j6 จึงจืออยาง

 ผมพบว่าพ่อและแม่ทำตีความดี
ทำบุญ
 พ่อชอบซื้อบุหรี่ถวายพระ
ที่เคยรักษามือหักให้ลูก
เมื่อแวะมาเยี่ยมที่ร้านขายก๋วยเตี๋ยว

 แม่ทำบุญตลอดเวลา
แม่ทำงานหนักได้เพียง5บาททำ5บาท
เมื่อโอกาสมาถึง
นอกจา่กนั้นแมพ่อยังทอดกฐินหลายวัด
เงินไม่เคยหักค่าใช้จ่ายเลย
 รายละเอียดจะว่าต่อไปในตอนที่คิดได้ว่ามีที่ไหนบ้าง พ่อและแม่มีเพื่อนมีแต่ให้กับให้ ถือศีลกินเจ  พะ่อมีนิสัยดุนิดหน่อย และขี้หึงแม่ แม่นั้นขี้เงียบและขี้ยอมไม่มีอะไรจะติพ่อแม่แม้ว่าอนุสร๘ณ์แห่งกตัญญูจะมาในรูปทำบล็กผมก็เชิดชูท่านด้วยความจริงใจมิได้ยกยอปอปั้นท่าน
ผมจำได้ว่าเคยเรียนในมหาวิทยาลัยปิดแห่งหนึ่งมีวิชาเรื่องชีวิตหลังความตายผมพบว่า ความตายมีจริง แต่ตายแล้วเกิดอีกหรือไม่พบว่ามีทั้งเกิดอีกและไม่เกิดอีกตามความเชื่อ แตาว่า เมื่อผมพบว่า ความสุขทำให้สบายใจ เมื่อความดีที่ทำทำให้เกิดสุข เพราะฉะนั้นคนที่ทำความดีตายแล้วสุขใจ ยอมไปสวรรค์๖เมื่อสวรรค์มีจริง และคนที่ไม่มีความดีตายแล้วลงนรกเมื่อนรกมีจริง ผมไม่สงสัยว่าความดีมีอยู่หรือไม่มีอยู่ ผมเชื่อว่าความดีนั้นมีอยู่  แต่ปัณหาที่ตามมาคือความดีนั้นมนุษย์นิยามขึ้นมาเพราะฉะนั้นความดีอาจเป็นมุมมอง แค่ว่าถ้าความดีที่ทำแล้วทำให้มัความสุขใจไม่เศร้าหมอง นั่นคือความดีที่จริงถ้าทำความดีนั้นแล้วใจไม่ว่างคิดถึงแล้วเศร้าหมองนั้นเชื่อว่าย่อมมีปีปัญหสตามมาแน่นอน
ฉะนั้นชีวิตหลังความตายและสวรรค์มีจริงเมื่อความดกีที่เราทำทำไปแล้วไม่ขุ่นมัวในใจ ใจสงบแน่นอน ไม่กังขาไม่ห่วงอะไรแล้วย่อมดีแน้่นอน
ด้วงยเหตุนี้อย่างไง ผมจึงต้องทำอะไรสักอย่างให้ผีพ่อแม่เพื่อรำลึกถึงกตัญญูทีี่ท่านมีและเรามัี ก่อนตายท่านทิ้งเงินไว้บ้างเป็นของแข็งผมสามารถพาไปแลกเป็นทองเพื่อซื้อของยังชีพได้ ไม่รู้ว่าจะไปพบท่านอีกหฟรือเปลบ่าในสวรรค์แต่เราไม่คำนึงว่าจะพบท่านหรือไม่พบท่านในโลกใหม่ไม่ว่าสวรรค์หรือนรก หรือมนุษย์ในโลก ผมยืนยันว่าว่าผมต้องทำในสิ่งที่คิดว่าดีต่อท่านในหัวข้อกตัญญู ปรากฏว่าประเด็นนี้ผมผ่นการสอบ แต่ตอนนั้นผมไม่ได้กล่าวถึงพ่อแม่ เพราะตอนผมเรียนพ่อแม่ยังมีอยู่และผมจะสนต่อให้เป็นเรื่องเป็นราวจนพบความจริงให้ได้ เพราะอันนี้ผมนิยามว่ามันเหนือสัจจะและเหนือตรรกดวิทยาในรสิ่งที่ผมทำ ซึ่งไม่ละเมิดและนำความทุกข์มาให้เพื่อนมนุษยชาติอะไร ก็น่าจะทำต่อไปและสังคมก็ไม่ได้เอาปลายกระบอกปืนมาจ่อที่ชมับว่า อย่าทำ ก็น่าจะสมควรดำเนินการต่อไป อุึปสรรคมิใช่การเมืิอง อาจฝนตกหนัดเครื่องพิมพ์หายไๆปเงินไม่มีพอที่จะทำ เรื่องนั้นไว้ค่อยดูกันต่อไปว่าข้อยุติจะเป็นเช่นไร ผมปวดตาต่อแสงผมอกรนอน แน่นอน ผมอาจจะตายเสียก่อน ก็นถ้าวิญญาณนั้นมีจริง ผมจะเอาวิญญาณมาทำมันต่อไปโดยไม่ให้ใครเดือดร้อน ผมเชื่อว่าเป็นไปได้ อาจจะมีอุปสรรคคนรอบข้างอาจหวังประโยฃชน์ของผมเมื่้อผมตาย แม้กางเกงตัวหนึ่งที่สวยของผมอาจจะมีคนหมายปองเมื่อผมตายอันนั้นเป็นธรรมดาของมนุษย์เมื่อโลกท่านสอนไว้ว่า เข้าเมืองตาหลิอ่วต้องหลิ่วตาตาม และรู้จักหลบปีกหลีกเป็นหาง และอะไรอัีกหลายผมต้องใช้มัน  หรือใช้กฎทำใจ เพราะผมเห็นพ่อแม่ทำอย่างนี้ตามกฎนี้ และท่านก็ตายอย่างสงบแทนการเป็นผีตายโหงเหมือนที่หลา่นคนเป็นกลางอ้อมกอดขิอองผมที่ผมภูมิใจได้ทำอย่างนี้ก่อนท่านตายผมสบายใจนรอกจากจะได้รับมรดกท่าน แม้จะำม่เพียงพอ แต่เราก็ต้องพอเพียงในสิ่งที่ไม่ีมีอยู่ ความทะเยอทะยาทนทำให้คนลำบากนะผมเข้าอย่างนั้น และพยายามจะเข้าใจมันอีก
จึงจืออยาง

Create Date : 20 เมษายน 2560 Last Update : 14 มกราคม 2561 0:21:40 น. Counter : 594 Pageviews.		6 comments
Share Tweet