Group Blog All Blog
|
j11 เรื่งแชร์พพ่อเล่นแชร์และแชร์ของพ่อ ไม่เคยล้ม แม่เล่นแชร์เป็นเหมือนกัน แต่แชร์ของแม่ล้ม ลูกเล่นแชร์ไม่เป็นเปียวไม่เป็นและไม่สนใจเรื่องเล่นแชร์ ยิ่งแชร์อะไรที่ผิดกฏหมยหรือแชร์ลูกโซ่ แม้จะกำไรงดงาม ลูกไม่เคยตอดตาม แชร์เมื่อเล่นสามารถระดมเงิยนมาลงทุนที่ตนต้องการได้ แชร์ที่ล้มดูเหมิอนว่าาไม่มั่นคงหรือโดนต้มโดนหลอก แม่ผมเคยเสียรู้เรื่องนี้ เพราะคิดถึงกฎแห่งกาสรกระทำแล้วทำใจได้เรื่องของล้มแชร์ เรื่องโดนโกง โดนหลอก การเชื่อใจทางวางใจคนคนนี้บางครั้งจะจะจนใจเองจริงๆนะ เพื่อนเอ่๋ย เม่อเบื่อห้อนนอนตเอง ไปห้องนอนแม่พบงูตัวใหญ่ชอบมาเที่ยว ไปที่ห้องนอนพ่อ พบแต่ยารักษษวัณโรคพ่อเป็นวัณโรค และตายด้วยโรคนี้ ห้อนอนพ่อจึง ต้องปล่อยทิ้งไว้10 ปีจึงจะใช้ได้ตามสูตร แม่เคยเป็นมะเร็งในมดลูดผ่าตัดแล้วหาย ผมเชื่อว่าพ่อและแม่น่าจะมีอายุยืนกว่านี้ แต่ไม่รู้ว่าเป็นอะไร ท่านจึงรีบตายและจากผมไป มันน่าจะนำมาคิดเมื่อการตายนั้นมิใช่ตจายด้วยอุบัติเหตุ แต่ผมคือลูกยังไม่ตาย แต่ใกล้จะตาย ตอนนี้ถ้าผมอยู่ถึึงร้อยปีคิดว่าคงนานมาก ถ้าแปดสิบปีผมอยู่ได้ก็นับว่ามีโชค ผมไม่รู้ว่าผมจะตายด้วยวิธีใด ทุกคนก็ไม่รู้ล การกำหนดวันเกิดคลอดรอดอยู่กำหนด แต่การกำหนดตาย แล้วไม่หวนกลับมาอีกนั้นกำหนดไม่ได้ คืนนี้เป็นคืนเดือนหงาย ผมชอบดูเดือนที่มันหงาย ดูแล้วมันเย็นธรรมชาติจริงๆ ผมพยายามนอนวันละหลายที่ เพราะ ทำให้มีบรรยายกาศ ผมไม่ใช่คตนรวย แต่กการที่ใช้ชีวิตอย่างนี้ เพราะบรรพบุรุษทิ้งไว้ให้ และบรรพบุรุษของเหลือผมคนเดียวอย่างแท้จริ มีอีกความคิดหนึ่งเกิดขึ้นในสมอง ว่าขายทั้งหมดและกลับไปอยู่ในชีวิตแบบสลัมจะ อิสระและสันโฏดษกว่า หรือไปอยู่บ้านพำักคนชราจะไม่ไม่ดีกว่ารึ ผมคิดว่าน่าทำแต่ไม่คุ้มอยู่ดีเพราะขายได้ถูกเงินเมื่ิออใช้มีค่านิดเดียว ฉะนั้นปล่อยให้ธรรชาติและกาลเวลาเป็นเครื่องกำหนดดีกว่า โดยบรักษาอดีตเอาไว้ คิดว่าน่าจตะัดีแล้ว คนโบราณท่านบอกว่า ถ้าเราคิดว่าเรานี้แย่ให้คิดว่ามีคนที่แย่กว่าเรา ถ้าเราคิดว่าเราดีมากแล้ว ให้คติดว่ามีคนที่ดีกว่าเรา สรุปทำอย่างไงถ้าอย่างนั้น หายใจอย่างมีระเบียบไปวันหนึ่งและวาระแห่้่งวัน กินทำเท่าที่มีอยู่ ทำอะไรเท่าที่ทำได้ ไม่เบียนผู้อื่น คิดว่าถ้าคิดได้อย่างนี้ จะยืนนานหรือปัจจุบันทันเด่วนตายชีวิตนี้ก็เพียงพอและมีความสุขแล้ว ผมตายตามพินัยกรรมทำพิธิอย่างคริสต์ไม่เหมือนพ่อแม่ผมท่านตามใจผมเรื่องนี้ ทำอย่างคริสต์เพราะผม ทดแทนผู้มีพระคุณชาวคริสต์ที่นับถือ เสมอนพ่อแม่ตน รักชอบกัะนทั้งสองฝ่ายมิใช่จู่กรรโชค ทรัพย์ ท่านเป็นชาวอังกฤษ ท่านตายกันหมดแล้ว ผมคิดว่าจะตายอย่างไรก็มีความสุจ แต่สำเหนีกเสมอว่า ปัจจุบันเราทำความดีอะไรอยู่ ก่อนตายจะได้ไม่ต้องหน้าห่วงหลัง และคนที่อยู่ข้างหลังไม่ต้องมาลำบากเพราะเรา ผมมียายคฃนหนึ่งน้องสาวของตา ท่านผักตัวไปในสงครามมีเชื่อไฮหลำเหมือนตา ท่านได้ตัดสินขายทรัพย์สินทั้งหมด แล้วมอบให้ววัด และท่านก็อยูที่วัดนั้นเป็นแม่ชี แล้วตายที่วัดนั้นท่านก็มีความสุขไปอีกอย่างท่านไม่มีลูก แม่ของผมเคยไปเยี่ยมท่านเป็นประจำ ให้ผมเลิกเอาแบบยายคนนนี้ก่อนตาย เพื่อหารัฐสวัสดิการแบบเทียม แต่คำตอบของผมมีว่าขอคิดดูก่อน มีเรื่องคึนตายผมมีเพื่อนเป็นอาจร์ชขนิดที่4 ปกปิดชื่อแปละสถาบัน กล่าวแม่ท่านเป็นพยาบาล ในอังกฤษท่านไปอยู่อังกฤาเป็นเวลานานและส่งเงินมาให้ลูกบ้างลูกได้เรียนจบทุกคนทำงานทุกคน แต่พบว่าแม่เขาตายลงในอังกฤษ และศพก็เก็บไว้เที่อังกฤษอย่างวนั้น แทนที่ จะนำศพแม่มาทำพิธีในเมืองไทย ซึ่งการเคลื่อนย้ายศพแม่เขาต้องใช้เงินมาก จึงปล่อยทิ้งไว้อย่างนั้นเกือบ20ปีแล้ว ปผมไม่มีมรรยาทเสียที่จะถามและเสนอความคิด ว่าทำไมไม่นำศพกลับไทย หรือว่าตัดสินใจตไว้ที่อังกฤษอย่างนั้น ฝังหรือเก็บไว้ิอย่างนั้น ผมไม่ได้ถาม ถ้าเป็นผมผมต้องหาทางออกให้พ่อแม่ผมแน่นอนถ้าเป็นเหมือนในกรณีนี้อย่างไรเขาอาจจะมีเหจตุผลที่ดีกว่า แต่เป็นอยากให้ศพพ่อแม่หรือกระดูกของท่านมาอยู่ใกล้ตัวผมมากที่สุด เพื่อจะได้ทำอะไรได้สะดวก อันนี้เป็นตัวอย่างหนึ่งที่เป็นสาเหตุ ให้ผมต้องคิดหนักกัยบสุสานพ่อแม่ผม ผมเป็นบุตรชายคนเดียวของพ่อแม่แต่ทิ้งช่วง60ปีในการติดต่อ แต่มิไดหมายความว่าเราตัดขาดจากกัน พ่อแม่อาจจะมีความหวังจากใครอื่นบ้างถ้าผมตายไปก่อนพ่อและแม่ตายบ้าง แต่นั้นหมานความว่า ถ้าผมมีชีวิตอยู่ ความสัมพันธ์อื่นใดที่มีอยู่กับคนอื่นเป็นโมฆะหรือโมฆียะกรรมหมด ผมรู้เรื่องอยน่ย่างนี้พอสมควร ผมเคยเรนียนกฏหมยที่มหาวิทยาลัยเปิดแห่งหนยึ่งแต่ไม่จบ เรื่องกฏหมายครอบครัว ผมเห็นว่าลักณะนี้จะมีปัญหาเมื่อผมตายหลังพ่อแม่ตาย แล้วจะมีปัญหาขณะพที่ผมมีมรรยาทดีพอไๆม่ นำความคิดพ่อแม่ในการกระทำของพ่อแม่ ทั้งหมดขณะพ่อแม่ยังมีชิีวิตอยู่ แต่ผมได้ทำหนังสือไว้กับท่่นนาสยอำเภอขณะนั้นที่ผมเคยทำงานเปป็น ทสปช ลสชบ กอรมน บางอย่างผมเคยเคยขึ้นทะเบียนถูกเรียกใช้มีอาวุธติดตัว เพื่อทำหน้าที่ช่วยชาติชนิดไม่ีรายได้จากงบกระทรวงคลังเอาไว้ เรื่องผมไม่รับผิดชอบในนิติกรรมอำพรางหรือสิ่งผิดที่พ่อแ่ทำไว้ เพราะพ่อไม่เป็นภาษษไทย แม่ไม่ค่อยทะันโลกมีผมเท่านั้น ที่เป็นวิญญ(ูชนผมจึงให้เอกแสารที่พ่อแม่ทำไว้เป็นโมฆียกรรมที่บอกล้างได้ และอาจจเหลิอวิสัยที่ผมจะมาแก้ไข ก็ให้ตกเป็น เรื่องเข้เากฏแห่งกรรมที่ผมยกผลประโยชน์ แต่ถ้าสหากมีรายลัเอียดที่ผมจะแก้ไขได้ ผมจะไม่มาจัดการใหด้วยตนเองในเรื่องรายละเอียดต่างในข้อกฏหมาย แต่มอบให้ทนายบความดำเนินการแทนผม และบงอย่างผมอาจจเป็นเสมือนดูว่าไร้ความสามารถที่ไม่ติดใจคนอื่ที่ทำแก่เรา เป็นสิ่งวไม่ถูก อาจจะหาว่าเาียสติก็ได้ ผมจึงยึดจ้อติดใจว่า ยกให้เป็นผลประโยชน์ของกฏแห่งกรรม ถ้ามีสาเหตุอันฟะังได้ทางกหมายจริง ก็ให้คนที่กลับใจว่าได้ล่วงละเมิดสิทธิ์ผู้อื่นทั้งเจตนาก็ดีไม่ไม่เจตนาก็ดี ใโดยยกผลประโยชน์ให้มูลนิธิหรือทุนนิธิของผม เพราะว่ามีสาเหตุอยู่ว่าคนรอบข้างเข้าใจว่าพ่อแม่ผมไม่ลูตรขณะที่60ปีแห่งความหลังระหว่าง พ่อแม่ลูก อย่างที่เราเป็น เหตุผลตัวหนึ่งของปัญหานี้คือ พ่อแม่ผมมีปัญหาชีแวกสมรสแตกแยกพ่อเป็นคนจต่างด้าว แม่เป็นคนใจบุญ ลูกเป็นคนอยู่นอกบ้านตลอดเวลบา และพ่อปรารภเสมอมาว่า เพราะ ชีวิตเป็นอย่างนี้ในครอบครัว เมื่อผมไม่ไดแต่งงานจะลงทุนอะไรให้ลูกก็เปื่อยการนี่คือทัศนะคติของะพ่อพ่อผม และพ่อผมจึงบอกว่าให้ผมแบบคือโลย แปลว่าคือโลย คือปล่อยให้ผมไป เผชิญโชคจนกว่าจะพบแหล่งนำ้จึงค่อยกลับบ้าน ส่วนแม่มีทัศะคติในเรื่องนี้ว่า ตามใจลูก ผมจึงตัดสินใจตออกจากบ้เานไปทำงานด้วยเรีบยด้วยบ่างครั้งบวช แต่ไม่พบแหล่งนำ้ตามที่พ่อคาดคิดเอาจนกระทั่ง พ่อปและแม่ตายลง ผมยังไม่พบแหล่้างนำ้ ที่จะพบยคือมรดกที่เหลืออยู่ของพ่อแม่ทั้งหมดนี้คือแหล่งนำ้ ในระหว่างที่พ่อปล่อยให้ผมใมีชิีวิตอยู่อย่างคนเผชิญโชค ผมได้เ้ดกินไปต่างประเทศเกือบทั่วโลก ลเรียนๆหยุด หยุดๆเรียจนได้ปริญญาสองใบ อาชีพนักวาดบ้างนักเขียนบ้างรับจ้างบ้างมีอย่างเดียวที่ผมไม่เข้าไปยุ่งคือเรื่องการเมืองเพราะสั่งเอาไว้ เพราะพ่อแม่มีกำลังไม่พอจะส่งเสริมในเรื่องนี้และไม่ชอบเรื่องเมือง พ่อชอบให้สนใจเรื่องหม้อข้าวและการทำงานอย่างเที่ยงและตรงเวลา ผมดเคึยพบเรื่องศพอนาถาและศพไม่ีญาติเทาากับผีถูกทอดทิ้งมีการล้างป่าช้า ผมคิดว่าไม่อยากให้พ่อแม่ผมเป็นอย่างนี้ ผมต้องคิดว่าพ่อแม่ผมต้องไไม่ต้องเป็นอย่างนี้ ผมจะต้องจัดการสุสานพ่อแม่ผมมิให้เป็นสุส่นไม่มีญาติ และเอากระดูกซากศพไปทิ้งทะเลหลังผมตายไปแล้ว ผมคิต้องทำอบ่างใดอย่างหนึ่งในเรื่องนี้ให้ได้ก่อนตาย หรือถ้าทำไม่ทันมอบให้มูลนิธิหรือทุนนิธิจากเงินทีเหลืออยู่ของผมจากทรัพย์สินส่วนเกิน หรือส่วสนมีที่เหลืออยู่ ดำเนินการต่อไปตามพินัยกรรมที่ผมเขียนเอาไว้กับอำเภอทางราชการเป็นสำคัญ แลพะไม่ีญาติสายโลหิตคนใดได้สิทธิในพินัยกรรมนี้ เพราะเขาล้วนแต่อิ่มแลพะสมบบูรณ์แล้วทุคน แม่เป็นคนบอก และผมจึงใหห้พินัยกรรมของผมจัดการโดยบุคคลภายนอก เพิ้่อเป็นการตอบแทนที่ผมต้องออกจากบ้าน มาเป็นเวล่า60ปี เรื่องวสิบค้นญาตินี้ขจจึงเกิดขึ้นอันนี้เป็นกรณีหนึ่ง และผมได้เห็รนคนตาย และพบว่าความตายนี้แน่นอน ภาวะคนตาย ผมเห็นตาย พอตายเสร็จ เจาพาไปให้หมอชำแหฟละ ตรวจสศพแล้วใส่โลง ทำพิธีเผาหรือฟัง ผมมาคิดว่าชีวิตนี้มีเพียง แคนี้หรือ ผมตอนเรียนที่มหาวิทยาลัยปิด พบศพสามัญมีคดี ถูกนำมาชำแหละเพื่อศึกษษค้นคว้า และวิจัยในมหาวิทยาลัยแห่ง คนทำระดับปริญญาเป็นขุนนางก็มี (ปกปิด)สถานที่และบุคคลบเกี่ยวข้อง เขาก็ยังมาดูมาสอบมาเรียนเหมือนนักเรียนแพทย์ต้องอยู่กับศพตลอดเวลาการีเรียนเพื่อเรียนรู้เรื่องอนาโจตีมนุย์ ผมเห็นเหตุการณ์นี้แล้เว พบว่าสชีวิตนี้มีค่าเพียงนิดเดียงแค่ตาย พอตายแล้วทุกอย่างจบหมด แต่บยังเอิญคนหนยึ่งตาย อีกหลายคจนยังอยู่คนที่อยู่ก็ช้่วยกันนำไปเผาฝังสุดแท้ที่กฏฏฏฏฏฏฏฏหมายมนุย์กำหนดไว้ เพราะศพมนุษย์ทิใช่ศพหมาแมวหรืหมูวัวควาย แม้ปัจจุบันหมามวเขาเริ่มมีการฌาปนกิจศพแมสหทาที่ที่ตนรักไว้เก็บกระดูกบรรจุเป็นอนุสรณ์ เนียงคนเหมือนกัน แสดงว่ามนุษย์เริ่มมีใจยกระดับความรักและผูกพันธ์ในสัตว์ขึ้นมา นอกจากกทรฆ่าสัตว์แล้ว แล้เวจบกัน แสดงว่ามนุษย์ฺมีคุณฑรรมต่อสัตว์ดีขึ้น เมื่อผมมพิจณาอย่างในในเรื่องคนตาย พ่อแม่ผมตาย ผมกลัวมีปัญหาต่อภาระคนรุ่นหลังที่มาพบความจริงนี่เข้า ผมจึงดำเนินการตามแนวคิดที่บลอ็กนี้กล่าวุึงขึ้น อันนึี้ประการหยนึ่ง จากพ่อแม่ ผมเคารพท่นโยธรรมชาติหรือสาเหตุอื่นใดจะพำึงแมี ดังที่ได้กล่าวมาแล้ว ผมเห็นพ่อแม่มีความดีเฉพาะตัวเช่นทำวัตรสวดมนต์ก่อนอนและตื่นเช้าขึ้นมา ใส่บาตรพระทุกวัน และท่ารได้ให้กำเนิดผมมา ผมตอบแทนบุญคุณท่านอยบ่างไรดีเป็นคำถาม ผมคิดว่าตามนามธนรรรรมเรารักเคารพท่านเชื่อฟังท่านตามนามธรรมอยู่แล้ว บุญคุณืี่ท่านมีเป็นเพียงพอและตกไปแ แต่ผมว่าไม่เพียงพอ ควรจะมีวัตถุธรรมด้วย สิ่งนั้นคือสุสานโลงไม้จำปาอย่างแพงใส่ผัท่าน ซื้อรถไว้ทุกข์ท่าน บวชเณรบวชพะระในศสนาพุทธตามประเพณีให้เท่าน และทีี่สำคัญแม่บอกว่าบวชต้องได้ปาฏิโมกข์จึงว่าดี เพราะตาปลำ้เรียนปาฏิโมกข์แตจ่เรียนทันจบตายเสียก่อน ผมทำตจามแ่สั่ง ผมบวชแล้วเพื่อไม่ให้ข้าวสุกและเสียผ้าเหลือก เมื่อสมัยผมบวชผมสอบได้เป็ยมหกาเปรียญจนได้พัดยศตอบแทนท่าน ผมพยามถึง40ปีกว่าจะได้หลังครั้งบวชเรียนเพื่อท่านเพราะไม่รู้ว่าจะตอบแทนท่านอย่าง จะอยู่ด้วยกันครอบพ่อแม่ลูกแต่พ่อไม่เห็นด้วย สรุปผมบวชจนสอบงได้เปรียญไำด้รับพระราชทานพัดยศ ผมเรียนปา่ฏิโมกข์จนจบสอบได้จตนขึ้นสวดบนธรรมาสน์มีพระฟังในโบสถ์ที่พระราทานวิสงคามมสีมาได้แม้ทำได้หลัีงท่านตาย ผมก็ถือว่าผ่ีแม่พอใจ เพราะสองสิ่งนี้แม้พยายา่มถึง40ปีจากหลายครั้งบวชเรียนให้ท่าน พอดีแม่ตาย แม่เคยสั่งไว้ว่ามาบ่้านอ่านหนังสือธธรมบาลีให้ท่านฟัง ท่องปาฏิโมกข์ให้ท่านดู แม้ว่าทุกวันนี้ในสมัยไว้ทุกข์ผมทันทีที่นึกถึงท่านผมจะอ่านาบาลีภาษาและท่องปาฏิโมกข์ใหผีท่านฟีัง จรรโลงใจผม รีู้สึกว่าทำให้ผมนึกลิมท่านได้ลงเหมือนปลิดทิ้ง แม้ผมจะห่างเหินจากพุทธไปทางคริสต์ศาสนาและผมไม่รู฿้อะไรเลยนอกจากไปโบสถ์ในวันหยุดที่เคยทำ ผมก็ยังอ่านบาลีท่องปาฏิโมกข์ให้ผีท่านฟังจนกระืั่งทุกวันนี้ในที่เฉพาะที่จัดไว้สำหรับผีท่านสถุิตอยู่ แต่พิธีที่ผมทำเพื่อท่านเป็นพิธีจำเพาะเพื่อท่านเท่านั้น เพราะพิธีบางอย่างคนที่มิใช่พระทำไม่ได้ ผททำให้ท่านเฉพาะแบบคณิตศาาตร์คณิตในใจเพิ่อ พ่อชอบเรื่องแบบนี้ ผมรู้สึกว่าเมใื่อทำแลบ้วสบายใจ และห้ามไม่ให้เครมาฟังทั้งนั้น ผมทำคนเดียว ผมกลัวถูกกล่าวหาว่าเป็นผัีบุญเมื่อทำให้คึนอืนรู้เขาคิดว่าเรานอกรีตเช่นการอ่านบาลีท่องปาฏิโมกข์เพื่อความศักดิ์อะไรทำนองนี้ ถ้าคนอื่นคิดไปเฃิงลบ ผมก็จะถูกห้ามปราม ผมไม่ชอบการทำอะไรที่คนมองแล้วไม่ชอบ เพราะการสวดมนต์การอ่านมนต์การปาฏิโมกข์เป็็็็็็็็็็นวิสัยของพระ แต่แม้อาจจะไม่มีบัญญัติห้ามให้คนที่ไม่ใช่พระทำ เรื่องนี้ยังหาข้อยุติไม่ได้ เมื่อเป็นเช่นนั้นผมทำใจทำให้แด่แม่ผมสองคนฟัง ผมเชื่อว่าได้บุญ เรื่องกบฎผีบุญนี้ผมจำได้สมัยผมบวชที่วัดใหญ่แห่งหนึ่งในกรุงเทพปกปิด ท่านผูใหญ่ภายในวัดเป็นคนสอบสวนคดีกบฎบผีบุญ กล่าวคือผีบุญนั้นคือคนทำคล้ายบวชและตั้งตนเป็นผู้วิเศษที่มิใช่พระ และมีสมุนตามมามากและแข็งตัวต่อเจ้าหน้าที่รัฐประมาณนี้คือลักษณะย่อๆของผีบุญ ผมเข้าใจอย่างนั้น เมื่อผมคิดแล้วว่าผมอ่านบาลีท่องปาฏฏิโมกข์ให้ผีแม่ฟังสองต่อสองเป็นการีส่วนตัว ผมไม่เข้าข่ายนี้ผมจึงทำพิธีไว้ทุกข์ทางใจอย่างนี้ให้ท่านตลอดเวลา ข้อคิดในเรื่องนี้มีวจากที่เรียนรูมา พิธีกรรมของพระต้องพระทำ คนที่มิใช่พระทำไม่ได้แต่ทำได้บ้างในวิสัยของพราหมณ์จึงพบว่า หมอ คนหมอดอย คนทรง คนอาถรรพน์เวทย์ต่าง ๆตงยืมพระมาทำกันบ้าง แปต่เล็กน้อยดังนี้ อย่างไรก็ตามตามวิสัยตามพิธีกรรมของคนมิใช่พระทำนั้นมันยากมาก เพราะมนต์ต่างๆ ต้องนักพรตทำจึงมีสมาธิคนมิใช่พระทำไม่มีสมาธิเรท่องนี้เป็นเรื่องของศาสนาจึงมอบให้ผู้เชขี่บวชาญไปกู พ่อผมเป็นเป็นหมอดอย ไม่รับค่าจ้างวานมีหน้าที่จับผีใส่โลงรดนำ้ใให้บ้างกับลูกหลานผีร แต่พ่้อผมไม่ได้สวดกุสลาให้ศพผีครบสำหรับเหมือนพระทำ ถ้าอย่างยั้นพ่อผมก็ใช้ได้ เพราะพหมอดอยทำเท่าทีจำเป็นเท่าาที่เห็น ผมคิดว่าแนวคิดประมาณนี้ในเรื่องนี้ ส่วนการกตัญญูเพื่อบุพการีชน ทำตามสภาพดังนี้ผมถือว่าเหมาะสมแล้ว เมใื่อยามจนผมไม่มีทุนเพื่อถวายและทำอย่างที่เคยทำผมจึงทำเป็นสังเค็ตเท่าที่ผมทำได้เพื่อพ่อและแม่ผม เหมือนอย่างพ่อผมเคยทำ ผมจึงทำอย่างนั้น ผมทำคนเดียว ไม่มีคนอื่นตามไม่มีคณะมายุ่ งเกี่ยว เรื่องของผมจึงจบลงในระดับนี้อันไม่ขัดต่อประเพณีและศีลธรรมอันนี้งามของสังคมผมคิดว่าะทำจนกว่าผมจะลืมพ่อแม่ผมได้ลงหรือจนกว่าผมจะตายไป และผมเคยเรียนวิชาศาสนามา เรื่องของผมจึงจบลงที่ตัวของผมในตังววมันเองอย่างไม่มีปัญกับคนที่สามโดยประกการฉะนี้ พ่อผมเป็นหมอดอยรับครอบครูมาจากโรงเจ ผมเองเป็นลูกถ้าจะให้ผมเป็นหมอดอยผมไม่เอา เพราะผมกลัวผีหลอกเอา เวลาผมได้ข่าวพ่อทำหมอดอยผมเคยเห็นนิดนึงตอนทำศศพให้เพื่อนคนหนี่งเพื่อนช่วงสะัั้นสมัยประชาบาล นินึงเขาทำอย่างไร ตอนหนึ่งผมจำได้ จับมือคนตายนพนมมือเหมือนไหว้พระแล้วผูกดวยสายสิณจน์มือกำกดอกไม้ไหว้ ผมจำได้และพ่อสวดคาถาเป็นเสียงพึมพำ สองสมคำ ขั้นตอนนี้เสร็จ และคนก็หามผีใส่โลง ยังมีอีกหลายขั้นตอน ผมกลัวผีเป็นนิสัยจึงไม่อยากตามไปดูว่าหน้าที่หมอดอยของพ่อทำอะไรบ้าง อนึ่งพ่อเป็นหมอดอยมิใช่อาชีพ อาชีพที่ขึั้นทะเบียนไว้กับ ตมคือ คนปลูกผักคะน้า เผื่อขาย แต่ทีททำหมอดอบนั้น เพราะพ่อมีคุณธรรม เป็นเซียนจากโรงเจกินเจ และได้ครอบครูมาช่วยสงเคราะห์คนตาย ซึ่งส่วนใหญ่เป็นคนจีนในพื้นที่ ผมเชื่อว่าคนมีอาชีเป็นคนฆ่าหมู่คงเป็นหมอดอยไม่ถนัดนักแน่นอินใ เอาละตอนนี้ผมเหนื่อยแปล้วสมองก็ล้า ขอจบขั้นวันนี้ไปกอ่น คอยดฤู่เรื่องสืบค้นญาติต่อไปเมื่อพบเบอร์โทรศัพท์ของพ่อกับน้องชายที่เมืองจีน มาตุภ๔ูมิพ่อ น้องชายของพ่อตอนนี้ตายไปแอล้วเหมินกัรครัะบ 
|
สมาชิกหมายเลข 3538694
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] จึงจือหยาง (jjy) จบไฮสกูล ได้ปริญญาสองใบในไทย เคยเป็นนักเรียนเก่าในอังกฤษและฝรั่งเศส สอบได้ Dip-in-JourจากLondon School of Journalism,MIOJ.ในประเทศอังกฤษ สอบได้นักวาด ว.อ.(แนวนามธรรม)... เป็นสมาชิกสมาคมนักเขียนแห่งประเทศไทย..มีสัญชาติไทย (แซ่แต้) พ่อมาจากมณฑลกวางตุ้ง ประเทศจีน
Friends Blog MY VIP Friends  |
|||||||||||||
