บนเส้นทางสายพระนิพพาน 42

บนเส้นทาง

สายพระนิพพาน 42

42/01

พาชีวิต..หมุนเวียน..เปลี่ยนผ่านไป

เปลี่ยนจากไฟ..ให้เป็นน้ำ..ชุ่มฉ่ำจิต

เป็นผู้ละ..นอบน้อม..พร้อมอุทิศ

พาชีวิต..ก้าวล่วง..พ้นบ่วงกรรม

42/02

เบื่อชีวิต..อึดอัดหนอ..รอเจอสุข

เฝ้าปลอบปลุก..เดี๋ยวมีมา..อย่าด่วนท้อ

วันเดือนปี..ผ่านไปเปล่า..เฝ้าแต่รอ

เมื่อบอกพอ..ดวงตาเปิด..เกิดปัญญา

42/03

เมื่อไม่พอ..รอเท่าไร..ก็ไม่สุข

ทุบเสียจุก..เจ็บช้ำ..น้ำตาตก

มากความอยาก..วุ่นวาย..คล้ายนรก

การเข็นครก..ขึ้นเขาไป..ง่ายดายกว่า

42/04

จิตไม่ฝึก..เจอความโกรธ..โดดเข้าใส่

สนุกใหญ่..ตามไล่ฟัด..ขัดใจข้า

เคยสูงส่ง..กลับกลาย..ไร้ราคา

รีบพัฒนา..จิตเร็วไว..ก่อนตายลง

42/05

นั่งหัวเราะ..ฮ่าฮ่า..หมามันเห่า

หมาตัวเก่า..อยู่มานาน..จนมันแก่

พอเดินมา..มันเห็นเข้า..เห่าเลยแก

ความจำแล..มันหดหาย..ไปตามกาล

42/06

ใครเขาด่า..แค่รู้ไว้..ไม่ได้ชม

อย่าพายลม..มารดาท่าน..อดกลั้นไว้

เป็นจอมยุทธ..สติฉุด..หยุดว่องไว

ต้องทำใจ..นิ่งสงบ..สยบมาร

42/07

ใช้การละ..เพื่อบรรลุ..มุมานะ

ได้ทั้งพระ..ชีเณร..เถรฆราวาส

ด้วยดวงจิต..คิดดำริ..มิหวั่นหวาด

ขอโอกาส..ชาติสุดท้าย..ใช้ร่างกาย

42/08

การลดละ..ควรเร่งรัด..แล้วตัดฉับ

ต้องกำกับ..ที่จิตท่าน..มั่นคงยิ่ง

ที่ตั้งเป้า..วางเอาไว้..ทำได้จริง

เท่ากับอิง..กระแสธรรม..นำพ้นภัย

42/09

ฉากสุดท้าย..คือตายจาก..ยากที่สุด

ต้องจากบุตร..สามีภรรยา..ลาญาติมิตร 

ต้องจากถิ่น..ไปเลย..เคยสถิต

มีแต่จิต..ท่องไป..สายบาปบุญ

42/10

เป็นหลวงพ่อ..อย่าหลงผิด..กิจมากมี

ปฏิบัติดี..ปฏิบัติชอบ..ตอบปัญหา

ช่วยรักษา..เขตอาวาส..พระศาสดา

ช่วยนำพา..สาธุชน..พ้นบ่วงมาร

42/11

ทั้งเงินทอง..ทรัพย์ทั้งหลาย..หลั่งไหลมา

ตามศรัทธา..ของญาติโยม..ชมชอบท่าน

ไม่หลงผิด..ว่าของเรา..รู้เท่าทัน

เดี๋ยวโลกันต์..อเวจี..เป็นที่ไป

42/12

ถ้าไม่บวช..เป็นพระ..ใครจะถวาย

ต้องขวนขวาย..หาเงินทอง..อดท้องกิ่ว

บวชเข้ามา..ทรัพย์มากล้น..คนเข้าคิว

จีวรปลิว..นั่งรถโก้..โธ่หลวงตา

42/13

เป็นเจ้าอาวาส..ใช้อาวุธ..คือพุทธรรม

เป็นผู้นำ..จิตวิญญาน..ต้านกิเลส

เพื่อปกป้อง..ศาสนา..พระโลกเชษฐ์

ด้วยถือเพศ..อันสันโดษ..โปรดญาติโยม

42/14

ได้ขุมทรัพย์..ญาติโยม..ระดมสร้าง

เพื่อเปิดกว้าง..ทางกุศล..ผลเบื้องหน้า

เจ้าอาวาส..ทางวัด..ร่วมพัฒนา

ให้ศาสนา..คงมั่น..ถึงบั้นปลาย

42/15

โบสถ์วิหาร..ศาลา..พากันซ่อม

อย่าตั้งป้อม..เอาแต่ฮือ..รื้อสร้างใหม่

ก็แค่เก่า..ไม่ได้พัง..สร้างทำไม

ควรทำไป..ตามเหตุผล..ที่ตนมี

42/16

วิหารทาน..นั้นมากมาย..สร้างไม่เสร็จ

สูตรสำเร็จ..ท่านสมภาร..วายปราณก่อน

สามสมภาร..วายปราณ..บนกองฟอน

ทิ้งแน่นอน..วัดร้างไป..พระไม่มี

42/17

บวชเป็นพระ..เตรียมพร้อม..น้อมอุทิศ

แม้ชีวิต..ยอมมรณา..คาผ้าเหลือง

เพื่อพระศาสน์..รักษาไว้..ให้รุ่งเรือง

เป็นอีกเฟือง..ตามรอยบาท..พระศาสดา

42/18

ห่มผ้าเหลือง..ห่มอย่างไร..ไม่ให้ร้อน

ต้องมองย้อน..ตอนรู้สึก..นึกอยากห่ม

ตัดไม่เหลือ..ความสุข..ความทุกข์ตรม

เดินจงกลม..หาทางจบ..สงบใจ

42/19

ที่ท่านบวช..ไม่สึกแน่..หรือแค่ลอง

หรือประคอง..ช่วงชีวิต..ที่ติดหล่ม

หรือบวชตาม..ประเพณี..คนนิยม

หรือทุกข์ตรม..อกท่านหัก..มาพักใจ

42/20

บวชเมื่อแก่..รู้สึกกาย..ไม่ใช่เรา

เลิกมัวเมา..กับความหล่อ..ไปป้อสาว

หยุดดีกว่า..ทางโลกีย์..ราคีคาว

ต่อยิ่งยาว..เพราะฉะนั้น..ต้องบั่นลง

42/21

เมื่อครองผ้า..จงอภัย..ให้ทั้งหมด

ที่ปรากฏ..ทั้งชาตินี้..ชาติไหนไหน

ด้วยดวงจิต..ครองผ้านี้..ไม่มีนัย

ที่ตั้งใจ..เพื่อจบกิจ..ปิดบัญชี

42/22

บวชเข้ามา..ครูอาจารย์..ประทานพร

ตัวละคร..อยู่ในวัด..ก็ชัดแจ้ง

มีครบหมด..บทร้ายดี..ขอชี้แจง

ต้องแสดง..ให้เหมาะสม..ผู้บ่มตน

42/23

ถ้าบวชมา..เพื่อบ่น..นั่งทนทุกข์

นิมนต์ลุก..ไปปรงผ้า..ลาสึกเสีย

เอาแต่จิต..ส่งออกนอก..บอกเลยเพลีย

จึงขอเชียร์..ฝึกไม่ได้..สึกไปเลย

42/24

ห่มผ้าเหลือง..ชอบผ้าลาย..อายแทนจัง

ศาสน์จะพัง..ผ้าจะเปื้อน..เดือนจะดับ

บวชทั้งที..มีกายใจ..ไม่ระงับ

สึกเถอะครับ..อย่าอยู่ทน..ให้คนชัง

42/25

เรียนเพื่ออวด..บวชเพื่อโก้..โชว์วิชั่น

หรือเพราะท่าน..ตั้งใจ..จะไม่เกิด

หรือต้องการ..กินของฟรี..รสดีเลิศ

หรือเพื่อเปิด..ปัญญา..ศึกษาธรรม

42/26

เป็นพระดี..ศึกษาทุกข์..สุขไม่ข้อง

จิตคอยจ้อง..เจ้ากายนี้..ทุกข์มีไหม

แล้วชำแหละ..แยกแยะออก..ดูนอกใน

จนมั่นใจ..ว่าไม่ผิด..มีจิตเดียว

42/27

เมื่อรู้ทุกข์..จึงรู้แท้..ตามแต่ทุกข์

ถึงไม่สุข..แต่เฉยนิ่ง..สิ่งกระทบ

ตามทึกทัก..ได้พักเดียว..เดี๋ยวก็จบ

พอเป็นศพ..จบกิจ..จิตหลุดกรรม

42/28

ก็ขอฝึก..ทำงานไป..กลางไอแดด

ให้มันแผด..เผากาย..ใจเรานิ่ง

เกิดเป็นฌาน..ชินได้..ด้วยใจจริง

เหมือนฝึกลิง..นั่งบนตอ..รอเวลา

42/29

บางรูปบวช..เพื่อบุก..ทุกข์ส่วนท่าน

จึงมุ่งมั่น..เอากายนี้..หนีมนุษย์

เพื่อรักษา..กายใจ..ให้บริสุทธิ์

จนถึงจุด..ได้จบกิจ..ปิดทางกรรม

42/30

บางรูปบวช..เพื่อจิตดี..ใช้หนี้กัน

เคยผูกพัน..เคยตามติด..มีจิตเกาะ

ต่องสั่งสอน..ช่วยส่งเสริม..เติมเฉพาะ

เพื่อลัดเลาะ..เข้าทางธรรม..ตามกันไป

42/31

ตั้งแต่หัว..ไล่ลงไป..ถึงปลายเท้า

ค่ำยันเช้า..พิจารณาบ้าง..ต่างตรงไหน

ใต้ฝ่าเท้า..ไปยันหัว..ตัวเป็นใคร

ต่างยังไง..กับฆราวาส..กวาดตาดู

42/32

หัวก็โล้น..คิ้วโกนเกลี้ยง..เลี้ยงตัวเอง

อยู่วังเวง..ชีวิตนี้..ไม่มีบ้าน

เช้าอุ้มบาตร..สงบจิต..ภิกขาจาร

ใครทำทาน..ให้พร..สั่งสอนธรรม

42/33

พระบวชใหม่..พุทธบุตร..สมมุติสงฆ์

เป็นเผ่าพงศ์..บวชเข้ามา..ฆ่ากิเลส

เพื่อฝึกฝน..จนพบธรรม..พระโลกเชษฐ์

ไม่มีเพศ..ไม่มีภัย..ไม่เกิดเลย

42/34

เมื่อมีกรรม..ตามบังคับ..ระงับทุกข์

เปิดแนวรุก..พิจารณา..หาเหตุผล

สงบจิต..น้อมนำ..บำเพ็ญตน

สู้อดทน..ยอมรับ..บังคับใจ

42/35

ท่านโชคดี..มีผ้าเหลือง..ไว้คลุมกาย

จงละอาย..ความชั่ว..เกรงกลัวบาป

จงเคร่งครัด..ตัดกิเลส..เผาให้ราบ

ไม่เหลือคราบ..ฆราวาส..ประกาศตน

42/36

เป็นอุบล..ชูดอกใบ..ไม่อุบาต

ช่วยพระศาสน์..ให้เจริญ..เดินไปหน้า

เป็นที่พึ่ง..ราษฎร์หลวง..ปวงประชา

เหลือเวลา..มุ่งบำเพ็ญ..เพื่อเป็นครู

42/37

อย่าเป็นพระ..เสียรังวัด..ด้วยพัดยศ

เป็นนักพรต..ไม่สร้างภาพ..ให้บาปเกาะ

ที่เข้าวัด..เพื่อขัดเกลา..เราเฉพาะ

หวังจะเคาะ..สนิมกิเลส..ตัดเศษกรรม

42/38

เมื่อไม่หวัง..ยังได้มา..เป็นรางวัล

ก็วางมัน..ลงไปได้..ไม่ใส่บ่า

ไม่ยกตน..ข่มท่าน..นั่นพระบ้า

จิตแก่กล้า..อยู่ในกรอบ..ขอบเขตธรรม

42/39

อบรมจิต..ชาวประชา..พาเดินนำ

ด้วยพระธรรม..โดยพระแท้..พระแก่วัตร

มากด้วยศีล..ล้นด้วยธรรม..นำปฏิบัติ

เพื่อขจัด..ทุกข์ทั้งหลาย..ให้ปวงชน

42/40

พระท่านคือ..กลุ่มบุคคล..บนชีวิต

ต่างจริต..ต่างจิตใจ..ใฝ่ธรรมะ

ได้ออกบวช..ดับทุกข์เข็ญ..เป็นอิสระ

มุ่งหวังจะ..พบนิพพาน..วันชีพวาย

42/41

การออกบวช..เปลี่ยนบทบาท..ตัดขาดบ้าน

พอเปิดม่าน..ผมถูกปลง..ได้ทรงศีล

ครองผ้าเหลือง..ทิ้งผ้าลาย..บ่ายไม่กิน

ตีนติดดิน..เช้าภิกขา..อาศัยวัด

42/42

จะเลือกเป็น..พระแบบไหน..เมื่อได้บวช

เป็นพระสวด..พระเสก..หรือพระสอน

แต่สิ่งแรก..ต้องระงับ..ดับนิวร

มุ่งตัดตอน..กิเลสร้าย..ในตัวตน

42/43

จะเป็นพระ..แบบใด..ได้ทั้งนั้น

เมื่อเลื่อนชั้น..จิตใส..ไร้ขุ่นข้อง

คนทุกข์มา..น้อมนำ..ธรรมประคอง

เป็นแสงทอง..ส่องสว่าง..กลางใจชน

42/44

ได้ครองผ้า..เป็นพระพาย..พัดให้เย็น

อย่าได้เป็น..พระเพลิง..คอยเผาผลาญ

บวชเพื่อละ..ไม่ใช่พระ..อันธพาล

บวชช่วยงาน..พระศาสนา..ค้นหาธรรม

42/45

แต่ละท่าน..ต่างก็ดี..มีปัญญา

ต่างก็มา..บวชฝึกตน..หวังพ้นทุกข์

ต่างทั้งวุฒิ..ต่างทั้งวัย..หวังได้สุข

ต่างก็ปลุก..จิตวิญญาน..ควานหาธรรม

42/46

จะเป็นพระ..หินยาน..มหายาน

เป็นพระบ้าน..พระป่า..หาสำคัญ

อยู่ที่จิต..ฝึกฝน..จนแตกฉาน

ได้ประหาร..กิเลสตน..หลุดพ้นทุกข์

42/47

อยู่ป่าช้า..โคนไม้..หรือในถ้ำ

หรือเดินย่ำ..ออกธุดงค์..เพื่อปลงจิต

หรืออยู่ห้อง..โบสถ์ศาลา..บรรพชิต

ก็ตรวจจิต..ชีวิตนี้..มีแต่กาย

42/48

พระปล่อยจิต..ทุกข์เข็ญ..เป็นขี้เรื้อน

ก็ต้องเคลื่อน..ย้ายเรื่อยไป..ไม่สนุก

โทษที่อยู่..โทษถ้ำป่า..ว่าพาทุกข์

เอาแต่ลุก..เดินหนีไป..ไม่มองตน

42/49

หมาขี้เรื้อน..นอนไม่นาน..เพราะมันคัน

ปากก็พาล..แต่ละที่..มีปัญหา

ปัญหาตัว..มองไม่เห็น..เป็นโรคา

อนิจจา..หมาขี้เรื้อน..เคลื่อนต่อไป

42/50

ละบ้านเรือน..ลูกหลาน..งานทางโลก

บริโภค..แค่พอให้..กายทรงอยู่

ทรงสมาธิ..ศีลปัญญา..บูชาครู

ติดตามดู..ทุกขณะจิต..คิดพูดธรรม

42/51

บวชเข้ามา..ด้วยจิตใจ..มั่นในธรรม

กิจกรรม..ทุกส่วน..ล้วนฝึกจิต

ฝึกอดทน..ฝึกตริตรอง..ฝึกลองคิด

ใช้ชีวิต..เพศสมณะ..ชำระใจ

42/52

จุดประสงค์..องค์สัมมา..พาฝึกจิต

กรรมลิขิต..แค่กาย..ใจฝึกได้

เมื่อจิตดี..ทุกข์แค่กาย..ตัดง่ายดาย

พอกายตาย..ก็หลุดพ้น..ผลการฝึก

42/53

พุทธองค์..ทรงวางหลัก..ปักไว้มั่น

ให้เราท่าน..ได้ศึกษา..หาเหตุผล

ทรงชีวิต..จิตวิญญาน..ประมาณตน

ได้หลุดพ้น..ออกจากบ่วง..ห้วงเวรกรรม

42/54

มากวิชชา..ให้ฝึกธรรม..ตามจริต

ต่างมีสิทธิ์..ได้หลุดพ้น..ตามตนหวัง

แต่ละท่าน..ถ้ามั่นใจ..เมื่อกายพัง

เมื่อชีพยัง..กรรมก็อยู่..ตัวรู้มี

42/55

มีวิชชา..คณานับ..จับแค่หนึ่ง

แล้วก็บึ่ง..ให้มันจบ..พบสำเร็จ

แล้วขัดถู..เจียรไน..ใสเหมือนเพชร

จะได้เคล็ด..ทุกวิชชา..ตามมาพลัน

42/56

เป็นผู้ละ..เพื่อคอยรับ..จะบาปไหม

คิดสงสัย..ใจลองตรึก..นึกฉงน

ท่านให้มา..ให้พรไป..ชื่นใจชน

บุญของตน..แผ่สรรพสัตว์..ปฏิบัติธรรม

42/57

ยามเมื่อมี..แขกคน..ไม่บ่นใคร

ยิ้มละมัย..ทายทัก..นั่งพักก่อน

เตรียมน้ำท่า..พร้อมสรรพ..ไว้รับร้อน

แล้วค่อยย้อน..ที่มานี้..มีกิจใด

42/58

เอาเมตตา..ความรัก..ออกทักทาย

ไปช่วยคลาย..อารมณ์..ทุกข์ตรมจิต

ใช้น้ำเย็น..ลูบก่อน..ช่วยถอนพิษ

ให้ชีวิต..เขามีหวัง..ก่อนฟังธรรม

42/59

เป็นพระหนุ่ม..เณรน้อย..ใจแน่นหนัก

ออกจากปลัก..กิเลสร้าย..ล้างใจแจ่ม

เป็นดาวใหญ่..ใสสว่าง..กลางเดือนแรม

สว่างแซม..บนท้องฟ้า..คว้านิพพาน

42/60

จะจบกิจ..หรือไม่..ไม่ใช่วัย

อยู่ที่ใจ..มุ่งมั่น..นั่นต่างหาก

เป็นพระแก่..ไม่ปฏิบัติ..ตัดใจยาก

ก็ลำบาก..กิจจะจบ..พบนิพพาน

 

 

 

 

 

 

 

 

Create Date : 31 สิงหาคม 2555 Last Update : 31 สิงหาคม 2555 18:45:09 น. Counter : 617 Pageviews.		0 comments
Share Tweet