ในความทรงจำ : ถนนสายนี้มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 238 ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 238 ในความทรงจำ โจทย์โดย  คุณต่อ toor36 ความทรงจำ มักจะมาพร้อมกับความคิดถึง อยู่เสมอ ชีวิตของคน ๆ หนึ่ง มีทั้งความทรงจำทั้งที่อยากจะจำและอยากจะลืม เอาละ.. อย่างหลังเราไม่พูดถึงละเนอะ วันนี้มาพูดถึงสิ่งดี ๆ ความทรงจำดี ๆ ที่บางทีเราก็อยากให้หวนกลับมาอีกครั้ง หรือเพียงแค่เวลาที่ได้นึกถึง ก็อดที่จะยิ้มอาลัยให้กับความทรงจำนั้นไม่ได้ วันนี้นำสิ่งที่อยู่ในความทรงจำของเรามาแบ่งปันกัน สักสองเรื่องราวด้วยกันค่ะ ในหลวง รัชกาลที่ 9 แห่งราชวงศ์จักรี 13 ตุลาคม 2559  ...วันที่พระองค์เสด็จสู่สวรรคาลัย พสกนิกรชาวไทย ร่ำไห้ ให้กับการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ในชีวิตและในประเทศไทย เศร้าโศกเสียใจที่แผ่นดินไทยวันนี้ ไม่มีเทวดาเดินดินชี้นำแนวทางให้เดินตามรอยอีกแล้ว แม้ในวันที่พระองค์จากไป พระองค์ก็ยังทรงสอนให้ทุกคนรู้ว่า ไม่มีใครหนีพ้นสัจธรรมของชีวิต ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนเป็นอนิจจัง ไม่มีใครอยู่ค้ำฟ้า เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นเรื่องธรรมดา ที่เราทุกคนไม่มีใครหลีกพ้น แต่ถึงกระนั้น ทุกพระราชดำรัส ทุกแนวทางในโครงการพระราชดำริ และทุกโครงการหลวง ยังคงอยู่ให้พวกเรารู้เห็น ได้เล่าเรียนศึกษา ได้รำลึกถึงพระองค์ บนผืนแผ่นดินไทย มีรอยเท้าของพ่อย่ำและทำให้เห็น เป็นตัวอย่างทุกตารางแผ่นดิน พระองค์ยังคงอยู่  พระองค์ไม่ได้ไปไหน  พระองค์ยังคงอยู่ในใจ ของพสกนิกรชาวไทยที่รักและเทิดทูนพระองค์ตลอดกาล 2 พ.ย. 59 จุดเทียนแสดงความไว้อาลัยในหลวง ร.9 ณ อุทยานหลวงราชพฤกษ์ 26 ต.ค. 60  พิธีวางดอกไม้จันทร์ พระราชพิธีถวายพระเพลิงพระบรมศพ ในหลวง รัชกาลที่ 9 ณ ศูนย์ประชุมและแสดงสินค้านานาชาติเฉลิมพระเกียติ 7 รอบ พระชนมพรรษา ตัวฉัน ในวันที่ไม่มี ในหลวง รัชกาลที่ 9  จะยังคงรักและเทิดทูน ชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ 3 สถาบันหลักของไทย พร้อมเดินตามรอยคำที่พ่อเคยสอน จะคิดดี ทำดี เป็นคนดีในสังคม จะไม่เบียดเบียนหรือสร้างเดือดร้อนให้กับใคร และจะตั้งใจทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด ไม่ว่าจะเป็นหน้าที่ของลูก หน้าที่ของแม่ หน้าที่ของพุทธศาสนิกชน และหน้าที่ของพสกนิกรชาวไทยแม้ในวันที่พ่อไม่อยู่  ลูกก็จะทำตามรอยของพ่อ ลูกขอสัญญา.. Credit : ภาพจากแฟนเพจวินทร์ เลียววาริณ          บ้านตายายหลังเก่า บ้านที่เคยอยู่ เคยวิ่งเล่นในวัยเด็ก เราจำไม่ได้ว่าบ้านหลังนี้สร้างมากี่ปีแล้ว รู้แต่ว่าอยู่มาตั้งแต่เกิด อาศัยอยู่จนกระทั่งมาถึงในช่วงวัยมัธยมต้น  พ่อกับแม่สร้างบ้านอีกหลังอยู่ข้าง ๆ ในอาณาบริเวณรั้วบ้านเดียวกัน ส่วนเรายังคงนอนกับยายบ้านหลังเดิม วันหนึ่ง ตาได้จากพวกเราไป เราเสียใจมากร้องไห้เป็นเดือน เราเป็นหลานคนแรกที่ตากับยายเลี้ยง พ่อแม่ทำงานหนัก เราติดตากับยายมาก ในเวลาต่อมา บ้านไม้หลังนี้หลังคาเริ่มรั่วหลายจุด เป็นไม้สักทั้งหลัง มุงหลังคาด้วยดินตะขอ บ้านตา-ยายหลังเก่า ญาติและยายตกลงรื้อ บ้านล้านนาทรงไทลื้อ หลังเก่าแก่ออก แล้วสร้างบ้านหลังใหม่ให้ยายอยู่  ต่อมาไม่นานยายก็จากพวกเราไปอีกคนหนึ่ง เราเสียใจมากไม่แพ้ตอนตาจากไป รู้สึกว่าเรายังทดแทนพระคุณท่านไม่พอ ท่านมีชีวิตอยู่ให้เราทดแทนพระคุณในเวลาที่น้อยเกินไป เราเสียดายบ้านหลังเก่ามาก ทุกวันนี้เราฝันถึงบ้านหลังนี้อยู่บ่อย ๆ ฝันว่าตายายยังอยู่บ้านหลังนี้ ในฝันเราไปเยี่ยมตากับยายและนั่งนอนอยู่ในบ้านหลังนี้ตลอด ฝันซ้ำซาก ได้แต่อาลัยหาทุกครั้งที่ฝันถึงและอยู่ในความทรงจำของเราตลอด.. คิดถึงยายนะ... กับตาไม่ค่อยได้ถ่ายรูปด้วยกัน ตาจากเราเร็วไป  ปัจจุบัน บ้านหลังนี้พ่อแม่เราอาศัยอยู่ เพื่อรักษาบ้านของตากับยายไว้ไม่ให้หมอง เพราะลูกหลานคนอื่นต่างก็แยกย้ายกันไปสร้างครอบครัวอยู่ที่อื่น ตา-ยายมีลูก 4 คน ลุงแยกออกไปอยู่บ้านอีกหลังแต่รั้วบ้านติดกัน คนที่สองคือแม่เราซึ่งอยู่กับตา-ยาย และน้าอีกสองคน คนหนึ่งมีครอบครัวอยู่ต่างหมู่บ้าน ส่วนน้าอีกคนมีครอบครัวอยู่กรุงเทพฯ เทศกาลสงกรานต์หรือปีใหม่เมืองทีก็รวมพลกันที่บ้านตายายที บ้านยายหลังใหม่  ส่วนบ้านของพ่อแม่ที่สร้างไว้ติดกับบ้านของตากับยายปิดไว้โดยปริยาย เวลาที่เรากลับบ้านถึงจะไปนอนพักทีหนึ่ง พ่อแม่กลายเป็นสองตายายเฝ้าบ้านสองหลังใหญ่ เราเป็นลูกคนเดียว แต่มาใช้ชีวิตกับครอบครัวอยู่ในตัวเมือง ก็ได้แต่ไป ๆ มา ๆ ตัวอำเภอเมืองห่างจาก อ.สะเมิง ประมาณ 50 กิโลเมตร ใช้เวลาเดินทางราว 1.20 ชั่วโมง   คุ ย กั น ท้ า ย บ ล็ อ ก สองความทรงจำด้านบน  ไม่เคยลืมเลือนจากใจเราเลย เป็นความทรงจำที่สำคัญและรำลึกหาตลอด ยังคงอยู่ในใจตลอดไป ขอขอบคุณ เพื่อนบล็อกทุกคนที่เข้ามาทักทายให้กำลังใจกันสม่ำเสมอ เราจะพยายามทำบล็อกออกมาให้ดีที่สุดและสม่ำเสมอเช่นกัน ตามวันเวลาว่างที่มี เราใช้เวลาว่างทำบล็อกด้วยสนุก สุขที่ได้ใช้เวลาบันทึกเรื่องราวต่าง ๆ ในชีวิต ทุกสิ่งอย่างที่นำมาลงบล็อกนั้น คือ ตัวตนของเราทั้งหมด และอยากให้เพื่อน ๆ อยู่ด้วยกันในบล็อกแก๊งอย่าง เพิ่งทิ้งคิดกันไปไหน เขียนบล็อกด้วยกันต่อไป และไปมาหาสู่กันเรื่อย ๆ เนอะ^^  บ ท ส่ ง ท้ า ย : ขอขอบคุณ : ทุกคะแนนโหวต BlogGang Popular Award #14  โหวตให้กับ JinnyTent Blog นะคะ รางวัลชมเชย Best Friendly  รางวัลชมเชย Best Travel Blog และรางวัลอันดับ 3 Best Book Blog   Create Date : 13 ตุลาคม 2562 44 comments Last Update : 14 ตุลาคม 2562 18:11:32 น. Counter : 1711 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณเริงฤดีนะ, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณmcayenne94, คุณRananrin, คุณtoor36, คุณกะว่าก๋า, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณhaiku, คุณSai Eeuu, คุณmariabamboo, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณkae+aoe, คุณชีริว, คุณSweet_pills, คุณRain_sk, คุณตะลีกีปัส, คุณThe Kop Civil, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณผีเสื้อยิปซี, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณtuk-tuk@korat, คุณTui Laksi, คุณสาวไกด์ใจซื่อ, คุณnonnoiGiwGiw, คุณสองแผ่นดิน, คุณnewyorknurse, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ

เจิมๆๆ เป็นวัฒนธรรม และความทรงจำที่ผูกพันธ์ทุกคนในครอบครัว น่าอบอุ่นจริงๆค่ะคุณจิน สะเมิง ไม่ไกลจาก ตัวเมืองเชียงใหม่นัก มีเวลา ก็กลับไปย้อนความทรงจำได้ และยังถ่ายทอดความทรงจำนี้ สู่generations ต่อมาได้ด้วย ใจ   โดย: เริงฤดีนะ 13 ตุลาคม 2562 10:41:35 น.

แต้ ๆ หนา..หมู่เฮาบ่าเกยลืมในหลวง..กึ๊ดถึงเปิ้น ตลอด... เปิ้นสอนฮื่อทำมาหากิน มีแนวคิดใหม่ ๆ ตี่คนนึกบ่าถึง เปิ้นกึ๊ดสร้างงาน ฮื่อคนทำงานแล้ว เปิ้นก็ตวยงานตลอด บ่าได้ทอดทิ้ง ผมไปหัวหินทีไรก็ยิ่งคิดถึงพระองค์ครับ .... บ้านคุณตาคุณยาย สร้างแบบไทยลื้อใหญ่ขนาด แสดงว่า ฐานะปึ๊กเลย 555 มีหลองข้าวตวย ตี่ สะเมิงภูมิประเทศ ไร่นา สายน้ำชีวิตของจาวบ้าน เงียบสงบ ใบหน้ายิ้ม ผมตึงไปสะเมิงบ่อย ชอบครับ   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 13 ตุลาคม 2562 12:41:20 น.

สงสารบ้านทั้งสองหลังคงเงียบเหงาน่าดู ลูกหลานไปอยู่ที่อื่นกันหมด. คุณจินลูกโทน สองตายายคงเหงาน่าดู เย็นงกสมบัติค่ะ ต้องวนๆไปตรวจเยี่ยม สูดกลิ่นไอ ทุกระยะ เดือน สองเดือน สามเดือน วันนี้ใส่เสื้อเหลือง พระองค์ท่านอยู่ในใจเสมอค่ะ ดีใจค่ะที่โชคดีเกิดมาทันได้เห็นพระองค์ท่านค่ะ อีกร้อยปีหากมีใครพูดถึงเรื่องราวของพระองค์ท่าน คนยุคนั้นอาจไม่เชื่อว่าเป็นเรื่องจริงก็ได้นะคะ   โดย: mcayenne94 13 ตุลาคม 2562 13:18:46 น.

พอดีกดรีเฟรสที่หน้าบล็อกพี่จินมาบล็อกผมอย่างรวดเร็ว ผมเลยมาทักทายก่อน เดี๋ยวแวะมาอีกที ผมอ่านบล็อกตามลำดับน่ะ มันมีงานบางอย่างที่ต้องใช้เวลาในการทำ ตอนนี้ก็นั่งทำอยู่ครับ มันอาจไม่ใช่เรื่องสำคัญแต่ถ้าจัดการได้ก็จะส่งผลดีกับตัวเราเอง พรุ่งนี้หยุดอีกวัน ต้องรีบจัดการภายใน 2 วันนี้   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 13 ตุลาคม 2562 17:53:45 น.

ในหลวงรัชกาลที่ 9 อยู่ในใจเรานะคะพี่จิน คำสั่งสอนของท่านที่ให้กับราษฎรมีค่ายิ่ง เป็นความทรงจำที่สวยงามค่ะ ส่วนบ้านหลังเก่าและหลังใหม่ มีเสน่ห์ทั้งสองหลังเลยนะคะ สไตล์ล้านนาเจ้า   โดย: Rananrin 13 ตุลาคม 2562 18:05:33 น.

ผมจำได้ว่าเมื่อ 3 ปีที่ผ่านมา (วันที่ 13 ตุลาคม 2559) หลังจากทราบข่าวในหลวง รัชกาลที่ 9 สวรรคต มีเรื่องราวต่างๆ มากมายวนเวียนในหัว ไม่เว้นแม้แต่โครงการถนนสายนี้มีตะพาบ เพราะในช่วงเวลาแบบนั้นคงไม่มีใครอยากร่วมเขียนแน่นอน ในคืนนั้นผมได้คุยกับคุณเป็ดสวรรค์ในช่วงเวลาประมาณ 21.00 น. โดยเสนอว่าควรงดสักครั้งดีหรือไม่? แต่คุณเป็ดสวรรค์ส่งโจทย์ "ถวายความอาลัย" มาให้ช่วยพิจารณา จากการพูดคุยเราลงความเห็นร่วมกันว่า ไม่ต้องงดจะดีกว่า ส่วนหนึ่งก็เพื่อให้ทุกคนมีพื้นที่ระบายความในใจ เหมือนอย่างที่เพลงได้ร้องว่า "เปล่งเสียง คำว่ารัก ให้ดังออกมา เปล่งวาจา แสดงความรัก พระองค์ให้ดัง" ช่วง 2 วันก่อนที่ในหลวง รัชกาลที่ 9 จะสวรรคตมีข่าวไม่สู้ดีนัก แต่ข่าวไม่สู้ดีจริงๆ ที่ผมได้รับ คือช่วงเวลา 13.00 น. ของวันที่ 13 ตุลาคม 2559 ข่าวนี้มาจากเพื่อนชาวต่างชาติที่รู้จักกัน ซึ่งเราเห็นแล้วใจไม่ดี แต่พอมีข่าวว่าให้ติดตามข่าวอย่างเป็นทางการตอน 19.00 น. เราก็พอเข้าใจแล้วว่า ข่าวที่ได้ยินจากเพื่อนชาวต่างชาตินั้นเป็นเรื่องจริง มีคำกล่าวที่ว่าคนในมองไม่เห็นมุมกว้าง มันอาจจะเป็นเรื่องจริงก็ได้ เพราะผมได้ข่าวก่อนที่จะมีคนมาประกาศว่า "เศร้าเกินกว่าจะบรรยาย รอติดตามข่าว 19.00 น." บ้างทีพวกสถานที่เก่าๆ ที่เราเคยไป แต่พอมาวันนี้มันไม่เหลือสถานที่นั้นอีกแล้ว มันก็ชวนให้รู้สึกใจหายนะครับ บ้านไม้สักด้วยน่าเสียดายนะครับ ที่ยังฝันถึงแสดงว่ารักพวกท่านมากเลยนะครับ   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 13 ตุลาคม 2562 18:26:41 น.

ในหลวงรัชกาลที่ 9 ทรงอยู่ในหัวใจของคนไทยทุกคน ผมเชื่อว่าวันนี้เมื่อย้อนไป ทุกคนเสียใจ อาลัยอาวรณ์อย่างสุดหัวใจเลยนะครับ บ้านทรงไทยลื้อ นับวันจะหาดูได้ยากขึ้นแล้วนะครับ ทรงสวย มีเสน่ห์ เป็นเอกลักษณ์มากๆ ขอบุคณสำหรับคำชมครับปี้จิน น้อมรับด้วยความยินดียิ่ง ผมมองเห็นความเปลี่ยนแปลงในตัวเอง อยากเล่าให้ทุกคนฟังเพระาหวังว่ามันจะเป็นประโยชน์ หรืออาจเป็นแรงบันดาลใจให้คนที่ยังมีปัญากับชีวิตและความคิดของตัวเอง ได้ลองเปิดใจ เปิดความคิดตัวเอง วันหนึ่งก็จะได้ผ่านทุกข์ด้วยตัวเองดูบ้าง มันเป็นความรู้สึกที่ดีมากๆเลยล่ะครับ   โดย: กะว่าก๋า 13 ตุลาคม 2562 18:50:40 น.

ในความทรงจำของน้องจิน มีแต่เรื่องราวดีๆ ค่ะ อ่านเลยสุขใจแทนเลยค่ะ   โดย: Sai Eeuu 14 ตุลาคม 2562 1:07:59 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่จิน   โดย: กะว่าก๋า 14 ตุลาคม 2562 6:44:46 น.

JinnyTent Diarist คิดถึง.. ภาพคุ้นตาแต่เด็กมา ร.9 กับกล้อง การเทรล การทรงงาน ไม่มีให้เห็นอีกแล้วแต่จะอยู่ในความทรงจำค่ะ บ้าน.. คือที่ ๆ เราเติบโตมา เราจะรักและผูกพันจะทรงไหน เก่ายังไงก็รักค่ะ ขอบคุณพี่จินที่แวะไปที่บล๊อกดูนะคะ ไว้พาเด็ก ๆ ไปชิมอาหารทะเลนะคะ อร่อยค่ะ   โดย: mariabamboo 14 ตุลาคม 2562 9:36:17 น.

ความทรงจำดี ๆ ควรค่าแก่การบันทึกจดจำค่ะ หลายเรื่องที่ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป จำได้แต่สิ่งที่ดี ๆ ประทับใจไม่รู้ลืม เก็บไว้เป็นสิ่งจรรโลงใจในยามที่เหนื่อยล้าหมดแรง ยังมีกำลังใจนะคะ   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 14 ตุลาคม 2562 11:26:06 น.

สวัสดีครับพี่จิน ผมก็ได้เข้าไปไหว้พระบรมศพที่พระบรมมหาราชวัง หน้าไม่งอรอไม่นานครับ ไม่ร้อน สบายๆ เลยครับ ก่อนวันถวายพระเพลิงวันหนึ่งผมพาพ่อแม่ผม พ่อแม่แฟนแล้วก็พี่สาวไปดูนิทัศกาลแถวๆ ปากคลองตลาดครับ เดินไกลมากกกกกกกก ไม่รู้เดินไปได้ยังไง แต่ทุกคนชอบครับ วันรุ่งขึ้นก็ไปวางดอกไม้กันที่ ทอ. คนที่นั่นประมาณ 7แสนเพราะเป็นหน่วยใหญ่ ======= สะเมิงเป็นอำเภอที่อยากไปเที่ยวมากครับ ตอนไปกับครอบครัว ญาติๆคือไปแต่ที่ซ้ำๆ ครับ มาตอนไปกับแฟนนี่แหละที่เที่ยววัยรุ่นหน่อย 5555 แต่จบไม่ราบรื่นเท่าไหร่ครับ 555 คงต้องกลับไปซ้ำอีกหลายครั้ง มีที่นี่อยู่ในแผนจะไปแต่ไม่ได้ไปหลายที่เลยครับ แต่บ้านหลังใหม่นี่สวยเชียวครับ เห็นแล้วอิจฉาเลย อยู่ยังไงให้เหมือนอยู่รีสอร์ทตลอดเวลา 5555 คุณตาคุณยายแข็งแรงๆ นะครับ ^^   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 14 ตุลาคม 2562 12:25:10 น.

อ้อ...ตกลงคุณ จิน มีถิ่นกำเนิดที่ อำเภอสะเมิง นี่เอง บ้านเก่าสมัย คุณ ตา คุณ ยาย ยังพยายามรักษาไว้ได้นานขนาดนี้ เป็นความผูกพันอย่างแท้จริง บ้าน.ใต้ถุนสูงอย่างนี้คือแบบบ้านของไทยทั่วไป ชั้นล่างสุด คือ(ชั้นพื้นดิน) อยู่สบายที่สุด เย็นที่สุด บ้านไทลื้อ เคยเห็นจนชินตา เวลาไปทริปท่องเที่ยวจังหวัดในภาคเหนือ ที่แท้แล้วชนชาวประเทศล้านนา(เชียงใหม่) นี่ก็คือชนชาวไทลื้อนั่นเอง.... สะเมิงเคยไปมาครั้งหนึ่งนานแล้ว บรรยากาศสวยบริสุทธิ์อยู่มาก และดูจะมากกว่าแม่กำปองด้วยซ้ำ ปีนี้...ตั้งใจว่า จะไปสัมผัสอากาศหนาวๆ ที่ทางเหนืออีกครับ   โดย: พายุสุริยะ 14 ตุลาคม 2562 13:06:26 น.

เป็นความทรงจำที่ไม่มีวันลืมนะคะ   โดย: kae+aoe 14 ตุลาคม 2562 17:20:27 น.

สงสัยคุณจินปากันไปแอ่วเฮี๋ยก้า... มาบอกว่า อัพบล๊อก ที่เขียนง่ายมาก จากความจำ กึ๊ดถึง ต๋อนเป็นละอ่อนเน่อ กับบ้านเกิด อ.ปาย   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 14 ตุลาคม 2562 18:23:38 น.

ยินดีกับร้านที่คึกคักนะครับ ช่วงหยุดสามวันนี้ไปไหนรถก็ติดมากเลย นี่เมื่อวานเพิ่งไปกาญจน์มาอีกรอบ คงต้องไปอีกสักสองรอบถึงจะเอามาสรุปลงบล็อก ที่เที่ยวเยอะจัด! ถึงจะผ่านมาสามปีแล้ว แต่ในหลวงภูมิพลก็ยังคงอยู่ในดวงใจพสกนิกรทั่วราชอาณาจักรครับ ไม่มีใครเป็นศูนย์รวมจิตใจคนไทยได้ขนาดนี้อีกแล้ว ในอนาคตก็ต้องดูกันต่อไป บ้านเก่าๆที่เราเคยอยู่ก็เป็นความทรงจำอันล้ำค่านะครับ (บ้านเก่าผมตอนนี้กลายเป็นโรงรองเท้า - -") ผมกลับไปดูแถวๆที่คุณยายเคยอยู่ที่บางปะหันบ่อยๆเหมือนกัน ตัวบ้านยายรื้อไปนานมากแล้ว แต่พวกโรงเรียน ถนนหนทาง วัด ฯลฯ ยังอยู่ ทุกอย่างเจริญขึ้นเรื่อยๆ ตามกาลเวลา ตอนผู้ใหญ่ที่เรารักจากไปใช้เวลาทำใจนานเชียวละครับ เหมือนจำได้ว่าคุณยายพี่จินเสียก่อนคุณยายผมไม่นาน พอถึงคิวเราแล้วรู้สึกว่าอารมณ์นี้แหละใช่เลย ที่พี่จินเคยเล่าไว้ ตอนนี้คุณยายของพวกเราต่างกลายเป็นความทรงจำที่ล้ำค่ามากๆ   โดย: ชีริว 14 ตุลาคม 2562 21:21:23 น.

ในหลวงรัชกาลที่ ๙ ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปกี่ปี พระองค์ท่านสถิตในดวงใจไม่ลืมเลือนนะคะ ......................... บ้านล้านนาทรงไทลื้อหลังเก่าของคุณตาคุณยาย ใต้ถุนสูง มีหน้าต่างระบายลมรอบด้าน น่าอยู่สบายจังค่ะคุณจิน ที่นี่ยังมีความทรงจำดีๆกับบุคคลผู้เป็นที่รักของคุณจินอยู่ด้วย ภาพคู่คุณจินกับคุณยายน่ารักมากค่ะ หม้อดินใส่น้ำกับกระบวยไม่ค่อยเห็นนานแล้ว เหมือนเป็นสัญลักษณ์ในน้ำใจเจ้าของบ้านที่พร้อมต้อนรับแขกไปใครมาเสมอนะคะ สำหรับหลังใหม่ที่คุณพ่อคุณแม่อยู่ปัจจุบันก็กว้างขวางน่าอยู่เช่นกันค่ะ ฝันดีนะคะคุณจิน ขอบคุณเรื่องราวในความทรงจำที่น่าประทับใจค่ะ   โดย: Sweet_pills 15 ตุลาคม 2562 0:11:30 น.

ในหลวงรัชกาลที่ 9 อยู่ในความทรงจำ ของเราตลอดไป บ้านเก่าคล้ายบ้านของยายพี่เหมือนกันค่ะ   โดย: newyorknurse 15 ตุลาคม 2562 4:14:17 น.

อืมส์..เป็นว่าเป็นลูกคนเดียว... ของครอบครัว..คงยุ่งๆพอควรแน่เลย   โดย: ขุนเพชรขุนราม 15 ตุลาคม 2562 5:21:27 น.

สวัสดียามเช้าค่ะ   โดย: kae+aoe 15 ตุลาคม 2562 9:03:45 น.

สวัสดีมีสุขค่ะ เป็น "อยู่ในความทรงจำ" ของแม่ตะลีเช่นกันค่ะ บ้านหลังเก่าคลาสสิค ส่วนหลังใหม่ก็ทันสมัยมากกว่า เป็นความทรงจำที่ดีเสมอค่ะ เอาบ้านที่ปิดไว้มาทำโฮมสเตย์ซิคะ จะไปเป็นลูกค้ารายแรกค่ะ ชอบมากๆ เพราะบ้านหลังแรกตั้งแต่เกิดของแม่ตะลี ก็เป็นบ้านไม้ บานเฟี๊ยมไม้สัก มีนอกชานแล่นกลาง ครัวแยกอีกห้อง เป็นภาพในฝันบ่อยๆเหมือนกันค่ะ แปลกดี อะไรหรือสถานที่ ที่ฝังใจ มักฝังอยู่ในความทรงจำเสมอ แม้ในเวลาหลับ   โดย: ตะลีกีปัส 15 ตุลาคม 2562 9:17:28 น.

สวัสดีครับพี่จิน เพิ่งกลับจากเขาใหญ่มา วันนี้ทำงานแต่ตัว วิญญาณยังสิงอยู่ในหมอนเลยครับ 5555 จากบล๊อก ไว้จะหาเวลาไปเที่ยวเชียงใหม่อีกครับ มีที่ไหนน่าเที่ยวสงสัยต้องปรึกษาพี่จินแล้วครับ ^^   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 15 ตุลาคม 2562 11:01:29 น.

พระองค์ย้งคงอยู่ในใจตลอดไป ตลอดกาลครับ   โดย: The Kop Civil 15 ตุลาคม 2562 12:52:09 น.

คิดถึงระลึกถึงพ่อหลวงมิเคยลืมเลื่อนท่านเลยแม้นวันเวลาจะผ่านไปข้ามวันเดือนปีตราบที่ยังมีลมหายใจอยู่ค่ะ   โดย: โอน่าจอมซ่าส์ 15 ตุลาคม 2562 13:15:17 น.

มาช้าไปสองวันไม่เป็นไรเน๊าะ ฝากบันทึกความทรงจำถึงพ่อหลวงไว้ตรงนี้ด้วยคนนะคะ ธ สถิตในดวงใจตราบนิจนิรันดร์ ูู^^   โดย: ผีเสื้อยิปซี 15 ตุลาคม 2562 13:26:03 น.

เป็นบันทึกความทรงจำที่น่าชื่นชมมากค่ะ คุณจิน ความกตัญญูรู้คุณเป็นคุณธรรมของคนดี โดยเฉพาะผู้ที่มีคุณกับเราในระดับที่ไม่ควรลืม พี่ก็ว่า คุณจินยังอ้วนได้อีกนะคะ อายุมากแล้วผอมมากก็ไม่ดี ผิวพรรณและหน้าตาจะไม่ค่อยสดชื่น ซื้อกางเกงใหม่ก็แล้วกัน อย่าให้ถึงกับนุ่งได้แต่ กางเกงชาวเลก็แล้วกันเนอะ ที่สำคัญ ดูแลสุขภาพให้ดีด้วยก็แล้วกันค่ะ   โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า 15 ตุลาคม 2562 13:59:00 น.

สวัสดีมีสุขค่ะ ภาษาไทลื้อ ไม่เคยได้ยินค่ะ แต่ผ้าไทลื้อมีใส่ค่ะ ชอบ ระหว่างความรัก มีปัญหาอุปสรรคแยะมากมาย น้ำตารินหลั่ง เพียงแต่ไม่ได้เล่าเท่านั้นเองค่ะ เพราะเกี่ยวข้องกับคนอื่นมาก ขอผ่่านไปถึงตอนจบเลยดีกว่าค่ะ   โดย: ตะลีกีปัส 15 ตุลาคม 2562 14:43:55 น.

ขอบคุณสำหรับโหวตแห่งปีคร้าบพี่จิน บล็อกนี้ก็ต้องถูกโหวตแน่นอน ของเค้าดี แต่ถ้าเกิดมีแยกหมวดโหวตจริงๆไม่รู้จะหนัก travel หรือ food ดีนิ สรุปโหวตให้น้องอวบน้ำ home & garden 555 ผมยังเก็บรูปคุณยายไว้เป็นโฟลเดอร์แยกต่างหากในมือถือเลยครับ ช่วงคุณยายจากไปใหม่ๆเศร้าสะท้านสะเทือนมาก แต่ตอนนี้มองคุณยายแล้วก็อมยิ้ม ว่าครั้งหนึ่งผู้หญิงแสนวิเศษคนนี้สร้างครอบครัวเราจนมั่นคงมาถึงทุกวันนี้เลยนะ แต่ละครอบครัวจะดีจะจนยังไง คนรุ่น silent generation เป็นจุดหักเหที่สำคัญที่สุดเลยครับ ขอสดุดีเหล่าคุณตาคุณยายผู้ฝ่าฟันความยากลำบากยุคสงครามโลกและการรื้อฟิ้นเศรษฐกิจ ♥   โดย: ชีริว 15 ตุลาคม 2562 23:37:50 น.

สวัสดีเจ้า ต๋อนนี้ก่เขียนบล็อกเพื่อนความม่วนของตั๋วเก่าตวยเจ้า บ้านตี่สะเมิงน่าอยู่เจ้า   โดย: tuk-tuk@korat 16 ตุลาคม 2562 12:59:55 น.

เป็นสองเรื่องเล่าที่ประทับใจอยู่ในความทรงจำมิลืมเลือนดีมากๆค่ะคุณจิน โดยเฉพาะเรื่องราวแรก ธ สถิตในดวงใจไทยนิรันดร์ เพราะเราคนสองแผ่นดินเช่นกันนะคะ เรื่องที่สอง น่ารักมากมายความสัมพันธ์ของครอบครัวอบอุ่นมากๆค่ะ ชอบบ้านสไตล์เมืองเหนือสวยงามมากๆเลย จร้า....เราจะยังคงอยู่ในBlogGang.comด้วยกันจ๊ะ ปล.เราอยู่ทางนี้ก็อยากเห็นดอยมากๆยิ่งช่วงนี้อยากไปขึ้นดอยเหลือเกิน วันว่างๆก็ไปท่องเที่ยวใกล้ๆกรุงนี่ละคร้า แต่เลี่ยงไม่ไปวันหยุดลองวีคทั้งหลาย ขอบคุณนะคะคุณจิน ตัวตนเป็นคนน่ารักมากค่ะ จากการเขียนบล็อกและอ่านเรื่องราวของคุณจิน   โดย: Tui Laksi 16 ตุลาคม 2562 16:18:00 น.

ลายเส้นการ์ตูนจีนชวนหื้อเวียนหัวได้ง่ายๆเลยครับ 555 โดยเฉพาะฉากต่อสู้ เส้นสายตวัดฉวัดเฉวียนมากๆครับ นิยายกำลังภายในผมอ่านน้อยมาก แต่กลับชอบแบบการ์ตูนมากกว่าครับ ที่บ้านน่าจะมีนิยายกำลังภายในบ่าถึง 5 เรื่องครับ   โดย: กะว่าก๋า 16 ตุลาคม 2562 20:48:38 น.

เรื่องโจทย์เดี๋ยวเลื่อนให้ครับ คาดว่าน่าจะเป็นเดือนธันวาคมเลย เดี๋ยวผมยืนยันวันที่แน่นอนอีกที แต่อยู่ในช่วงธันวาคมครับ   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 17 ตุลาคม 2562 0:42:35 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่จิน   โดย: กะว่าก๋า 17 ตุลาคม 2562 6:18:37 น.

กทม.ยังร้อนตับเกือบแลบ แวะมาเก็บบรรยากาศในความทรงจำบล็อกคุณจินดีกว่า   โดย: เริงฤดีนะ 17 ตุลาคม 2562 8:21:56 น.

แวะมาขอบคุณค่ะ เช้านี้มีเมนูใหม่มาเสิร์ฟด้วยจ้า   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 17 ตุลาคม 2562 8:57:49 น.

สวัสดีค่ะ คุณจิน   โดย: kae+aoe 17 ตุลาคม 2562 10:45:42 น.

50 กม 1.20 ชม ถนนมันคดเคี้ยวมากเหรอคะ ถึงใช้เวลาเดินทางนานจัง ไม่เคยไปแถวนั้น สงสัยค่ะ   โดย: เพรางาย 17 ตุลาคม 2562 11:52:31 น.

ขอบคุณค่ะ ได้คำตอบยาวๆ หายสงสัย ชอบบ้านไม้นะคะ อยากอยู่บ้านไม้กับเขา กำลังลุ้นอยู่ว่า ย้ายบ้านรอบนี้จะได้ไปอยู่บ้านไม้จริงรึเปล่า ช่วงนี้วุ่นวายไปจนสิ้นปีค่ะ ทำให้ไม่ค่อยได้เขียนบล็อก แต่พยายามหาเวลามาอ่านอยู่ค่ะ เตรียมตัวย้ายบ้าน และต้องวางแผนเผื่อสัตว์เลี้ยงที่ต้องขนไปอยู่ด้วยกัน (ด้วยนิสัยช่างกัดแทะอันเป็นเอกลักษณ์ที่น่าเหยียบ) คาดหวังว่า ปีหน้าคงได้เขียนโน่นเขียนนี่เยอะขึ้นกะเขาบ้างค่ะ   โดย: เพรางาย 17 ตุลาคม 2562 12:34:02 น.

เป็นอีกหนึ่งความทรงจำที่น่าประทับใจค่ะคุณจิน ชอบบ้านคุณตาคุณยาย น่ารักมาก   โดย: sawkitty 17 ตุลาคม 2562 14:28:19 น.

เจ็บคอ ดื่มน้ำเยอะ ๆ หายไว ๆ น้าา ถ้าหลายวันไม่หาย ก็ต้องไปหาหมอนะคะ   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 17 ตุลาคม 2562 14:31:18 น.

เราเองไม่เคยเจอคุณตาคุณยายเลยค่ะ ได้เจอก็แต่อาม่า แล้วอาม่าก็เสียตอนเราปอสอง บ้านที่เคยอยู่ ตอนนี้ก็รื้อทิ้งสร้างตึกไปหมดแล้ว โหวตไดอาริสต์นะคะพี่จิน   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 17 ตุลาคม 2562 15:13:04 น.

ขาไปเจอพายุเต๋มๆเลยครับ 555 พอพายุหมดก่กลายเป็นฮ้อนสุดๆ ผมเดินถ่ายฮูปตากแดดตัวดำเลยครับ 555 หมิงหมิงมีมือถือไว้ แต่พ่อแม่โทรไปบ่าเกยฮับครับ เอาไว้เล่นเกม กับโทรตามเวลาหิวข้าว 555   โดย: กะว่าก๋า 17 ตุลาคม 2562 21:21:28 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่จิน   โดย: กะว่าก๋า 18 ตุลาคม 2562 6:17:54 น.

สวัสดีอีกรอบค่าพี่จิน ที่คุณก๋าไปเมนท์ เราว่าตอนนี้นักท่องเที่ยวจีนเหมือนนักท่องเที่ยวไทยสมัยก่อนอะค่ะ คือ been there, done that ไปเพื่อให้รู้ว่าได้ไป แต่พอเขาเที่ยวครบๆ ทุกประเทศ/เมืองแล้ว ต่อไปเขาจะเลือกเที่ยวที่ที่เขาอยากไปอีก ประทับใจน่ะค่ะ พี่จินป่วยเหรอคะ? หายไวๆ นะคะพี่   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 18 ตุลาคม 2562 9:51:04 น.