู้..ที่พ่อทำ..ช่วยนำทาง

37/22

อันความตาย..เป็นเหมือน..เครื่องเตือนตน

ให้เป็นคน..มีสติ..มิลืมหลง

โลกนี้มาก..สิ่งเร้า..ลากเข้าพง

จิตมั่นคง..ไม่นาน..นิพพานรอ

37/23

ชีวิตคือ..ทางผ่าน..ของการเกิด

เพื่อจะเปิด..ขึ้นบน..จากผลบุญ

ลงมาเกิด..ผลกรรม..ไล่ตามคุณ

เอาผลบุญ..เป็นกำลัง..หนีห่างกรรม

37/24

อยู่กับโลก..ทุกข์กาย..ใจสงบ

ต้องการจบ..พิจารณา..หาเหตุผล

เกิดกายมี..เจ้ากรรม..ตามทุกคน

อยากหลุดพ้น..ใช้ปัญญา..ค้นหาธรรม

37/25

หาทางจบ..สงบจิต..ไม่ติดสุข

ไม่เจ่าจุก..ทางโลก..ชุ่มโชกทุกข์

ไม่โวยวาย..ผลกรรม..ตามคลุก

แต่จงรุก..ค้นธรรม..จากกรรมใด

37/26

บาปกรรมทำ..ชาติใด..ขอใช้หมด

ถึงกำหนด..ตามทัน..ฉันยอมรับ

แค่ชาตินี้..ชดใช้..จนกายดับ

กรรมกำกับ..มาไม่ทัน..ฉันให้บุญ

37/27

เกิดเป็นคน..ดิ้นรน..จนสุดฤทธิ์

ด้วยความคิด..กำลัง..อย่างกับบ้า

ต้องการทรัพย์..ทั้งหลาย..ให้ได้มา

เลี้ยงกายา..คนรอบข้าง..สร้างครอบครัว

37/28

เหรียญสลึง..ห้าสิบตังค์..ใช้สร้างพระ

เพื่อชำระ..จิตเรา..ให้ขาวผ่อง

ร่วมสร้างพระ..กักตุน..ทุนสำรอง

ไว้จับจอง..พระนิพพาน..ในบั้นปลาย

37/29

มีสลึง..ห้าสิบ..หยิบออกมา

ตั้งจิตรา..อธิษฐาน..ฉันไม่อาย

ขอคล่องตัว..พบนิพพาน..ในบั้นปลาย

ให้ทุกข์คลาย..จิตสงบ..พบแสงธรรม

37/30

 ธรรมดา..คนขี้..มีแต่เหม็น

เพียงแค่เห็น..ก็เมิน..เดินหลีกหนี

พร้อมทั้งกลั้น..หายใจ..กลิ่นไม่ดี

แต่มันมี..ในตน..ทุกคนเลย

37/31

ขี้คนไหน..ใครว่าหอม..ขอดอมดม

อยากเชยชม..สักที..ขี้หอมหอม

ถึงจะวาย..ชีวา..ข้าฯยินยอม

ขี้หอมหอม..แสนไกล..ตามไปดม

37/32

พระพุทธองค์..ทรงเมตตา..พาพ้นทุกข์

กลับอยากสุข..ทางโลก..โดนโขกสับ

หลงฟุ้งเฟ้อ..เห่อโลก..ทุกข์โศกทับ

ใจย่อยยัย..สิ่งที่ได้..ไม่ยั่งยืน

37/33

 ได้มาก็..เสียไป..ไม่อยู่นาน

ไปตามกาล..ตามกรรม..เคยทำไว้

ทำกรรมหนัก..แว่บเดียว..เดี๋ยวก็ไป

ทรัพย์อันใด..ล้วนไม่จริง..เป็นสิ่งลวง

37/34

แม้ร่างกาย..ที่ใช้อยู่..รู้หรือไม่

ก็ไม่ใช่..ของเราแท้..แค่ยืมเขา

เขาให้ยืม..ไปจนแก่..แค่ชั่วคราว

หมดเรื่องราว..เมื่อตาย..ทิ้งกายเดิม

37/35

 กายของโลก..จิตของเรา..เลือกเอาเถิด

จะเลือกเกิด..หรือเสพสุข..แดนสวรรค์

หรือจะเลือก..ลงนรก..ตกโลกันต์

ไม่เอามัน..แล้วเกิดตาย..ไปนิพพาน

37/36

มีความดี..บ้างไหม..เอาไปอ้าง

พอมีบ้าง..ท่านยมบาล..ปล่อยผ่านก่อน

ไปสวรรค์..อันผลบุญ..คุณแน่นอน

แล้วต้องย้อน..รับผลกรรม..ไม่บำเพ็ญ

37/37

การดำเนิน..ชีวิต..อย่าคิดยาก

ได้มามาก..จ่ายน้อย..คอยแบ่งส่วน

การใช้จ่าย..ประจำ..ตามสมควร

อย่าเร่งด่วน..ใช้จ่าย..ไม่ระวัง

37/38

เอาสติ..มีอยู่หน่อย..ค่อยค่อยคิด

ว่าชีวิต..ของตัว..ชั่วมากไหม

แล้วแยกแยะ..ความชั่ว..ตัวอย่างไร

ที่ชั่วไป..พลาดพลั้ง..หรือตั้งใจ

37/39

ก็จิตเดียว..ดวงนี้..ทั้งดีชั่ว

ดูให้ทั่ว..จิตนี้..เอาดีได้

มีด่างดำ..ขัดถู..อย่าดูดาย

ถึงวันตาย..จิตนิ่ง..วิ่งขึ้นบน

37/40

อันเรานี้..มีจิตมา..แล้วก็ไป

สิ่งอันใด..ผูกพัน..นั้นส่วนเสริม

ตามส่งผล..ตัวคุณ..บุญบาปเดิม

ตามแต่งเติม..ให้คุณตัด..สลัดไป

37/41

ยังเกี่ยวเกาะ..กอดไว้..ก็ไม่จบ

จิตสงบ..คิดดู..รู้กรรมเก่า

มีเมตตา..นำทาง..ก็บางเบา

ไม่มัวเมา..ยึดไว้..ให้ทุกข์ตรม

37/42

กาลเวลา..ผ่านไป..วัยล่วงเลย

มันไม่เคย..สักหน..วนมาใหม่

จากทารก..หนุ่มสาว..คนกลางวัย

ล่วงเลยไป..แก่เฒ่า..จนเราตาย

37/43

มีพลัดพราก..เป็นรากเง้า..ของเผ่าพงษ์

ทุกท่านจง จดจำ..คำนี้ไว้

ตัวเองก็..พลัดพราก..ไปจากวัย

จะหาใคร..หนีได้..ไม่มีเลย

37/44

แม้ชาตินี้..ไม่ได้ทำ..แต่กรรมเก่า

ตามเขย่า..ไล่ขย่ม..เสียจมเบ้า

ถึงผ่าตัด..หมดสนุก..ทุกข์บางเบา

แต่ล่อเรา..เสียอาน..ถึงคลานเลย

37/45

พ่อผู้ให้..ไม่ท้อ..ผู้บ่ยั่น

ผู้ยึดมั่น..แต่ดี..ไม่มีถอย

มุ่งกระทำ..เทใจ..ใช่เลื่อนลอย

พ่อไม่คอย..โชคชะตา..มาถึงตัว

37/46

 คนเป็นพ่อ..พึงทำ..นำทางถูก

คนเป็นลูก..พึงดูแล..ทั้งแม่พ่อ

อย่าละเลย..หาเลี้ยง..อย่างเพียงพอ

พ่อแม่รอ..อย่าหายลับ..กลับไปดู

37/47

 พ่อแม่คน..ทำตน..เป็นตัวอย่าง

หนีให้ห่าง..สิ่งชั่ว..กลัวลูกเห็น

การสั่งสอน..ลูกอ่อนไหว..ต้องใจเย็น

ให้ลูกเป็น..ผู้รู้ธรรม..นำสังคม

37/48

ภูมิใจเถิด..ที่เกิด..เป็นมนุษย์

เพราะเป็นจุด..ใช้สิทธิ์..ก่อนผิดหวัง

เพื่อมรรคผล..พ้นอบายฯ..ก่อนกายพัง

เมื่อชีพยัง..ค้นคว้า..เสาะหาธรรม

37/49

มีหน้าที่..อย่างไร..ทำไปก่อน

อย่าย่อหย่อน..ทางธรรม..จำให้แม่น

ผลของธรรม..ติดตาม..ไปทุกแดน

ถึงขาดแคลน..ก็ผ่อนคลาย..ได้รวดเร็ว

37/50

กายไม่มี..อะไร..ใสสะอาด

แต่โอกาส..พอมีบ้าง..ล้างให้ใส

ล้างกิเลส..ถูกทาง..ล้างที่ใจ

เพื่อจะไป..พระนิพพาน..วันชีพวาย

37/51

แต่ละคน..อดกลั้น..นั่นจึงชิน

เคยได้ยิน.รำคาญ..มันก็เฉย

เคยขุ่นข้อง..หมองใจ..หายไปเลย

ทำให้เคย..เรียกว่าชิน..มันคือฌาน

37/52

ธรรมชาติ..ฝนผ่าน..มันก็หนาว

ผิวเคยขาว..ดำคล้ำ..ยามกรำแดด

มากทุกข์สุข..รุมเร้า..ไฟเผาแผด

เจ็บออดแอด..ยามชรา..เข้ามาเยือน

37/53

เมื่อคิดว่า..ตัวดี..มีข้อสอบ

ได้คำตอบ..เร็วพลัน..ดันสอบตก

ทำฮึดฮัด..หงุดหงิด..จิตสกปรก

อย่าไปหมก..เอาไว้..ไล่ออกมา

37/54

 เมื่อคิดหา..สิ่งชั่ว..ตัวเคยทำ

แล้วน้อมนำ..ปัญหา..มาแก้ไข

ไม่ต้องตอบ..ก็สอบผ่าน..ด่านต่อไป

จะมีชัย..วันทอดร่าง..อย่างแน่นอน

37/55

ว่าตัวดี..ได้อย่างไร..ใจยังขุ่น

ยังวายวุ่น..กะตัวเอง..เพ่งเล็งเขา

คนอื่นเลว..แสนดี..มีแต่เรา

เรียกว่าเมา..ชีวิต..ผิดแนวทาง

37/56

เขาทำผิด..เรื่องเขา..เราไม่เกี่ยว

อย่าห่อเหี่ยว..ชอกช้ำ..เขาทำชั่ว

ช่วยไม่ได้..เขาทำ..กรรมใส่ตัว

ถ้าเรามัว..คิดตามไป..ทุกข์ตายเลย

37/57

อันจงกรม..แปลว่า..การก้าวเดิน

ถึงเพลิดเพลิน..เพียงใด..ให้เรารู้

มีวิบาก..มากมาย..เตรียมใจสู้

จงเป็นผู้..เปิดใจ..ใช้ปัญญา

37/58

จิตรู้ตัว..ก้าวเดิน..เพลินการนับ

พร้อมกำกับ..ลมหายใจ..ไปเข้าออก

ให้ดวงจิต..เบาสบาย..ไม่ออกนอก

จิตก็บอก..ร่างกาย..ไปตามกาล

37/59

มองดูตัว..อย่ากลัวเงา..ของเราเอง

จงกลัวเกรง..ความชั่ว..ของตัวเรา

มันตามติด..ไม่เว้น..เป็นเหมือนเงา

ติดตามเรา..กว่าจะพ้น..จนนิพพาน

37/60

สัพพัญญู..รู้ทุกอย่าง..ต่างจากเรา

ผู้มัวเมา..มันทุกอย่าง..อย่างมืดมน

มีแต่ชื่อ..สกุลเด่น..ว่าเป็นคน

แต่ทำตน..คนละทาง..ต่างสิ้นเชิง

Create Date : 29 สิงหาคม 2555 Last Update : 30 สิงหาคม 2555 21:10:51 น. Counter : 904 Pageviews.		0 comments
Share Tweet