เจิมๆๆ
เป็นวัฒนธรรม
และความทรงจำที่ผูกพันธ์ทุกคนในครอบครัว
น่าอบอุ่นจริงๆค่ะคุณจิน


สะเมิง ไม่ไกลจาก ตัวเมืองเชียงใหม่นัก
มีเวลา ก็กลับไปย้อนความทรงจำได้
และยังถ่ายทอดความทรงจำนี้
สู่generations ต่อมาได้ด้วย

ใจ

แต้ ๆ หนา..หมู่เฮาบ่าเกยลืมในหลวง..กึ๊ดถึงเปิ้น
ตลอด... เปิ้นสอนฮื่อทำมาหากิน มีแนวคิดใหม่ ๆ
ตี่คนนึกบ่าถึง เปิ้นกึ๊ดสร้างงาน ฮื่อคนทำงานแล้ว
เปิ้นก็ตวยงานตลอด บ่าได้ทอดทิ้ง

ผมไปหัวหินทีไรก็ยิ่งคิดถึงพระองค์ครับ

....

บ้านคุณตาคุณยาย สร้างแบบไทยลื้อใหญ่ขนาด
แสดงว่า ฐานะปึ๊กเลย 555 มีหลองข้าวตวย ตี่
สะเมิงภูมิประเทศ ไร่นา สายน้ำชีวิตของจาวบ้าน
เงียบสงบ ใบหน้ายิ้ม ผมตึงไปสะเมิงบ่อย ชอบครับ

สงสารบ้านทั้งสองหลังคงเงียบเหงาน่าดู
ลูกหลานไปอยู่ที่อื่นกันหมด. คุณจินลูกโทน
สองตายายคงเหงาน่าดู
เย็นงกสมบัติค่ะ ต้องวนๆไปตรวจเยี่ยม สูดกลิ่นไอ ทุกระยะ เดือน สองเดือน สามเดือน
วันนี้ใส่เสื้อเหลือง พระองค์ท่านอยู่ในใจเสมอค่ะ ดีใจค่ะที่โชคดีเกิดมาทันได้เห็นพระองค์ท่านค่ะ อีกร้อยปีหากมีใครพูดถึงเรื่องราวของพระองค์ท่าน คนยุคนั้นอาจไม่เชื่อว่าเป็นเรื่องจริงก็ได้นะคะ

พอดีกดรีเฟรสที่หน้าบล็อกพี่จินมาบล็อกผมอย่างรวดเร็ว ผมเลยมาทักทายก่อน เดี๋ยวแวะมาอีกที ผมอ่านบล็อกตามลำดับน่ะ

มันมีงานบางอย่างที่ต้องใช้เวลาในการทำ ตอนนี้ก็นั่งทำอยู่ครับ มันอาจไม่ใช่เรื่องสำคัญแต่ถ้าจัดการได้ก็จะส่งผลดีกับตัวเราเอง พรุ่งนี้หยุดอีกวัน ต้องรีบจัดการภายใน 2 วันนี้

ในหลวงรัชกาลที่ 9 อยู่ในใจเรานะคะพี่จิน
คำสั่งสอนของท่านที่ให้กับราษฎรมีค่ายิ่ง
เป็นความทรงจำที่สวยงามค่ะ

ส่วนบ้านหลังเก่าและหลังใหม่
มีเสน่ห์ทั้งสองหลังเลยนะคะ
สไตล์ล้านนาเจ้า

ผมจำได้ว่าเมื่อ 3 ปีที่ผ่านมา (วันที่ 13 ตุลาคม 2559) หลังจากทราบข่าวในหลวง รัชกาลที่ 9 สวรรคต มีเรื่องราวต่างๆ มากมายวนเวียนในหัว ไม่เว้นแม้แต่โครงการถนนสายนี้มีตะพาบ เพราะในช่วงเวลาแบบนั้นคงไม่มีใครอยากร่วมเขียนแน่นอน

ในคืนนั้นผมได้คุยกับคุณเป็ดสวรรค์ในช่วงเวลาประมาณ 21.00 น. โดยเสนอว่าควรงดสักครั้งดีหรือไม่? แต่คุณเป็ดสวรรค์ส่งโจทย์ "ถวายความอาลัย" มาให้ช่วยพิจารณา จากการพูดคุยเราลงความเห็นร่วมกันว่า ไม่ต้องงดจะดีกว่า ส่วนหนึ่งก็เพื่อให้ทุกคนมีพื้นที่ระบายความในใจ เหมือนอย่างที่เพลงได้ร้องว่า "เปล่งเสียง คำว่ารัก ให้ดังออกมา เปล่งวาจา แสดงความรัก พระองค์ให้ดัง"

ช่วง 2 วันก่อนที่ในหลวง รัชกาลที่ 9 จะสวรรคตมีข่าวไม่สู้ดีนัก แต่ข่าวไม่สู้ดีจริงๆ ที่ผมได้รับ คือช่วงเวลา 13.00 น. ของวันที่ 13 ตุลาคม 2559 ข่าวนี้มาจากเพื่อนชาวต่างชาติที่รู้จักกัน ซึ่งเราเห็นแล้วใจไม่ดี แต่พอมีข่าวว่าให้ติดตามข่าวอย่างเป็นทางการตอน 19.00 น. เราก็พอเข้าใจแล้วว่า ข่าวที่ได้ยินจากเพื่อนชาวต่างชาตินั้นเป็นเรื่องจริง

มีคำกล่าวที่ว่าคนในมองไม่เห็นมุมกว้าง มันอาจจะเป็นเรื่องจริงก็ได้ เพราะผมได้ข่าวก่อนที่จะมีคนมาประกาศว่า "เศร้าเกินกว่าจะบรรยาย รอติดตามข่าว 19.00 น."



บ้างทีพวกสถานที่เก่าๆ ที่เราเคยไป แต่พอมาวันนี้มันไม่เหลือสถานที่นั้นอีกแล้ว มันก็ชวนให้รู้สึกใจหายนะครับ บ้านไม้สักด้วยน่าเสียดายนะครับ ที่ยังฝันถึงแสดงว่ารักพวกท่านมากเลยนะครับ

ในหลวงรัชกาลที่ 9
ทรงอยู่ในหัวใจของคนไทยทุกคน
ผมเชื่อว่าวันนี้เมื่อย้อนไป
ทุกคนเสียใจ อาลัยอาวรณ์อย่างสุดหัวใจเลยนะครับ

บ้านทรงไทยลื้อ
นับวันจะหาดูได้ยากขึ้นแล้วนะครับ
ทรงสวย มีเสน่ห์ เป็นเอกลักษณ์มากๆ

ขอบุคณสำหรับคำชมครับปี้จิน
น้อมรับด้วยความยินดียิ่ง
ผมมองเห็นความเปลี่ยนแปลงในตัวเอง
อยากเล่าให้ทุกคนฟังเพระาหวังว่ามันจะเป็นประโยชน์
หรืออาจเป็นแรงบันดาลใจให้คนที่ยังมีปัญากับชีวิตและความคิดของตัวเอง
ได้ลองเปิดใจ เปิดความคิดตัวเอง
วันหนึ่งก็จะได้ผ่านทุกข์ด้วยตัวเองดูบ้าง
มันเป็นความรู้สึกที่ดีมากๆเลยล่ะครับ

ในความทรงจำของน้องจิน มีแต่เรื่องราวดีๆ ค่ะ อ่านเลยสุขใจแทนเลยค่ะ

สวัสดียามเช้าครับพี่จิน

JinnyTent Diarist


คิดถึง.. ภาพคุ้นตาแต่เด็กมา ร.9 กับกล้อง
การเทรล การทรงงาน ไม่มีให้เห็นอีกแล้วแต่จะอยู่ในความทรงจำค่ะ
บ้าน.. คือที่ ๆ เราเติบโตมา เราจะรักและผูกพันจะทรงไหน เก่ายังไงก็รักค่ะ

ขอบคุณพี่จินที่แวะไปที่บล๊อกดูนะคะ ไว้พาเด็ก ๆ ไปชิมอาหารทะเลนะคะ อร่อยค่ะ

ความทรงจำดี ๆ ควรค่าแก่การบันทึกจดจำค่ะ
หลายเรื่องที่ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป จำได้แต่สิ่งที่ดี ๆ ประทับใจไม่รู้ลืม
เก็บไว้เป็นสิ่งจรรโลงใจในยามที่เหนื่อยล้าหมดแรง ยังมีกำลังใจนะคะ

สวัสดีครับพี่จิน ผมก็ได้เข้าไปไหว้พระบรมศพที่พระบรมมหาราชวัง
หน้าไม่งอรอไม่นานครับ ไม่ร้อน สบายๆ เลยครับ
ก่อนวันถวายพระเพลิงวันหนึ่งผมพาพ่อแม่ผม พ่อแม่แฟนแล้วก็พี่สาวไปดูนิทัศกาลแถวๆ ปากคลองตลาดครับ
เดินไกลมากกกกกกกก ไม่รู้เดินไปได้ยังไง แต่ทุกคนชอบครับ
วันรุ่งขึ้นก็ไปวางดอกไม้กันที่ ทอ. คนที่นั่นประมาณ 7แสนเพราะเป็นหน่วยใหญ่

=======

สะเมิงเป็นอำเภอที่อยากไปเที่ยวมากครับ
ตอนไปกับครอบครัว ญาติๆคือไปแต่ที่ซ้ำๆ ครับ
มาตอนไปกับแฟนนี่แหละที่เที่ยววัยรุ่นหน่อย 5555
แต่จบไม่ราบรื่นเท่าไหร่ครับ 555 คงต้องกลับไปซ้ำอีกหลายครั้ง มีที่นี่อยู่ในแผนจะไปแต่ไม่ได้ไปหลายที่เลยครับ

แต่บ้านหลังใหม่นี่สวยเชียวครับ เห็นแล้วอิจฉาเลย
อยู่ยังไงให้เหมือนอยู่รีสอร์ทตลอดเวลา 5555
คุณตาคุณยายแข็งแรงๆ นะครับ ^^

อ้อ...ตกลงคุณ จิน มีถิ่นกำเนิดที่ อำเภอสะเมิง นี่เอง
บ้านเก่าสมัย คุณ ตา คุณ ยาย ยังพยายามรักษาไว้ได้นานขนาดนี้ เป็นความผูกพันอย่างแท้จริง
บ้าน.ใต้ถุนสูงอย่างนี้คือแบบบ้านของไทยทั่วไป
ชั้นล่างสุด คือ(ชั้นพื้นดิน) อยู่สบายที่สุด เย็นที่สุด
บ้านไทลื้อ เคยเห็นจนชินตา เวลาไปทริปท่องเที่ยวจังหวัดในภาคเหนือ
ที่แท้แล้วชนชาวประเทศล้านนา(เชียงใหม่) นี่ก็คือชนชาวไทลื้อนั่นเอง....
สะเมิงเคยไปมาครั้งหนึ่งนานแล้ว บรรยากาศสวยบริสุทธิ์อยู่มาก และดูจะมากกว่าแม่กำปองด้วยซ้ำ
ปีนี้...ตั้งใจว่า จะไปสัมผัสอากาศหนาวๆ ที่ทางเหนืออีกครับ

เป็นความทรงจำที่ไม่มีวันลืมนะคะ

สงสัยคุณจินปากันไปแอ่วเฮี๋ยก้า... มาบอกว่า
อัพบล๊อก ที่เขียนง่ายมาก จากความจำ กึ๊ดถึง
ต๋อนเป็นละอ่อนเน่อ กับบ้านเกิด อ.ปาย

ยินดีกับร้านที่คึกคักนะครับ ช่วงหยุดสามวันนี้ไปไหนรถก็ติดมากเลย นี่เมื่อวานเพิ่งไปกาญจน์มาอีกรอบ คงต้องไปอีกสักสองรอบถึงจะเอามาสรุปลงบล็อก ที่เที่ยวเยอะจัด!

ถึงจะผ่านมาสามปีแล้ว แต่ในหลวงภูมิพลก็ยังคงอยู่ในดวงใจพสกนิกรทั่วราชอาณาจักรครับ
ไม่มีใครเป็นศูนย์รวมจิตใจคนไทยได้ขนาดนี้อีกแล้ว ในอนาคตก็ต้องดูกันต่อไป

บ้านเก่าๆที่เราเคยอยู่ก็เป็นความทรงจำอันล้ำค่านะครับ (บ้านเก่าผมตอนนี้กลายเป็นโรงรองเท้า - -")
ผมกลับไปดูแถวๆที่คุณยายเคยอยู่ที่บางปะหันบ่อยๆเหมือนกัน ตัวบ้านยายรื้อไปนานมากแล้ว แต่พวกโรงเรียน ถนนหนทาง วัด ฯลฯ ยังอยู่ ทุกอย่างเจริญขึ้นเรื่อยๆ ตามกาลเวลา
ตอนผู้ใหญ่ที่เรารักจากไปใช้เวลาทำใจนานเชียวละครับ เหมือนจำได้ว่าคุณยายพี่จินเสียก่อนคุณยายผมไม่นาน พอถึงคิวเราแล้วรู้สึกว่าอารมณ์นี้แหละใช่เลย ที่พี่จินเคยเล่าไว้
ตอนนี้คุณยายของพวกเราต่างกลายเป็นความทรงจำที่ล้ำค่ามากๆ

ในหลวงรัชกาลที่ ๙
ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปกี่ปี พระองค์ท่านสถิตในดวงใจไม่ลืมเลือนนะคะ

.........................

บ้านล้านนาทรงไทลื้อหลังเก่าของคุณตาคุณยาย
ใต้ถุนสูง มีหน้าต่างระบายลมรอบด้าน
น่าอยู่สบายจังค่ะคุณจิน
ที่นี่ยังมีความทรงจำดีๆกับบุคคลผู้เป็นที่รักของคุณจินอยู่ด้วย
ภาพคู่คุณจินกับคุณยายน่ารักมากค่ะ

หม้อดินใส่น้ำกับกระบวยไม่ค่อยเห็นนานแล้ว
เหมือนเป็นสัญลักษณ์ในน้ำใจเจ้าของบ้านที่พร้อมต้อนรับแขกไปใครมาเสมอนะคะ

สำหรับหลังใหม่ที่คุณพ่อคุณแม่อยู่ปัจจุบันก็กว้างขวางน่าอยู่เช่นกันค่ะ

ฝันดีนะคะคุณจิน
ขอบคุณเรื่องราวในความทรงจำที่น่าประทับใจค่ะ

ในหลวงรัชกาลที่ 9 อยู่ในความทรงจำ
ของเราตลอดไป

บ้านเก่าคล้ายบ้านของยายพี่เหมือนกันค่ะ

อืมส์..เป็นว่าเป็นลูกคนเดียว... ของครอบครัว..คงยุ่งๆพอควรแน่เลย

สวัสดียามเช้าค่ะ

สวัสดีมีสุขค่ะ

เป็น "อยู่ในความทรงจำ" ของแม่ตะลีเช่นกันค่ะ

บ้านหลังเก่าคลาสสิค ส่วนหลังใหม่ก็ทันสมัยมากกว่า เป็นความทรงจำที่ดีเสมอค่ะ

เอาบ้านที่ปิดไว้มาทำโฮมสเตย์ซิคะ จะไปเป็นลูกค้ารายแรกค่ะ ชอบมากๆ เพราะบ้านหลังแรกตั้งแต่เกิดของแม่ตะลี ก็เป็นบ้านไม้ บานเฟี๊ยมไม้สัก มีนอกชานแล่นกลาง ครัวแยกอีกห้อง เป็นภาพในฝันบ่อยๆเหมือนกันค่ะ แปลกดี อะไรหรือสถานที่ ที่ฝังใจ มักฝังอยู่ในความทรงจำเสมอ แม้ในเวลาหลับ

สวัสดีครับพี่จิน
เพิ่งกลับจากเขาใหญ่มา วันนี้ทำงานแต่ตัว วิญญาณยังสิงอยู่ในหมอนเลยครับ 5555

จากบล๊อก
ไว้จะหาเวลาไปเที่ยวเชียงใหม่อีกครับ มีที่ไหนน่าเที่ยวสงสัยต้องปรึกษาพี่จินแล้วครับ ^^

พระองค์ย้งคงอยู่ในใจตลอดไป ตลอดกาลครับ

คิดถึงระลึกถึงพ่อหลวงมิเคยลืมเลื่อนท่านเลยแม้นวันเวลาจะผ่านไปข้ามวันเดือนปีตราบที่ยังมีลมหายใจอยู่ค่ะ

มาช้าไปสองวันไม่เป็นไรเน๊าะ
ฝากบันทึกความทรงจำถึงพ่อหลวงไว้ตรงนี้ด้วยคนนะคะ

ธ สถิตในดวงใจตราบนิจนิรันดร์

ูู^^

เป็นบันทึกความทรงจำที่น่าชื่นชมมากค่ะ คุณจิน
ความกตัญญูรู้คุณเป็นคุณธรรมของคนดี
โดยเฉพาะผู้ที่มีคุณกับเราในระดับที่ไม่ควรลืม

พี่ก็ว่า คุณจินยังอ้วนได้อีกนะคะ
อายุมากแล้วผอมมากก็ไม่ดี
ผิวพรรณและหน้าตาจะไม่ค่อยสดชื่น
ซื้อกางเกงใหม่ก็แล้วกัน อย่าให้ถึงกับนุ่งได้แต่
กางเกงชาวเลก็แล้วกันเนอะ
ที่สำคัญ ดูแลสุขภาพให้ดีด้วยก็แล้วกันค่ะ

สวัสดีมีสุขค่ะ

ภาษาไทลื้อ ไม่เคยได้ยินค่ะ
แต่ผ้าไทลื้อมีใส่ค่ะ ชอบ
ระหว่างความรัก มีปัญหาอุปสรรคแยะมากมาย น้ำตารินหลั่ง
เพียงแต่ไม่ได้เล่าเท่านั้นเองค่ะ เพราะเกี่ยวข้องกับคนอื่นมาก ขอผ่่านไปถึงตอนจบเลยดีกว่าค่ะ

ขอบคุณสำหรับโหวตแห่งปีคร้าบพี่จิน บล็อกนี้ก็ต้องถูกโหวตแน่นอน ของเค้าดี
แต่ถ้าเกิดมีแยกหมวดโหวตจริงๆไม่รู้จะหนัก travel หรือ food ดีนิ สรุปโหวตให้น้องอวบน้ำ home & garden 555

ผมยังเก็บรูปคุณยายไว้เป็นโฟลเดอร์แยกต่างหากในมือถือเลยครับ
ช่วงคุณยายจากไปใหม่ๆเศร้าสะท้านสะเทือนมาก แต่ตอนนี้มองคุณยายแล้วก็อมยิ้ม ว่าครั้งหนึ่งผู้หญิงแสนวิเศษคนนี้สร้างครอบครัวเราจนมั่นคงมาถึงทุกวันนี้เลยนะ
แต่ละครอบครัวจะดีจะจนยังไง คนรุ่น silent generation เป็นจุดหักเหที่สำคัญที่สุดเลยครับ
ขอสดุดีเหล่าคุณตาคุณยายผู้ฝ่าฟันความยากลำบากยุคสงครามโลกและการรื้อฟิ้นเศรษฐกิจ ♥

สวัสดีเจ้า
ต๋อนนี้ก่เขียนบล็อกเพื่อนความม่วนของตั๋วเก่าตวยเจ้า

บ้านตี่สะเมิงน่าอยู่เจ้า

เป็นสองเรื่องเล่าที่ประทับใจอยู่ในความทรงจำมิลืมเลือนดีมากๆค่ะคุณจิน
โดยเฉพาะเรื่องราวแรก ธ สถิตในดวงใจไทยนิรันดร์
เพราะเราคนสองแผ่นดินเช่นกันนะคะ

เรื่องที่สอง น่ารักมากมายความสัมพันธ์ของครอบครัวอบอุ่นมากๆค่ะ
ชอบบ้านสไตล์เมืองเหนือสวยงามมากๆเลย
จร้า....เราจะยังคงอยู่ในBlogGang.comด้วยกันจ๊ะ

ปล.เราอยู่ทางนี้ก็อยากเห็นดอยมากๆยิ่งช่วงนี้อยากไปขึ้นดอยเหลือเกิน
วันว่างๆก็ไปท่องเที่ยวใกล้ๆกรุงนี่ละคร้า
แต่เลี่ยงไม่ไปวันหยุดลองวีคทั้งหลาย
ขอบคุณนะคะคุณจิน ตัวตนเป็นคนน่ารักมากค่ะ
จากการเขียนบล็อกและอ่านเรื่องราวของคุณจิน

ลายเส้นการ์ตูนจีนชวนหื้อเวียนหัวได้ง่ายๆเลยครับ 555
โดยเฉพาะฉากต่อสู้
เส้นสายตวัดฉวัดเฉวียนมากๆครับ

นิยายกำลังภายในผมอ่านน้อยมาก
แต่กลับชอบแบบการ์ตูนมากกว่าครับ
ที่บ้านน่าจะมีนิยายกำลังภายในบ่าถึง 5 เรื่องครับ

เรื่องโจทย์เดี๋ยวเลื่อนให้ครับ

คาดว่าน่าจะเป็นเดือนธันวาคมเลย เดี๋ยวผมยืนยันวันที่แน่นอนอีกที แต่อยู่ในช่วงธันวาคมครับ

สวัสดียามเช้าครับพี่จิน

กทม.ยังร้อนตับเกือบแลบ
แวะมาเก็บบรรยากาศในความทรงจำบล็อกคุณจินดีกว่า

แวะมาขอบคุณค่ะ
เช้านี้มีเมนูใหม่มาเสิร์ฟด้วยจ้า

สวัสดีค่ะ คุณจิน

50 กม 1.20 ชม
ถนนมันคดเคี้ยวมากเหรอคะ ถึงใช้เวลาเดินทางนานจัง

ไม่เคยไปแถวนั้น สงสัยค่ะ

ขอบคุณค่ะ ได้คำตอบยาวๆ หายสงสัย

ชอบบ้านไม้นะคะ อยากอยู่บ้านไม้กับเขา
กำลังลุ้นอยู่ว่า ย้ายบ้านรอบนี้จะได้ไปอยู่บ้านไม้จริงรึเปล่า

ช่วงนี้วุ่นวายไปจนสิ้นปีค่ะ ทำให้ไม่ค่อยได้เขียนบล็อก แต่พยายามหาเวลามาอ่านอยู่ค่ะ

เตรียมตัวย้ายบ้าน และต้องวางแผนเผื่อสัตว์เลี้ยงที่ต้องขนไปอยู่ด้วยกัน (ด้วยนิสัยช่างกัดแทะอันเป็นเอกลักษณ์ที่น่าเหยียบ)

คาดหวังว่า ปีหน้าคงได้เขียนโน่นเขียนนี่เยอะขึ้นกะเขาบ้างค่ะ

เป็นอีกหนึ่งความทรงจำที่น่าประทับใจค่ะคุณจิน ชอบบ้านคุณตาคุณยาย น่ารักมาก

เจ็บคอ ดื่มน้ำเยอะ ๆ หายไว ๆ น้าา
ถ้าหลายวันไม่หาย ก็ต้องไปหาหมอนะคะ

เราเองไม่เคยเจอคุณตาคุณยายเลยค่ะ ได้เจอก็แต่อาม่า แล้วอาม่าก็เสียตอนเราปอสอง

บ้านที่เคยอยู่ ตอนนี้ก็รื้อทิ้งสร้างตึกไปหมดแล้ว

โหวตไดอาริสต์นะคะพี่จิน

ขาไปเจอพายุเต๋มๆเลยครับ 555
พอพายุหมดก่กลายเป็นฮ้อนสุดๆ
ผมเดินถ่ายฮูปตากแดดตัวดำเลยครับ 555

หมิงหมิงมีมือถือไว้
แต่พ่อแม่โทรไปบ่าเกยฮับครับ
เอาไว้เล่นเกม
กับโทรตามเวลาหิวข้าว 555

สวัสดียามเช้าครับพี่จิน

สวัสดีอีกรอบค่าพี่จิน

ที่คุณก๋าไปเมนท์ เราว่าตอนนี้นักท่องเที่ยวจีนเหมือนนักท่องเที่ยวไทยสมัยก่อนอะค่ะ

คือ been there, done that ไปเพื่อให้รู้ว่าได้ไป แต่พอเขาเที่ยวครบๆ ทุกประเทศ/เมืองแล้ว ต่อไปเขาจะเลือกเที่ยวที่ที่เขาอยากไปอีก ประทับใจน่ะค่ะ

พี่จินป่วยเหรอคะ? หายไวๆ นะคะพี่