Group Blog All Blog
|
j73   jjy5031ผมกำลังฟังเพลงของ โยฮันน์ พาเคลเบล ( คีตกวีชาวเยอรมัน (Johann Pachelbel 1 กันยายน พ.ศ. 2196 3 มีนาคม พ.ศ. 2249) เป็นหนึ่งในผู้ที่ได้รับการยกย่องว่าเป็นคีตกวีและนักเล่นออร์แกนที่สำคัญคนหนึ่ง https://th.wikipedia.org/wiki/โยฮันน์_พาเคลเบล แก้คำผิดภาษาแปลงหรือแปลมาหรือถ่ายทอดมาจากพากย์ภาษาต่างประเทศสู่ภาษาไทย หรือภาคอังกฤษเป็นไทยภาคไทยเสีย ส่วนมากในที่นี้ ในบล็อกนี้ อ้างตามวิกิพีเดียสารานุกรมเสรีคำว่าพาเชเบล เป็นพาเคลเบลจากบทก่อน... เหตุผลเพราะ คำภาษาอังกฤษบางคำมีรากภาษาจากภาษษอื่นมาก่อน จึงต้องออกสำเนียงตามภาษานั้น อันนี้ผมยึดหลักของวิกิพีเดีย แลราชบัณฑิตสถานเป็นสำคัญ ยกเว้นภาษาประดิษฐ์ขึ้นมาใหม่ที่ผมคาดขึ้น ผมจึงจะใช้ตามผมชอบ ภายใต้หลักภาษาศาสตร์ที่เคยเรียนรู้ เพื่อทำความเข้าใจและความรู้สึกที่แสดงออกให้ตรงกัน อุปกรณ์พื้นฐานในการดำรงชีพที่บ้านอานองเต นอกจากหม้อข้าวและหลังคามุงหญ้าคา แล้วเมื่อต้องการมีชีวิตรอดอยู่ คือ ถุงมือหลายชุดทุกชนิด รองเท้าทุกชนิดนิรภัย ยาสเปรย์ เช่น Bygon... เป็นต้น กรงดักหนู กระจ้อนหลายๆอัน ปืนพกหนึ่งกระบอกชนิดมีทะเบียน ความรู้เรื่องกฏหมายเบื้องต้นเช่นระเบียบ ทร.14 ของกรมการปกครอง มนุษยวิทยาและ มานุษยวิทยา กล้องถ่ายรูปชนิดใช้ได้ เทบเลตหนึ่งเครื่อง หนึ่งคู่สายโทรศัพท์ มือถืออย่างดีหนึ่งเครื่อง เอทีเอ็มหนึ่งธนาคาร อุปกรณ์ปฐมพยาบาล ยาหม่อง ยาแก้หวัด ยาลดไข้ พลาสเตอร์ปิดแผลจำนวนมาก ยาแดง เครื่องซักผ้าหนึ่งเครื่อง เซ่รุ่มฉีดแก้พิษงู ยาควินินแก้ป้องกันมาเลเรียหนึ่งชุด ความรักในตนเองและสิ่งแวดล้อม นอนให้สบายและขยัน ชำระบิลค่าน้ำไฟเรียบร้อย รถยนต์ใช้ได้หนึ่งคัน เสื้อกันฝนอย่างดีหนึ่งชุด ร้มกันแดด แว่านตาดำกันแดด แอร์หนึ่งเครื่อง ตู้เย็นหนึ่งเครื่อง หมาหนึ่งตัว แมวหนึ่งตัว หมวกนิรภัย และวุฒิปริญญาตรี และ ลมหายใจและอุดมการณ์ และท้ายสุด รู้จักและอดทนหาไม้ฟืนมาหุงข้าวหม้อพิเศษอีกด้วย ผมปกติจะเอาฟืนจากเศษไม้ของต้นหว้าที่ ขึ้นตามทางหลวงที่เขาปลูกไว้ ที่ผ่านบ้านอานองเต สืบทอดมาถึงปัจจุบัน ที่ อบต. เขาตัดทิ้งไว้ตามร่องน้ำ และมันผุแห้ง แล้ว ต้นหว้าต้นนี้เส้นผ่าศูนย์กลางลำต้อนมากกว่า11นิ้ว ผมพยายามหาและหักด้วมือ เอาเฉพาะที่งูเห่าดอกจันไม่หวงครับ ผมใพาพามาทำฟืน เพื่อปิ้งปลาทูชนิดตาไม่กลม คือปลาทูขนานแท้ตัวจริงยี่ห้อหลัก เพราะปลาทูมีหลายชนิดจึงพูดอย่างนี้ นำสดแล้วมาย่าง ห่อด้วยใบตองกาบกล้วยขมกลิ่นคาวและเลือดปลาไหลโซก หยดติ้งติ้ง และเมื่อสุกหอมจนแมวชอบ ต่อไปจะเป็นมื้ออร่อยกับน้ำจิ้มพริกเกลือ อร่อยได้เป็นอย่างดี หลบังจากนั้นก็หลับสบาย เพื่อมื้อจินตนาการของผม เหมือนอย่างอดีตที่ผมเคยสัมมผัสมา ตอนแม่ยังมีชีวิตอยู่ ที่ตอนหน้านาที่แสนสนุกกับปูและปลานา อันปูนั้นมันคีบมือผมจนร้อง อันปลานั้นมันดิ้นหลุดมือผมไปเมื่อผมพยายามจับปลามัน เพราะตัวมันลื่น แต่ผมจับปลาดุกนาไม่เป็นกลัวมันยักเงี่ยงมันแทงเอา เมื่อผมต้องการเปลี่ยนรสชาติและชีวิต ให้มันเป็นธรรมชาติและโรมแมนติกยิ่งขึ้น ขออภัยหลายคนอาจจะไม่เข้าใจผมว่า ทำไมต้องหาฟืน เมื่อสิ่งที่มิใช่ฟืนมีรองรับอยู่แล้ว ทำไมผมทำอย่างนี้ แต่ผมต้องการไว้ทุกข์แม่ผม เพราะแม่ผมเริ่มต้นชีวิตแบบนี้มาก่อน ก่อนเกิดผมมา ท่านทำมาแบบนี้ ท่านเคยเล่าให้ผมฟังอย่างสนุกและน่าติดตาม ผมมีภาพถ่ายขณะเดินทางและขณะอยู่ในต่างประเทศ ภาพพ่อแม่ และเครือญาติในประเทศจีน และสังคมในเมืองไทย และส่วนที่เกี่ยวข้องกับเรื่อง เมื่อผม พร้อมและค้นพบจะนำมาลงในโอกาสที่เหมาะสมต่อไป เพื่ออรรถประโยชน์ในการมีชีวิตที่มีคุณภาพ ในยุคดีเอ็นเอนี้ ผมคาดว่าอย่างนั้น เหตุผลว่า ทำไมผมจึงทนอยู่ที่นี่ ที่บ้านอานองเต คือว่า กล่าวคือ นอกจากเรื่องราวของพ่อและแม่ผม ที่ต้องรับผิดชอบ แล้ว คือเรื่องที่ผมสนใจอยู่ อีกในระดับหนึ่งที่เป็นข้อเช่ื่อของผม แม้ข้อเชื่อนี้อาจจะเลื่อนลอย แต่คงไม่เสียหายอะไร แต่กลับได้ความรู้ หรือให้ผู้อ่านถือเป็นนิยาย เล่มลึกๆและยาวๆก็แล้วกัน หรือเป็นความคิดของชายคนหนึ่ง ที่เกิดขึ้นหลังเที่ยงคืน นั่นคือมันต้องมีที่มาที่ไปแม้ถ้ามานับเรื่องนี้ให้เป็นนิยา ไปเสียก็ตาม คือว่า นี่มันต้องมีอารยธรรมของอดีตย้อนยุคบางอย่าง เพราะความคิดอย่างนี้ เอาตัวอย่างมาแสดงได้ดังนี้ ไม่ทราบว่าจะมีใครว่ารัยหรือป่าว คือว่าท่านตายกันไปหมดแล้วละ สำหรับความความหลังเหล่านี้ กล่าวคือคือว่า เกิดจากพ่อบุญธรรมนับถือของผมคนหนึ่งที่เป็นชาวยิวที่อพยพ ท่านเป็นนักเขียนมือสมัครเล่น มาอยู่ที่เมืองอ็อกซฟอร์ด(ปกปิด) ที่ท่านสนใจติดตามเรื่องบ้านเชียง อารยธรรมย้อนยุคที่บ้านเชียง จังหวัดอุดรธานี ประเทศไทย เรื่องหม้อดินเผาที่ขุดพบในเมืองไทย เรื่องบ้านเชียงเป็นหมู่บ้านธรรมดานั้น ไม่มีอะไรในความคิดของคนไทยในหมู่บ้านนั้น ผมว่อย่างนั้นเองนะ ในขณะที่นักสนใจอารยธรรมและความดื่มด่ำในความคิดของมนุษย์ ปัจจุบันชนิดหนึ่ง สนใจเรื่องบ้านเขียงนี้มาก นี้มาก ดังที่ปรากฏแก่นักท่องเที่ยวทั่วไป และนักโบราณคดีวิทยาเอยบ นักอารยธรรมวิทยาเอย นักอะไรอีกมากมายนัก เขาสนใจ และท้ายสุดนักท่องเที่ยวและนักทัศนศึกษา แต่เมื่อผมไปพบคนในท้องถิ่นที่บ้านเชียงตั้งอยู่นั้น ไม่มีใครสนใจความเป็นมาของบ้านเชียงเลย ผมเคยถามชื่อเมืองนี้คนในจังหวัดบางคนยังไม่รู้จักด้วยซ้ำ ผมจึงให้ชื่อปรากฏการณ์ชนิดนี้ ชนิดนี้เป็นปรากฏการณ์ทางความคิดว่า unidentifying explorational objects. หรือแปลเป็นความเข้าใจง่ายออกมาคือ นี่ที่คือการแสวงหาในข้อเชื่อว่ามีอะไรบางอย่างที่น่าสนใจ ในประเด็นอารยธรรมที่มนุษย์ยังไม่เคยรู้มาก่อน หรือเพิ่งค้นพบและยังไม่พบแต่คาดว่ามีอยู่เอาอย่างนั้นก็แล้วกัน เพราะฉะนั้น ในตอนนี้ผมจึงยังเชื่อว่ามีเผ่ากิยองตินอยู่จริง ที่บ้านอานองเต และผมเชื่อว่า เชื่อว่ามีทองคำหรือแร่ธาตุบางชนิดมีอยู่จริงในหมู่บ้านอานองเต และข้อเชื่ออีกหลายอย่าง โดยไม่อิงอามิสอะไรทั้งสิ้นแบบริสุทธิ์ไร้เดียงสาเลยว่าอย่างนั้น แต่สมมุติถ้าข้อเชื่อที่ว่ามาทั้งหมด ทั้งหมดนั้นไม่มีอยู่จริง ก็ถือว่าไม่เสียเวลาในการขุดค้น แต่เหมาว่ามันเป็นนิยายเชิงประวัติศาสตร์ทางความคิด ในโลกยุค ดี เอ็น เอนี้ ก็แล้วกัน อย่างต่ำผมได้วัฒนธรรมในการสื่อสารผ่านช่องทางสื่อมีเดียนี้ ซึ่งในอดีตไม่เคยมีมาก่อน ตามที่มนุษย์ได้อุบัติขึ้นมาในภาคของจักรภพภาคนี้ เป็นที่น่าเสียดายที่พ่อบุญธรรมนับถือคนหนึ่งของผมนี้ ท่านผู้นี้ได้เสียชีวิตไปแล้วที่เมืองอ็อกซฟอร์ด แม้มีผลงานเหลือไว้หลายเล่มที่พิมพ์แล้ว(ปกปิด) ผมเคยได้มาหนึ่งเล่มฟรี อภินันทนาการ แม้มันได้หายไปแล้ว ผมขอบันทึกเป็นปฏิการคุณก็แล้วกัน งานเขียนค้นคว้าและวิจัยของท่านจึงสดุดหยุดลง และสดุดหยุดลงในในวัฒนธรรมย้อนยุค ในการติดตามเรื่องการถักทอสิ่ง ในทุกชนิดที่เกิดขึ้นในโลกของท่าน ที่ท่านผู้นี้สนใจ ท่านผู้นี้ต่อมามีหนังสือที่เขียนรายงานของท่าน จากผลการสืบค้นพิมพ์ขายในตลาดหนังสือ ในแวดวงนักวิชาการทางเลือกอีกด้วย อย่างไรก็ตามผมถือตามมตินี้ จากเรื่องราวที่กล่าวมา ผมจึงจินตนาการต่อไปว่า บ้านอานองเต มีเผ่ากิยองตินในมโนคติจริง และมีทองคำและแร่ชนิดอื่นอยู่จริง แต่ถูกปกปิดเอาไว้เพราะผลประโยชน์เล็กๆน้อยของชนกลุ่มน้อย ที่นิรนามกลุ่มหนึ่งหรือบางคน นี่คือข้อเชื่อของผม อันหนึ่ง ที่บังเอิญมาบรรเจิดพร้อมกับเรื่องราวการสืบค้นญาติของผมที่เมืองจีน ที่มีคติเป็นลบไปหมดแล้ว แต่จะมารื้อฟิ้นใหม่ในเรื่องนี้ ที่ผมกำลบลังนำมาเสนออยู่ตอนนี้ เพื่อห้อยุติกับสุสานพ่อและแม่ผม ไม่ให้มันมีปัญหาเมื่อผมตายไปแล้ว เพราะท่านมีลูกคนเดียว ที่ผมต้องรับผิดชอบไปอีกนานและหลายชั่วชีวิตทีเดียวละ สำหรับผซึ่งญาติแลบะทุกคตอนนี้มีคติเป็นลบไปหมดแล้ว เพราะอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นที่บ้านอานองเตดังกล่าว พอดีผมมีความคิดเช่นนี้ผุดขึ้นมาในสมองของผม จึงเกิดบันทึกในอนุทินก่อนตายนี้ขึ้น ในนามของการสืบค้นญาติ ซึ่งมีอยู่จริงแต่เป็นเชิงลบนี้ขึ้นในที่สุด คำสารภาพนี้อาจจะเพ้อเจ้อและไม่น่าจะเป็นจริง แต่ว่าเป็นคำสารภาพที่ประกอบด้วยเหตุผล จากตัวอย่างเช่นมีใครเคยรู้บ้างว่า โลกนี้เป็นอันเดียวกันกันหมดยุคก่อนๆโป้น คือมีพื้นน้ำแต่ไม่ทวีปเหมือนที่แยกปัจจุบัน แต่ต่อมาพิสูจน์ได้ในคนรุ่นหลัง ผมเชื่อว่าจากการยอมรับของการเรียนรู้ว่า เดิมแผ่นดินทุกทวีปมันติดเป็นแผ่นเดียวกัน จนต่อมา เพราะปรากฏการณ์ในธรรมชาติ เช่น ความร้อน ฤดูกาล ภัยธรรมชาติ มนุษย์ จึงทำให้เราเห็นโลกปัจจุบันนั้นประกอบ ด้วยหลายทวีป และหลายทะเลเป็นสัดเป็นส่วน ไปแล้ว ผมยอมรับและเชื่อว่า เรื่องราวเหล่านี้ที่กล่าวมามีเหตุผล เมื่อทื่ต่อมามีนักวิทยาศาสตร์ในเรื่องนี้ เสนอความคิดอย่างมีเหตุผลขึ้นมา ผมเคยพบเรื่องราวทำนองนี้ในห้องเรียน ในเชิงปริทรรศน์และความคิด ขณะเรียนหนังสือในมหาลัย แม้แต่ว่ายังหาความแน่นอนไม่ได้ ตามข้อยุติของตนเอง เพราะขาดทุนรอนในการสืบค้นหรือต่อเรียนต่อ อย่างมาตรฐานอย่างเยี่ยม ปัญหามีว่าทำอย่างไงจึงง่ายขึ้น ในการค้นหาความจริงบางอย่าง ที่บ้านอานองเต มีวิธีเดียวที่จะทำทุกอย่างให้ง่ายขึ้น คือการเข้ากันได้ กับเผ่ากิยองตินอันลึกลับนี้ได้ แต่ผมไม่คิดว่าเป็นไปได้ เพราะบวกับลบมันเข้ากันไม่ได้อยู่แล้ว เหมือนความดีกับความชั่ว มันต้องแยกออกจากกันแน่นอน ผมเชื่ออย่างนั้น และ อีกประเด็นหนึ่ง ผมไม่ยอมรับว่า เผ่ากิยองตินนี้เป็นเผ่าที่มีอยู่จริง มันคงเป็นแต่มโนคติในใจเท่านั้น ที่ผมคิดมากไปเอง เหมือนวิญญาณที่ร่อนเร่พเนจรของคนจำพวกหนึ่ง ที่คนเราจะฝ่าฟันนและแสวงหาตนเอง เพื่อจะได้มีสมาธิในเรื่องการดำรงชีวิต จากเรื่องการถูกรบกวนด้วยวิญญาณพเนจรชนิดนี้ ถ้ามีอยู่จริง ได้เพียงคือการมีสมาธิ มีปริญญา และรู้จักใช้สิทธิและรู้ จักการใช้ชีวิตตามหลักวิทยาศาสตร์ ก็สามารถฝ่าฟันอุปสรรคในการ ดำรงชีวิตที่บ้านอานองเตนี้ได้ ไม่ยากนัก อะไรที่คิดมากไปเองก็จะได้ข้อสรุปได้ว่าไม่มีอยูจริง นี่คือสิ่งที่ผมกำลังเชื่อ แต่ผมมาใช้หลักฐาน จากบิดามารดาที่มีอยู้จริงปรากฏที่ บ้านอานองเต อันเป็นจุดกำเนิดในการสืบค้น จากมิติและเชื่อมโยงสู่มิติใหม่และมิติใหม่ขึ้น เพื่อศึกษวัฒนธรรมทวนกระแสชนิด ย้อนยุคเพิ่มเติมขึ้นไๆปเรื่อยๆ เพราะว่านิยายก็ดีเพลงก็ดีมันเป็นความฝัน แต่เมื่อเราอ่านเราฟังแล้ว กลับมาย้อนดูตัวเองว่า มีอะไรบ้างมันเหมือนหรือไม่เหมือนกับชีวิตจริงของคนเราได่้ ไม่มากก็น้อย ที่ดีเรเติมเต็มให้กับตนเอง ที่ไม่ดีเราหลบไปเสียและละทิ้งมันไป เพราะเราอยู่ในสังคม เราต้องอ่านนิยายได้ เราฟังเพลงได้ เหมือนเขาอื่นทุกคนที่ชื่นชอบมัน หรือไม่ชื่นชอบมัน สุดแท้แต่คน ๆละแนวคิดของปัจเจกชนเป็นเทวสิทธิ์ สรุปได้ว่า จะนำแนวคิดนี้ พอกพูน จนเกิดการต่อยอดต่อไปและต่อไปอย่างต่อเนื่องต่อเนื่อง จนพบอรรถประโยชน์สุดท้าย จึงค่อยหยุดคิด ที่ผมเชื่อว่ามีอยู่จริงในจักรวาลวิทยา ที่ทุกชีวิตดำรงอยู่ทั้งด้วยความหวาดกลัว และความปลอดภัย เหมือนที่ทุกคนกำลังประสบอยู่นี้ เอาละผมจะกลับมา ต่อที่น้องสาวแม่คนที่สามเรื่องปัญหาการลิดรอนสิทธิ ในอดีตและการลิดรอนสิทธิอื่นอีกซ้ำสอง ที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ โดยเผ่าอำนาจใดที่นิยามไปพลางก่อนแบบพลางที่จำเป็นว่า มื เผ่ากิยองติน เผ่าดิโบจติ ที่กำลังท้าทาย ต่อสิทธิของผมในปัจจุบันต่อไป ขณะเดียวก็ฟังเพลงคีตกวีคลาสสิกไปด้วย จากที่หาได้ เช่น เสียงเพลงของ วิวาลดิ โชแปง บาช์ค ชาเคลเบล และอื่นๆอีก... ขออภัยจะเลอะไปบ้างเลือนๆ แปลกไปบ้าง ในเรื่องราวแต่ทว่า ผมรับตรงๆ ว่าผมทำได้เท่านั้นตอนนี้ แต่ด้านภาษาศาสตร์ในการสื่อเรื่องราวในบล็อกนี้ การสื่อจะไม่ให้มีผิดพลาดเลย อาจจะผิดไปบ้างไม่เกิน 0.05 เปอร์เซ็นต์ ประมาณนี้ที่ผมคาดว่าสามารถทำได้อย่างดี ตอนนี้ สมองผมพอรับไหว และขับเคลื่อนไปได้อย่างสบาย แบบค่อยเป็นค่อยไป อนึ่งผมไม่เน้นและไม่เป็นเรื่องsubversive movement หรือเอนอ่อนไปตามการเมืองเชิงลึกอะไรทั้งสิ้น ของโลกทรรศน์ทั้งหลายถ้ามี ถ้าผมมีส่วนมีผิดสังเกตบ้าง อันนั้นเป็นส่วนของสังคมโดยธรรมชาติ และปัญหาชีวิตที่ผมประสบและสถานการณ์พาไป มิใช่เจตนาของผมและผมไม่ยอมรับว่าผมได้ฝืนเจตนาอันใด นอกจากเจตนาชีวิตที่ผมต้องลอยละล่องไปกับสายลมและแสงแดด และกลางกลิ่นแอร์ที่ผมพึงพึงมีและพึงเสพมัน อย่างนี้ ในโอกาสที่ได้มาไว้ทุกข์ต่อ ผีหรือเทพพ่อ ผีเทพแม่ อันเป็นสุดที่รักของผม แต่ผมจะมาในฐานะเชิงนักปรากฏการณ์วิทยามากกว่า และไม่ยุ่งหรืออยากเกี่ยวกับการเมืองอื่นใดทั้งสิ้น แม้ในความเป็นชายน่าจะมีบ้าง แต่ผมอายุมากแล้ว ไม่มีเรี่ยวแรงมากพอ เพื่อจะเดินทางไปศาล และขึ้นศาล หรือเพื่อถูกจองจำอีกแล้ว แม้ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยถูกจองจำ แลท้ายสุด เพราะวัยกำหนด จึงอยู่อย่างที่คิด อยู่คิดเป็น และรอดชีวิตเป็น อยู่กลางสัมคมวิกฤติและแมกไม้นานาพันธุ์ จนกว่าลมหายใจวินาทีสุดท้ายจะมาถึง และจากโลกนี้ไปด้วย รอยยิ้มต่อผู้ที่พบกันครึ่งทางและทุกคน ที่มีความสัมพันธ์กันหรือไม่ก็ตามเท่านั้น และความสุขสดชื่นสมหวังจงมีแด่ผู้ติดตามทุกคน ที่คาดว่าเพื่อนำเอาเรื่องที่ผ่านพบในเรื่องบ้านอานองเตนี้ มาสู่ความประทับใจอื่นใดบ้าง หากจะมากมีได้ และเก็บสะสมเป็นอาหารทางความคิดด้วยอื่นใดวิธีใดๆได้บ้าง เพื่อการขับเคลื่อนที่ดีทางมันสมองของมวลคนหรือ รวมๆแบบกลางคือมวลมนุษย์ชาติ ในที่สุด.... ผมพึ่งจากมาทราบว่า การสำเนาและวางภาพลงในบล็อกทำได้ในภาพถ่าย ผมจึงนำภาพมาแทรกเพื่อ อ่านแล้วเกิดอารมณ์สุนทรีย์ขึ้นมาบ้าง มิใช่แห้งเหี่ยวและเหี่ยวแห้ง ซึ่งธรรมชาติของคนใครๆ ก็ไม่ชอบความแห้ง แต่มันมีปัญหา ทรัพย์สินทางปัญญาอันนี้ อันนี้ผมต้องระวัง เรื่องละเมิด เพราะตอนนี้ในยุค ดี เอ็น เอ เรื่องนี้มาแรง เหมือนการเชิอดนิ่มๆทีเดียวแหละ แม้หนังเรื่องเชือดนิ่มๆตอนสอง ผมเคยแสดงเปผ็นสตันแมนในฉากเชียร์มวยมาก่อนก็ตาม เอาละสรุป ซึ่งผมคอยระวังก่อนทำก่อนคิดก่อนโพสต์ ก่อนกด ก่อนชอบอะไรในเนต เป็นสำคัญอีกด้วย ผมก็ต้องระวัง ไม่อยากที่จะติดคุกเมื่อแก่ เพราะกฏหมายมีไว้สำหรับคนทุกๆชั้น ไม่เลือกเพศและวัย ฉะนั้น ผมจะมาเอารูปที่เป็นทรัพย์สินทางปัญญาของผมาแทรกอีก เมื่อผมค้นพบ มาแทรกแต่ถ้าแทรกมากไปมันจะเอือมเหมือนกัน ในความคิดของผม มาแทรกบ้างเพื่อไม่ทำให้เนื้อหาที่จะตามติดกันมาไม่จืดชืด ผมคิดว่าผมจะทำมัน ถ้ามันไม่จืดชืด เสื้อผ้าของพ่อแม่ผมมีถึงสองเล่มเกวียน ผสมด้วยเชื้ออะไรบ้างยังไม่ได้ตรวสอบ แต่ที่แน่นอนตอนนี้ ปลวกมอด ฝน และความชราของมันกำลังตรวจให้แล้ว มุขด้านหน้าด้านตะวันตกของบ้านอานองเต ที่สาม ของแม่เริ่มพังลงมา ฝีมือปลวก เขาขนดินขึ้นไปไว้บนขื่อแปที่มันกัดกิน เพราะบ้านอานองเตทั้งสามหลังสร้างทับรังจอมปลวกอันมหึมา ถูกตรวจพบทีหลัง ปลวกมอด ตามคุณธรรมที่ผมเคยกล่าวไว้สำหรับมันทั้งหล่ายคือ ตามเงื่อนธรรมชาติที่มันมีคือ ถ้ามิใช่แก่นไม้สักมันจะกัดกินหมด เหมือนกับที่นักปรัชญาชอบกล่าวว่า คุณสมบัติของมีดคือความคมฉะนั้น ครับ และแม้ตะปูที่ตอกไว้ขนาดห้านิ้วก็เอาไม่อยู่ เมื่อมอดหรืแปลวกกัดไม้แล้ว และจากการช่วยของลมและฝนตกสังกะสีรั่วและตับจาก และความเก่าแก่เป็นตัวช่วยอีกด้วย มันพังลงมาอย่างเรียบร้อย เชื่อว่าต่อไปทุกหลัง ของอานองเต คงเหลือเพียงอดีตเท่านั้นเว้นซากปูน หรือและคอนกรีตเสริมเหล็ก ถ้ามีจะตามมารับบ้านอานองเตใหม่ ในอีกวาระหนึ่ง สืบต่อไป เมื่อผมตายไปแล้วก็่ได้ ผมวางใจ ให้กับธรรมชาติ เพราะผมรู้อนาคต การซ่อมและบำรุงรักษานั้น ผมคงยึดมั่นถือมั่น ว่าเป็นเพียงงานอดิเรกของผมแน่นอน ที่ผมละทิ้งมันไปไม่ได้ เสียงครวญครางจากผี พ่อว่า เมื่อไหร่จะมาจัดการเรื่องสุสานพ่อให้เรียบร้อย "ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมา" ไม้จำปาโงอย่างดีนั้นดูจะไม่เพียงพอ สำหรับพ่อเสียแล้ว แม้แสนแพง ที่ลูกได้ทำให้ทั้งพ่อและแม่ในการปฏิการคุณ ผมต้องจัดการมันให้ดี ก่อผมตาย ผมสัญญา สำหรับพ่อและแม่นั้น แน่นอน คำมั่นสัญญา แม้ถ้าผมตายลง ก็มีการสานต่อซึ่ง มิใช่เรื่องเป็นลบที่จะสานต่อไป ผมจะเอาโปรแกรมเอ็นด์โน้ตมาลง แต่คาดว่ามันคงไม่ทำงานให้กับเรื่องนี้ หรือเข้ากับบล็อกนี้ง่ายๆ แต่าคดว่า จะศึกษาดู จะได้อรรถประโยชน์มากขึ้นเร็วขึ้น เมื่อมีตัวนี้มาช่วย แต่มันเป็นโปรแกรมดัชนีอ้างอิงที่แสนแพง แต่ผมจะพยายามทำมันให้ได้เมื่อ เวลาและเงินเดินเรียบร้อย คาดว่าคงเป็นอรรถประโยชน์ ดีจริง เมื่อวันนั้นที่มันสามารถสานฝันของผม ได้เป็นจริง เด็กสมัยใหม่ ถูกฝึกให้เล่นเนตเป็นตั้งแต่ก่อนวัยเจ็ดขวบแล้วสมัยยุค ดี เอ็นเอนี้ คิดว่าต่อไปเด็กวัยนี้ก็สามารถเล่นเอนด์โน้ตเป็น เชื่อว่าต่อไปเด็กเอ๊าะ ก็สามารถติดยศร้อยตำรวจตรีได้แน่นอน โลกนี้คงเจริญมากขึ้นได้ดีมิใช่น้อย เพราะปัญญาวุฒิของมนุษย์ กำลังทิ้งวัยวุฒิชาติวุฒิ ของคนไปอย่างชนิด ทิ้งห่างช่องโหว่กันมากทีเดียว ผมคิดเอาเองว่าอย่างนั้นนะ เมื่อเทียบกับอดีต ที่ปัญญาวุฒิ วัยวุฒิและชาติวุฒิ จะมาเคียงบ่าเคียงไหล่กัน ในเมื่อคนจะแจ้งเกิดในเรื่องอะไร สิ่งเหล่านี้จะมาด้วยกันเสมอ เมื่อทำ เมื่อเกิด เมื่ออะไรจะเป็น นี่คืออดีตที่ผมเข้าใจ และคอยเข้าใจมัน มีส่ิ่งหนึ่งคือเรื่องเพศ เชื่อว่าเด็กเจ็ดขวบพันธุ์หญิงยังไม่สามารถออกลูกได้ ถ้าทำได้ เด็กที่คลอดออกมา คงจะติดปีกบินได้แบบเดียวกับเท่านกเป็นแน่ ถ้าวันนั้นมีจริงขึ้นมา หรือว่าต่อไปเด็กวัยเยาว์หรือคน จะสามารถเกิดมาเป็นเรือนร่างคนเต็มวัยเหมือนสมัยปัจจุบัน เชื่อว่าวันนั้นถ้ามีจริง อธิบายตรงนี้ คือหมายความว่า เด็กเกิดปุ๊บ เดินได้ปั๊บ ทำงานได้ปั๊บ แบบเครื่องจักร์ผลิดตุ๊กตาเลยเชียว อันนี้ผมหมายถึงคน นี่แน่นอนถ้ามีจริงอย่างนี้จริงๆ โลกพระจันทร์คงกระเด็นมาหล่นลงมาคุบกับมนุษย์แน่ ของ ในคำคืนเดือนหงาย มาพูดคุยกันอย่างสัจธรรมและสัจนิยม จริงๆ ภาพปรากฏในคืนเดือนหงาย ในเมืองมนุษย์แน่นอน ฝันว่า เมื่อไหร่นะ โลกและมนุษย์ มันจะเจริญถึงขีดสุดถึงปานนั้นได้สักที แต่ที่ ผมเล่าเรียนมาพบว่า คำว่าพอใจและพึงพอไม่มีเลยในหมู่มนุษย์ ได้และได้ และขอจงได้เพิ่มขึ้นนั้นคือสิ่งที่มนุษย์ต้องการ พยายามเหลือเกินว่า ต้องได้อย่างนั้น ต้องได้อย่างนี้ เหมือนเด็กร้องให้ขอพระจันทร์ หรือขนมเค้กที่เขาชอบอะไรทำนองนั้นจากพ่อและแม่ของเขา กล่าวคือสรรพสิ่ง ต้องเป็นไปอย่างนั้น ต้องได้อย่างนี้ ในที่สุดคำว่าเพียงพอนั้นไม่มี สำหรับมนุษย์ ตอนนี้พายุเข้าน้ำท่วมฝนตก ที่บ้านอานองเต และอะไรอีกร้อยแปด กำลังเป็นปรากฏการณ์ธรรมชาติ เรื่องคอมพิวเตอร์นั้นผมจำได้ ที่มหาลัย มันทำงานให้แสนดีและไว ทันใจและรวดเร็ว แต่ตรงกันข้ามเมื่อกลับมาบ้านหลังจบหาลัยแล้ว มันช้าและอืดอาดยืดยาดและแสนแพงเปลืองร้อยแปดปวดหัว ผมพบว่า ผมพบแล้ว่า ที่เป็นอย่างงั้นมันมิใช่คอม แต่มันคือเรานี่เอง เป็นตัวปัญญาของเราต่างหาก ไม่ใช้มันก็ไม่ได้ เพราะมันเป็นปัจจัยที่ห้าเสียแล้วสำหรับผม แม้ผมจะโง่เกินไปที่จะเล่นกับมัน ผมพบแล้ว คอมที่มหาลัย เขามีคนวิศวกรรมคอยตรวคอยเช็กคอยสเป็กคอยดู อยู่ตลอดเวลา นอกจากการลงโปรแกรมหลัก ตอนเครื่องถูกสั่งมาใหม่เข้ามหาลัยเท่านั้น ผมคาดว่าอย่างนั้น ฉะนั้นที่หาลัยคอมจึงเร็วจี๋ ทันใจอย่างยิ่งยวด ผมมาทราบเรื่องนี้และสาเหตุ เมื่อผมออกจากมหาลัยมาสิบปีแล้ว แต่ที่บ้านอานองเตผม พบว่าเราต้องใช้แรงแบบ ที่มหาลัย คือเราต้องเป็นวิศวกรคอมเองหรือจ้างวาน ตรวจตราตบแต่งรักษาบำรุงเองหรือจ้างวาน ลงทุนเหมือนอย่างที่หาลัยเท่านั้น มันจึงจะเร็วได้อย่างที่เราต้องการ นอกจากฝ่าผ่า พายุเข้า ต้นไม้พังทับสายต้นไม้ล้ม สายเนตและคอมเสียไปหนึ่งระยะ นานๆครั้งมี อันนี้ก็ธรรมดาไม่ว่ากัน แต่ถ้าเป็นอบู่ทุกวัน เมื่อเรียกใช้คอมขึ้นมาก็คง เจอปัญหาเหมือนกัน หรือไม่ก็เจอกับปัญหา ที่สถานการณ์การเงินไม่ชอบ หรือมันมาเล่นด้วยกับผมแน่นอน เอาละอย่าไปคิดมัน อย่าไปคิดมาก จะกินก็กิน จะทำก็ทำ จะอิ่มก็อิ่ม จะมีความสุขก็มีควมสุข จะตายก็ตาย ไปคิดอะไรต่อมิอะไรให้มาก มันก็จะมากเรื่อง ลืมเสียทุกอย่าง สบายที่สุดเลย โลกใบนี้ ชีวิตนี้ช่างผาสุกจริงๆ ตอนนี้พบว่าที่บ้านอานองเต จะเกิดอะไรขึ้นกลายสาเหตุสากลหมด ถูกเหมือน ถ้ามีมวยชกที่่บ้านอานองเต มันมิใช่มวยบ้านเฉพาะหมู่อีกแล้วแล้ว แต่มันเป็นมวยสากล ถ่ายทอดทั่วโลกทันทีสดทั่วโลก ก็ว่าได้ เพราะเนตและไอที มีนไวยิ่งกว่าแรงและแสง และกระแสลม ลมกระแสน้ำและกระแสแสงและกระแสจิต ไอทีมันมาแรงกว่าผมว่านะคะ เดี๋ยวผมรู้สึกว่า หนูตายตัวหนึ่งที่บ้านอานองเต กลายเป็นหนูตายสากลทันที เกิดขึ้น ผมคิดว่าคงเป็นภาพอย่างนี้ มันไม่ใช่ปรัชญาอีกต่อไปแล้ว มันไม่ใช่ภาพมายาอีกต่อไป มันเป็นทฤษฎีบทเรขาที่พิสูจน์แล้ว ฉะนั้น ผมเชื่อว่าพระเจ้าในโลกนี้มีจริง นิพพานมีจริง ทุกอย่างนั้นต้องมีจริง ผมเชื่อ เหมือนที่พระอาทิตย์และพระจันทร์มี เพราะว่า แต่เราเอื้อมไม่ถึงจันทร์และอาทิตย์ แต่ทว่าอาทิตย์และจันทร์ และความมืดของเขา เห็นเราตลอดเวลา แต่เราเอง มองเห็นเขาแต่เพียงบางเวลาเท่านั้น ชาวบ้านอานองเต กำลังหลับหรือตื่นอยู เผ่ากิยองตินกำลังหลับหรือตื่นอยู่ ที่ที่จริงแล้ว สิ่งหนึ่งที่ผมพบคือ แต่ดอกเบี้ยเงินกู้นั่นไม่หลับและไม่ตื่น แต่ดอกเบี้ยมันนอนเนื่องอยู่ในขันธสันดาน ของเงินทุนที่มนุษย์เข้า ไปเล่นอยู่ตลอดเวลา อย่างไม่มีเวลาพักผ่อนและเวลาหลับ ดอกเบี้ยไม่เคยหลับขณะที่คนหลับ และดอกเบี้ยมันไม่เคยฟังเสียงเรา ขณะที่เราตื่นอยู่ คนอยาได้หลับต้องหลับ อยากได้ได้นอน หรือต้องนอน อยากได้กิน หรือต้องกิน ตลอเวลา แต่ก็ยังไม่อมตะเหมือนดอกเบี้ย ที่เกิดจากอำนาจของระบบเงินตราสมัย ที่ชาวบ้านอานองเตใช้ และที่อื่นที่มีให้ใช้และที่มนุษย์จะใช้ได้ และอะไรอื่นอีก ที่คิดขึ้นมา ที่แต่งขึ้นมา ที่จินตนาการขึ้นมา ผมเป็นพันธนาการแห่งดอกเบี้ยเช่นกัน คือดอกเบี้ยคือการปฎิกาคุณ ต่อวิญญาณที่ไปไม่กลับลับหายไป สองดวงจิตของพ่อและแม่ วิญญาณของพ่อแม่ผม ที่ผมเชื่อว่ามีอย ยู่ มันเหมือนแสงแห่งหิ้งห้อยที่กระพริบในกลางคืน โดยไม่ต้องไปหา ดูหิ่งห้อยกระพริบกัน ที่แม่น้ำบางกง ที่บางคล้าให้เสียเวลาเปล่า เลย แถวแถบแม่น้ำบางประกง ที่บางคล้ามีหิ่งห้อยมาก ดูเหมือนว่าปโตเลมีหรือมารโคโปโล..เคบยทำแผนที่สยามและที่จุดนี้ในแผนที่มี ไว้และมีชื่อว่า บางคล้า นี้ติดอยู่ ตรงนี้ กำลังโต้แย้งกันว่าท่านหมายเอากรุงเทพ หรือบางกอก หรือบางคล้าที่ฉะเชิงเทรากันแน่ อันนี้ผมฝากคิดก็แล้วกัน ผมฟังโจเซฟ ไฮเดิน ฟังเพลงของท่านผู้นี้แล้วมีและได้มโคติดี แม้ว่าท่านตายลงในสมัยสงคราม หัวท่านหายไปแล้วคำนี้ ผมนึกหวาดเสียว แต่ท่านเป็นคีตกวีที่บรรเลงเพลงได้จับใจผมดีมากทีเดียว ขอให้ดวงวิญญาณของท่านจงไปจุติได้ เพราะดุจความไพเราะเหมือนเสียงเพลงที่ท่านทำ แต่ทราบว่าจากวิกิพีเดียเสรีกล่าวยืนยันไว้ว่า ศพท่านคีตกวีโจเซฟ ไฮเดิน[Haydn]ท่านผู้นี้ ฝังอย่างสมเกียรติ ผมเริ่มเหนื่อยขอจบตอนนี้เพียงเท่านี้ก่อน ขออภัย จาก เจ เจ วาย์ 
|
สมาชิกหมายเลข 3538694
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] จึงจือหยาง (jjy) จบไฮสกูล ได้ปริญญาสองใบในไทย เคยเป็นนักเรียนเก่าในอังกฤษและฝรั่งเศส สอบได้ Dip-in-JourจากLondon School of Journalism,MIOJ.ในประเทศอังกฤษ สอบได้นักวาด ว.อ.(แนวนามธรรม)... เป็นสมาชิกสมาคมนักเขียนแห่งประเทศไทย..มีสัญชาติไทย (แซ่แต้) พ่อมาจากมณฑลกวางตุ้ง ประเทศจีน
Friends Blog MY VIP Friends  |
|||||||||||||
