บนเส้นทางสายพระนิพพาน 79

บนเส้นทาง

สายพระนิพพาน 79

79/01

คนจะงาม..งามหัวใจ..ใช่ใบหน้า

คนจะกล้า..กล้าที่ใจ..ใช่ที่ปาก

คนจะรวย..รวยน้ำใจ..ใช่ทรัพย์มาก

คนจะยาก..ยากที่ใจ..ใช่ที่ตัว

79/02

ใช่ที่ตัว..มีหัว..ไร้ปัญญา

ไม่รู้คิด..พิจารณา..หาเหตุผล

ดุจคนโง่..เอาหิน..ทุ่มตีนตน

เป็นแค่คน..เกิดเพื่อตาย..อบายรอ

79/03

อบายรอ..เราอยู่..จงรู้คิด

อย่าทำผิด..คิดชั่ว..ให้มัวหมอง

เรื่องทางบาป..ชั่วช้า..อย่าไปมอง

เห็นเงินทอง..กองตรงหน้า..อย่าตาโต

79/04

อย่าตาโต..โอ้โฮ..โดดเข้าใส่

มันไม่ใช่..ของเรา..คุณเจ้าขา

ขอจงมอง..ระวังระไว..ใช้ปัญญา

ที่ได้มา..อาจมากทุกข์..สุขไม่เจอ

79/05

ถึงวันพระ..รักษาใจ..กันไว้นิด

เดี๋ยวเป็นพิษ..ที่ใจ..ใสเป็นขุ่น

จะเกิดโทษ..ขึ้นมา..มากกว่าคุณ

จะขาดทุน..เสียเปล่า..นะเจ้าใจ

79/06

มีสติ..คอยกำกับ..ไม่คับข้อง

เดินเมื่อยน่อง..ก็นั่ง..พิจารณา

ใบเขียวสด..เหลืองหม่น..หล่นลงมา

ดุจกายา..คนหนอ..ก็รอร่วง

79/07

ก็รอร่วง..เหมือนเรา..เจ้าใบเหลือง

เคยรุ่งเรือง..โชติช่วง..แล้วร่วงโรย

เคยแข็งแรง..มากกำลัง..ลุกนั่งโอย

เป็นไปโดย..ธรรมชาติ..ไม่อาจฝืน

79/08

ไม่อาจฝืน..สังขาร..อันรอทิ้ง

ของทุกสิ่ง..เสื่อมสลาย..ในที่สุด

ไร้สิ่งใด..เป็นแก่น..แดนมนุษย์

ในที่สุด..เสื่อมสลาย..ไปทั้งสิ้น

79/09

ไปทั้งสิ้น..ดิ้นเท่าไร..ก็ไม่หลุด

วันสิ้นสุด..รออยู่..ผู้ลุ่มหลง

มีบาปบุญ..พาคุณ..ขึ้นหรือลง

ขอคุณจง..เลือกเอาได้..ตามใจตน

79/10

ตามใจตน..จนหลง..ว่าคงมั่น

ตะโกนลั่น..ให้รู้..กูเท่านั้น

จะให้น้อม..ค้อมหัว..ไม่มีวัน

กรรมตามทัน..ซะง่อยแดก..ไม่แปลกใจ

79/11

ไม่แปลกใจ..หรอกสู..ผู้ยังหลง

มองเป็นโลง..ปากอ้า..ตาสว่าง

ต้องจัดหนัก..เข้าให้..จึงได้วาง

เดินตามทาง..ตรงดิ่ง..ไม่ทิ้งบุญ

79/12

ไม่ทิ้งบุญ..วางบาป..สาปส่งชั่ว

เลิกไปมั่ว..อบายมุข..เสียทุกอย่าง

สงบใจ..สบายดี..หน้ามียาง

เห็นหนทาง..สว่างไสว..ให้ก้าวเดิน

79/13

ให้ก้าวเดิน..ตามแนวทาง..วางผังบุญ

ทางที่คุณ..สร้างก่อ..ต่อให้สุด

ไปจนถึง..สุดท้าย..กายมนุษย์

เพื่อจะหลุด..พ้นบ่วง..ห่วงแห่งกรรม

79/14

ห่วงแห่งกรรม..ชำระหนี้..บัญชีเก่า

กรรมเป็นเผ่า..ผูกพัน..อันเราก่อ

จงชดใช้..ทุกวิธี..อย่ารีรอ

จนเกินพอ..ไม่ผูกพัน..ปล่อยผ่านพ้น

79/15

ปล่อยผ่านพ้น..ไม่สนใจ..อภัยทาน

ไม่ต้องการ..จองเวร..เป็นหนี้ใหม่

วางมานะ..ปฏิฆะ..โยนทิ้งไป

จงสนใจ..วิชชา..จะพาข้าม

79/16

จะพาข้าม..วังวน..ขึ้นบนฝั่ง

ไม่ขอนั่ง..คอยกรรม..ตามรุกไล่

ตายแล้วเกิด..ถูกกำหนด..หมดทางไป

นั่นไม่ใช่..ทางตน..จะพ้นทุกข์

79/17

จะพ้นทุกข์..ต้องลุกสู้..อยู่ด้วยธรรม

เรียนรู้กรรม..ใครก่อ..หนอตาเฒ่า

พอคิดได้..นั่งหัวร่อ..ก็เป็นเรา

หลงมัวเมา..หอกเรา..แทงเราเอง

79/18

แทงเราเอง..ไม่ต้องเกรง..จะเป็นอื่น

ถึงขมขื่น..มากล้น..ต้องทนรับ

เป็นกรรมเก่า..ทั้งนั้นเลย..เคยกำกับ

ไม่ยอมรับ..คงไม่ได้..ไม่จบเกม

79/19

จนความชั่ว..กลัวเลว..เปลวไฟบาป

กลัวหน้าฉาบ..อย่างดี..หนีให้ห่าง

รวยความดี..ถูกต้อง..มองเห็นทาง

ถึงกรรมพราง..ใจดีเพ่ง..พอเล็งเห็น

79/20

พอเล็งเห็น..เป็นช่อง..ต้องขยาย

กลัวมันหาย..ไปลับ..กลับไม่เห็น

ตีให้แตก..ทุกข์สุข..ทุกประเด็น

จนใจเย็น..ชุ่มฉ่ำ..เป็นธรรมแท้

79/21

ตัดดีใจ..เสียใจ..พอใจบ้าง

มาอยู่ข้าง..สงบนิ่ง..ไว่งวุ่น

มีสติ..ตั้งไว้..ใสไม่ขุ่น

พอได้อุ่น..ใจนิด..จิตไม่ปรุง

79/22

จิตไม่ปรุง..สุงสิง..สิ่งไม่งาม

เรียกไม่ตาม..ใจตน..จนที่สุด

เป็นบุคคล..ผู้หวัง..เห็นทางหลุด

จากมนุษย์..ผู้มากทุกข์..สุขนิรันดร์

79/23

สุขนิรันดร์..อันเรา..ต้องฝึกฝน

ก็เพื่อผล..อันเลิศ..ประเสริฐนัก

ประคองใจ..ให้ดี..นี่เป็นหลัก

ไว้คอยดัก..ไม่ให้ชั่ว..รั่วเข้าใน

79/24

รั่วเข้าใน..ไหลสู่จิต..หมดสิทธิ์สู้

เรื่องจะกู้..คืนเก่า..รอเขาปล่อย

กลับมานั่ง..โศกา..น้ำตาย้อย

ใจดวงน้อย..รู้สำนึก..เริ่มฝึกใหม่

79/25

อันธรรมะ..พระสุคต..กฏธรรมดา

กรรมนำมา..เศร้าโศก..ของโลกเขา

เมื่อเกิดมา..เป็นคน..ต้องทนเอา

เพราะว่าเรา..เกิดบนโลก..มากโชคเคราะห์

79/26

อันหลักสูตร..ในพระศาสน์..ไม่มีไร

แค่ไล่ไป..จากเบื้องสูง..ลงมาต่ำ

แล้วไล่ย้อน..มาไป..หลายหลายซ้ำ

เพื่อตอกย้ำ..ว่ากายนี้..ไม่จีรัง

79/27

ไม่จีรัง..ยั่งยืน..ไม่คืนกลับ

ไปลาลับ..หนุ่มสาว..วิ่งอ้าวหาย

มองกระจก..อ้าวตายห่า..เป็นตายาย

มองแค่กาย..เราก็รู้..ผู้มีธรรม

79/28

ผู้มีธรรม..มองแค่ตน..คนดีชั่ว

ไม่ไปมั่ว..มองคนอื่น..ให้ขื่นขม

มองแค่เรา..หาชั่ว..ตัวระทม

ไม่ต้องชม..ทิ้งชั่วแท้..แต่บัดนี้

79/29

แต่บัดนี้..ที่รู้ตัว..ชั่วไม่ทำ

ตรวจประจำ..หาชั่ว..ตัวเรานี้

ในหนึ่งวัน..มันเผลอชั่ว..ไปกี่ที

ถ้าไม่มี..บริสุทธิ์..ดุจเพชรแท้

79/30

ดุจเพชรแท้..ได้แค่ไหน..ไม่ว่ากัน

ไม่ถึงวัน..ก็ยังดี..มีเริ่มต้น

นับว่าดี..ที่หาชั่ว..ในตัวตน

จงอดทน..หาจริงจัง..อย่างจริงใจ

79/31

อย่างจริงใจ..ได้ก้าว..ก็เริ่มใกล้

นี่แหละใช่..ทำอย่างนี้..ย่อมมีผล

การเปลี่ยนแปลง..จะพบได้..ที่ใจตน

ซึ่งเป็นคน..ปฏิบัติ..ตัววัดใจ

79/32

ตัววัดใจ..ทำไม..เราไม่โกรธ

ปกติโดด..เข้าใส่..ไม่ฟังเสียง

เดี๋ยวนี้นิ่ง..สงบ..จบสำเนียง

เป็นแค่เสียง..อันบางเบา..ผ่านเข้ามา

79/33

ผ่านเข้ามา..พิจารณา..ตัวเรานี้

เป็นอย่างที่..เขาด่าว่า..หรือเปล่าหนอ

ไม่ได้เป็น..ก็เอวัง..นั่งหัวร่อ

เป็นแล้วก็..ปรับปรุงตัว..กลัวอะไร

79/34

กลัวอะไร..หากว่าใช่..เขาว่านี้

เรียกว่าชี้..ขุมทรัพย์ใหญ่..ให้เราเห็น

ควรขอบคุณ..เขาเสริมส่ง..ตรงประเด็น

คนคิดเป็น..มีแต่ได้..ไม่เสียเลย

79/35

อันปัจฉิม..โอวาท..พุทธองค์

พระผู้ทรง..รู้โลก..อย่างแจ่มแจ้ง

อันสังขาร..ย่อมเสื่อมไป..แม้ฮักแพง

ทรงแสดง..อย่าประมาท..ในชีวิต

79/36

เพราะรักดอก..จึงบอกเจ้า..ตาเฒ่าเอย

อย่าให้เลย..ลงนรก..ตกอบาย

ต่างเคารพ..นับถือกัน..ฉันเสียดาย

จงละอาย..ต่อบาป..สาปส่งเลย

79/37

อันคนดี..ไม่มีใจ..ไปคิดชั่ว

ที่ไปมั่ว..ล้วนกุศล..เพื่อตนสุข

ถึงยุ่งยาก..ทางกาย..มากมายทุกข์

แต่จิตสุข..พอทนได้..กายช่างมัน

79/38

ความไม่โลภ..ไม่โกรธ..ไม่หลงไหล

เป็นปัจจัย..อาศัย..ให้เกิดสุข

มัวรักโลภ..โกรธหลง..คงมากทุกข์

โดดเข้าคลุก..ช่วยไม่ได้..วุ่นวายเอง

79/39

อ้าวเฮ้ยนี่..คนนะ..ไม่ใช่ลิง

ขึ้นต้นไม้..ทางกิ่ง..คงไม่ได้

เป็นแค่คน..ปีนจากโคน..ต้นขึ้นไป

สงบใจ..มาเริ่มต้น..ที่โคนเลย

79/40

ยิ่งขึ้นสูง..จิตยิ่งนิ่ง..ไม่หวั่นไหว

ยิ่งสูงไป..ยิ่งขาสั่น..ประหวั่นจิต

เพราะไม่ตัด..เป็นตาย..ในชีวิต

ขึ้นไปติด..ห่วงผูกพัน..ดึงท่านลง

79/41

ไปถือศีล..นั่งกินหมาก..ปากก็บ่น

นินทาคน..รอบกาย..ตัวไหนศีล

ห่วงลูกหลาน..หมูหมา..เป็นอาจิณ

จะอยู่กิน..กันยังไง..ทุกข์ใจจัง

79/42

เมื่อรู้สึก..สำนึกตัว..กลัวบาปกรรม

จงกระทำ..แต่กรรมดี..แต่นี้หนอ

ที่เป็นบาป..สาปแต่นี้..ไม่รีรอ

ผ่านมาพอ..ก่อแต่ทุกข์..ไร้สุขใจ

79/43

ไร้สุขใจ..ในชั่ว..ที่ตัวทำ

เพราะว่านำ..แต่ทุกข์..มาทับถม

มากชอกช้ำ..ร่ำไห้..ใจระทม

จะตรอมตรม..จนร่วง..ห้วงอบาย

79/44

ห้วงอบาย..ไร้แสง..แห่งธรรมะ

มุ่งชำระ..กรรมหนัก..ดักรออยู่

เป็นมนุษย์..สุดประเสริฐ..เกิดตัวรู้

จงเป็นผู้..ใช้ปัญญา..ค้นหาธรรม

79/45

ค้นหาธรรม..นำตน..พ้นอบาย

ทั้งใจกาย..ทำกิจ..ไม่ผิดศีล

ประกอบกิจ..ล้วนกุศล..พ้นมลทิน

พอกายสิ้น..เสวยผล..อันตนทำ

79/46

อันตนทำ..มาจากจิต..บริสุทธิ์

โลกมนุษย์..เทพพรหม..เลือกชมได้

แต่หนีกรรม..ไม่พ้น..ยังวนว่าย

หนีพ้นได้..ตั้งจิตพุ่ง..มุ่งนิพพาน

79/47

อย่าติดสุข..สวรรค์พรหม..ว่าสมใจ

ไม่ต่อไป..ดีกว่า..เพราะว่าหลง

พอหมดบุญ..เอาแล้วสิ..ทีนี้ลง

ก็ดิ่งตรง..แดนนรก..หมกใช้กรรม

79/48

จะเสวย..บาปบุญ..คุณจงคิด

เขาใช้จิต..เวลาตาย..เป็นบรรทัด

อีตอนที่..มีชีวิต..รู้คิดตัด

เอาไว้วัด..ดูผล..ตอนตนตาย

79/49

ไม่ฝึกตัว..ตื่นตน..รนหาที่

ลูกศรชี้..ลงนรก..หมกไว้แน่

เกิดเสียเปล่า..เปลืองข้าว..กินแท้แท้

เกิดมาแค่..กินของเก่า..จนเจ้าตาย

79/50

ปลุกตัวเอง..ให้ตื่น..ขึ้นจากหลับ

คอยกำกับ..ไม่ให้หลง..เข้าพงหนาม

มีเจ้ากรรม..มากเหลือเกิน..คอยเดินตาม

จิตงดงาม..เจ้ากรรม..เขายำเกรง

79/51

วันพระแรม..แปดค่ำ..ในเดือนสี่

ขอจงมี..ใจมั่น..ท่านทั้งหลาย

จงสำรวม..ทั้งใจ..และทั้งกาย

รู้ละอาย..เกรงกลัว..ชั่วไม่ทำ

79/52

ชีวิตอัน..ไม่เคยแน่..มีแปรผัน

จงกวดขัน..จิตใจ..ไม่ท้อแท้

จงอดทน..เข้าไว้..ไม่พ่ายแพ้

อันเพชรแท้..เปล่งประกาย..แม้ในตม

79/53

จะต่อสู้..ชนะใคร..ก็ไร้ค่า

เป็นแต่หญ้า..บนยอดเขา..นะเจ้าเอ๋ย

ชนะใจ..เราสิจ๊ะ..ชนะเลย

แล้วไม่เคย..กลับไปแพ้..สิแน่จริง

79/54

จงรู้ค่า..ของตน..บนอ่อนน้อม

เตรียมความพร้อม..ถอยกาย..ใจเดินหน้า

ขอจงนำ..ไปลองคิด..พิจารณา

ถอยออกมา..มองเห็นทาง..ทั้งกว้างไกล

79/55

ไม้เนื้ออ่อน..โตใหญ่..ให้ร่มเงา

ไม้แก่นเล่า..ถึงเวลา..มาตัดขาย

เป็นโพธิ์ไทร..ยืนสง่า..จนกว่าตาย

เย็นสบาย..เหล่านกกา..ได้อาศัย

79/56

ดุจพระดี..ย่อมมีค่า..เหนือกว่าคน

ปฏิบัติตน..มากเมตตา..คนมาไหว้

ต่างหลั่งไหล..ทุกทิศที่..ไม่มีวาย

จนทิ้งกาย..ยิ่งสูงค่า..น่าอัศจรรย์

79/57

เมื่อทุกอย่าง..วางสิ้น..ไม่ยินดี

กลับยิ่งมี..จิตใจ..อันใสผ่อง

เปล่งรัศมี..มีประกาย..ช่างน่ามอง

เป็นเพชรทอง..สูงค่า..ในหล้าโลก

79/58

ไม่ว่ามี..จะกี่ภพ..จะกี่ชาติ

ที่ลูกพลาด..ล่วงเกิน..พระรัตนตรัย

อันสมเด็จ..องค์ปฐม..เป็นธงชัย

ลูกน้อมกราบ..ขอขมา..ณ.บัดนี้

79/59

ทั้งล่วงเกิน..ด้วยกาย..วาจาใจ

หรือทำไป..โดยรู้เท่า..ไม่ถึงกาล

จะชาตินี้..ชาติก่อนเก่า..อันยาวนาน

ลูกกราบกราน..ขออดโทษ..โปรดอภัย

79/60

ต่อแต่นี้..ให้ถึงจุด..ที่สุดธรรม

จงจดจำ..ไว้ว่า..ข้าผู้นี้

ปรารถนา..ฝึกฝน..เป็นคนดี

ที่ซึ่งมี..พระนิพพาน..อันที่สุด

 

 

 

Create Date : 15 กันยายน 2555 Last Update : 16 กันยายน 2555 8:17:45 น. Counter : 1058 Pageviews.		0 comments
Share Tweet