บนเส้นทางสายพระนิพพาน 81 บนเส้นทาง สายพระนิพพาน 81 81/01 ขอขมา..พระรัตนตรัย..ให้มากเถิด มากการเกิด..มากปรามาส..ฟาดไปทั่ว มาชาตินี้..เมื่อสำนึก..รู้สึกตัว จงเป็นบัว..โผล่พ้นน้ำ..นำพ้นภัย 81/02 หลวงพ่อท่าน..เคยบอก..ออกมาคำ ว่าสงคราม..ต้องมีอยู่..คู่กับโลก เพราะความอยาก..เป็นใหญ่..ไล่สับโขก มากทุกข์โศก..เรียกว่า..ชะตากรรม 81/03 สันติภาพ..ในโลกนี้..มีที่ไหน ก็พูดไป..ให้ดูดี..มีมุสา ปืนจี้หัว..เอาไว้..ใครอย่าซ่า ชดใช้ข้า..ตามบัญชี..ที่ให้ไป 81/04 หันมาดู..สงคราม..ที่ภายใน ทั้งที่ใจ..และที่กาย..รบทุกวัน ทุกเวลา..ก็เป็นได้..รู้ให้ทัน คอยหลบมัน..เพราะว่ารู้..สู้ไม่ได้ 81/05 หลวงพ่อบอก..ทำจิตดี..เพื่อหนีทุกข์ รู้รับรุก..ประตูใจ..ใช้เปิดปิด มันจู่โจม..ทุกประตู..กรูทุกทิศ ก็วางจิต..นิ่งเฉย..เอาเลยเชิญ 81/06 หลวงพ่อบอก..อย่างนี้..สิควรรบ สงครามจบ..ชนะขาด..ตัดชาติภพ ท่านนายเวร..ตามไม่ทัน..มันก็จบ เมื่อเราหลบ..เข้านิพพาน..หยุดการตาม 81/07 หมั่นดูแล..เทคแคร์..จิตของตน อย่าซุกซน..ไปวุ่นซน..จิตผู้อื่น อันกรรมใด..ก็รับไป..สนองคืน อย่าไปฝืน..อุเบกขา..เอามาวาง 81/08 กายสังขาร..มีอยู่..ผู้ฝึกฝน เมื่อเป็นคน..เคลื่อนไหวได้..กายสังขาร อย่าบ้าทน..จนทุกข์..ทรมาน จิตสังขาร..สิอย่าไหว..นิ่งในธรรม 81/09 นั่งนานนาน..ง่อยมัน..จะกินเอา ตะคริวเล่า..จะกินขา..ถ้าเดินนาน ถ้าหนักนอน..อัมพาต..จะรับทาน ไม่ได้การ..อย่าฝืนกาย..ฝึกใจจ๊ะ 81/10 อะไรเกิด..อย่าตกใจ..ให้เกินงาม เป็นไปตาม..กฏแห่งกรรม..ธรรมดา ต้องเจอแน่..ไม่ชอบใจ..ไม่ปรารถนา ไม่เรียกหา..ก็จัดให้..เตรียมใจรอ 81/11 เตรียมใจรอ..รับความจริง..จริงจะเกิด เมื่อกำเนิด..เป็นคน..เจอจนได้ เมื่อเกิดขึ้น..ทรงอยู่..แล้วดับไป มีเจ็บไข้..ไม่สบาย..ตายโดยพลัน 81/12 จงยังความ..ไม่ประมาท..ให้ถึงพร้อม แล้วจงน้อม..สู่ธรรม..นำสงบ ไม่ตื่นเต้น..ตกใจ..ยามได้พบ นิ่งสงบ..แก้ปัญหา..เฉพาะหน้า 81/13 มีสติ..ติดกาย..ใช้ปัญญา นำออกมา..แก้ไข..ไม่ไหวหวั่น ทุกเตรียมพร้อม..ทุกเวลา..เผชิญมัน แม้เป็นวัน..สุดท้าย..ในชีวิต 81/14 อย่าโมโห..โกรธา..จนอาฆาต อย่าพยาบาท..คลั่งแค้น..นั่นแดนทุกข์ ก็เมื่อเจ้า..ปรารถนา..จะหาสุข จงปลอบปลุก..เจตนา..อย่าลืมตัว 81/15 จำไว้นะ..อย่าประมาท..ลมหายใจ อย่าประมาทใน..เกิดดับ..กายกับจิต เมื่อถึงคราว..ทิ้งกาย..วายชีวิต จงตั้งจิต..พระนิพพาน..สถานเดียว 81/16 การทุกข์กาย..ธรรมดา..จิตอย่าจับ จงยอมรับ..กฏแห่งกรรม..นำทุกข์กาย บอกมันไป..ตายเมื่อไร..กูสบาย ยังไม่ตาย..กูตั้งหน้า..ศึกษาธรรม 81/17 เอาจิตรู้..อยู่กับ..ปัจจุบัน อดีตอัน..ผ่านไป..อย่าไปสน อนาคต..ยังไม่ถึง..อย่าพึ่งรน รู้ตัวตน..ขณะนี้..มีธรรมใด 81/18 จงหาธรรม..ให้พบ..สงบจิต จึงมีสิทธิ์..พบธรรม..นำพ้นทุกข์ สงบใจ..เพียรไม่ละ..จะพบสุข เร่งร้อนรุก..ลุยจนบ้า..หาไม่เจอ 81/19 กิเลสตัณหา..มาจาก..อายตนะหก สกปรก..อยู่ที่จิต..คิดปรุงแต่ง ตาหูจมูก..ลิ้นกาย..ตัวแสดง เล่นยาแรง..แทงที่จิต..ปิดบัญชี 81/20 ในเมื่อจิต..หัวหน้าใหญ่..มาเสียท่า กายหูตา..จมูกลิ้น..ก็สิ้นฤทธิ์ ไม่ปรุงแต่ง..สิ่งใด..ไปทางผิด เหลือแต่จิต..กลับใจ..ใฝ่ทางดี 81/21 ใฝ่ทางดี..รู้คิด..รับผิดชอบ จึงรอบคอบ..พิจารณา..ไม่ปรุงแต่ง เหลือแค่รู้..วางไป..ไม่แสดง ไร้รุนแรง..จึงพบ..สงบใจ 81/22 ระวังไฟ..สามกอง..กันหน่อยนะ ไฟราคะ..ไฟโทสะ..ไฟโมหะ จิตตัวเดียว..เที่ยวจุดไฟ..เอาไว้ดะ เจอจะจะ..ทั้งไหม้ตน..ไหม้คนอื่น 81/23 เห็นคนเรา..เอาลมปาก..มาเผากัน ยิ่งเมามัน..ยิ่งไหม้ลาม..ไปตามจิต เผาตัวเอง..คนทั่วไป..มากมายพิษ ที่จุดติด..จิตข้างใน..เขาไร้ธรรม 81/24 ปรารถนา..จะพ้นทุกข์..ลุกดับไฟ ฝึกตามไป..ตามจริต..ผู้คิดดับ ไหม้ตนเอง..และผู้อื่น..ตื่นเถอะครับ อย่าหันกลับ..ลงอบาย..อายท่านยม 81/25 จำให้มั่น..หมั่นดับไฟ..ที่ในจิต ดับสนิท..ปิดบัญชี..หนี้ทุกข์ได้ เกิดชาตินี้..ดับไม่ทัน.ฉันเสียดาย อีกกี่ตาย..กันละหนอ..ฉันขอลา 81/26 เอากรรมฐาน..นั่นแหละ..มาคุมจิต ดูจริต..ทั้งหก..ตกที่ไหน กายตาหู..จมูกลิ้น..สิ้นฤทธิ์ไป เมื่อดับไฟ..ที่จิตได้..ไม่ผิดแน่ 81/27 ไม่ผิดแน่..แก้ถูกทาง..วางถูกทิศ ควบคุมจิต..ไว้ได้..ไฟดับสิ้น กี่ตัวล่อ..ก็แพ้พ่าย..ไม่ได้กิน เมื่อหลั่งริน..ธรรมธารา..มาทางใจ 81/28 ทั้งแปดหมื่น..สี่พัน..พระธรรมขันธ์ พุทธองค์..ทรงสอนแท้..แค่กายจิต เอาเวลา..ทั้งหลาย..ไปเพ่งพิศ กายกับจิต..ของตน..มรรคผลมี 81/29 มองเห็นธรรม..ภายนอก..น้อมสู่ใน ให้จิตไป..พิจารณา..หาเหตุผล จึงธรรมะ..มากมาย..ไหลสู่ตน การเป็นคน..ชาติสุดท้าย..ใกล้ความจริง 81/30 ศีลสมาธิ..ปัญญา..ปรมัตถ์ ก็สรรคัด..แต่เนื้อเนื้อ..เพื่อหลุดพ้น มองเห็นเหตุ..ปัจจัย..จากปลายผล ไม่ต้องขน..มากอง..มองจากใจ 81/31 มองจากใจ..รู้ได้..เฉพาะตน รู้เห็นผล..ปฏิบัติ..ขัดเกลาจิต จากเมื่อก่อน..ร้อนรน..ทนชีวิต เมื่อรู้คิด..จึงรู้เห็น..เย็นสบาย 81/32 เย็นสบาย..ชุ่มฉ่ำ..ธรรมล้อมใจ มากมายไฟ..โผล่เข้ามา..ข้ารู้ดับ ไม่ต้องออก..ไปรบ..แค่หลบครับ ไฟมาปับ..ไม่ปรุงต่อ..หยุดก่อไฟ 81/33 หยุดก่อไฟ..ใจเย็น..เห็นแสงธรรม เลิกก่อกรรม..ทำเข็ญ..มองเห็นโทษ ทุกชาติภพ..ที่เกิดกาย..มากมายโจทก์ มากล่าวโทษ..เป็นนายกรรม..ยอมรับกัน 81/34 ยอมรับกัน..แต่โดยดี..ใช้หนี้ให้ เพื่อจะได้..ปลดหนี้..ที่คั่งค้าง ปรารถนา..ชาติสุดท้าย..สุดปลายทาง บาปกรรมจาง..จะรีบจ้วง..ช่วงสุดท้าย 81/35 จะเลิกเกิด..เลิกตาย..กันหรือยัง มัวมานั่ง..เพลิดเพลิน..กันอยู่ได้ แต่ละวัน..หายใจทิ้ง..ยิ่งเสียดาย ไม่ตะกาย..หาฝั่ง..ข้ามวังวน 81/36 พระรัตนตรัย..เป็นที่พึ่ง..พึงเสาะหา ปรารถนา..จะพ้นทุกข์..ปลุกสำนึก พิจารณา..กายกับจิต..จงคิดตรึก จนรู้สึก..ถึงเกิดดับ..กับจิตตน 81/37 เมื่อจิตรู้..เกิดดับ..ไม่คับข้อง ที่ถูกต้อง..วางอารมณ์..อุเบกขา ไม่ดีใจ..ไม่เสียใจ..เป็นอัพยา จึงจะพา..ข้ามพ้น..วังวนเดิม 81/38 เมื่อทุกสิ่ง..เกิดดับ..อยู่กับจิต หาทางปิด..อบายภูมิ..พรหมสวรรค์ เป้าประสงค์..ตรงสู่..พระนิพพาน อย่าเนิ่นนาน..เกินไป..จะไม่ทัน 81/39 ที่รู้ได้..ทุกกาล..งานของจิต ที่ตามติด..ตลอดเวลา..ไม่ล้าอ่อน อันส่วนกาย..ของโลกเขา..ต้องพักผ่อน เดี๋ยวตายก่อน..จิตหลุดพ้น..ต้องวนกลับ 81/40 ก็กายเรา..อ่อนแอ..แก่ทุกวัน แต่จิตนั้น..นะสิ..มิมีแก่ กายมันเหนื่อย..พักไป..เรื่องของแก จิตนั้นแล..พิจารณา..อย่าปล่อยทิ้ง 81/41 ธรรมดา..ธรรมะ..นะขอรับ เรียนเท่าไร..ก็เกิดดับ..กายกับจิต เป็นพระธรรม..ชี้ตรง..องค์บพิตร กายกับจิต..เกิดดับ..จับตาดู 81/42 ไม่มีเชื้อ..จะกำเนิด..เกิดอย่างไร ข้าวเลือกไง..สมบูรณ์อยู่..รู้เกิดได้ ข้าวสารเล่า..ขัดเสียขาว..เกิดได้ไหม วินิจฉัย..กันดูที..ผู้มีธรรม 81/43 เมื่อทิ้งเปลือก..คือกาย..มั่นในธรรม จิตก็นำ..ขัดเกลา..ดุจข้าวสาร ไม่กำเนิด..เกิดกาย..ไปชั่วกาล พระนิพพาน..คือแดนไป..ไม่กลับมา 81/44 แก้ที่เรา..เท่านั้น..ท่านเจ้าขา อย่าถลา..ไปแก้..ที่คนอื่น ปัญหาเรา..เราแก้ได้..หายยั่งยืน อันคนอื่น..ปัญหาเขา..แก้เอาเอง 81/45 เกิดเป็นคน..ถือตัวตน..มากที่สุด เป็นแดนจุด..ทำดีชั่ว..หรือมัวสหลง จะยินดี..ขมขื่น..ขึ้นหรือลง หรือมุ่งตรง..พระนิพพาน..นั้นได้เลย 81/46 แดนมนุษย์..จุดศูนย์กลาง..ปฏิบัติธรรม เพื่อจะนำ..ชีวิตเรา..เข้าฝั่งได้ ถ้ามัวหลง..ตามสิ่งล่อ..ก็เสียดาย ต้องเวียนว่าย..ไม่รู้จบ..รบกับกาย 81/47 รบกับกาย..มากมายเกิด..เปิดดีกว่า ตัดใจฝ่า..กองทุกข์..บุกเพื่อจบ ใช้วิธี..ตัดหัวทิ้ง..นิ่งสงบ แผนการรบ..พระพุทธองค์..ทรงชี้นำ 81/48 ไม่เคยเป็น..ครูอาจารย์..สอนกันมา เสียเวลา..อ่านเปล่า..ไม่เข้าหัว ถ้าครูบา..อาจารย์เรา..เข้าใจชัวร์ ครูของตัว..รู้สึกได้..ใจยอมรับ 81/49 ใจยอมรับ..คำสอนนั้น..มันแทงใจ ยิ่งอ่านไป..ก็ยิ่งซึ้ง..ตรึงดวงจิต ยอมหมอบราบ..คาบแก้ว..แล้วชีวิต ขอเป็นศิษย์..แอบอยู่..ดูคำสอน 81/50 ดูคำสอน..หลวงพ่อ..ก็เข้าใจ เหมือนส่องไฟ..เห็นทาง..สว่างจ้า เหมือนได้ฟัง..จากโอษฐ์..พระศาสดา ส่งผ่านมา..ทางหลวงพ่อ..ล่อกบาล 81/51 ล่อกบาล..เข้าให้..ไอ้เฒ่าจอย มัวล่องลอย..เป็นสัมภเวสี..หนีไปทั่ว ไปรักโลภ..โกรธหลง..คงตามัว เพิ่งเจอตัว..ชาติสุดท้าย..ไม่ไปยาว 81/52 ไม่ไปยาว..หลงอยู่นี่..มีแต่มุด ไม่สิ้นสุด..หรอกหนา..มากับพ่อ ทำปัจจุบัน..ให้มันแจ้ง..ชาตินี้พอ อย่ารีรอ..อยู่เลย..มันเคยตัว 81/53 มันเคยตัว..กลัวดี..มีแต่เอ็ง มัวแต่เกรง..ความชั่ว..จะมัวหมอง ตอนพ่ออยู่..สูหนีหาย..ไม่มามอง ทำเป็นทอง..ไม่รู้ร้อน..อ้อนนรก 81/54 จงฝึกตน..จากคน..เป็นมนุษย์ ไปถึงจุด..หน้าใส..ใจสะอาด ฝึกจิตตน..เพื่อหลุดพ้น..จากภพชาติ อย่าผิดพลาด..เหมือนเคย..จะเลยดี 81/55 แต่ละคน..แต่ละใจ..ไม่เหมือนกัน ต่างฝ่าฟัน..เพื่อถึง..ซึ่งจุดหมาย ละทุกอย่าง..ปักหมุด..จุดสุดท้าย คือตัดกาย..เก่าทิ้ง..วิ่งข้ามฝั่ง 81/56 ไม่เอาไป..กายเก่า..ยืมเขามา ถึงเวลา..โลกเขา..เอาคืนกลับ ไปหลงผิด..จิตเกาะ..ไม่เหมาะครับ ขาดทุนยับ..ห่วงถุงขี้..เจ้าหนี้บาน 81/57 เจ้าหนี้บาน..งานจิต..ยิ่งติดขัด กิเลสรัด..ล้อมไว้..ไม่ให้หนี ยังเจ้ากรรม..ตามติด..คิดบัญชี ยิ่งไม่มี..ที่สิ้นสุด..ยิ่งมุดลง 81/58 ยิ่งมุดลง..ทางต่ำ..กรรมต่อเนื่อง ไม่ปลดเปลื้อง..ออกไป..ยิ่งไหลร่วง ถูกกิเลส..ตัณหาหนอ..เขาล่อลวง ปลดโซ่ห่วง..ที่มี..แล้วหนีไป 81/59 อย่าเอาใจ..ไหวตาม..ความวุ่นวาย ตามสบาย..อุเบกขา..เอามาตั้ง โลกก็เป็น..เช่นนี้..มีแต่พัง จนกระทั่ง..ทิ้งกาย..ไปจากกัน 81/60 ไปจากกัน..โลกนั้น..วุ่นเหมือนเดิม ค่อยค่อยเติม..เพิ่มวุ่นวาย..ไปกว่าเก่า โลกยิ่งเสื่อม..ใจยิ่งทราม..กามยิ่งเมา จิตของเรา..ขัดเกลาสู้..ผู้มีธรรม
|
เฒ่าจอย
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]
Group Blog All Blog
Link |
|||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |