บนเส้นทางสายพระนิพพาน 43

บนเส้นทาง

สายพระนิพพาน 43

43/01

ความเป็นจริง..ก้คือ..จิตดื้อด้าน

คอยฟุ้งซ่าน..เป็นนิจ..คิดเพ้อฝัน

มากมายคิด..สงสัย..อะไรกัน

แค่วางมัน..ลงไป..ก็ไชโย

43/02

ที่ควรคิด..คือการละ..เพื่อจะวาง

เป็นหนทาง..พุทธองค์..ทรงวางไว้

มีปัญญา..มาถูกทาง..วางได้ไว

เรื่องของใจ..คิดเสียเพลิน..ก็เนิ่นนาน

43/03

จิตมนุษย์..มีจุดอ่อน..หย่อนการฝึก

ชอบเปิดศึก..ปล่อยอารมณ์..จนจมลึก

งานกิเลส..งานตัณหา..ว่าจนดึก

งานคิดนึก..ทางความดี..ไม่มีเลย

43/04

เลิกฝนทั่ง..มานั่งขอ..รอแต่โชค

คอยชโงก..ขอดูที..มีเลขไหม

สู้เหนื่อยหา..ใช้ผิดพลาด..กระดาษใบ

ทุ่มลงไป..กับหวยเบอร์..เจอทุกข์แทน

43/05

เรื่องของโชค..ดวงชะตา..ฟ้ากำหนด

เลขถูกหมด..แต่ลืมซื้อ..นั่นคือผล

ได้เลขมา..ยิ้มละมัย..อิ่มใจตน

วันออกผล..นอนหลับเพลิน..เกินเวลา

43/06

กิเลสตื่น..ขึ้นเมื่อไร..ใจเริ่มวุ่น

ก็เที่ยวจุ้น..ไปทั่ว..ไม่กลัวบาป

มีรักหลง..เกลียดชอบชัง..ยังแช่งสาป

ไม่กลัวบาป..จะติดตัว..แต่กลัวดี

43/07

เมื่อใจจิต..ไปติดชั่ว..ไม่กลัวกรรม

การกระทำ..ก็เลวสุด..ฉุดไม่ไหว

ไม่เคยคิด..หน้าหลัง..พังบรรลัย

ถ้ามีใคร..มาขวางหน้า..คิดว่าตาย

43/08

เมื่อพอเพียง..ก็เพียงพอ..ต่อการอยู่

ไม่ต้องขู่..เข็นร่างกาย..ให้ลำบาก

เมื่อจิตดี..ก็มีคุณ..บุญก็มาก

ไม่ต้องยาก..เร่งกอบโกย..โอยสบาย

43/09

พิจารณา..อาหาร..สงสารสัตว์

ปฏิบัติ..นึกละอาย..คล้ายคนบาป

ฉันมาเกิด..สะสมบุญ..คุณคงทราบ

เนื้อที่ลาบ..ตับที่ก้อย..คอยรับบุญ

43/10

ถึงสามแยก..ใจยุ่งยาก..ลำบากเดิน

กลัวเหลือเกิน..ทางลงต่ำ..ทำให้ติด

เพราะแก่แล้ว..กาลสุดท้าย..ปลายชีวิต

มุ่งอุทิศ..จิตถอดถอน..ก่อนจะตาย

43/11

แม้ทางตรง..ทางกว้างใหญ่..ไม่ประมาท

ทางอาจขาด..ถนนโค้ง..โลงเป็นตับ

มัวเพลิดเพลิน..จะพลาดพลั้ง..จิตพังยับ

ควรบังคับ..ใจครุ่นคิด..จิตระวัง

43/12

ลูกพุทธะ..ที่ต้องทำ..สำรวมใจ

อยู่ที่ใด..ครองสติ..มิลืมหลง

ท่านมีพ่อ..พระทศพล..ต้นเผ่าพงศ์

คนเขาคง..คิดสำคัญ..ท่านดีพร้อม

43/13

เป็นนักคิด..นักเขียน..นักเพียรพิมพ์

แล้วนั่งยิ้ม..ตรวจทาน..งานที่สร้าง

พร้อมฝึกหัด..จัดรูปเล่ม..เต็มตาราง

เอาไปวาง..เพื่อจ่ายแจก..แลกเป็นบุญ

43/14

ก่อนจะตาย..ต้องทุกข์ยาก..ลำบากแน่

ก่อนจะตาย..คงต้องแก่..รู้ไว้ก่อน

ก่อนจะตาย..คงต้องป่วย..ด้วยมองย้อน

ก่อนจะตาย..จะต้องนอน..สงบใจ

43/15

วางอารมณ์..อย่างง่าย..ตายช่างมัน

วางอารมณ์..ด้วยรู้กัน..ฉันตายแน่

วางอารมณ์..ต้องตัดกาย..ตายของแท้

วางอารมณ์..จิตแน่วแน่..แผ่เมตตา

43/16

ที่ทำให้..ทรงกาย..อยู่ได้นี้

เหตุเพราะมี..ธาตุสี่..ร่วมผสม

มีธาตุดิน..ธาตุน้ำ..ธาตุไฟลม

สี่เกลียวกลม..กายยัง..ชังกันตาย

43/17

กายแก่นี้..ไม่ใช่เรา..อย่าลังเล

กายพังเพ..เป็นตามธรรม..อย่าร่ำไห้

เพราะไม่ใช่..กายของเรา..ด้วยเข้าใจ

ตายแล้วไป..ถือว่าจบ..เลิกคบมัน

43/18

สิ่งที่ห้าม..ที่ควรทำ..นำปฏิบัติ

ให้เคร่งครัด..ไม่ต้องตรอง..ถูกต้องเสมอ

พระพุทธองค์..ทรงตรัสไว้..เชื่อได้เธอ

จะได้เจอ..คุณความดี..ที่ใจตัว

43/19

ปฏิบัติ..ขัดเกลาใจ..เพื่อไม่เกิด

การกำเนิด..เพื่อกำหนัด..ขอตัดบท

กินแค่อิ่ม..ยิ้มสุขใจ..ไม่เอายศ

ขอเป็นพรต..อยู่เคหา..รักษาศีล

43/20

อย่าไปคิด..สูญค่าเปล่า..ว่าเขาเลว

จะเป็นเปลว..เชื้อไฟ..ติดใจเจ้า

อาจรุกลาม..ดับไม่ไหว..ที่ใจเรา

จงหาเอา..เลวอยู่ไหน..ในตัวตน

43/21

ไม่สามารถ..หยุดคิด..จิตฟุ้งซ่าน

บอกเลยท่าน..สมาธิ..มิได้เกิด

เอาจิตจับ..ลมหายใจ..ไล่ตะเพิด

แล้วชูเชิด..องค์ภาวนา..มาสู้กัน

43/22

สู้กับจิต..อย่าได้คิด..ว่าจะง่าย

มีแพ้พ่าย..มีชนะ..คละปะปน

อย่าได้ท้อ..จิตมุ่งมั่น..หมั่นฝึกฝน

สำเร็จผล..จะชนะ..ตลอดกาล

43/23

ชนะใจ..ชนะโลก..และโชคเคราะห์

เหตุก็เพราะ..ตัดใจละ..ส่วนทางโลก

สงบนิ่ง..สุขภายใน..ไม่ทุกข์โศก

แม้มีโรค..เป็นที่กาย..ใจไม่เป็น

43/24

ทรงความดี..ใจรู้เห็น..จึงชนะ

มีสัจจะ..ความอดทน..บนความเพียร

อธิษฐาน..ทางธรรมะ..ไม่ละเรียน

ไม่ขอเวียน..มาเกิดใหม่..ให้กายทุกข์

43/25

ต้องปฏิบัติ..สัจจะธรรม..องค์สัมมา

เจตนา..มุงมั่นไว้..ตายก็ช่าง

ต้องฝึกหัด..ขัดเกลาใจ..จนกายพัง

กรรมประดัง..ไม่เป็นไร..ใจรู้ดี

43/26

สมาทาน..ตั้งใจ..มั่นในศีล

จิตถวิล..แต่ธรรมะ..พระสุคต

ทำจิตใจ..ให้เป็นพระ..ชนะหมด

เพื่อจะปลด..กรรมผูกพัน..จบกันที

43/27

สมาธิ..คืออะไร..ตั้งใจมั่น

สิ่งที่ท่าน..ตั้งจิตไว้..ใจกำหนด

มีอารมณ์..เพียงหนึ่งเดียว..ไม่เลี้ยวลด

ไม่จับจด..หรือเปลี่ยนแปร..ไม่แน่ใจ

43/28

คำภาวนา..อะไรก็ได้..ใช้คุมจิต

ไม่ให้คิด..เฉไฉ..ไปทางอื่น

มีสติ..ทุกครั้ง..นั่งเดินยืน

รู้กินกลืน..ทุกย่างก้าว..จะเอาดี

43/29

จะชั่วดี..ถี่ห่าง..มาอย่างไร

เดี๋ยวนี้ใจ..มั่นธรรม..เลิศล้ำแล้ว

หมั่นขัดถู..ใจใหม่..ใสเหมือนแก้ว

ให้วาวแวว..ผ่องใส..วันตายลง

43/30

พิจารณา..เข้าไว้..ตายแน่แน่

ไม่ใช่แค่..คิดมาก..เอาปากบ่น

เกิดจากจิต..รู้สำนึก..ฝึกตัวตน

ได้เป็นคน..ไม่ประมาท..ขาดจากธรรม

43/31

เพราะขี้เกียจ..ไม่ควบคุม..กำลังใจ

ไหลเรื่อยไป..ตามกิเลส..ปรารถนา

กลับโอดครวญ..บารมี..อ่อนนี่นา

ได้เกิดมา..เป็นชาวพุทธ..ไม่ฉุดใจ

43/32

มัวแต่บ่น..ว่าตน..ทำไม่ได้

มัวแต่ใช้..ปากทำ..ช่วยนำหน้า

ปฏิบัติ..ต้องอดทน..บนศรัทธา

ปิดวาจา..อดกลั้น..หมั่นพากเพียน

43/33

มีสติ..ปัญญา..อุตสาหะ

เพื่อที่จะ..พิจารณา..ธรรมคำสอน

ได้ทรงศีล..บริสุทธิ์..ขุดสันดอน

ตัดนิวร..มีพรหมวิหาร..ก่อนการตาย

43/34

คนเกิดมา..ไม่ทุกข์นี้..ไม่มีแน่

ออกท้องแม่..ก็ร้องจ้า..อ้าปากกว้าง

ถ้าไม่ร้อง..ก็ตบก้น..จนร้องดัง

เห็นหรือยัง..การเกิดตน..เริ่มต้นทุกข์

43/35

อยู่บนโลก..โลกธรรมแปด..มันแผดเผา

ก็รับเหมา..หมดเลยเพื่อน..เหมือนคนบ้า

เดี๋ยวก็สุข..เดี๋ยวก็ทุกข์..จุกอุรา

หัวเราะร่า..ร้องร่ำไห้..ได้ทุกวัน

43/36

ชั่วทางกาย..สามประการ..ท่านห้ามขาด

ปาณาติบาต..เข่นฆ่า..อย่าได้คิด

อทินนา..ของผู้ใด..อย่าใช้สิทธิ์

อย่าไปผิด..ลูกเมียผัว..มั่วกามา

43/37

ชั่ววาจา..สี่ประการ..ท่านห้ามหมด

อย่าพูดปด..ให้คนเพลีย..เสียประโยชน์

อย่าส่อเสียด..หยาบคาย..ใช้ความโกรธ

ขอได้โปรด..อย่าพูดพล่าม..ไม่งามเลย

43/38

ชั่วทางใจ..สามประการ..อย่ารั้นคิด

ตามเพ่งพิศ..คิดอยากได้..ใฝ่ทางชั่ว

อย่าพยาบาท..คิดมาดร้าย..ย้อนใส่ตัว

อย่าเมามัว..เดินทางผิด..ด้วยจิตทราม

43/39

อย่าหาเลย..ความดี..ที่ในตัว

จงหาชั่ว..มีมากไหม..ฆ่าให้หมด

ถ้าการหัก..ยังไม่ไหว..ให้ค่อยลด

ดัดที่คต..ให้มันตรง..ปลงได้เลย

43/40

รักษาศีล..ทรงอยู่ได้..ใจเยือกเย็น

จิตก็เป็น..อุเบกขา..พาสงบสุข

จิตที่เย็น..ลงมาได้..ไม่ใช่ฟลุ๊ค

แต่ปลอบปลุก..ด้วยสติ..มิรู้ลืม

43/41

เมื่อเยือกเย็น..ลงได้..ไม่เร่าร้อน

ไม่ควักค้อน..กระวนกระวาย..กระส่ายกระสับ

ไม่โหดร้าย..คิดอิจฉา..พาย่อยยับ

แต่กลายกลับ..จิตร่มเย็น..เห็นผลบุญ

43/42

อยากจะอยู่..เรียบง่าย..ก็แล้วแต่

เป็นคนแก่..นิ่งสงบ..ก็พบสุข

ยิ่งเปิดเผย..ตัวตน..คนแห่รุก

ยากพ้นทุกข์..ก็อยู่บ้าน..อ่านพระธรรม

43/43

การสอนคน..ยากจะตาย..ควายมากกว่า

จะดุด่า..เฆี่ยนตี..ไม่มีเถียง

ถ้าเป็นคน..ไม่สวนตาย..ก็ใกล้เคียง

ขอแค่เพียง..ได้เปิดใจ..สอนได้เลย

43/44

จะไปสอน..ใครเขาได้..เล่าไอ้แก่

สอนได้แต่..ตัวเอง..เกรงเดินหลง

ได้รู้เห็น..สิ่งเป็นไป..ได้แต่ปลง

พอแก่ลง..ถึงบางอ้อ..ก็เป็นกรรม

43/45

พิจารณา..อสุภะ..ละกำหนัด

ต้องแลกหมัด..ด้วยกายเน่า..ให้เข้าหลัก

ยิ่งขุดคุ้ย..ยิ่งเหม็นหึ่ง..ยิ่งอึ้งหนัก

ไปหลงรัก..อะไรเล่า..ไม่เข้าใจ

43/46

จะตะกาย..ใฝ่หา..ทำห่าอะไร

มองลึกไป..เห็นไหมนี่..ขี้ทั้งนั้น

ทั้งขี้มูก..ขี้หูตา..ขี้ปากฟัน

ยังหลงกัน..ฉันขอแนะ..แคะมาชิม

43/47

พอสูงวัย..ไฟกิเลสดับ..เห็นกับตา

อนิจจา..ตอนมีไฟ..มองไม่เห็น

เพราะควันไฟ..มันบังอยู่..ดูมันเป็น

พอไฟเย็น..จึงได้รู้..อยู่กลางไฟ

43/48

เมื่อไม่มี..ก็ทุกข์มาก..อยากได้มา

พอได้มา..ยิ่งทุกข์มาก..ไม่อยากเสีย

เมื่อต้องเสีย..ความโศกเศร้า..เผาจนเพลีย

ไฟทุกข์เลีย..ควรถอยหลัง..ไปชั่งดู

43/49

มีความรัก..ปักหัวปำ..ทำเอาหลง

ดูนางหงส์..เป่าปี่แก้ว..แล้วสลด

มีความรัก..มากเหลือล้ำ..ทำรันทด

ตรงกลับคด..ดีกลับเลว..เปลวอารมณ์

43/50

ในอยากออก..นอกอยากเข้า..ทำเร่าร้อน

พอมองย้อน..จึงได้รู้..กูทำผิด

เมื่อมีรัก..มีชอบใจ..มากมายพิษ

ถูกก็ผิด..เอียงก็ตรง..คงเพราะรัก

43/51

เอาเวลา..ที่ยังเหลือ..ใส่เรือเกลือ

ไม่ต้องเจือ..จงจดจำ..ทำเข้มข้น

จิตมั่นดี..เพื่อจะหนี..ความเป็นคน

ทิ้งกายตน..ในชาตินี้..พอทีกาย

43/52

ทุกทุกคน..ที่เกิดมา..มีหนี้กรรม

ไม่เคยจำ..ไม่รู้เห็น..เป็นไปได้

แต่ว่ากรรม..เก่งจดจำ..ติดตามไป

จะเปลี่ยนกาย..กี่แสนกาย..ก็ตามเจอ

43/53

อันจิตเขลา..ทำให้เรา..ไม่รู้จริง

สิ่งอ้างอิง..เมื่อเป็นเท็จ..ก็เสร็จเขา

ไปหลงเชื่อ..เข้าจริงจัง..พังที่เรา

ก็ต้องเอา..ดวงปัญญา..มาช่วยกรอง

43/54

ไม่รู้จริง..ไปทำเข้า..แล้วเร่าร้อน

จะเลยย้อน..เป็นอกุศล..ผลเบื้องหน้า

ปัจจุบัน..ยันอนาคต..ซดน้ำตา

ทุกข์อุรา..ไปจนหมด..กฏแห่งกรรม

43/55

เมื่อมีเหตุ..ประกอบผล..จนมั่นใจ

ทำสิ่งใด..ใจร่มเย็น..ไม่เป็นทุกข์

ทั้งก่อนทำ..ภายหลัง..นั่งเป็นสุข

เหมือนถูกปลุก..ลุกขึ้นมา..หน้าสดใส

43/56

สุขจะเกิด..คิดพูดทำ..นำประโยชน์

อย่าหาโทษ..มาใส่จิต..ให้ติดบ่วง

จิตเราดี..อย่าปล่อยให้..ใครมาลวง

สมองกลวง..ล้มไม่ลุก..ทุกข์ทั้งชาติ

43/57

เราเกิดมา..หวังจะได้..อาศัยโลก

เลยเจอโชค..โรคมากมาย..อาศัยอยู่

ทั้งเบาหวาน..ไตความดัน..มันเลยกู

ต้องตรวจดู..อีกหลายโรค..โชคจริงจริง

43/58

ทั้งปวดหัว..เป็นไข้..ทั้งไอจาม

มันลุกลาม..ไปเจอปอด..กอดกันติด

เป็นมะเร็ง..รักกันจัง..อยู่อย่างมิตร

เมื่อได้คิด..ก็สุขใจ..ใกล้ตายแล้ว

43/59

แบ่งทุกส่วน..บนร่างกาย..ให้โรคเช่า

ตอนแก่เฒ่า..โรคเป็นเพื่อน..คอยเตือนจิต

เมื่อจะตาย..โรคก็ช่วย..ด้วยเป็นมิตร

ช่วยพิชิต..พ้นความแก่..แด่ความตาย

43/60

ปวดหนักเบา..นี่ลุ้นมัน..อั้นลำบาก

เพราะว่ากาก..จะพุ่งผ่าน..ด่านทะลุ

เมื่อแก่เฒ่า..ประตูด่าน..ปานเชือกผุ

อย่าด่าดุ..ผู้แก่เฒ่า..โปรดเข้าใจ

 

 

 

 

 

 

Create Date : 31 สิงหาคม 2555 Last Update : 4 กันยายน 2555 17:53:28 น. Counter : 1033 Pageviews.		0 comments
Share Tweet