บนเส้นทางสายพระนิพพาน 27 บนเส้นทาง สายพระนิพพาน 27 27/01 วิปัสสนา..หาทางฉุด..หลุดพ้นโลก ไม่ใช้โชค..ใช้ปัญญา..หาเหตุผล เหตุเพราะกรรม..จึงเกิดดับ..กลับเป็นคน อยากหลุดพ้น..ต้องตัดกรรม..นำตัดกาย 27/02 จงคิดใหม่..คิดให้ดี..อย่างมีหลัก โลกีย์หนัก..อยากทุกสิ่ง..วิ่งเสะหา ไม่สมหวัง..อ่อนเพลีย..เสียน้ำตา สมอุรา..ก็โห่ร้อง..ฉลองชัย 27/03 เมื่อเกิดขึ้น..ก็ทรงอยู่..แล้วดับไป ก็จะใคร..ที่ไหนเล่า..เรานี่แหละ ได้พระธรรม..พุทธองค์..ทรงชี้แนะ ก็ชำแหละ..เจ้าร่างกาย..ภายในเรา 27/04 มีปัญญา..ดูรู้เห็น..แล้วเว้นวาง อย่าทำราง..ให้เลว..ได้เลื่อนไหล จิตสะสม..มากจริง..สิ่งจังไร ค่อยตัดไป..ทีละขั้น..จนมั่นใจ 27/05 วันเวลา..ล่วงทุกวัน..มันไม่หยุด จะลากฉุด..ดึงยังไง..ก็ไม่อยู่ นานหลายปี..ก็ยิ่งแย่..แก่เลยกู ลองคิดดู..จากนี้ก็..รอวันตาย 27/06 แม้ถูกที่..ยังเวลา..มาไม่ได้ ต้องขึ้นป้าย..รอเวลา..จะมาถึง พอถูกที่..ถูกเวลา..แม้ว่าดึง ต้องขาดผึง..ดึงยังไง..ได้เวลา 27/07 กายวาจาใจ..ทุจริต..ผิดแต่ต้น จะหนีพ้น..ขุมนรก..ยังไงได้ มันทุกข์จัง..อับจน..ทุรนทุราย กระวนกระวาย..เป็นอาจิณ..จนสิ้นลม 27/08 หยุดทำบาป..ทั้งสิ้นหนอ..พ่อแม่คุณ ทำแต่บุญ..ให้มันติด..จิตแจ่มใส พระนิพพาน..มีนี่นา..หาทางไป สุขใดใด..ก็ไม่เท่า..เข้านิพพาน 27/09 กรรมฐาน..สี่สิบกอง..มองสักนิด ลูกมีสิทธิ์..ขอแค่หนึ่ง..ส่งถึงได้ ค้นหาดู..ถูกจริต..ติดกองใด ตรงกับใจ..ใช่ถูกต้อง..รับรองดี 27/10 เกิดมาที..ก็มีทุกข์..มัสุขมั่ง รวยก็ชั่ง..จนก็เฉย..ไม่เคยบ่น มีก็กิน..ไม่มีงด..ต้องอดทน เป็นแค่คน..มีกาย..เดี๋ยวตายแล้ว 27/11 มีหลวงพ่อ..คอยดึงฉุด..ให้หยุดชั่ว ก็ยังมั่ว..ตาใสใส..ให้หม่นหมอง คิดบ้างซี..ตาดีดี..มีใครมอง บุญเป็นกอง..ไม่อยากได้..ชอบไฟลน 27/12 มีความทุกข์..ซุกทั่วไป..ในโลกหล้า จงพิจารณา..ใคร่ครวญ..ให้ถ้วนถี่ เราเกิดขึ้น..เติบใหญ่..ดับชีวี มีแค่นี้..จริงจริง..สิ่งที่เจอ 27/13 ตั้งแต่เกิด..หลายกาล..วัยผ่านมา ใกล้เวลา..ทอดกาย..ไปเป็นผี ก็ตั้งจิต..สงบใจ..อยากไปดี ตายทั้งที..ให้สิ้นสุด..ไม่ผุดเกิด 27/14 แรกจิตตั้ง..หวังพุทธะ..ขอละจาก คงลำบาก..เคยตั้งใจ..ขนย้ายสัตว์ ทุกข์มารุม.รอบกาย..เห็นได้ชัด ขอลาตัด..ลัดสู่แดน..พระนิพพาน 27/15 ทานบารมี..กำลังใจ..เต็มในทาน ไม่ต้องการ..เอาหน้า..ทานข้าให้ เพราะอยากทำ..อยากช่วย..ด้วยเต็มใจ ที่ให้ไป..ไม่ต้องการ..ท่านตอบแทน 27/16 ศีลบารมี..กำลังใจ..เต็มในศีล เป็นดุจหิน..ใครทุบปัง..ก็ยังเฉย สิ่งยั่วเย้า..เชิญเรียงหน้า..เข้ามาเลย ก็เหมือนเคย..แค่กระทบ..แล้วจบไป 27/17 เนกขัมมะ..บารมี..ใจที่จับ ไประงับ..ตัวนิวร..ให้อ่อนล้า แล้วบวชใจ..ตัดนิวร..ก่อนอำลา เอาวิชชา..ตัดสังโยชน์..ไปโลดเลย 27/18 ใช้ปัญญา..บารมี..หาที่เกิด ที่กำเนิด..เพราะกำหนัด..ตัดให้ได้ รกกิเลส..รกตัณหา..ปัญญาดาย ตัดจนไป..พบวิชชา..พานิพพาน 27/19 วิริยะ..บารมี..กำลังใจ สู้ต่อไป..แม้อุปสรรค..จักขวางกั้น ไม่ยอมแพ้..แม้ต้องตาย..วายชีวัน จะฝ่าฟัน..มากมายจัง..กำลังใจ 27/20 อีกขันติ..บารมี..ที่อดทน จะสู้จน..ถึงที่สุด..ไม่มุดหนี จะเข้มแข็ง..แรงกายใจ..ฉันยังมี ตายกับดี..จะได้ตัด..ลัดไปเลย 27/21 สัจจะบารมี..นี่ไง..ใจตั้งมั่น ที่ทำนั่น..ไม่ยอมละ..ผละหลีกหนี ใครเยาะเย้ย..เหยียดหยาม..ก็ตามที แรงใจมี..ดีให้ได้..ให้สัจจะ 27/22 อธิษฐาน..บารมี..กำลังใจ ทุกวันไป..ขอนิพพาน..กันชาตินี้ บุญทุกครั้ง..อธิษฐาน..ในทันที แล้วก็พลี..อุทิศไป..ไม่ประมาณ 27/23 มีเมตตา..บารมี..ตั้งไว้มั่น ไม่ว่าท่าน..เป็นศัตรู..หมู่คอยผลาญ แผ่เมตตา..แล้วก็ให้..อภัยทาน ไม่ต้องการ..จองเวรใคร..ขอไปเลย 27/24 อุเบกขา..บารมี..กำลังใจ มีสิ่งใด..กระทบปัง..จิตวางเฉย สิ่งใดเกิน..กฏแห่งกรรม..ปล่อยตามเลย ทำให้เคย..จิตไม่ขุ่น..ไม่วุ่นวาย 27/25 พระพุทธองค์..ย่างบาทนำ..ก้าวตามไป ก็เอาใจ..เอาจิต..คิดตามท่าน เมื่อพุทธองค์..ทรงหยุดยัง..พระนิพพาน อย่ามัวคลาน..ข้ามถนน..รถชนตาย 27/26 ถ้าใจเจ้า..สกปรก..รกกิเลส ไปเป็นเปรต..สัตว์นรก..ตกแน่แน่ ไปเกลือกกลั้ว..ไม่ปลดเปลื้อง..เรื่องของแก อยากตอแย..แหย่เจ้ากรรม..ก็ตามใจ 27/27 สรรพสัตว์..ทั้งหลายเอ๋ย..เคยก่อเวร ถูกกะเกณฑ์..มาใช้กรรม..ที่ทำเขา แค่เป็นสัตว์..เดรฉาน..นั้นกรรมเบา รอวันเจ้า..พ้นเศษกรรม..ตามผลบุญ 27/28 ถูกทดสอบ..ด้วยรูปรส..อดให้ได้ การเวียนว่าย..ทุกข์แท้หนอ..ไม่ขอเกิด แค่คิดได้..ก็สยอง..กองทุกข์เปิด หยุดเสียเถิด..อย่าไปปรุง..มุ่งนิพพาน 27/29 เมื่อความทุกข์..ตามคุกคาม..ถามทันใด มาอย่างไร..จงเอาจิต..คิดวิเคราะห์ อาจมากเหตุ..มายผล..จนหัวเราะ ที่จำเพาะ..กับเรานั้น..มันผลกรรม 27/30 มีปัญญา..หาเหตุได้..ไม่เคยยาก ที่ทุกข์มาก..เป็นเพราะใจ..ไม่ยอมรับ ก็ถูกยื้อ..ถูกยุด..ถูกฉุดจับ ถูกกำกับ..ด้วยกรรมชั่ว..ตัวเคยทำ 27/31 ถูกหลอกลวง..ด้วยอามิส..ก็ติดใจ ทำสิ่งใด..ก็คิดหวัง..ตั้งจิตผิด ปัญญามี..มากมุมมอง..ก็ลองคิด ก็อามิส..กองเป็นตั้ง..หวังอะไร 27/32 เพราะเคยฆ่า..จึงถูกฆ่า..ตามล่าบ้าง ด้วยการจ้าง..เจตนา..หรือประมาท ผลของกรรม..เคยทำไว้..ไม่เคยพลาด อีกกี่ชาติ..เป็นหมูหมา..เขาฆ่ากิน 27/33 พรหมวิหาร..สี่ประการ..งานไม่หนัก ค่อยค่อยปัก..เป็นธงชัย..ให้ใจผ่อง พระนิพพาน..อยู่ไม่ไกล..เอื้อมหมายปอง หมั่นประคอง..พรหมวิหาร..ให้มันชิน ? 27/34 มีเมตตา..ความรัก..เป็นหลักใหญ่ มุ่งฝักไฝ่..ทางกุศล..คนก็รัก การโกรธเกลียด..หลีกไกล..ใจต้องหนัก เอาจิตปัก..ที่เมตตา..อย่าให้คลอน 27/35 มีกรุณา..ความสงสาร..งานที่สอง เพื่อสนอง..แนวทาง..อย่างสันติ เมื่อสงสาร..นั้นเป็นมิตร..คิดดูสิ มีสติ..เบาสบาย..ให้แบ่งปัน 27/36 มุทิตา..จิตยินดี..ที่เขาทำ มีประจำ..อยู่ที่ใจ..ไม่อิจฉา ใครทำดี..ยินดีด้วย..ร่วมโมทนา เต็มอัตรา..พรหมวิหาร..ท่านควรทำ 27/37 อุเบกขา..จิตสงบ..พบปัญหา แล้วปุจฉา..กฏแห่งกรรม..นำมาคิด มันหนักเกิน..ก็วางไป..ใจอย่าติด เมื่อใช้สิทธิ์..ช่วยไม่ได้..ปล่อยไปเลย 27/38 บารมีเต็ม..ขั้นต่ำ..คลำถูกทาง เต็มขั้นกลาง..ทางนี้หนอ..พอมองเห็น เต็มปรมัติ..เห็นถนัด..มองชัดเจน นิพพานเป็น..สุขแท้หนอ..ขออยู่เลย 27/39 อนุสสติ..สิบประการ..ตรวจทานนิด ในชีวิต..เคยทำไหม..ลองไล่หา สมองมี..อย่าทิ้งไป..ใช้ปัญญา มีเวลา..ใคร่ครวญพิศ..ติดที่ใด 27/40 จาคานุสสติ..กรรมฐาน..คือการให้ ก็ลองไล่..ทานของเรา..เล่าไม่หมด ธรรมทาน..สังฆทาน..วิหารคต อาหารมด..อาหารปลา..เรียกว่าทาน 27/41 สีลานุสสติ..กรรมฐาน..ท่านลองตรึก ควรต้องฝึก..นึกถึงศีล..ว่ามีไหม จะศีลแปด..ศีลห้า..ก็ว่าไป รักษาไว้..ด้วยชีวิต..ของขั้นศีล 27/42 พุทธานุสสติ..กรรมฐาน..มั่นที่ใจ นึกทีไร..พุทธองค์..ชัดตรงตรงหน้า เห็นพระองค์..ก็สุขใจ..ได้ทุกครา อัญเชิญมา..ด้วยบริสุทธิ์..ผุดที่ใจ 27/43 ธัมมานุสสติ..กรรมฐาน..นั้นก็งาม นึกถึงธรรม..พุทธองค์..ทรงสั่งสอน อยากหลุดพ้น..จงฝึกหัด..ตัดนิวร ธรรมทุกตอน..ล้วนความจริง..สิ่งแน่นอน 27/44 สังฆานุสสติ..กรรมฐาน..กันเราหลง อริยสงฆ์..ทรงช่วยย้ำ..ธรรมคำสอน เป็นครูบา..ปฏิบัติ..ถูกขั้นตอน จึงแน่นอน..คอยช่วยชี้..ทางที่เดิน 27/45 เทวตานุสสติ..กรรมฐาน..กาลเหมาะสม เทวาพรหม..นึกถึงท่าน..นั้นมีผล ทำความดี..อุทิศพลัน..ท่านช่วยดล เกิดเป็นคน..จึงควรนึก..ตรึกแต่ดี 27/46 อุปสมานุสสติ..กรรมฐาน..นิพพานหนอ เพียงแค่ขอ..ให้ระลึก..นึกให้บ่อย อย่าปล่อยทิ้ง..ให้เนิ่นนาน..นิพพานคอย หวังล่องลอย..คิดทุกวัน..นิพพานเทอญ 27/47 กายคตานุสสติ..กรรมฐาน..คิดให้ไว อันว่ากาย..คนเรา? ย่อมเฒ่าแก่ ครั้นเมื่อเรา..ตายพ้น..คนไม่แล มันเปลี่ยนแปร..ทุกคืนวัน..จนมันตาย 27/48 มรณานุสสติ..กรรมฐาน..นั้นคิดหน่อย คิดให้บ่อย..เกิดกายพลัน..นั้นตายแน่ จะเป็นวัน..เดือนปีไหน..ก็แล้วแต่ มันตายแน่..และฉันก็..รอวันนั้น 27/49 อานาปานุสสติ..กรรมฐาน..แน่แท้เจ้า หายใจเข้า..หายใจออก..บอกสติ ทั้งเข้าออก..ระลึกรู้..คิดดูสิ จงชำนิ..ชำนาญ..การหายใจ 27/50 ถึงวันเกิด..ทีไร..ความตายใกล้ แก่ก็ไล่..ตามล่า..ล้าสังขาร เคยเต่งตึง..ถอดถอน..เป็นหย่อนยาน ออกอาการ..ชราภาพ..ทราบไหมคุณ 27/51 แค่รอคอย..อย่ารำคาญ..แม้นานเกิน ค่อยก้าวเดิน..ไปตามแนว..แถวลำดับ ช่องไหนว่าง..เดินตรงแน่ว..แถวขยับ ใจอย่าจับ..ให้วุ่นวาย..หน้าไม่งาม 27/52 เสียงพระสวด..ใช้สิทธิ์บ้าง..นั่งฟังท่าน จิตตั้งมั่น..ไม่เป็นไร..ไม่รู้เรื่อง แค่ตั้งใจ..ได้รับฟัง..ตังค์ไม่เปลือง เห็นสีเหลือง..มือวันทา..ผ้าพุทธองค์ 27/53 เหมือนค้างคาว..ห้าร้อยตัว..มัวฟังเพลิน ขอบเหลือเกิน..สวดไพเราะ..เพราะสุดสุด ฟังสวดเพลิน..อนิจจา..ปล่อยขาหลุด ตายที่สุด..เป็นเทพไท..ไปดาวดึงห์ 27/54 สัตว์ไม่รู้..ใช้หูฟัง..ยังมีผล เราเป็นคน..ควรฟังนิด..อย่าปิดหู ปัญญามี..รับฟังได้..ไม่ต้องดู เห็นไหมงู..ค้างคาว..เขาได้ดี 27/55 มีชีวิต..แค่ชั่วคราว..ไม่ยาวนัก ควรตระหนัก..ทางทานบุญ..คุณทั้งหลาย การทำบุญ..เป็นคุณตัว..อย่ากลัวอาย ถึงวันตาย..เกาะผลบุญ..ที่คุณทำ 27/56 เมื่อคุณหนู..กัดจีวร..ขาดไปแล้ว ก็หาแมว..มาเลี้ยงกัน..มันหลวงพี่ หาข้าวปลา..ให้ครบถ้วน..ขุนอ้วนพี จะให้ดี..จ้างแม่ครัว..กลัวอดตาย 27/57 แค่จัดของ..ให้ดูดี..ที่มีอยู่ ผ้าในตู้..ในห้องหับ..พับสะอาด ใต้เตียงตู้..ที่ท่านอยู่..ถูเก็บกวาด ถ้าสะอาด..ทั้งน่าดู..หนูไม่มอง 27/58 หาทางแก้..ทางป้องกัน..ท่านอย่าก่อ ลงทุนต่อ..ยิ่งแต่แย่..แก้ที่ท่าน ท่านเป็นพระ..ชำระใจ..ไม่ผูกพัน รู้เท่าทัน..ก็สงบ..พบแนวทาง 27/59 พิจารณา..เข้าไป..ในกายเรา มีของเน่า..ของเสีย..อยู่ที่ไหน หรือเสียหมด..เยอะมาก..ยากบรรยาย เรื่องของกาย..หมดลมเข้า..เน่าหมดเลย 27/60 ไม่มีดี..สักอย่าง..ค่อยวางไป ค่อยปรับใจ..ให้ยอมรับ..ไม่คับแค้น มีมากคน..โดดเข้าคลุก..ได้ทุกข์แทน สาวหนุ่มแน่น..แค่แวบเดียว..เหี่ยวก็ตาย ? ? ? ? ? ? ? ? |
เฒ่าจอย
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]
Group Blog All Blog
Link |
|||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |