บนเส้นทางสายพระนิพพาน 128

บนเส้นทาง

สายพระนิพพาน 128

128/01

เปิดสงคราม..สู้กัน..ให้มันจบ

ตัดชาติภพ..กันไป..ให้เด็ดขาด

ฆ่ากิเลส..ล้างใจ..ให้สะอาด

เร่งปัดกวาด..ตัดทุกห่วง..ให้ร่วงหล่น

128/02

ให้ร่วงหล่น..หนทาง..ต่อแต่นี้

จะไม่มี..แล้วฝ่าย..อกุศล

เมื่อเป็นผู้..รู้ธรรม..บำเพ็ญตน

ทำกุศล..เดินตรง..ไม่หลงทาง

128/03

ไม่หลงทาง..ไปสู่โลก..อันมืดมน

แต่ว่าคน..ผู้พัฒนา..ว่าสว่าง

ผู้รู้ธรรม..ยืนยันไว้..ไม่มีทาง

ไฟสว่าง..แต่จิตคน..มืดมนลง

128/04

มือมนลง..จงหาธรรม..เข้ามาแทน

มุ่งสู่แดน..อโลก..คือสว่าง

ด้วยดวงจิต..แจ่มใส..ใจคิดวาง

เป็นเส้นทาง..สู่แสงธรรม..ตามพุทธองค์

128/05

ตามพุทธองค์..ที่ทรงวาง..แนวทางไว้

ซึ่งต้องใช้..ขันติ..ความอดทน

ปฏิบัติมาก..ภาวนามาก..ปากไม่บ่น

ทำไปจน..จิตสงบ..พบแสงธรรม

128/06

พบแสงธรรม..จากความเพียร..เวียนอดทน

จิตดิ้นรน..ที่เคยมี..ก็หนีหาย

เมื่อไม่มี..ความสับสน..ทุรนทุราย

จิตได้ใช้..ปัญญา..หาทางพ้น

128/07

หาทางพ้น..โลกโลกา..แดนโลกีย์

จะต้องมี..ความอดกลั้น..ขั้นปรมัต

นิ่งสงบ..พบทางด้วย..การปฏิบัติ

จึงกำจัด..กิเลสร้าย..ไปจากตน

128/08

ไปจากตน..พ้นปลักตม..ที่จมดิ่ง

ขึ้นมาวิ่ง..บนทาง..สว่างไสว

พระนิพพาน..ไม่ไกลมาก..หากเข้าใจ

หนทางไป..ยังมีอยู่..ผู้ค้นหา

128/09

ผู้ค้นหา..ด้วยอดทน..จึงค้นพบ

ผู้กิจจบ..ยังมีมาก..ไม่ยากเกิน

ปฏิบัติชอบ..ปฏิบัติ..มีทางเดิน

ถ้ามองเมิน..ชาติไหน..ก็ไม่เห็น

128/10

ก็ไม่เห็น..ถ้ายังเป็น..ผู้มืดบอด

เอาแต่กอด..กิเลสไว้..ไม่ยอมปัด

ยิ่งมืดมน..จิตตน..ยิ่งกอดรัด

ยิ่งเด่นชัด..ผู้หลับไหล..ไม่รู้ตื่น

128/11

ไม่รู้ตื่น..ขึ้นมา..ลืมตาดู

จึงเป็นผู้..มืดบอด..ตลอดกาล

คงก่อกรรม..ทำเข็ญ..เป็นยาวนาน

ถ้าบุญทาน..ส่งถึง..จึงรู้ตื่น

128/12

จึงรู้ตื่น..ขึ้นมา..ค้นหาธรรม

มากมายกรรม..ขวางกั้น..อย่าหวั่นไหว

ทางสำเร็จ..นั้นมี..อยู่ที่ใจ

ทำกรรมใด..รู้ใช้เขา..จิตเรางาม

128/13

จิตเรางาม..ตามวิถี..ผู้มีธรรม

เป็นผู้นำ..สิงที่ดี..มีมาสู่

เจริญกาย..เจริญใจ..คอไม่ชู

แต่เป็นผู้..รู้หัวค้อม..น้อมถ่อมตน

128/14

น้อมถ่อมตน..เปี่ยมล้น..ด้วยเมตตา

กรุณา..สงสาร..ทั้งคนสัตว์

จิตยินดี..ผู้ทำดี..เป็นปรมัต

รู้เห็นชัด..กฏแห่งกรรม..ทำอุเบกขา

128/15

ทำอุเบกขา..ถ้าเกิน..จะช่วยฉุด

เมื่อเลยจุด..พอดี..มีแต่ปล่อย

ไปตามเวร..ตามกรรมเก่า..ดุจว่าวลอย

อดทนคอย..วันเวลา..บุญมาเสริม

128/16

บุญมาเสริม..ส่งขึ้น..ให้ยืนสู้

ไม่เป็นผู้..ท้อแท้..แค่ใช้กรรม

จิตเมื่อรู้..เราผู้..เคยกระทำ

อันเศษกรรม..แค่นี้..สีทนได้

128/17

สีทนได้..ใช้กรรม..ตามวาระ

เมื่อชนะ..ใจตน..อดทนได้

มันคือสิ่ง..ที่ดี..หนี้ต้องใช้

กลับจากร้าย..เป็นดี..ผู้มีกรรม

128/18

ผู้มีกรรม..ทำถูกต้อง..มองการณ์ไกล

ผู้มีใจ..มั่นธรรม..นำสู่ผล

ได้ชดใช้..กรรมเก่าใหม่..ได้ผ่านพ้น

บุญไหลล้น..หลั่งมาช่วย..ด้วยความดี

128/19

ด้วยความดี..ที่อดทน..ฝึกฝนใจ

หนักเท่าใด..สู้อดกลั้น..มั่นในจิต

ฝึกฝนแล้ว..ฝึกฝนเล่า..เฝ้าอุทิศ

จนเป็นมิตร..กันได้..กับนายกรรม

128/20

กับนายกรรม..อภัยกัน..นั่นสุดดี

แต่ยังมี..กฏแห่งกรรม..ครอบงำอยู่

ทุกบัญชี..ที่ทำนั้น..ท่านย่อมรู้

จงเป็นผู้..อภัยเถิด..เปิดหัวใจ

128/21

เปิดหัวใจ..อภัยทาน..ทุกงานกรรม

ผู้เคยทำ..ต่อเราไว้..อภัยหมด

แม้กรรมหนัก..ปานภูเขา..หรือเท่ามด

จิตเป็นพรต..อภัยให้..ไม่จำกัด

128/22

ไม่จำกัด..ปฏิบัติ..เพื่อจบกิจ

ทั้งความผิด..เคยทำ..กรรมเคยก่อ

น้อมรับโทษ..โปรดอภัย..ให้เถิดหนอ

ไม่ได้งอ..ให้งด..กฏแห่งกรรม

128/23

กฏแห่งกรรม..น้อมรับ..รอชำระ

เมื่อชนะ..ใจตน..ก็พ้นทุกข์

เมื่อไร้สิ่ง..ค้างคา..ก็ผาสุข

เมื่อได้ปลุก..จิตตน..พ้นห้วงกรรม

128/24

พ้นห้วงกรรม..ด้วยจิตใส..ใจบริสุทธิ์

เป็นผู้หยุด..เด็ดขาด..ปราศจากเชื้อ

ยังเป็นคน..อยู่นี่หว่า..ไม่น่าเชื่อ

สิ่งเหลือเชื่อ..มีมากมาย..ในโลกนี้

128/25

ในโลกนี้..ไม่มีใคร..อยู่เหนือกรรม

ผู้กระทำ..ได้รับกรรม..ตามยะถา

เป็นตามกฏ..อย่าเพิ่งหมด..ความศรัทธา

เจตนา..ผู้ก่อกรรม..สิ่งสำคัญ

128/26

สิ่งสำคัญ..อันจะหลุด..ไม่ผุดเกิด

จิตประเสริฐ..บริสุทธิ์..จึงหลุดห่วง

เวรกรรมเก่า..ที่ตาม..คอยถามทวง

จะลุล่วง..ใช้หนี้ไป..ด้วยกายนี้

128/27

ด้วยกายนี้..ที่พระโมค..คลานะ

ทรงชำระ..กรรมเก่า..เข้านิพพาน

ยอมให้ตี..ร่างกาย..จนวายปราณ

ยังเป็นการ..ตัดกาย..เพื่อไปดี

128/28

เพื่อไปดี..มีสุขอัน..นิรันดร

กรรมใดอ่อน..ยังไม่ถึง..ขอบึ่งหนี

ไม่คิดเบี้ยว..อุทิศบุญ..ให้คุณนี้

มันบ่งชี้..น้อมชดใช้..ไม่ประมาณ

128/29

ไม่ประมาณ..ในการแผ่..กุศลจิต

มุ่งอุทิศ..เจ้าเวร..ท่านนายกรรม

ครั้งดวงจิต..โง่เขลา..พลาดถลำ

จิตน้อมนำ..อุทิศส่ง..ขอจงรับ

128/30

ขอจงรับ..กระแสบุญ..คุณนายกรรม

เราน้อมนำ..ส่งให้..ไม่จำกัด

เลิกจองเวร..จองกรรม..ธรรมปฏิบัติ

ทุกสิ่งตัด..ไม่ยึดติด..ปิดบัญชี

128/31

 ปิดบัญชี..เวรกรรม..ทำต่อกัน

ให้ทุกวัน..ต่อแต่นี้..มีแต่สุข

ถึงกายทุกข์..ไม่เป็นไร..ใจอย่าทุกข์

รู้จักปลุก..จิตสำนึก..ศึกษาธรรม

128/32

ศึกษาธรรม..ศึกษาทาง..วางเป้าหมาย

ก่อนจะสาย..กายจะสิ้น..ดิ้นสุดสุด

สุดแสนเบื่อ..ทุกข์มากมาย..กายมนุษย์

ถ้าสิ้นสุด..กายนี้..ก็หนีเลย

128/33

ก็หนีเลย..โลกนี้..ที่ไม่เที่ยง

จะหลีกเลี่ยง..หลบกรรม..ทำไม่ได้

สวรรค์พรหม..ทุกชั้น..ขั้นสุขใจ

ตลอดไป..สุขนิรันดร์..นั่นนิพพาน

128/34

นั่นนิพพาน..ที่หมดห่วง..ที่ล่วงทุกข์

ที่เป็นสุข..นิรันกาล..ท่านทั้งหลาย

เป็นที่สุด..ความหวัง..หลังความตาย

พอตัดกาย..ก็มุ่งสู่..ประตูชัย

128/35

ประตูชัย..เปิดไปสู่..พระนิพพาน

ตลอดกาล..จบกิจ..ด้วยจิตตน

จะไปอยู่..ต้องเป็นผู้..รู้อดทน

บำเพ็ญตน..มุ่งปฏิบัติ..รู้ขัดเกลา

128/36

รู้ขัดเกลา..เอากิเลส..ออกจากตน

อย่ามัววน..เกิดกาย..ไม่เข้าท่า

ถ้าเบื่อจริง..วางทุกสิ่ง..ตรงดิ่งมา

มุ่งเสาะหา..ทางออก..ไม่หลอกตน

128/37

ไม่หลอกตน..ว่าเป็นคน..ดีที่สุด

ไม่มีบุตร..ภรรยา..หาทรัพย์สิน

ขับรถโก้..อยู่บ้านโต..มีอันจะกิน

 อยากจะบิน..ไปไหน..ก็ได้ไป

128/38

ก็ได้ไป..มาทั่ว..มัวเพลิดเพลิน

 ตัวเองเดิน..หาความตาย..ไม่เคยคิด

ที่ผ่านมา..เป็นมนุษย์..ทุจริต

ทำความผิด..แต่ได้ดี..มีเหมือนกัน

128/39

มีเหมือนกัน..อันบุญเก่า..เขาส่งผล

ส่งให้ตน..สูงค่า..กว่าใครเขา

ยิ่งทำชั่ว..ยิ่งได้ดี..ทีนี้เมา

กอบโกยเอา..พอบุญลด..ก็หมดกัน

128/40

ก็หมดกัน..วันน้ำลด..ตอก็ผุด

วันสิ้นสุด..ของคนดี..ที่สูงค่า

พอหมดบุญ..หมดอำนาจ..หมดวาสนา

ยิ่งกว่าหมา..สิ้นค่า..คำว่าคน

128/41

 คำว่าคน..คือผู้ทน..ในโลกมืด

ผู้นั่งยืด..ชูคอ..รอความหวัง

ว่าจะสุข..วิ่งชนทุกข์..เข้าอย่างจัง

มันประดัง..จิตร้อนรุ่ม..ปานสุมไฟ

128/42

ปานสุมไฟ..ไร้สุข..ทุกข์กระหน่ำ

ตาแดงกล่ำ..ช้ำจิต..ชีวิตหนอ

ปรารถนา..จะหาสุข..ทุกข์คอยรอ

เป็นคนขอ..ชาติสุดท้าย..ไม่กลับมา

128/43

ไม่กลับมา..หาทุกข์ซ้ำ..ตอกย้ำบาป

ตั้งจิตสาป..บาปชั่ว..กลัวที่สุด

ขอข้ามพ้น..ตอแหลแลนด์..แดนมนุษย์

ต่ำที่สุด..สวรรค์พรหม..ผมพอใจ

128/44

ผมพอใจ..ก้าวต่อไป..ก็ไม่ยาก

ถึงต่ำมาก..งานไม่ทำ..กรรมไร้ผล

ไม่ติดสุข..ไม่ทุกข์เข็ญ..บำเพ็ญตน

ก้าวไปบน..เส้นทาง..สายนิพพาน

128/45

สายนิพพาน..ไม่ยากเกิน..เดินผู้เดียว

ไม่มีเลี้ยว..เข้ากระแส..มีแต่มุ่ง

ผู้ไม่เข้า..ยังเมาอยู่..แค่ผู้มุง

พอมียุง..มาตอมไต่..ซัดตายเลย

128/46

ซัดตายเลย..ไอ้ยุงบ้า..น่ารำคาญ

ทนมานาน..แล้วสู..รู้ไว้ด้วย

มาเจอกู..เท่งทึง..มึงน่ะซวย

รู้ไว้ด้วย..นี่ในวัด..ปฏิบัติธรรม

128/47

ปฏิบัติธรรม..รับศีลทาน..การภาวนา

บ้างศีลห้า..บ้างอุโบสถ..จดใส่จิต

คุมสติ..ใช้ปัญญา..นำมาคิด

บุญนิดนิด..บุญเนทเนท..เฮ็ดจั่งได่

128/48

เฮ็ดจั่งได่..จะให้..ใจสงบ

ได้นั่งทบ..นั่งทวน..หวนถึงผิด

มีต้นเหตุ..จากที่ใด..ได้ครุ่นคิด

จะได้ปิด..เส้นทางผิด..ตลอดไป

128/49

ตลอดไป..ด้วยใจ..ที่รู้แจ้ง

รู้แจกแจง..ที่มา..ที่ไปได้

ผู้ไม่คิด..ไปยึดติด..น่าเสียดาย

ก็ตายตาย..เกิดเกิด..อยู่เถิดคุณ

128/50

อยู่เถิดคุณ..คุ้นเคยบาป..ความหยาบช้า

ไม่อ่อนล้า..ในโลภ..ในโกรธหลง

ปลูกกิเลส..ตัณหา..หนาเป็นดง

ท่านก็จง..อยู่ไปเถิด..เปิดแล้วผม

128/51

 เปิดแล้วผม..ไม่ขออยู่..เป็นผู้ตื่น

มันขมขื่น..แท้คน..ผู้ทนทุกข์

ตาสว่าง..ครั้งนี้พอ..ล่อเสียจุก

กรรมกระตุก..จนจิตตัด..ถูกจัดหนัก

128/52

ถูกจัดหนัก..เสียจนนิ่ง..ยิ่งน้อมรับ

นี่แหละครับ..ผลกรรม..เคยทำก่อน

สลดใจ..ทำเขาไว้..หนักแน่นอน

พอกรรมย้อน..น้อมรับได้..ไม่จองเวร

128/53

ไม่จองเวร..ตัดใจ..อภัยทาน

เพราะต้องการ..จบเสียที..หนีชาติภพ

ปรารถนา..พอกายสิ้น..แผ่นดินกลบ

ให้ได้พบ..ประตู..สู่นิพพาน

128/54

สู่นิพพาน..จะนานเนิ่น..เดินเร็วรี่

ก็อยู่ที่..ใจจิต..รู้คิดตัด

ทรงอารมณ์..วิปัสสนา..มาปฏิบัติ

ปัญญาตัด..สลัดทิ้ง..สิ่งกระทบ

128/55

สิ่งกระทบ..ตามทาทัก..รักเราแท้

นั่งยิ้มแต้..แค่รู้ไว้..ฉันไม่สน

ยิ่งกระทบ..ทุ่มเท..มากเล่ห์กล

จิตแห่งตน..ตั้งมั่น..ไม่หวั่นไหว

128/56

ไม่หวั่นไหว..ผู้ไม่ไหล..ตามอารมณ์

โลกกลมกลม..ใบนี้..ย่อมหนีได้

ไปสู่สิ่ง..ปรารถนา..อย่าเสียดาย

ก็เมื่อกาย..เรานี้..มากมีทุกข์

128/57

มากมีทุกข์..ท่วมท้น..ก็พ้นผ่าน

จะกี่ด่าน..ผูบำเพ็ญ..ไม่เป็นทุกข์

มีนายกรรม..ผู้บำเพ็ญ..เป็นผู้ปลุก

จึงเป็นสุข..กับการให้..ด้วยใจจริง

128/58

ด้วยใจจริง..ผู้ยิ่งให้..ยิ่งได้รับ

ใช่เลยครับ..ผู้บำเพ็ญ..เป็นผู้ให้

กรรมฐาน..นั้นเป็นบุญ..อันยิ่งใหญ่

กรรมเก่าใหม่..น้อมส่งให้..ไม่ประมาณ

128/59

ไม่ประเมิน..ไม่ประเมิน..ผู้เพลินให้

ทั้งไกลใกล้..ให้ทั้งหมด..เพื่อปลดหนี้

ผู้ใดทุกข์..ก็ยิ่งช่วย..ด้วยปรานี

บุญที่มี..ตั้งแต่ต้น..จนปัจจุบัน

128/60

จนปัจจุบัน..วันเวลา..ก็ยิ่งสั้น

จงสะบั้น..รู้สะบัด..ตัดให้ขาด

ไปสู่สิ่ง..ปรารถนา..อย่าให้พลาด

ขอเป็นทาส..พระชินสีห์..แดนนิพพาน

 

Create Date : 31 มีนาคม 2556 Last Update : 2 เมษายน 2556 3:02:58 น. Counter : 918 Pageviews.		4 comments
Share Tweet