บนเส้นทางสายพระนิพพาน 84 บนเส้นทาง สายพระนิพพาน 84 84/01 ผู้ครองรัก..ครองเรือนอยู่..ถ้ารู้คิด มากมายพิษ..บาดแผลผล..ตนได้รับ พิจารณา..เกิดปัญญา..ใจตัดฉับ ทั้งตื่นหลับ..ย่อมเป็นสุข..ปลุกจิตตื่น 84/02 ปลุกจิตตื่น..จากหลง..ในดงกาม เหลือแต่ความ..เมตตา..รู้หน้าที่ ต่างก็อยู่..สุขใจ..ไปด้วยดี รู้ว่ามี..กรรมผูกพัน..ร่วมกันมา 84/03 ร่วมกันมา..ถากถาง..หาทางตน เพื่อหลุดพ้น..กองเกวียน..การเวียนว่าย นั่นทางเธอ..นี่ทางฉัน..ก่อนวันวาย ต่างรู้ได้..เฉพาะตน..หนทางตัว 84/04 หนทางตัว..ต่าวทำ..นำปฏิบัติ ต่างถูขัด..จิตตัว..กลัวไม่พ้น มากปัญหา..ภัยพิษ..อิทธิพล กลัวพลาดหล่น..อบาย..ทุกข์ตายเลย 84/05 ทุกข์ตายเลย..ตาเฒ่า..ถ้าเจ้าหล่น กว่าจะพ้น..ตั้งต้นใหม่..ไกลนักหนา นรกเปรต..อสุรกาย..เวียนว่ายมา หมูม้าลา..ถึงเป็นคน..ทนบ่ไหว 84/06 ทนบ่ไหว..แค่กายคน..อยากพ้นไป อยู่ข้างใน..ใครว่าดี..ขี้ทั้งนั้น ดูข้างนอก..ก็ไม่แพ้..แก่เข้าขั้น ขอลากัน..แค่นี้..เมื่อมีทาง 84/07 โรคกิเลส..ตัณหา..รักษายาก ติดทางปาก..จมูกลิ้นกาย..ใจสัมผัส พอตัดหัว..ทิ้งไป..หายชะงัด เห็นผลชัด..ที่สุด..หลุดไปเลย 84/08 เมื่อมีทาง..ให้เดิน..ไม่เกินทำ แล้วจะดำ..ผุดดำว่าย..ทำไมเล่า เข้าหาธรรม..ที่เกาะ..เฉพาะเรา ไม่คว้าเอา..จะว่ายต่อ..ก็แล้วไป 84/09 ก็แล้วไป..ขอทำใจ..ให้เป็นกลาง ผู้หาทาง..ชนะอารมณ์..รู้ข่มจิต เมื่อมีสิ่ง..วิ่งกระทบ..รู้ขบคิด ก็ไร้พิษ..ต่อใจ..ผ่านไปเลย 84/10 ผ่านไปเลย..ไร้ค่า..เอามาคิด ยังชีวิต..ในสายธรรม..ชุ่มฉ่ำจิต บนเส้นทาง..ผู้ให้..ไม่ไร้มิตร หลายชีวิต..เส้นทางเดิน..เกินบรรยาย 84/11 เกินบรรยาย..ทางสายนี้..ที่สัมผัส จึงรู้ชัด..เฉพาะตน..อยู่บนจิต ได้รู้เห็น..ความเป็นไป..ในชีวิต ได้รู้ฤทธิ์..นายกรรม..กระทำการ 84/12 กระทำการ..แยกใจ..ออกจากกาย จะสบาย..ความทุกข์..บุกไม่ถึง ขอมอบกาย..ใช้ความผิด..จิตคำนึง ล้างจิตหนึ่ง..นี้ให้ใส..ไร้หมองมัว 84/13 ไร้หมองมัว..ให้รั้วธรรม..กำชีวิต พูดทำคิด..สติครบ..ย่อมพบสุข พิจารณา..เกิดปัญญา..พาพ้นทุกข์ ขอจงปลุก..ใจตื่น..ขึ้นหาธรรม 84/14 ขึ้นหาธรรม..นำสู่ทาง..สายนิพพาน ใช้บุญทาน..งานจิต..ปิดรอยรั่ว รักษาศีล..ไม่ก่อกรรม..ทำเป็นรั้ว ภาวนารัว..เป็นชุด..เพื่อหยุดฟุ้ง 84/15 เพื่อหยุดฟุ้ง..มุ่งหา..สงบสงัด ปฏิบัติ..เพื่อหลุดพ้น..ไม่วนกลับ เดินมุ่งหน้า..หาวิชชา..เพื่อลาลับ ตื่นจากหลับ..ฝันร้าย..ในโลกีย์ 84/16 ในโลกีย์..มีครบครัน..ดันกิเลส จึงก่อเหตุ..วุ่นวาย..ไม่จบสิ้น มีรักโลภ..โกรธหลง..แทบลงดิ้น จึงขาดวิ่น..สติสตัง..ความยั้งคิด 84/17 ความยั้งคิด..หายไป..ใช้อารมณ์ ขอเชิญชม..นรกได้..ที่ในตน มันลุกไหม้..ทุกเวลา..มาดูผล ไหม้จิตตน..ลามไปอื่น..ให้ตื่นกลัว 84/18 ให้ตื่นกลัว..ไฟชั่วตน..ไหม้วนลาม ไหม้ไปตาม..ครอบครัวตน..วนไปทั่ว ยิ่งลุกไหม้..ยิ่งมืดมน..หนทางตัว หยุดไฟชั่ว..แต่บัดนี้..ยังมีทาง 84/19 ยังมีทาง..สำหรับผู้..รู้จักคิด รู้ว่าผิด..หยุดทันที..เอาดีตั้ง ปฏิบัติตน..ล้วนกุศล..จนกายพัง ตอนกายยัง..ขัดจิตตน..จนผ่องใส 84/20 จนผ่องใส..ไร้โลภ..ไร้โกรธหลง ลดตัวลง..จากต้นตาล..อันสูงลิ่ว อยู่กับโลก..ความจริง..แค่กิ่งหลิว โดนลมพริ้ว..สุขสบาย..ไร้กดดัน 84/21 ไร้กดดัน..ในวันดับ..อารมณ์ดิบ ที่คว้าหยิบ..ประจำ..ธรรมล้วนล้วน วางไปหมด..ทุกบัญชี..เรื่องตีรวน ใครมากวน..ก็ถอยไกล..กลัวไม่จบ 84/22 กลัวไม่จบ..พบวิบาก..ยากหลุดพ้น ฝึกจิตตน..จนใกล้..จะให้กลับ ไม่ยินดี..ตีให้ตาย..ได้เลยครับ ขอน้อมรับ..ไม่จองเวร..เป็นอภัยทาน 84/23 ลืมเสียเถิด..ความรัก..ความเกลียดโกรธ ความชั่วโฉด..ชิงชัง..พาพังพาบ ขอเชิญท่าน..คุกเข่ามา..ปูผ้ากราบ มีแต่บาป..อกุศล..อย่าขนไป 84/24 ทรัพย์ทั้งหลาย..ไม่มั่นคง..จงยั้งคิด สิ้นชีวิต..ทิ้งไว้..ไปแต่ร่าง บาปกับบุญ..ทำไว้..ใช้นำทาง วันวายวาง..อยู่ที่ใจ..ใสหรือขุ่น 84/25 ใสหรือขุ่น..ก่อนที่คุณ..จะทิ้งกาย ร้องโวยวาย..มากเวทนา..ก็น่าเศร้า สงบจิต..ตัดใจ..ไม่มัวเมา ไปแล้วเรา..ขอหลุดพ้น..เป็นคนทุกข์ 84/26 เป็นคนทุกข์..เสื่อมสลาย..เจ้ากายหยาบ แต่ขอกราบ..ขอบพระคุณ..ที่หนุนส่ง ได้ใช้กาย..รับผลกรรม..ทำบุญตรง จิตมั่นคง..อยุ่ในธรรม..นำพ้นทุกข์ 84/27 นำพ้นทุกข์..เมื่อรู้ทุกข์..อยู่แห่งใด รู้ถึงเหตุ..ปัจจัย..ให้เกิดทุกข์ เมื่อได้รู้..เข้าใจ..พอได้สุข เมื่อเกิดทุกข์..รู้อดทน..เพื่อพ้นไป 84/28 เพื่อพ้นไป..ผลกรรมเก่า..เราผู้ทำ ก็ชักนำ..มารับผล..อันตนก่อ ถ้าผูกโกรธ..จองเวร..เป็นแตกกอ ก็ลอยคอ..ในวังวน..พ้นได้ไง 84/29 พ้นได้ไง..จองเวรไป..จองเวรมา กรรมบังตา..มืดมน..เป็นคนหลง ไม่รู้จัก..หยุดพัก..ชะงักลง มานั่งปลง..กายา..หาทางหลุด 84/30 หาทางหลุด..ขุดบ่อธรรม..เย็นฉ่ำจิต รู้ถูกผิด..อภัยทาน..เป็นงานหลัก เมื่อใจรู้..ผู้จะไป..ก็ไม่หนัก อย่าเผลอผลัก..จิตตน..หล่นลงตม 84/31 หล่นลงตม..งมหายาก..มากมืนมน จงอดทน..ฝ่าวิบาก..แม้ยากเข็ญ เดินไปสู่..สุดท้าย..ให้กลายเป็น ความเยือกเย็น..แห่งตน..ก่อนพ้นโลก 84/32 ก่อนพ้นโลก..ที่เรืองรุ่ง..มุ่งแข่งขัน ผู้คนฝัน..แต่ร่ำรวย..ด้วยยศถา มีอำนาจ..รวยล้น..คนศรัทธา ปรารถนา..ยิ่งใหญ่..ไปชั่วกาล 84/33 อันความทุกข์..คือของแท้..มอบแด่คน การหลุดพ้น..ทุกคน..ควรรู้จัก มีความทุกข์..สมุทัย..นิโรธมรรค นี่คือหลัก..อริยสัจสี่..ทรงชี้ทาง 84/34 ทรงชี้ทาง..เห็นทุกข์..จึงพบธรรม มีตัวกรรม..เดินเกม..อย่างเต็มที่ มีทั้งบุญ..มีทั้งบาป..ต่างทราบดี ทุกบัญชี..มาเป็นคน..โดนเต็มเต็ม 84/35 รู้จักหยุด..โวยวาย..ใช้สติ สมาธิ..ตั้งมั่น..มันก็ง่าย บ่นว่าแย่..บ่นว่ายาก..มากโวยวาย อีกกี่ตาย..ก็ไม่รู้..แต่หนูกลัว 84/36 แต่หนูกลัว..เกิดใหม่..ตายซ้ำซ้ำ มันตอกย้ำ..ว่าตัว..ชั่วจริงจริง มาชาตินี้..ยอมรับผิด..จิตนิ่งนิ่ง ไม่ขอวิ่ง..หนีหน้า..กล้าเผชิญ 84/37 กล้าเผชิญ..วิบากกรรม..รู้สำนึก ไม่รู้สึก..ขัดข้อง..ต้องเคืองขุ่น ถือเป็นกรรม..สบายสบาย..ไม่วายวุ่น ยังแผ่บุญ..น้อมส่งให้..ไม่ประมาณ 84/38 เรายังมี..กันและกัน..ในวันทุกข์ ขอจงลุก..ขึ้นมา..อย่าท้อถอย มีพี่น้อง..ทั่วพารา..ตั้งตาคอย มาเรียงร้อย..ทุกข์ดวงใจ..เข้าด้วยกัน 84/39 จะยอมอด..ยอมทน..จนที่สุด เพื่อจะขุด..รากโคน..ไปโยนทิ้ง เพื่อมรรคผล..หลุดพ้น..ให้ได้จริง ทำทุกสิ่ง..เพื่อไม่กลับ..ลาลับเลย 84/40 ลาลับเลย..ยอมอด..ลดกิเลส ปฏิเสธ..ความต้องการ..ของตัณหา จะยอมทน..ทำหน้าที่..สามีภรรยา เพื่อจากลา..กันด้วยดี..วันที่ตาย 84/41 วันที่ตาย..กายทอดร่าง..ทิ้งสังขาร จงอาจหาญ..อำลา..อย่าหวั่นไหว ที่เราฝึก..มานานปี..วันนี้ไง เพื่อจะไป..สุขสงบ..จบชั่วกาล 84/42 วันพระขึ้น..สิบห้าค่ำ..เพ็ญเดือนห้า หกเมษา..วันศุกร์..ปีมะโรง นึกถึงศีล..ปฏิบัติธรรม..จิตมั่นคง มานั่งปลง..ชีวิตแท้..ไม่แน่นอน 84/43 ไม่แน่นอน..จึงย้อนคิด..ชีวิตนั้น ผ่านคืนวัน..เดือนปี..ที่แปรผัน เดี๋ยวหัวเราะ..ร้องไห้..สุขทุกข์กัน เดี๋ยวนั่งฝัน..เจ็บป่วย..ม้วยมรณา 84/44 ม้วยมรณา..คือสุดท้าย..ไร้ทางแก้ เป็นของแท้..ทุกคน..เจอจนได้ แล้วเวลา..ที่ผ่านมา..ทำอะไร หรือหายใจ..ทิ้งส่งส่ง..เพราะหลงทาง 84/45 เพราะหลงทาง..วางใจ..ในโลกา ได้เกิดมา..หาสุข..สนุกสนาน สุขกับทรัพย์..ยศถา..พาเบิกบาน เรื่องบุญทาน..การฝึกใจ..เอาไว้ก่อน 84/46 เอาไว้ก่อน..ผัดผ่อน..ทุกโอกาส เพราะประมาท..ในชีวิต..ด้วยจิตหลง ว่าชีวิต..ของเรานั้น..แสนมั่นคง เรื่องตายลง..นาทีนี้..ไม่มีทาง 84/47 ไม่มีทาง..จะไป..ตายโดยพลัน ก็เสร็จกัน..กายยังอยู่..ไม่รู้ถาง พอจะตาย..เน่าเหม็น..ไม่เห็นทาง มีลำราง..พุ่งตรง..ลงอบาย 84/48 ลงอบาย..ไปเริ่มต้น..วนมาใหม่ อีกเมื่อไหร่..จะหลุดพ้น..เป็นคนซ้ำ เสวยบุญ..ที่มีอยู่..คู่เศษกรรม ไม่รู้ธรรม..ต้องวนใหม่..เอาให้พอ 84/49 แค่แม่ค้า..ส้มตำ..ผู้ต่ำต้อย เลี้ยงลูกน้อย..สามคน..บนวิถี เขาจะฆ่า..ทั้งหมด..โปรดปราณี ขอชีวี..ลูกไว้..ไร้เดียงสา 84/50 ใจประเสริฐ..เลิศค่า..คำว่าแม่ ยอมสละ..แม้ชีวิต..จิตงามแท้ ให้ลูกอยู่..สู้ชีวิต..อย่าพ่ายแพ้ อันตัวแม่..ขอส่งเจ้า..เพียงเท่านี้ 84/51 เพียงเท่านี้..ไม่เสียดาย..กายชีวี คุณความดี..เทียมฟ้า..มหาสมุทร มากคุณค่า..เกินกว่าใช้..กายมนุษย์ บริสุทธิ์..เกินไป..ในโลกหล้า 84/52 ในโลกหล้า..มากตัณหา..มายกิเลส เมื่อตั้งเจต..จำนง..ลงมาตัด จงมุ่งหน้า..ค้นหาธรรม..นำปฏิบัติ เพื่อขจัด..ให้สิ้นไป..จากใจเจ้า 84/53 จากใจเจ้า..ที่ยังอยู่..สู้ชีวิต กรรมลิขิต..เอาไว้..สู้ไหมเล่า จงรู้ทัน..ใช้ปัญญา..อย่ามัวเมา หนทางเจ้า..เส้นทางใหญ่..ไปนิพพาน 84/54 ไปนิพพาน..งานหลัก..ปักให้แน่น อย่าโลดแล่น..ตามเหตุ..กิเลสล่อ เอาศีลคุม..มีสติ..สมาธิพอ ติดขัดหนอ..พิจารณา..ปัญญาไข 84/55 ปัญญาไข..ธรรมขนาบ..กำราบจิต ไม่ให้คิด..ไหลตาม..กามกิเลส เอาจิตพุ่ง..มุ่งตามองค์..พระโลกเชษฐ์ ปฏิเสธ..สิ่งล่อ..รอทิ้งกาย 84/56 รอทิ้งกาย..อันไม่เที่ยง..เสี่ยงทุกวัน เมื่อไรนั้น..เกินจะรู้..ผู้มีกรรม เพียงฝึกใจ..ยอมรับไว้..อยู่ในธรรม ล้มคมำ..หยุดหายใจ..ก็ไปเลย 84/57 ก็ไปเลย..ลาลับ..อย่ากลับมา เสียเวลา..ไปเปล่า..ลูกเต้าเอ๋ย ลงมาเกิด..ไม่ทุกข์นี้..ไม่มีเลย อย่าคุ้นเคย..มนุษย์โลก..มาโศกทุกข์ 84/58 ผลจากการ..พิจารณา..มีอะไร เป็นปัจจัย..ให้เกิดทุกข์..สุขเลือนหาย ก็ความอยาก..รักชอบชัง..หิวตายลาย จึงไม่อาย..จะทำชั่ว..เพื่อตัวเอง 84/59 มีสติ..ระลึกรู้..ดูเหตุผล ปฏิบัติตน..อยู่ในกรอบ..ขอบเขตศีล เตรียมตัวพร้อม..วัดใจ..เมื่อไรบิน กายนี้สิ้น..กราบขมา..ขอลากัน 84/60 จะไปเมือง..วิมุติได้..ใช้สติ สมาธิ..ปัญญา..มาเป็นชุด ไปขัดเกลา..อารมณ์ใจ..ให้สิ้นสุด สลัดหลุด..ชาติภพ..เพื่อจบกิจ
|
เฒ่าจอย
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]
Group Blog All Blog
Link |
|||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |