Group Blog All Blog
|
j45จึงจือหยาง  เลี้ยงวัววัวได้มากวนสมาธิที่บ้านอานองหลายเรื่อง และสูญเสียทรัพยากรธรรมชาติไปเป็นมาก ในระดับผมในฐานะเป็นนักคำนึงคิดในด้านจิตนิยม แห่งกาลเวลา ที่ไม่เคยมีราตรีสวัสดิ์ให้กัยตนเอง ในนิยามของคำนี้ วัวเลี้ยงมิใช่ไม่ดี แต่ไม่ได้เป็น การเลี้ยงแบบไม่มีเมตตาไม่ทารุณสัตว์ เป็นปฐม ที่บ้านอานองเตเคยเลี้ยงวัว และควายเป็นการส่วนตัวของอานองเตเอง จากบรรพบุรุษควายสู่ทารกควายจนหาที่มาไม่เจอ ว่าพาสิ่งนี้มันเข้ามาสู่สังคมอานองเตแต่ไร จริงๆผมหาไม่เจอ ทุกคนมองข้าม เหมือนกับมองข้ามตัวเอง ว่าที่แท้มนุษย์เริ่มทุกอย่างมาจากอุ้งมือตนเอง จนเราเก่งมากในปัจจุบันและเก่งกว่านก ขณะที่นกเชื่อว่าใช้แต่ปากอย่างเดียวหากิน ควายและวัวมีเพื่อไว้ใช้งานเทียมเกวียนและเชิงไปตลาดส่งสิ้นค้า ขนของขนไม้ เป็นพาหะไปทำบุญต่างต่างวัดต่างอำเภอ แต่แล้วที่อานองเต ถือสัจจวจีที่ว่า ไม่ให้ใครในบ้านเป็นสูตรว่า ล้มสัตว์และไม่ได้ให้ฆ่า หรือขายไปเพื่อฆ่าทำอาหารในงานใด หรือคือว่าปล่อยให้มันตายไปเอง จนแก่ตาย ที่บ้านอานองเตให้ความอุปการะคุณต่อคนด้อยโอกาสคือคน เพื่อนบ้านอนองเตมาด้วยดีเสมอมา ทั้งคนถูกหวยมีโชคและคนจนหวยอัปโชค ตลอดไปถึงรวมทั้งญาติ ที่ด้อยโอกาสด้วย เป็นเวลาตลอดชีวิตตาและยายและแม่ จากการไต่เต้ามาจากหลักที่ว่าจะปลูกอะไรต้องเป็นแถวเป็นแนว เท่าที่ผมจำได้ แม่เคยให้วัวไปหนึ่งตัวกับเพื่อนย้านอานองเต เพื่อตอบแทนการฝากเลี้ยงวัวหรือสินนำใจเพื่ออุปการคุณ (ปกปิดคนที่เคยให้ไปใจรู้กันเท่านั้นก็พอ) แต่มาในหัวข้อการยกไให้มิใช่หวังการตอบแทนแต่อย่างไร เท่าที่ทราบ ผมเองขอแนะนำจะเลี้ยงวัวเพื่ออะไรก็ตามปศษุสัตว์ขการเลี้ยง ในแผนพัฒนาบ้านเมืองชุดทันสมัยที่สุดปัจจุบันมีคือ คือเลี้ยงอย่างดีมีสหกรณ์รวมตัวกันและขอความช่วยเหลือจากทางรชการเมื่อจำเป็น มิใข่ทารุณสัตว์ กล่าวคือหรือเลี้ยงอย่างเสียมิได้ เช่น พาวัวไปแอบขโขยหญ้าสวนอื่น กินปล่อยหรือปล่อยปะละเลยให้สัตว์เลี้ยงที่ตนครอบครอง หลุดไปกินพืขเศรษฐกิจคนอื่น เลี้ยงตามข้างทางรถไฟ และผูกวัวขาดความรับผิดชอบ วัวตกใจเมื่อรถไฟวิ่มาอย่างเร็วตามกระแสลงแรง โดนรถไฟชนหรือทับตาย หรือรถด่วนสปินเตอร์เร็วกว่าปกติชนตายกระจุยไปเลยเป็นต้น การรู้จักฟังกฏหมาย และคุณธรรมที่คอยรักษาเสรีภาพ ให้ความเคารพในสิทธิภาพส่วนเอกชนที่เป็นเอกต่อกัน การเลี้ยงวัวไม่น่าจะมีปัญหา แพทย์สัตว์คอยดูแล คอยมีรั้วกัน มีสวัสดิการ สวัสดิภาพวสัตว์ มีสหกรณ์ ให้กินอิ่มนอนหลับอย่างมีความสุข น่าจะเหมาะสมในการเลี้ยงวัว มิใช่ถือสิทธืใครไม่ทำรั้วแล้วบุกเข้าไปเลย ถ้าเจ้าของ ที่ดอ้ยโอกาสทำรั้วเกิดมี แต่มีเจตนาลำพองอยู่ในใจอย่างสงบว่า กล่าวคือ เมื่อเขาไม่ยอมให้เข้ามาเลี้ยงวัวในเขตแดนของตน ด้วยเหตุใดก็ตาม ก็ต้องเคารพสิทธินี้ต่อกัน เพื่ออยู่กันคอย่างมีความสุขร่วมกันอันยวนาน ญาติของอานองเคย มีคนมีโอกาสเสียส่วนมาก เพราะขยันทำกินมีด้อยโอกาสเพราะเหล้าเพราะชีวิตอัปลักษณ์บ้าง การให้ที่พึ่งพิงอาศัยมีมากจากอานองเต ในความทรงจำที่ทบทวนและระลึกได้ ในอดีตจากบ้าอานองเต แต่เมื่อบ้านอานองเตหมด คือไม่มีอีกแล้ว จึงงดการให้พึ่งพาพาดพิงอีกต่อไป อีนนี้เป็นกฏธรรมดา ว่างดให้ยืมขอไถรีดนานับจะอธิบายได้อีก จากประโยคทั้งหมดที่มี กล่าวคือปฏิเสธ การมิใช่เห็นแก่ตัวหรือทิ้งญาติทิ้งพรรคทิ้งพวกทิ้งเผ่าพันธ์แต่อย่างใดไม่ กระผมขอยืนยัน การพนันกุ้งปลาเหล้าขึ้เกียจ เมื่อมันเข้าสิง ทุกคนเมื่อยามยากมาถึง คิดถึงแต่โชคลาภบุญไม่ทำ ท้ายสุดชีวิตและครอบครัวมีอันตราย โดยสภาพ เพื่อนบ้านอานองเตได้รับการเอื้อเฟผื่อแผ่มาตลอดเวลา จวบจนหมดตัวแล้วอานองเตเดี๋ยวนี้ คือในยุคของผม จึงกราบเรียนว่างดทุอย่าง เพราะไม่มีจะให้อีกแล้ว จะฟื้นอีกคงชาติต่อไปที่เชื่อว่ามีอยู่เป็นถนัด และอนึ่ง ทางบ้านอานองเตเอง ถือว่าปัจจุบันสมัยโลกของเรา มีองค์กรที่พัฒนาแล้ว มาดูแลช่วยเหลือซึ่งจะดีกว่าบ้านอานองเต ที่กำลังดูตนเองอยู่ หรือสภาวะขของผมที่ดูแลผมอยู่ กว่าเยอะเลย กล่าวว่าสบายกว่ากันเยอะเลย เดี๋ยวนี้มีอบต มีเบี้ยผู้สูงอายุ มีประกันสังคม มีกิจกรรมข่วยเหลือทางตรงทางอ้อม มี30บาทรักษาได่้ทุกโรค เหล่านี้ซึ่งดีมาก ผมว่า ทุกคนน่าจะพึงพอใจและอยู่ได้อย่างไม่มีปัญหอะไรอีกต่อไป ไม่ต้องกวนซึ่งกันและกัน อย่างไรก็ตามกฏหมายมีไว้ตอบปัญหาเหล่านี้ เมื่อมี เหตุอะไรที่ไม่พึงประสงค์เกิดขึ้นอีก เพราะการประมาทเลินเล่อ ทำอะไรฃให้ที่ขัดกับความสงบ ซและศีลธรรมอันดีงาม จะอาจบังเกิดเกิดขึ้นอีก มีรายละเอียดเชิงลึกจะเล่าเรื่องนี้ให้ฟัง อีก ซึ่งจะนำมาเล่าเมื่อคิดได้ต่อไป แต่บันทึกสุดท้ายที่นึกได้คือ ญาติของแม่คนหนึ่งเลี้ยงวัวโดนวัวกระชากอุบัติเหตุตายหนึ่งคน หลานของแม่นอกไส้คนหนึ่ง เคยโดนควายขวิดเลือดโชกที่ขา เมื่อตักน้ำบ่อที่ผมเคยช่วยขุด ให้ควายกิน สมัยก่อนผมจำได้ว่าเมื่อไม่มีควายเหล็กและน้ำมันขุดเจาะแพร่หลาย ทุกปีต้องมีควายฝูงมาช่วยทำนา พวกเราจึงจะได้กินข้าวกันทั้งประเทศ เพราะควาย แต่ว่าเดี๋ยวนี้ควายกำลังจะสูญพันธุ์ไปแล้ว ควายและวัวเป็นสัตว์กินหญ้ามีแรงมากกว่าคนมากทีเดียว เท่าที่ผมเห็นมัน ผมเคยปวดขาต้องไปหาหมอทำแผล ที่รพ.เพราะจะเปลี่ยนที่ล่ามวัวองคนเพื่อนบ้านอานองใครไม่รู้ปกปิด เขามาผูกโดยไม่อนุญาตผมก่อน เข้าเขตหวงห้ามที่ผมประกาศเอาไว้ วัวมันกระชาก ผมล้ม เสารั้วปูนซิเมนต์ขนาดพอเหมาะรั้ว ที่ปักไว้ไม่ดีนัก ล้มทับขาน่องผมมีแผบเป็นจนบัดนี้ เลือดโซกทีเดียว คราวนั้น ผมจำได้ และยังมีวัวของเผ่ากิยองตินอีกชอบ กวนใจและสมาธิผม จนไม่เป็นอันกินอะนนอนอันหาความสุข และอันทำงานกับผม ขณะผมมาใช้ชีวิตที่บ้านอานอง มีหลายรายบการที่ผมยายามจะทำโทษ แต่ว่าผมไม่มีเวลาเพียงพอและแต่ แต่ท้ายสุดผมมอบให้กฏแห่งธรรมชาติลงโทษเขา ผมคิดว่าทางเดียวที่ไม่ต้องลำบาก และผมจะย้ายบ้านอานองเตไปเสียที่อื่น เห็นว่าจะดีกว่า เมื่อโอกาศดีมามอบให้. สรุปงานเขียนของผมช้าลง เพราะเผ่ากิยองตินสร้างสงครามจิตวิทยากับผม ทำให้ผมทำอะไรต้องฝืนตัวเองตลอดเวลาในช่วงที่สมาธิผมเสียไป จากการเลี้ยงวัวแบบไม่มีมรรยาท ของคนในเผ่าและนอกเผ่ากิยองตินกระทำ ซึ่งผมเชื่อว่าความผิดและความไม่ถูกนั้นมีอยู่แน่นอน แม้ว่าารเลี้ยงวัวเป็นสิ่งถูก แท้ก็จริง ที่คนด้อยโอกาสหัดทำงานและหากิน และเป็นการท้าทายความจริงใหม่ที่ว่า การเลี้ยงวัวได้ มิใช่อาชีพ ของคนรวย และคนเป็นเท่านั้น คนจนหรือแม้กระทั่งโจรหรือใครๆก็สามารถเลี้ยงวัวได้ ได้ถ้าเขาทำเป็น เช่นเลี้ยงกันเป็นสหกรณ์ มีกฏหมายคุ้มครองเป็นต้นได้ ซึ่งน่าจะสนุกมากและพึงมีได้และฟังขึ้น เพื่อชนทุกชั้นจะได้มีความสุขแบบ ร่วมกินร่วมทำร่วมใช้ร่วมเจ็บปวด อย่างเป็นอัตลักษณ์ ผมจำได้ว่าเมื่อสมัยผมเป็นเด็กประชาบาลทุกๆของปี ทางอำเภอจะส่งเจ้าหพนักงานที่มาประทับตรารูปพรรณควาย ด้วยแผ่นเหล็กที่ถูกอั้งไฟร้อนแดงแจ้ด มาประทับลงติดหนังควายทุกตัว ที่มีเจ้าของเสียภาษี มีรอยเลขทะเบียนควายทุกตัว เหมือนรอยสัก ที่มนุษย์นิยมทำเป็นแฟชั่นปัจจุบัน แตของมนุษย์สักต่างกันที่ไม่ได้ใช้เหล็กอั้งไฟแบบที่ทำควายมาประทับลงบนหนังคนเท่านั้น ทว่าสิ่งปรากฏและสื่ออกมาปรากฏติดที่หนังเหมือนกัน ต่างกันแต่รอยประทับที่หนังของควายและที่หนังของคนเท่านั้น กล่าวคือที่คนใช้เข็มสัก ที่ควายใช้เหล็กร้อนประทับ ผมหมายถึงอย่างนั้น ทีเดียวครับ ที่ผมเคยเห็น 
|
สมาชิกหมายเลข 3538694
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] จึงจือหยาง (jjy) จบไฮสกูล ได้ปริญญาสองใบในไทย เคยเป็นนักเรียนเก่าในอังกฤษและฝรั่งเศส สอบได้ Dip-in-JourจากLondon School of Journalism,MIOJ.ในประเทศอังกฤษ สอบได้นักวาด ว.อ.(แนวนามธรรม)... เป็นสมาชิกสมาคมนักเขียนแห่งประเทศไทย..มีสัญชาติไทย (แซ่แต้) พ่อมาจากมณฑลกวางตุ้ง ประเทศจีน
Friends Blog MY VIP Friends  |
|||||||||||||
