|
๑๐๕-แสวงหาโลกใบเก่า
ภาพล้อเกวียนที่ค่อย ๆ เคลื่อนตามถนนลูกรังเส้นนั้น ยังคงติดตาข้าพเจ้าอยู่เสมอ ทุกครั้งที่มันเคลื่อนผ่านลำคลองเล็ก ๆ ข้าพเจ้ากับน้องสาวจะรีบวิ่งไปอยู่ที่ปลายเกวียนและใช้เท้าแกว่งน้ำเล่นสนุก ตามประสาเด็กวัย ๓ ๔ ขวบ มีวัวลากเกวียนอยู่สองตัว ข้าพเจ้าเคยตั้งชื่อให้มัน แต่ตอนนี้จำชื่อนั้นไม่ได้แล้ว
เมื่อความเจริญมาเยือน ข้าพเจ้าเข้ามาเรียนในเมือง ในที่ที่เขาเรียกว่ากลุ่มคนชั้นสูงของสังคม และมักจะถูกเรียกว่าในความหมายของเด็กบ้านนอกเสมอ ข้าพเจ้ามักจะรู้สึกว่าเป็นแกะดำในหมู่เพื่อน ๆ บ่อยครั้งที่ความไม่มีสิ่งของ เครื่องเล่น ทำให้เราเลือกที่จะพูดโกหก กุเรื่องเพื่อให้สังคมในกลุ่มยอมรับ แต่ที่โกหกไม่ได้นั่นคือ จิตใจ ของเราเอง ข้าพเจ้าเรียนรู้จักคำว่าไม่มี แต่ก็ทำได้เพียงแค่อดทน ๆ ไว้ในใจเสมอ ตลอดเวลาเกือบ ๑๐ ปี ที่ผ่านมา
ข้าพเจ้าและวัยรุ่นตามสมัยนี้เติบโตมาพร้อมกับสิ่งที่เรียกว่า เทคโนโลยี เป็นยุคแห่งความรุ่งเรือง ของข่าวสาร ข้อมูล แต่สิ่งที่เสื่อมสลายไป นั่นคือ ความดี และศีลธรรมในหมู่เพื่อนมนุษย์ด้วยกันเอง ข้าพเจ้าเรียนรู้เทคโนโลยี คอมพิวเตอร์ และการทำงานของอุปกรณ์ อิเล็กทรอนิกส์ ซอฟแวร์ จนเข้าใจในหลักการทำงาน แล้วจึงรู้ว่า
มันก็แค่นั้น
ทุกอย่างสร้างมาเพื่อสนองตอบ แก่ตัณหาของคน ซึ่งมันไม่มีวันสิ้นสุด ไม่มีวันจบสิ้น ต่อให้คอมพิวเตอร์เรามี แรมเป็นหลักร้อยกิกไบต์ เราก็ยังไม่พอใจอยู่ดี
วันหนึ่งจึงเริ่มรู้สึกเบื่อ นั่งเขียนโปรแกรมอยู่ก็รู้สึกเบื่อ เบื่อในความปรารถนาของคนที่ไม่รู้ว่ามันจะจบสิ้นเมื่อไหร่ ข้าพเจ้าจึงไม่อยากสร้างภาระ ความยุ่งยากให้กับตัวเองอีกต่อไป และออกไปแสวงหาสิ่งที่ประเสริฐ และอยากหลุดพ้นไปจากสังคมเน่า ๆ นี้เสียที
การกลับตัว กลับใจหันมาแสวงหาโลกใบเก่า อยากกลับไปเกิดในสมัยของหลวงปู่มั่น ซึ่งเป็นยุครุ่งเรืองของพระกรรมฐาน อยากกลับไปสู่ยุคสมัยพุทธกาล ข้าพเจ้าอยากย้อนเวลาได้จริง ๆ การเกิดในยุคนี้มันสะดวกสบายก็จริง แต่มันไม่สบายจิตใจเท่าไหร่ มันมีแต่ความรีบเร่ง แก่งแย่งของคน ทำให้ไม่ได้รับความอบอุ่นแห่งจิตใจ ศีลธรรมก็เสื่อมลงทุกวัน
อินเตอร์เนตก็อย่างนั้น ๆ แม้ในสายตาคนอื่นมันจะวิเศษ เลิศเลอสักเพียงใด แต่มันก็เท่านั้นเอง ยิ่งนานวันเรายิ่งขาดมันไม่ได้ หลายคนเริ่มหงุดหงิดเมื่อ การเชื่อมต่อ อินเตอร์เนตมีปัญหา นี่แหละเรากำลังถูกครอบงำโดยบางสิ่งบางอย่างที่เราไม่รู้สึกตัวและได้ปล่อยตัวปล่อยใจ เคลิบเคลิ้มไปกับมันอย่างคนที่ติดยาเสพติด
เชื่อว่าหลายคนคงไม่เห็นด้วยกับความคิดของข้าพเจ้านัก แต่เชื่อเถอะความคิดความรู้ที่คุณมีต่อโลกทุกวันนี้ ข้าพเจ้าได้สัมผัสและพิจารณามาโดยตลอด มันไม่มีอะไรที่จะวิเศษ และสงบเยือกเย็นเท่ากับธรรมะของพระพุทธเจ้าอีกแล้ว
(เชื่อสิ)
Create Date : 03 ธันวาคม 2551 |
Last Update : 3 ธันวาคม 2551 8:47:08 น. |
|
8 comments
|
Counter : 762 Pageviews. |
|
|
|
โดย: Nissan_n วันที่: 3 ธันวาคม 2551 เวลา:12:34:25 น. |
|
|
|
โดย: kun_isara วันที่: 3 ธันวาคม 2551 เวลา:13:31:53 น. |
|
|
|
โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 3 ธันวาคม 2551 เวลา:20:00:20 น. |
|
|
|
โดย: เนระพูสี วันที่: 3 ธันวาคม 2551 เวลา:22:24:20 น. |
|
|
|
โดย: ลิตช์ (Litchi ) วันที่: 4 ธันวาคม 2551 เวลา:0:20:44 น. |
|
|
|
โดย: zeedhama วันที่: 4 ธันวาคม 2551 เวลา:6:30:20 น. |
|
|
|
โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 6 ธันวาคม 2551 เวลา:10:33:49 น. |
|
|
|
| |
|
|
ขอให้ท่านเข้าถึงนิพพานในเร็ววันเทิญ