ต้นไม้และป่าไม้บนภูเขาคือความอุดมสมบูรณ์ของสังคมไทย 2014
ในช่วง 20-30 ปี ประชาชนได้นำพื้นที่ป่าไม้มาใช้ในการเกษตร ทำให้ผลผลิตด้านการเกษตรของประเทศเพิ่มขึ้นอย่างมากมาย แต่เมื่อเลยจุดของความพอดีไป คือเมื่อตัดไม้ทำลายป่ามากๆเข้า ป่าไม้ซึ่งเคยช่วยปกคลุมดินไม่ให้หน้าดินถูกเซาะไปและดูดซับน้ำไว้มิให้เกิดน้ำท่วมอย่างรวดเร็ว ก็ไม่สามารถจะทำหน้าที่ได้เกิดปัญหาการพังทลายของดิน และน้ำท่วม ซึ่งกลับมาเป็นอันตรายต่อพืชผลการเกษตร ณ จุดนี้ ซึ่งเราเลยจุดของความพอดีในการนำพื้นที่ป่าไม้มาใช้เพื่อการเกษตรเสียแล้ว จึงเกิดเหตุในทางกลับกัน ก็คือในระยะนี้ถ้ายิ่งหันกลับไปปลูกป่าผลผลิตทางการเกษตรอาจจะกลับดีขึ้นกว่าเดิมก็อาจเป็นได้ ผลลบของการที่ทรัพยากรธรรมชาติ และสภาพแวดล้อมเสื่อมโทรม จนก่อให้เกิดความอ่อนแอและด้วยศักยภาพที่จะเจริญเติบโตของเศรษฐกิจต่อไปในอนาคต นั่นก็คือ ในระยะนี้ถ้าหากมีการปลูกป่า ป่าไม้จะมีผลเชิงบวกต่อบุคคลอื่นๆทั่วไปทั้งประเทศ ป่าไม้เป็นสมบัติของโลก และ เป็นประโยชน์ต่อสิ่งที่มีชีวิต แต่ไม่ได้เป็นสมบัติของใครคนใดคนหนึ่ง คำถามลึกๆก็คือ ตัวเลขความเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจของเรา รวมทั้งความสำเร็จอย่างงดงามในทางเศรษฐกิจที่เราวัดกันอยู่นี้ เราแลกมาด้วยการทำลายทรัพยากรป่าไม้-ดิน-น้ำและภูเขาอันบริสุทธิสวยงามใช่หรือไม่