|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 |
| 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
| 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
| 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
ถนนสายนี้.....มีตะพาบ : ผีหลอกวิญญานหลอน
ถนนสายนี้
มีตะพาบ : ผีหลอกวิญญาณหลอน
โจทย์โดยคุณกะว่าก๋า
เรื่องผีอะไรก็ได้
มีน กุสุมา เขียนคำ
แชะ แชะ แชะ สตาร์ทไปกี่ครั้งก็ยังไม่ติด
เริ่มใหม่ต้องสตาร์ทเท่าอายุตัวเอง ลองใหม่อีกรอบ
ยี่สิบห้า ยี่สิบหก ยี่สิบเจ็ด ยี่สิบแปด ก็ยังไม่ติด
ลมเย็นๆมาปะทะหน้า เสียวสันหลังวาบๆ
นี่จะไม่ติดจริงๆเหรอ
ทันใดนั้น
โครม...เสียงประตูเหล็กกระทบกันดังสนั่น
ทำเอาสะดุ้งโหยง แสงไฟจากท้ายรถยนต์คันสุดท้ายสว่างวาบๆ
และหายวับไปกับตา จะทิ้งกันจริงๆเหรอ รอด้วย
เร่งสตาร์ทเป็นการใหญ่ ใจชักไม่ค่อยดี
หลวงพี่ปิดไฟฟ้าทีละดวง เปิดทิ้งไว้ตรงหน้าศาลาเพียงดวงเดียว
ปิดประตูศาลาเสร็จก็เดินจีวรปลิวจากไป
เหลือเพียงสาวน้อยกำลังสตาร์ทจักรยานยนต์คู่ชีพ
อยู่เพียงเดียวดายข้างศาลาสวด
จะร้องเรียกให้หลวงพี่มาช่วยสตาร์ทก็กลัวบาป
หลับหูหลับตาสตาร์ทแบบไม่คิดชีวิต
เมื่อตอนค่ำเพื่อนขับรถมารับเราก็กำลังยุ่งๆบอกว่าจะตามมาทีหลัง
บิดแมงกาไซด์หน้าตั้งมาช่วยในครัว
คืนนี้ฟังสวดเป็นคืนสุดท้ายพรุ่งนี้จึงจะทำการฌาปนกิจ
เราเหล่าเพื่อนฝูงแสดงน้ำใจ เป็นธุระ
ช่วยเสิร์ฟน้ำเสิร์ฟกาแฟ และสุดท้ายช่วยล้างคว่ำถ้วยชาม
เสร็จสรรพก็แยกย้ายกันกลับบ้าน
เพื่อนๆขึ้นรถยนต์ได้ก็คุยกันกระจายน้ำลายกระเด็น
ลืมเราไปเลยคิดว่าไม่มีใครเหลือตกค้างต่างคนต่างขับตามกันไป
จะรู้ไหมว่าทิ้งใครไว้เบื้องหลัง
จะมีใครรู้บ้าง อยากจะร้องให้ช่วยแต่ก็ร้องเรียกไม่ทัน
เป็นไงเป็นกันละงานนี้
หยุดหอบหายใจเป็นระยะๆแล้วเริ่มใหม่ หรือว่าจะหัวเทียนบอด
ความมืดเข้าปกคลุมไปทั่วบริเวณ จะให้ใครมาช่วย
กุฏิพระอยู่ห่างออกไปตั้งไกล ใจเริ่มไม่ดี
กลัวว่าคนที่นอนอยู่ในโลงเย็นจะได้ยิน แล้วเกิดมีน้ำใจจะช่วย
ต้องแอบเงียบๆเข้าไว้ไม่กล้าร้องโวยวายหัวใจเต้นรัวเป็นกลองเพล
ปลอบใจตัวเองว่ากลัวซะหน่อยไม่เห็นจะเป็นไร
เป็นผีใครว่าสบาย จะหลอกใครแต่ละทีต้องรอเวลา
เดินมาดุ่ยๆใครจะกลัว ต้องรอโอกาสต้องรอจังหวะ แอบอยู่ตรงมุมมืด
คล้ายโจรมุมตึก รอจนดึกๆเมื่อยก็เมื่อยกว่าจะหลอกให้คนกลัวได้
ก็ไม่รู้ว่าจะหลอกไปทำไม ไม่มีอะไรทำมั๊ง
คิดแบบนี้เพื่อปลอบใจตัวเองได้ไม่นาน
ในความมืดสลัว เพ่งมองพอตาเริ่มชินจึงมองเห็นเมรุ
แจ่มจ้าอยู่เบื้องหน้านั่นเอง เหล่าเจดีย์ยอดแหลม เรียงรายอยู่โดยรอบ
ขาวโพลนในคืนที่พระจันทร์ผลุบโผล่กำลังจะพ้นยอดหอระฆัง
แสงจันทร์ซีดๆส่องให้เห็นโกดังใส่ศพเป็นเงาตะคุ่มๆเรียงรายกันเป็นแถว
เรื่องราวสยดสยองผุดขึ้นมาในมโนภาพ ทำไมจะต้องมานึกได้ในเวลานี้
ขนแขนลุกกันกรูเกรียวเสียวสันหลัง
หมาวัดหอนรับกันเสียงเย็นเยือกคล้ายจะเห็นผี จะทำยังไงดี
จะทิ้งไว้แล้ววิ่งหนีไปดีไหม พรุ่งนี้ค่อยกลับมาเอาไปซ่อม
แล้วทางตั้งสองกิโลเมตรข้างหน้า จะเดินไปคนเดียวแบบนี้ไม่ดีแน่
สาวสวยบนทางสายเปลี่ยว มืดๆด้วย เกิดมีใครมาฉุดไปข่มขืนจะทำยังไง
ทำไง ทำไง นะโม ธรรมโม สังโฆ แม่จ๋าช่วยลูกด้วย
นึกขึ้นมาได้ไม่ต้องมาค่ะแม่ขา ขืนแม่มาก็วิ่งป่าราบอยู่ดี
สวมวิญญาณช่าง งัดเอาเครื่องมือออกมา
พวงกุญแจที่เป็นไฟฉายพอได้อาศัย คาบไว้พอเห็นลางๆ
ค่อยๆเอาหัวเทียนออกมาขัดด้วยกระดาษทรายแล้วจับใส่คืนไปใหม่
รู้สึกคล้ายๆมีใครมานั่งอยู่ข้างๆ บรื๋อ
ขนหัวลุกตั้งใครนะไม่กล้าหันไปมอง ได้ยินเสียงหายใจดังฟืดฟาด จู่ๆก็มีอะไรชื้นๆเปียกๆมาถูกที่แขน
เราร้องว๊ายหลับหูหลับตาผลักไปเต็มแรง
แน่ะกระโดดเข้าใส่ระดมเลียจนทั่วใบหน้า เฮ้ย
หมานี่หว่าไม่ใช่ผี
มันคิดว่าเล่นด้วยเลยสนุกใหญ่ไล่งับเบาๆตะกุยตะกายป่ายปีน
ใจหายหมดเลย มีหมามาอยู่เป็นเพื่อน ใจมาเป็นกอง
มองไปตรงหน้า ใครนะที่ขอบกำแพงนั่น อมยิ้มหน้าบานฟันหลอ
อีกแล้วเหรอ คืนนี้เห็นทีจะไม่รอด เฮ้ย ลุงไลยนั่นเอง
อ้าวมาอยู่ทำไมที่นี่ล่ะลุง แกไม่ตอบ ได้แต่อมยิ้มนิ่งๆ เราก็ขนลุกเกรียว
จะหนีก็หนีไม่รอดเพราะขาแข็งไปหมดแล้ว เป็นไงเป็นกัน
เลยพูดออกไป ขอให้ไปสู่สุขคตินะลุง
ลุงก็ยังอมยิ้มอยู่ตรงกำแพง ไม่พูดไม่จาอะไร ก็แกจะพูดได้ไง
เป็นแค่รูปถ่าย ที่เขาแปะไว้ตามช่องสี่เหลี่ยมที่เก็บอัฐิ
กลัวจนเพ้อ หยุดคิดและรวบรวมสติ แหมลุงไม่ให้สุ้มให้เสียง
มาอยู่ที่นี่ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่บอก
เราใจดีสู้เสือพูดอยู่คนเดียว รวบรวมพละกำลังครั้งสุดท้าย
แชะเดียวจับใจสตาร์ทได้อย่างใจคุณ
คราวนี้นักซิ่งประจำหมู่บ้านอายเลยค่ะ บิดแบบไม่คิดชีวิต
ไม่กล้ามองกระจกข้างกลัวจะมีใครซ้อนท้ายมาด้วย
ถึงบ้านอาบน้ำอาบท่า เข้านอน คืนนั้นลุงไลยมาหาในฝัน
แกโบกมือบ๊ายบาย ตื่นมาในตอนเช้า ไปทำงาน
น้องๆถามว่าใครมีเลขเด็ดไหม เราก็บอกว่าไม่มี
น้องก็ตื๊อต่อ แล้วไม่ฝันอะไรบ้างเลยเหรอ
เราก็เล่าให้ฟัง มันไปตีเลขกันว่าสองมือ มีนิ้วห้านิ้วต้องออกห้าห้า
ซื้อกันไปพอหอมปากหอมคอ บ่ายก็มารอลุ้น
ปรากฏว่า หวยที่ออกเป็นสองห้า
บ่นกันกระปอดกระแปด
ว่าผีลุงไลยหลอก เฮ้อ..ลุงไลยเนี่ยเฮี้ยนจริงๆ
แอมอร
ท้ายเรื่อง ถนนสายนี้มีตะพาบโครงการนี้ ให้เขียนเรื่องผี
เพื่อนๆคนใดสนใจจะมาเดินไปด้วยกัน
เชิญอ่านธรรมนูญบล็อกที่บ้านคุณเป็ดสวรรค์ได้ทุกวันนะคะ
| Create Date : 08 กันยายน 2553 |
| Last Update : 8 กันยายน 2553 16:58:44 น. |
|
48 comments
|
| Counter : 2445 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: peeamp  วันที่: 8 กันยายน 2553 เวลา:6:58:43 น. |
|
|
|
| โดย: peeamp วันที่: 8 กันยายน 2553 เวลา:6:59:32 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า  วันที่: 8 กันยายน 2553 เวลา:7:40:04 น. |
|
|
|
| โดย: aenew วันที่: 8 กันยายน 2553 เวลา:8:04:59 น. |
|
|
|
| โดย: Paulo วันที่: 8 กันยายน 2553 เวลา:8:51:16 น. |
|
|
|
| โดย: panwat วันที่: 8 กันยายน 2553 เวลา:9:21:42 น. |
|
|
|
| โดย: nulaw.m วันที่: 8 กันยายน 2553 เวลา:10:04:16 น. |
|
|
|
| โดย: lookmoodeaw วันที่: 8 กันยายน 2553 เวลา:10:04:38 น. |
|
|
|
| โดย: ชายผู้หล่อเหลา...กว่าแย้นิดนึง.. (เป็ดสวรรค์ ) วันที่: 8 กันยายน 2553 เวลา:10:05:44 น. |
|
|
|
| โดย: raya-a วันที่: 8 กันยายน 2553 เวลา:13:38:22 น. |
|
|
|
| โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 8 กันยายน 2553 เวลา:15:17:48 น. |
|
|
|
| โดย: เศษเสี้ยว วันที่: 8 กันยายน 2553 เวลา:15:37:12 น. |
|
|
|
| โดย: aenew วันที่: 8 กันยายน 2553 เวลา:16:19:06 น. |
|
|
|
| โดย: peeamp วันที่: 8 กันยายน 2553 เวลา:17:00:34 น. |
|
|
|
| โดย: peeamp วันที่: 8 กันยายน 2553 เวลา:17:03:55 น. |
|
|
|
| โดย: magic-women วันที่: 8 กันยายน 2553 เวลา:17:25:31 น. |
|
|
|
| โดย: peeamp วันที่: 8 กันยายน 2553 เวลา:18:27:15 น. |
|
|
|
| โดย: ณ ปลายฉัตร วันที่: 8 กันยายน 2553 เวลา:18:43:18 น. |
|
|
|
| โดย: สีฟ้าใส วันที่: 8 กันยายน 2553 เวลา:18:49:46 น. |
|
|
|
| โดย: aenew วันที่: 8 กันยายน 2553 เวลา:20:41:18 น. |
|
|
|
| โดย: อ้วนforest IP: 113.53.191.170 วันที่: 8 กันยายน 2553 เวลา:20:43:52 น. |
|
|
|
| โดย: peeamp วันที่: 8 กันยายน 2553 เวลา:21:52:49 น. |
|
|
|
| โดย: กลิ่นดอย วันที่: 8 กันยายน 2553 เวลา:22:15:06 น. |
|
|
|
โดย: JewNid  วันที่: 8 กันยายน 2553 เวลา:22:41:14 น. |
|
|
|
| โดย: peeamp วันที่: 8 กันยายน 2553 เวลา:22:48:36 น. |
|
|
|
| โดย: mastana วันที่: 8 กันยายน 2553 เวลา:22:59:05 น. |
|
|
|
| โดย: mastana วันที่: 8 กันยายน 2553 เวลา:23:13:13 น. |
|
|
|
| โดย: panwat วันที่: 9 กันยายน 2553 เวลา:0:56:08 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 9 กันยายน 2553 เวลา:7:52:46 น. |
|
|
|
| โดย: kapeak วันที่: 9 กันยายน 2553 เวลา:8:24:12 น. |
|
|
|
| โดย: lookmoodeaw วันที่: 9 กันยายน 2553 เวลา:8:57:37 น. |
|
|
|
โดย: ร่มไม้เย็น  วันที่: 9 กันยายน 2553 เวลา:11:45:33 น. |
|
|
|
| โดย: aenew วันที่: 9 กันยายน 2553 เวลา:13:25:37 น. |
|
|
|
| โดย: aenew วันที่: 9 กันยายน 2553 เวลา:14:10:15 น. |
|
|
|
| โดย: ชะเอมหวาน วันที่: 9 กันยายน 2553 เวลา:15:09:49 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 9 กันยายน 2553 เวลา:16:24:24 น. |
|
|
|
| โดย: ปันฝัน วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:21:28:53 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 61 คน [?]
|
บางที ปลายทางก็ไม่ได้สำคัญมากไปกว่า
.....
สิ่งที่อยู่ระหว่างทาง
..............^^....
และความสุขในปัจจุบัน
ก็เป็นสิ่งที่เราจับต้องได้
....^^.....^^......
โดยไม่ต้องรอคอย
ความสุขของอนาคต
ปูปรุง
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
เรื่องสยองของผมมาแล้วครับ
เขียนไปขนลุกไป
เอิ่ม --- ไม่ไ่ด้กลัวผีนะครับ
แต่แอร์ในห้องหนาวมากครับ 555
โดย : กะว่าก๋า วันที่: 8 กันยายน 2553 เวลา: 5:22:55 น.