Group Blog All Blog
|
j58  jjy5016เพลงวิวาลดีดังขึ้นผม เริ่มเห็นภาพธรรมชาติที่เพลงนั้นขับ และผมเริ่มได้อารมณ์เพื่อสื่อกับนกและเพื่อนทางเนต บ้านอานองเต แม่บอกว่าตอนคลอดผมเจ็บ สาเหตุนี้ละกระมังผมจึงไม่มีน้องซึ่งเกิดจากแม่อีก ผมเคยไปเที่ยวเขาวงพระจันทร์ทีร่สระบุรีและพระพุทธบาท บนเขาวงพระจัะนทร์มีทหาอากาศอยู่ และมีพระจันทร์ตอนกลางคืนฉายแสงเย็นสบาย ผมหลับสบายเหมือนเอาความทุกข์มาปลิดทิ้งเสียทีนี่ สูงมากตามค่านิยมของผมเขาลูกนี้ต้องเดินขึ้นหลายพันขั้นผมนับเอง ของมีขายตามจุดต่างๆ ยิ่งสูงขี้นไปยิ่งแพงขึ้นแพงขึ้น ขากลับพ่อซื้อหมวกทำด้วยไยบวบแห้ง ผมนึกว่เออพ่อค่อยยังชั่ว อยากได้อะไรท่านซื้อให้ เมื่อผมร้องของ ผมตอนนั้นยังเด็กเรียนประถมปลายรร. ราษฎร์แห่งหนึ่ง(ปกปิด) แต่บังเอิญตอนนั่งรถไฟขากลับผมชะโงกหน้าสู้ลมหน้าต่างรถไฟ หมวกเจ้ากรรมใบนั้นปลิว ไปกกับลมที่พัดมาทางหน้าต่างรถไฟ เมื่อรถไฟที่ผมเดินทางมากับพ่อผ่านทะเล ผมชอบทะเล พ่อโมโห พ่อเขกหัวกระบานผมอย่างแรง โทษไม่ระวังหมวกเมื่อชะโงกออกหน้าต่างรถไฟดูลมทะเล หัวผมเลยโนไปหลายวัน ขณะเดินทางกลับจากสระบุรี เหตุเกิดเมื่อ2502 พศ. บ้านอานองเตมีธรรมชาติย้อนยุคยุคต้นๆประวัติศาสตร์โลก ผมตามความรู้มีรอยโลกเลื่อนในอดีต มีหินเก่า เชื่อว่าเมื่อก่อนที่นี้เป็นทะเล เมื่อน้ำทะเลลดลงมันจึงกลายเป็นแผ่นดินที่ ผมบ้านอานองเตอยู่อย่างงัย มีนกหลายพันธุ์ตามโซนโลกไม่มีขาด มีนักยิงหนังกะติ๊กมือเด็ดเด็กซนชอบยิงนกไปกินและเลี้ยงดู เดี่ยวนี้มีกฏหมายคุ้มคริองเกิดขึ้น จึงเบาไป การยิงนกกินเปลี่ยนมาเป็นฟาร์มนก นกเลี้ยง นกเขาดีกว่าเพื่อนไม่กินข้าวนาช่าวบ้าน นกกระจอกนั้นกินเก่งแพร่พันธุ์ก็เร็ว นกนอกนั้นมีน้อยแพร่พันธุ์ช้า ตอนนี้คนเริ่มเลี้ยงนกนางแอ่นกันจนรวย ใกล้ทะเลมีลมพัด บางฃครั้งเป็นพายุมาแรงๆ ผมชอบทะเลมากกว่ากว่าภูเขา น้ำทะเลสีน้ำเงินสวยผมฃอบวาดภาพด้วยผ้าคานวาส ทะเลมันอมตะไม่มีที่สิ้นสุด ในทะเลมีปลาและหอยมาก มีปูลมให้วิ่งเล่นกับมันได้ นี่คือทะเลในดวงใจผม ในทะเลกลางทะเล มีเรือใบเรือประมงให้เห็น มีเส้นสุดขอบฟ้าให้ดู มีท้องฟ้าและเมฆแสนสวย วิ่งชนกัน มีรูปคนโดยบังเอิญ ผมชอบมองเห็นภาพซีอุสเทพเจ้ากรก และเทพ้เนปจูนกำลังทรงสามง่าม ให้ผมดูถ้าผมไมผิด ทะเล วาดภาพสีนำมันได้อารมณ์ดีชะมัด เขานั้นไม่มีจะมีต้นไม้หินย้อยนยุค อันแข็งแกร่งที่เขามาระเบิดพามาทำทางรถไฟ หินบางอันแข็งแรง เขามีแร่และแร่ทองคำ มีต้นไม้และพื้นที่สูง แต่ยุงกับงูเป็นสิ่งที่ผมกลัวและขยาดแขยง ปลามีหลายชนิดกินไม่หมดจากทะเล หอยมีทุกอย่างที่กินอร่อย เมื่อปิ้งและย่างหกรือต้ม น้องสาวตาจับจองที่ทะเล แต่ตาชอบภูเขา อาหารทะเล ผมชอบกินยามเหนื่อย และเมื่อไปเที่ยวทะเล มันถูกกว่าตลาดนัดอาหารทะเลในกรุงปารีสและลอนดอน มากทีเดียวที่นี่ ชายทะเลบ้านอานองเต อาหารทะเลปิ้งย่างทอดต้มสดดอย่างหอยนางรมแสบอีหลี ผมว่า ผลไม้มีมากที่บ้านอานองเตท้องถิ่น ทุกอย่างผลไม้ คนสวนชอบปลูกส่วนใหกญ่มันมาจากบรรพบุรุษแทบทั้งสิ้น จะหาพันธุ์และหน่อมาปลูกอีกมันแสนแพง แม้ต่อมาเปลี่ยนสวนมะพร้างและนาข้าว มาเป็นสวนยางสวนปาล์มแทบหมดบาง แล้วก็ตาม แต่ผลไม้หลายอย่างคนเริ่มปลูกมันเช่นทุเรียนทับทิมสับปะรด มังคุด น้อยหน่าทับทิม ละมุด ผลไม้มาใหม่ทุเรียนเงาะและลังสาดถูกปลูก เพราะสมัยนี้น้ำกับปุ๋ย อากาศ นักวิทยาศาาตร์ต้นไม้สามารถประดิษฐ์อะไรก็ได้ อาศัยควาขยันของมนุษย์อย่างเดี่ยว ทุกอย่างโอเครวยโลด แต่ตอนนี้ผมใกล้จะตายแล้ว ผมไม่คิดว่ามาเกิดที่นี้อีกบ้านอานองเต ผมปวดหัว ถ้าเกิดมเป็นสัตว์มนุษย์อีก ถ้าผมยังเกิด เพราะว่าอะไรผมไม่รู้ เรื่องการเกิดการตาย ผมจึงพูดอย่างนี้ แต่ที่บ้านอานองเต ผมรักวัฒนธรรมและศาสนาและเพื่อนๆทุกคนที่ มิใช่เรียนรู้ว่าพูดอย่างนี้แล้วจึงรัก ผมรักจริงๆเพราะไม่รูจะทำอย่างไร พบว่าคติชนวิทยาหรือโฟล์คลอว์ ของยายมี2อย่าง คือไม้สักมอดปลวกไม่กินถาวรและอมตะ และไม้ทุกชนิดเมื่อแช่ในน้ำหนอง จนเน่าเหม็นแล้วตากแดดแห้ง นำมาใช้ไว้ในที่ร่มเป็นอมตะเช่นกัน กล่าวคือมอดปลวกไม่กิน นอกนั้นยังไม่พบที่อมตะ ส่วนตาทำอะไรเป็นแถวเป็นแนวและทำเครื่องหินปูถนนทางเก่ง เคยใช้ฆ้อนทุบหิน เหมือนดั่งภาพวาดของชาวฝรั่งเศสเรื่องคนทุบหิน ผมจำไม่ได้ว่าใครวาดแต่ภาพนี้อมตะ วาดโดยนักวาดชื่อดังของโลก บ้านอานองเตโชคร้ายที่เกิดมาก่อนที่ยากันปลวก กันมอด ทุกชนิดจะมาเกิด เพื่อป้องกันเพิ่งเกิดและมีแพร่หลายใช้ กันปลวกมอดยุงหนูงูยุงได้ หมดไปได้เหมือนปัจจุบัน ผมจะกล่าวถึงเรื่องการลดอาวุธหรือภาษาอังกฤษว่า ซีเครต อาร์ม ลิมิเตชั่น ทอล์ก แต่ไม่ใช้ระดับสงครามย่อยที่ทำกัน ในระหว่างประเทศที่เข้าใจกัน แต่ในระดับรากหญ้า เช่นฆ่าไก่เพื่อเซ่นเผ่ากิยองติน เพื่อไม่ให้เผ่ากิยองตินมากวนอะไรอย่างนี้ เป็นต้น ซึ่งในกรณีบ้านกิยองติน โดนแกล้งอาจจะมาในหัวข้อนี้ ถ้าเผ่ากิยองตินมีคุณธรรมอยู่บ้าง เรื่องนี้ ผมจะวิเคราะห์ต่อไป เม่อท้องอิ่มอยู่และอารมณ์เมาดีอยู่ ว่ามัเป็นจั่งได๋ เผ่ากิยองติน มันจึงจ้องเอาผมและบ้านกิยองตินให้ได้ และผมกับบ้านกิยองตินกำลังตกเป็นเป็นเหยื่อเป้าหมาย ทั้งๆไที่สิ่งที่ผมอาจจะเวอร์อะรัยไปบ้างในชีวิต อาจจะเคยเวอร์บ้างแต่ผมมีระบบ ในตัวมันเอง แต่มิใช่การฆ่าคนและเล่นเมียเพื่อนอย่างนั้น ผมเว้นสองข้อนี้ชนิดฉกรรจ์ คุณธรรมจริยธรรมผมยึดมั่นถือมั่นเป็นสรณะ ไม่เคยลืม แล้วมีอะไรอีก เราจะมาสิบค้นกันต่อไป ก่อนจบลง ผมจะได้เดินทางไปนอก กลับไปอังกฤษสักกะที 
|
สมาชิกหมายเลข 3538694
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] จึงจือหยาง (jjy) จบไฮสกูล ได้ปริญญาสองใบในไทย เคยเป็นนักเรียนเก่าในอังกฤษและฝรั่งเศส สอบได้ Dip-in-JourจากLondon School of Journalism,MIOJ.ในประเทศอังกฤษ สอบได้นักวาด ว.อ.(แนวนามธรรม)... เป็นสมาชิกสมาคมนักเขียนแห่งประเทศไทย..มีสัญชาติไทย (แซ่แต้) พ่อมาจากมณฑลกวางตุ้ง ประเทศจีน
Friends Blog MY VIP Friends  |
|||||||||||||
