เรียนรู้เพศรอบด้าน "ลดเสพติดทางเพศ"
ข่าวสด สตรี
เหตุการณ์เด็กถูกล่วงละเมิดทางเพศยังคงปรากฏให้เห็นตามสื่อต่างๆ อย่างต่อเนื่อง แต่ละเหตุการณ์สร้างความสะเทือนขวัญ เพราะ ผู้กระทำไม่เพียงแค่ข่มขืนเด็กหญิงเท่านั้น แต่กลับทำร้ายจนเด็กหญิงเสียชีวิต
ทำไมการล่วงละเมิดทางเพศเด็กจึงไม่หมดไปจากสังคมไทย นายสรรพสิทธิ์ คุมพ์ประพันธ์ อดีตกรรมการสิทธิเด็กแห่งสหประชาชาติ และประธานมูลนิธิศูนย์พิทักษ์สิทธิเด็ก วิเคราะห์ถึงสาเหตุที่ทำให้ผู้กระทำเหล่านั้นเลือกที่จะล่วงละเมิดทางเพศต่อเด็กว่า คนกลุ่มนี้มี 2 ลักษณะ กลุ่มแรก คือคนที่เป็นโรครักเด็กด้านเพศ หรือ pedophilia / pedophile คนกลุ่มนี้จะรู้สึกพึงพอใจในการล่วงประเวณีกับเด็ก มีเพศสัมพันธ์กับเด็ก แต่ไม่ค่อยมีความพอใจไปมีเพศสัมพันธ์กับผู้ใหญ่
อีกกลุ่มคือพวกที่มีอาการเสพติดทางเพศ บางคนใช้ยาเสพติด ดื่มสุรา เป็นพวกที่ไม่มีความยับยั้งชั่งใจทางเพศเลยแม้แต่น้อย ซึ่งเป็น กลุ่มใหญ่สุด
กลุ่มที่เป็นโรค pedophilia / pedophile เกิดขึ้นจากสภาพแวดล้อมที่เคยถูกล่วงเกินทางเพศเมื่อยังเป็นเด็กผู้ชาย โดยมากถูกล่วงเกินทางเพศ 100% โดยผู้ชายด้วยกัน ถ้าหากถูกล่วงเกินทางเพศในช่วงที่ฮอร์โมนเพศยังไม่ทำงาน จะรู้สึกแย่ ขมขื่น ปวดร้าว แต่ถ้าโดนกระทำในช่วงที่ฮอร์โมนเพศทำงานแล้วจะทำให้เกิดความพึงพอใจทางเพศขึ้นมาได้ และจากการมีเพศสัมพันธ์ลักษณะแบบนี้ทำให้ตนเองอยากเป็นผู้กระทำบ้างเพื่อให้ได้รับความพึงพอใจแบบที่ผู้กระทำได้รับ
มีการวิจัยชี้ว่าอาชญากรทางเพศต่อเด็ก เมื่อสมัยเด็กถูกกระทำเสร็จแล้วจะทดแทนอารมณ์ที่ตกเป็นฝ่ายถูกกระทำด้วยการมาเป็นฝ่ายกระทำผู้อื่น และเมื่อเกิดความพึงพอใจทางด้านเพศจะฝังใจว่ามีเพศสัมพันธ์กับเด็กดีกว่า
การป้องกันไม่ให้ผู้เสียหายกลายมาเป็นผู้กระทำ คือการบำบัดอาการเจ็บปวดทุกข์ใจที่ตกเป็นผู้ถูกกระทำ ตามวัยและสภาพความรุนแรงของปัญหา ซึ่งต้องใช้ทั้งจิตบำบัดผสานกับเวชบำบัด และการบำบัดกระบวนการทางความคิดของผู้เสียหายคือการทำให้เด็กที่ถูกกระทำเปลี่ยนความคิด มีการเห็นใจ เข้าใจ รับรู้ในทุกข์ร้อนของตนเองและผู้อื่นที่อยู่ในสภาพแบบเดียวกันกับที่ตนเองเคยผ่านมา หมายความว่าถ้าเขาอยู่ในสภาพที่ฟื้นตัวดีแล้วพอสมควรก็ให้ไปช่วยเหลือคนอื่นที่อยู่ในสภาพเดียวกัน
นอกจากนั้น ต้องมีการฟื้นฟู self esteem ให้เด็ก ต้องมีกระบวนการทำให้เขารู้สึกว่าตัวเขาเป็นของเขา ไม่มีใครมีสิทธิมาล่วงละเมิดก้ำเกินได้ ในขณะเดียวกันการที่ไปล่วงละเมิดคนอื่นจะมีผลเสียอย่างไรที่จะเกิดขึ้นแบบเดียวกับที่เขาเป็น
สำหรับกลุ่มที่มีอาการเสพติดทางเพศไม่เลือกว่าผู้ใหญ่หรือเด็ก แต่ส่วนใหญ่เลือกที่จะล่วงละเมิดทางเพศเด็กเพราะง่ายกว่าการล่วงละเมิดทางเพศผู้ใหญ่ เราจึงเห็นว่าคนเหล่านี้มักเอากลุ่มเป้าหมายเป็นเด็ก สอดคล้องกับตัวเลขภาวะเด็กที่ถูกล่วงเกินทางเพศ โดยเฉพาะเด็กหญิงจะอยู่ในช่วงอายุระหว่าง 8-15 ปี เพราะอายุต่ำกว่านี้มักไม่ถูกกระทำเพราะมีการดูแลของผู้ปกครองอย่างใกล้ชิด
ภาวะเสพติดทางเพศมักเกิดขึ้นกับคนที่มีปัญหาด้านอารมณ์จิตใจเป็นพื้นแล้วหมกมุ่นอยู่กับตัวเอง ยิ่งมีปัญหายิ่งหมกมุ่นมาก เมื่อฮอร์โมนเพศทำงานก็มีอารมณ์เพศ เมื่อมีอารมณ์เพศก็จะกระตุ้นตัวเองและสำเร็จความใคร่ด้วยตนเอง จนกระทั่งเกิดความต้องการมีเพศสัมพันธ์หรือกระทำชำเราคนจริงๆ ตรงนี้เป็นจุดพลิกผันจากคนธรรมดาเป็นอาชญากรทางเพศ
การดูแลไม่ให้เด็กมีอาการเสพติดทางเพศสามารถทำได้ เริ่มต้นจากการถ่ายทอดเรื่องเพศที่ไม่ใช่มิติแค่เพศสัมพันธ์เท่านั้น แต่ยังมีอีกหลายมิติ เริ่มตั้งแต่ด้านสุขอนามัยทางเพศ การดูแลตนเองเมื่อฮอร์โมนเพศเริ่มทำงาน ไม่ว่าจะเป็นการรักษาความสะอาดร่างกายส่วนต่างๆ การสวมเสื้อผ้าที่เหมาะสมกับการพัฒนาทางเพศที่เปลี่ยนแปลงไป
เมื่อเด็กเรียนรู้และเข้าใจถึงความเปลี่ยน แปลงที่เกิดขึ้นทางร่างกายจะมองเห็นคุณค่าตนเอง ภูมิใจในตนเอง รักตนเองสูงขึ้น ในช่วงฮอร์โมนเพศทำงานจะรู้สึกว้าวุ่นใจ เหงา ซึมเศร้าเป็นระยะๆ โดยเฉพาะจะมีภาวะซึมเศร้าค่อนข้างมากในช่วงก่อนมีประจำเดือน เพราะเป็นกลไกทางธรรมชาติที่กระตุ้นให้เด็กหญิงต้องเข้าสังคม การที่เด็กต้องเรียนรู้เรื่องการมีปฏิสัมพันธ์กับคนที่มีเพศแตกต่างจากตนจึงเป็นสิ่งจำเป็น ในด้านเพศศึกษา เด็กต้องเรียนรู้ว่าอารมณ์เพศเกิดขึ้นจากฮอร์โมนเพศ
เมื่อฮอร์โมนเพศทำงาน เด็กต้องมีทักษะสังคมในการติดต่อสื่อสาร ปฏิสัมพันธ์กับคนที่มีเพศแตกต่างจากตน มีการกำหนดขอบเขตที่เหมาะสมกับเพศอื่นๆ ไม่จับมือถือแขน ไม่อยู่ลำพังสองต่อสองกับเพศตรงข้าม
นอกจากนี้ เด็กต้องได้รับการสอนถึงวิธีการระบายความเครียดทางเพศในทางสร้างสรรค์ คือต้องทำกิจกรรมที่ออกกำลังกายและมีความสุข เพื่อเผาผลาญฮอร์โมนความเครียด ไม่หมกมุ่นกับตนเองมากเกินไป กิจกรรมอาสาสมัครบำเพ็ญประโยชน์จึงเป็นกิจกรรมที่สำคัญที่สุดของเด็กวัยรุ่น
เมื่อเด็กไม่มีการเสพติดทางเพศ เด็กจะสามารถควบคุมอารมณ์เพศของตนเองได้มากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อไม่เสพติดก็จะไม่เป็นอาชญา กรทางเพศ กลับกันเด็กจะมีพฤติกรรมทางเพศที่ดีและเหมาะสม ไม่เอาเปรียบทางเพศกับคนอื่น
ปัญหาขณะนี้ไม่ใช่ครอบครัวไม่ดูแลเพียงอย่างเดียว แต่ครอบครัวจำนวนมากกลับทำทางลบกับเด็ก และเด็กไปเรียนรู้เรื่องเพศลำพัง เด็กผู้ชายจึงมีแนวโน้มเป็นอาชญากรทางเพศมากขึ้น เพราะเด็กผู้ชายไม่ได้รับการปกป้องในการถูกล่วงเกินทางเพศ ไม่ได้เรียนรู้เรื่องเพศที่เหมาะสม ทั้งยังมีเด็กผู้ชายอีกจำนวนมากที่ถูกกระทำทารุณกรรม ปล่อยปละละเลยทอดทิ้ง ทำให้เขาต้องไปแสวงหาอะไรต่างๆ ด้วยตัวเองทั้งหมด แล้วมีปัญหาด้านอารมณ์จิตใจ พอไปมีเพศสัมพันธ์ครั้งหนึ่งเกิดความสุขขึ้นมา ครั้งเดียวก็เสพติด
การป้องกันปัญหาการล่วงละเมิดทางเพศเด็ก ควรมีกลไกค้นหาเด็กที่อยู่ในภาวะเสี่ยงที่จะถูกล่วงเกินทางเพศและกรณีที่ถูกล่วงเกินทางเพศแล้วต้องมีกระบวนการบำบัดฟื้นฟูเด็ก เด็กไม่ว่าจะเด็กผู้หญิงหรือเด็กผู้ชายมีโอกาสถูกล่วงเกินทางเพศโดยบุคคลที่อยู่ลำพังสองต่อสอง โดยกลุ่มผู้ใหญ่ที่มีโอกาสอยู่ใกล้ชิดทางด้านร่างกายกับเด็ก ได้แก่ กลุ่มคนในครอบครัว ญาติ เพื่อนบ้าน คนรู้จักคนในครอบครัวที่มาหาแล้วเจอเด็กอยู่ลำพัง ดังนั้นต้องไม่เปิดโอกาสให้เด็กอยู่ตามลำพังสองต่อสองกับใคร
สำหรับเด็กที่ถูกกระทำต้องผ่านกระบวนการบำบัดให้เร็วที่สุด เพื่อป้องกันไม่ให้เขาเป็นผู้กระทำคนอื่น นอกจากนั้นยังต้องใช้ระบบการป้องกันทั่วไปเพื่อไม่ให้ถูกกระทำซ้ำอีกด้วย
| Create Date : 29 กรกฎาคม 2557 |
| Last Update : 29 กรกฎาคม 2557 21:58:09 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 1570 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 53 คน [
