บนเส้นทางสายพระนิพพาน 93

บนเส้นทาง

สายพระนิพพาน 93

93/01

อันจริต..แปลว่าจิต..ชอบท่องเที่ยว

รู้ยึดเหนี่ยว..จิตตน..รู้ค้นหา

มีจริต..หกประการ..แยกออกมา

ตามเจตนา..ของอารมณ์..ข่มอย่างไร

93/02

หนึ่งราคะ..จริต..จิตรักงาม

รักในความ..สวยสะอาด..ระเบียบเรียบร้อย

รักรูปกลิ่น..เสียงสัมผัส..รสอร่อย

สกปรกหน่อย..เป็นไม่ได้..ไม่ชอบเลย

93/03

สองโทสะ..จริต..จิตยโส

วางเขี่องโข..ทำชุ่ย..คุยเสียงดัง

แต่งตัวปอน..ซุ่มซ่าม..เดินตึงตัง

แล้วก็ยัง..ตัดสินใจ..ไม่รอบคอบ

93/04

สามโมหะ..จริต..จิตลุ่มหลง

ไม่ประสงค์..จะให้ใคร..ได้โดดคว้า

ทรัพย์สิ่งของ..ก็มีจม..สะสมดะ

ทำบุญน่ะ..ไม่ได้ยิน..กินบุญเก่า

93/05

สี่วิตก..จริต..จิตชอบปรุง

ให้นังนุง..เป็นกำแพง..ล้อมตนไว้

จิตหวาดหวั่น..ฉันไม่กล้า..ตัดสินใจ

เรื่องอะไร..ก็กังวล..จนตนเบลอ

93/06

ห้าศรัทธา..จริต..จิตเชื่อคน

ใครบอกตน..เรื่องอะไร..เชื่อไปหมด

ไม่พิจารณา..เขาต้มสุก..ทุกข์รันทด

เหล่าคนคด..ชอบใจ..หลอกง่ายจัง

93/07

หกพุทธะ..จริต..จิตปัญญา

รู้จักคิด..พิจารณา..หาเหตุผล

ไปจนรู้..จนเห็นชัด..ปฏิบัติตน

ฉลาดคน..รู้คิดจำ..รู้ทำได้

93/08

บ้างโชคดี..น่าสนุก..มีทุกชนิด

แล้วแต่จิต..ช่วงนั้น..มันพาไป

ก็คิดเอา..เองแล..แก้ยังไง

จะมีใคร..แก้ให้เล่า..ต้องเราเอง

93/09

กรรมฐาน..สี่สิบ..หยิบมาพิศ

มาฝึกคิด..ปฏิบัติแท้..แก้จริต

ชอบกองไหน..ให้มุ่งมั่น..ลองถูกผิด

เพื่อให้จิต..หาทางเป็น..เห็นทางไป

93/10

การเดินทาง..อยู่บน..ถนนชีวิต

เดินทางผิด..ก็ติดลบ..พบทางตัน

เพราะว่าหลง..เดินออกไป..ไกลเกินฝัน

กลับหลังหัน..มาเถิดหนอ..อย่ารอช้า

93/11

อย่ารอช้า..มุ่งหน้า..หาทางใหม่

อันมั่นใจ..ที่สุด..ตรงจุดหมาย

อุปสรรค..ขวากหนาม..ถึงมากมาย

ยืนหยัดกาย..ใช้ปัญญา..หาหนทาง

93/12

หาหนทาง..ฝ่าทุกด่าน..ผ่านทุกจุด

แดนมนุษย์..เราขอบาย..ทิ้งไว้หลัง

ทุกเวลา..ล้วนมีค่า..ถ้ากายยัง

พอกายพัง..สลัดหลุด..สู่จุดหมาย

93/13

สู่จุดหมาย..ปลายทาง..อันแสนไกล

ต้องตัดไป..ทีละอย่าง..วางทุกสิ่ง

ใช้ปัญญา..หาให้เห็น..ความเป็นจริง

สงบนิ่ง..พิจารณา..หาทางตัด

93/14

หาทางตัด..ทุกห่วง..ที่หน่วงรั้ง

การหยุดยั้ง..อยู่แค่นี้..ไม่มีแน่

ขอก้าวสู่..ผู้ตัดกาย..ได้โดยแท้

ให้ยอมแพ้..วนว่าย..ไม่มีทาง

93/15

อันความทุกข์..อยู่ที่ใด..ตรงไหนเล่า

ค้นหาเอา..ทำไมทุกข์..จงฉุกคิด

ใจใครทุกข์..หาที่ใจ..ไม่มีผิด

ปัญญาคิด..พ้นทุกข์ได้..ในที่สุด

93/16

ในที่สุด..ฉุดสติ..ขึ้นประคอง

เป็นเพชรทอง..อยู่ที่เรา..เอาใจใส่

คอยตามดู..ระลึกรู้..ลมหายใจ

เป็นยังไง..สั้นหรือยาว..เบาหรือแรง

93/17

เบาหรือแรง..ลมหายใจ..แล้วกายเล่า

เอาจิตเรา..คอยตามดู..รู้ทุกขณะ

การเคลื่อนไหว..มีสติ..สัมปชัญญะ

จิตนิ่งน่ะ..สงบใจ..ในสมาธิ

93/18

ในสมาธิ..นิ่งสงบ..พบปัญญา

หลั่งออกมา..เป็นตัวรู้..ผู้ปฏิบัติ

เฉพาะตน..ภายใน..ให้รู้ชัด

อริยสัจจ์..อยู่ไม่ไกล..ถ้าใจมั่น

93/19

รู้เข้าใจ..ภายนอก..เรียกว่ายัง

จากการฟัง..การอ่าน..มันไม่ใช่

มันต้องรู้..ต้องเห็น..จากข้างใน

รู้ด้วยใจ..เจ้าเองสู..เรียกรู้จริง

93/20

ธรรมอันดับ..ทุกข์ได้..ไม่เหมือนกัน

มันของใคร..ของมัน..เป็นตามกฏ

แล้วแต่ใคร..ใจกลั่นกรอง..พุทธพจน์

จึงหมดจรด..หมดทุกข์กัน..นั่นของแท้

93/21

นอกจากศีล..สมาธิ..และปัญญา

ที่ยกมา..เป็นกำลัง..ให้จิตสูง

พรหมวิหารสี่..ยังร่วมด้วย..ช่วยพยุง

ให้จิตมุ่ง..ไม่คลายใช้..อิทธิบาทสี่

93/22

พรหมวิหารสี่..มีความรัก..ความเมตตา

มีกรุณา..ความสงสาร..สัตว์มนุษย์

มุทิตา..มายินดี..ด้วยบริสุทธิ์

กรรมเกินฉุด..อุเบกขา..ออกมาวาง

93/23

อิทธิบาทสี่..มีฉันทะ..ความพอใจ

เพียรตั้งใน..วิริยะ..ไม่เลิกลา

มีจิตตะ..อันจดจ่อ..ต่อธรรมา

วิมังสา..ใช้ปัญญา..พิจารณาธรรม

93/24

พิจารณาธรรม..นำไปสู่..ผู้รู้ตื่น

พอสดชื่น..สุขใจ..ตามลำดับ

เมื่อกายใจ..มีทุกข์น้อย..ค่อยระงับ

จิตอันรับ..แต่รสธรรม..สุดกำไร

93/25

เมื่อใช้อิฐ..ร้อยก้อนหนอ..ก่อผนัง

อยากจะพัง..ทิ้งเสีย..เพลียดวงจิต

เพราะมีอิฐ..สองก้อน..มันทำพิษ

ขี้เหร่นิด..ทำให้อาย..ขายหน้าจัง

93/26

ทำไมคิด..ติดใจ..แค่สองก้อน

ลองมองย้อน..เก้าสิบแปด..เรียงอย่างดี

คิดทางบวก..ไว้สิจ๊ะ..คิดอีกที

เก้าสิบแปดดี..มันน่าแปลก..แบกสองก้อน

93/27

ชีวิตคน..ก็เช่นกัน..ท่านเจ้าขา

ใยมองหา..แต่บกพร่อง..ของเขาเล่า

ส่วนที่ดี..มีมากมาย..ไม่หาเอา

เป็นไงเล่า..หาแต่ทุกข์..สุขไม่มอง

93/28

หาพบไหม..คนดี..ร้อยเปอร์เซนต์

ใครพบเห็น..บอกเอาบุญ..คุณทั้งหลาย

ตั้งแต่เกิด..มาจนแก่..ใกล้จะตาย

บอกไม่อาย..ไม่เจอใคร..พ้นตำหนิ

93/29

พระประธาน..ในโบสถ์..โคตรสวยงาม

คนก็ตาม..ไปนั่งพิศ..สะกิดถาม

นั่นตรงนั้น..มีตำหนิ..ไม่งดงาม

เป็นไปตาม..จริตตน..คนไปทั่ว

93/30

มองแต่เขา..จนเพลิน..เมินมองตน

นี่แหละคน..ทั่วไป..เป็นเช่นนี้

โทษผู้อื่น..แสนเมามัน..ขยันชี้

โทษเรานี้..มองจนเคย..เลยไม่เห็น

93/31

มองโทษเรา..ชี้เข้าไป..ถึงจะดี

หาดูที..อยู่ตรงไหน..แก้ไขใหม่

จงมองหา..ทีละจุด..อุดมันไป

อาจพบใคร..ไม่เคยเห็น..อ้าวเป็นเรา

93/32

ปากเคยบ่น..ทนระงับ..กลับสงบ

ทุกอย่างจบ..ไม่สาวต่อ..ก็สุขจิต

ก็เพราะเรา..เกิดสุขใจ..ยิ่งได้คิด

ว่าความผิด..อยู่ที่ตน..ปากบ่นเอง

93/33

อย่าบังคับ..ให้ใคร..ทำตามตน

จงอดทน..ทำตนดี..นี่ประเสริฐ

ไปบอกเขา..เขาด่าเอา..ไล่ตะเพิด

ที่ดีเลิศ..จงทำเอา..ตัวเราเอง

93/34

เรื่องง่ายง่าย..เห็นไหมเล่า..ลูกเราเอง

ก็บรรเลง..จนปากแฉะ..แนะนำหมด

มันทำตาม..บ้างเหมือนกัน..นั่นประชด

ไม่รู้รส..รับไม่ได้..ให้รู้เอง

93/35

เมื่อเห็นลูก..จะจับไฟ..ตกใจห้าม

เป็นไปตาม..สัญชาตญาณ..ของพ่อแม่

เพราะว่ารู้..พิษสงไฟ..มากมายแท้

ที่แน่แน่..ลูกไม่รู้..เผลอกูจับ

93/36

ได้ร้องลั่น..นั่นแหละ..ประสบการณ์

ในกบาล..จึงจำไว้..ว่าไฟร้อน

ทุกเรื่องราว..เมื่อกระทบ..จึงจบตอน

เมื่อมองย้อน..ถึงวัยเยาว์..เราเหมือนกัน

93/37

เมื่อเหนื่อยนัก..พักก่อน..พอสบาย

หรือเอนกาย..หลับตา..สงบจิต

แล้วค่อยลุก..ยันกาย..ใช้ชีวิต

แค่เพียงนิด..ได้พัก..หนักก็เบา

93/38

มากอัตตา..ในตน..คนอื่นต่ำ

ตาแดงกล่ำ..ใครสะกิด..ใจปิดหมด

คนส่วนใหญ่..เป็นกัน..ยันนักพรต

ไม่รู้ลด..ก็หมดกัน..ดันทุรัง

93/39

ถือตัวตน..บนยอดตาล..ยังว่าต่ำ

เที่ยวเหยียบย่ำ..ใครใคร..ไปทั่วเขต

หารู้ไม่..ที่สูงไป..นั่นมันเปรต

เลยขอบเขต..ความเป็นคน..แต่ต้นทาง

93/40

อันดับแรก..คุณธรรม..ที่ควรมี

กตัญญู..กตเวที..ไงละท่าน

เป็นสายน้ำ..ที่ไม่ลืม..แหล่งต้นธาร

พระในบ้าน..คือพ่อแม่..ดูแลด้วย

93/41

ดูแลด้วย..ช่วยประคอง..ทั้งกายใจ

ชีวิตวัย..อันใกล้ฝั่ง..นั่งอ่อนล้า

คอยชิดใกล้..อย่าให้ท่าน..เสียน้ำตา

หลั่งออกมา..ต้องตื้นตัน..ลูกมันดี

93/42

ลูกมันดี..ไม่มีพร่อง..ต้องร้องขอ

ไปหาหมอ..ตรวจร่างกาย..พาไปวัด

ทั้งอาหาร..หวานคาว..เฝ้าสรรจัด

ปฏิบัติ..ให้พ่อแม่..บุญแท้เลย

93/43

บุญแท้เลย..ลูกเอย..ซาบซึ้งนัก

สมกับรัก..อุ้มชู..เลี้ยงดูเจ้า

ทุ่มเทใจ..ไม่ยอมห่าง..แต่ยังเยาว์

ยามแก่เฒ่า..เจ้าตอบแทน..แสนตื้นตัน

93/44

ไม่กตัญญู..บูชาพระ..ไร้ประโยชน์

ขอจงโปรด..กลับตน..เริ่มต้นใหม่

พระในบ้าน..สิปกป้อง..คุ้มครองภัย

คอยห่วงใย..เอาใจใส่..เล็กจนโต

93/45

เล็กจนโต..ท่านโชว์สวด..จนรำคาญ

เพราะต้องการ..ให้ลูกดี..มีความคิด

ให้ลูกเสี่ยง..ไม่เคยมี..ในดวงจิต

ทุ่มชีวิต..ป้องกัน..ท่านยอมพลี

93/46

พระในบ้าน..เท่านั้น..ท่านศักดิ์สิทธิ์

เนรมิต..ให้ทุกสิ่ง..ปรารถนา

ทำเพื่อลูก..โดยไม่หวัง..ตอบแทนมา

ด้วยเมตตา..รักลูกตน..ล้นดวงใจ

93/47

มีกี่คน..กันเล่า..รู้เข้าใจ

พอเติบใหญ่..แสวงหา..พระศักดิ์สิทธิ์

ตระเวนไป..จนทั่วหล้า..หาทุกทิศ

ลืมสนิท..พระบ้านตน..ไม่สนใจ

93/48

ไม่สนใจ..พระในบ้าน..อันสุดยอด

เพราะใจบอด..บังมิด..คิดไม่ถึง

เกจิดัง..มีที่ไหน..ไปตะบึง

บาทสลึง..ควักให้แม่..ยากแท้มึง

93/49 

ยากแท้มึง..กับพ่อแม่..เหนียวแท้คน

จะยากดี..มีจน..ต้องพ่อแม่

อาหารกาย..อาหารใจ..ไปดูแล

อันพ่อแม่..แค่รู้ข่าว..เขาสุขใจ

93/50

ไม่ต้องอาย..พ่อแม่ตน..คนบ้านนอก

ไม่ต้องหลอก..ว่านี่ตน..คนสูงศักดิ์

ร้อยความดี..ที่ผู้คน..แจ้งประจักษ์

ยึดเป็นหลัก..กตัญญูมี..ดีที่หนึ่ง

93/51

มีหนุ่มน้อย..ด้อยปัญญา..หาพุทธะ

ไม่ลดละ..ไปทั่วแคว้น..แดนไกลใกล้

กราบอาจารย์..ปรารถนา..หาทางไป

บ้านเจ้าไง..อาจารย์กล่าว..เจ้าจะเจอ

93/52

องค์พุทธะ..รออยู่..เจ้าหนูเอ๋ย

เห็นรู้เลย..ใส่เสื้อผ้า..รองเท้ากลับ

ท่านยังรอ..เจ้าคืน..ทั้งตื่นหลับ

เจ้าจงกลับ..ไปมองหา..มาเสียไกล

93/53

จึงเร่งรีบ..เดินทาง..ถึงกลางคืน

เห็นแม่ยืน..กลางแสงไฟ..จิตไหวหวั่น

องค์พุทธะ..อันจริงแท้..คือแม่ฉัน

น้ำตาพลัน..หลั่งไหล..ไปเสียไกล

93/54

ไปเสียไกล..ไม่บูชา..พระในบ้าน

ดีทุกด้าน..ทั้งเมตตา..มหานิยม

กตัญญู..รู้ถึงไหน..ใครก็ชม

แม้ทุกข์ตรม..ไม่นานวัน..ก็ผ่านพ้น

93/55

บารมี..บุญพ่อแม่..ตามแผ่ปรก

แม้จะตก..น้ำไม่ไหล..ไฟไม่ไหม้

งานเจริญ..เงินก็มา..ก้าวหน้าไว

ไปที่ใด..คนก็รัก..หนักเมตตา 

93/56

ท่านนายกรรม..ตามทัน..มันก็ทุกข์

เล่นเสียจุก..รถพังยับ..ถึงกับอึ้ง

ถึงตัวสั่น..งันงก..ตกตะลึง

เพื่อนอีกหนึ่ง..ใกล้ม้วย..ใครช่วยที

93/57

ใครช่วยที..มีร่างหนึ่ง..ซึ่งสลบ

ยังไม่จบ..ชีวิต..หรอกลูกเอ๋ย

รีบนำส่ง..เข้าโรงหมอ..ทันทีเลย

โอ้ลูกเอ๋ย..พ่อแม่เจ้า..เล่าอยู่ไหน

93/58

เล่าอยู่ไหน..รู้ไหมหนา..เจ้ามาเจ็บ

มัวตามเก็บ..เงินทอง..กองให้ลูก

ถ้ารู้เรื่อง..คงตกใจ..ไปไม่ถูก

เจ้าบุญปลูก..เป็นอย่างไร..ใจไม่ดี

93/59

ใจไม่ดี..ทิ้งทุกอย่าง..วางทุกสิ่ง

รีบตรงดิ่ง..แสนเป็นห่วง..ดวงใจแม่

บุญทุกบุญ..ส่งให้..อย่าพ่ายแพ้

น้อมส่งแด่..เจ้ากรรมลูก..อย่าผูกเวร

93/60

อย่าผูกเวร..จองกรรม..ทำกับเขา

ขอจงเอา..ชีวิตพ่อ..ขอเถิดลูก

ควรให้อยู่..ฝึกธรรม..นำทางถูก 

เพื่อจะปลูก..ต้นบุญ..เพื่อคุณด้วย

 

Create Date : 26 กันยายน 2555 Last Update : 28 กันยายน 2555 23:08:04 น. Counter : 723 Pageviews.		0 comments
Share Tweet