ถนนสายนี้…มีตะพาบ

(221)

คู่หู

โจทย์--- toor36

มีน กุสุมา / เขียนคำ

ฉันนั่งจิบชาอยู่ริมระเบียงมาเป็นนานสองนานแล้ว

ในมือถือส้อมจิ้มหน้าขนมเข่งจนเป็นรูพรุน

ชาโกะโบจากควันฉุยๆ กลายเป็นเย็นชืด

คิดวนๆเวียนๆอยู่แต่กับเรื่อง

จะปั่นต้นฉบับไปส่งสำนักพิมพ์ได้ทันเวลาหรือเปล่า

โจทย์ที่ได้มาก็ย๊าวยาว แต่ก็คิดไม่ออกบอกไม่ถูก

เพราะคำว่าคู่หู เป็นเรื่องไกลตัว

ด้วยหน้าที่การงาน ทำให้เวลาพบปะเพื่อนฝูง 

น้อยลงไปเรื่อยๆ

ด้วยวันและเวลาคู่หูคู่ฮาก็ล้มหายตายจาก

ไปทีละคนสองคน

เมื่อถึงเวลาหนึ่งฉันกลับคิดว่า

ควรลดจำนวนผู้คนในชีวิตลงบ้าง

อยากเป็นตัวของตัวเอง

ไม่ต้องพยายามทำให้ทุกคนรู้สึกดี

อยู่ตลอดเวลา

มีเพื่อนน้อยแต่เปี่ยมด้วยคุณภาพ

เข้าถึงความรู้สึกที่แท้จริงของกันและกัน

ดีกว่ามีเพื่อนมาก แต่ข้างในกลับว่างโหวง

“เจ้เป็นไรอ่ะ นั่งเหม่อๆ คิดถึงใคร”

ปากถามแต่มือส่งขนมเข่งเข้าปากเคี้ยวตุ้ยๆ

“คิดพล๊อตเรื่องไม่ออกอะเป๊ก คิดจนหัวจะแตก”

“เรื่องอะไรอ่ะเจ้ เดี๋ยวช่วยๆ”

“คู่หู”

เจ้าเป๊กชี้นิ้วไปที่ตัวเอง

“ผมนี่ไง คู่หูเจ้ ตัวจริงเสียงจริง

อยากเป็นพระเอกกับเขาบ้าง เขียนเลยๆ ฮา ฮา”

จากนั้นก็ใช้นิ้วแตะปลายคางและเก๊กหน้าหล่อ

ฉันอมยิ้ม…สั่นหน้ารัวๆ

“ไม่ดีกว่า ขอบใจ”

เจ้าตัวร้ายเห็นว่าไม่ได้ผล 

หยิบขนมเทียน

ส่งเข้าปากอีกหนึ่งชิ้น ก่อนจะพูดทิ้งท้าย

“ผมจะไปตลาด ฝากซื้ออะไรป่าวเจ้”

………..

หนุ่มน้อยเดินหายไปตั้งนานแล้ว

ฉันยังนั่งนิ่งอยู่ที่เดิม 

ลองคิดๆดู ถ้าจะนับเจ้าเป๊กไว้เป็นคู่หูก็น่าจะได้

ความต่างวัยก็คงไม่เกี่ยว

เพราะมองหน้าก็รู้ใจ วันไหนเหงาๆ 

ไม่ทันจะจุดธูปเชิญเขาก็มายืนอยู่ตรงหน้า

แอบมาตัดหญ้าในสวนให้

เป็นสารพัดช่างโดยไม่ต้องออกปากร้องขอ

ป่วยไข้ไม่สบาย หาหยูกหายา พาไปหาหมอ

ยามที่เขาหรือฉันมีปัญหารบกวนจิตใจ

ผลัดกันเป็นศิราณี 

เขามักปลอบใจฉันว่า..

“เขาห้ามร้องไห้ในเวลาราชการนะเจ้”

ฉันก็ชอบปลอบใจ 

เวลาที่เขากระเป๋าฉีกเงินไม่พอใช้

“ปรึกษาเจ้ได้ทุกเรื่อง ยกเว้นเรื่องเงิน อิ อิ”

.....

Create Date : 05 กุมภาพันธ์ 2562
Last Update : 5 กุมภาพันธ์ 2562 20:47:56 น.		12 comments
Counter : 915 Pageviews.
Share Tweet