All Blog
j15




 ผมเขียนต่อหลังนอนหลับไปโดยบังเอิญ1งีบใหญ่
ก่อนอื่นผมเข้าใจตนเองและความเป็นสัตวโลกและปัญหาดี
ผมจะไม่ใช่้ยานอนหลับเมื่อนอนไม่หลับ
ผมจะไม่ฆ่าตัวตายเมื่อสิ้นหวังในชีวิต
ผมจะไม่กินเหล้าเมื่ออารมณ์เสีย
ผมจะไม่กินกาแฟเพื่อกระตุ้นให้สมองแจ่มใสขึ้น
แต่เอาตามความพร้อมที่มีอยู่กำหนดให้ และทำไปตามที่ชอบและถูก
ตอนนี้ผมมีเพื่อนรักเป็นกบแลนก และฝน
ส่วนงูไม่ใช่ผมกลัวมันแม้จะเคยเรียนชีวะ
ถ้าได้เคยดูหนังื่องเดอะ เซนต์ผมชอบดูตอนหนุ่มมันสนุกมาก เหมือนการต่อสู้ระหว่างจารกรรมสุดต่างฝ่ายต่อสู้กันอย่างสุดยอด ตอนจบก็ได้กอดกับนางเอกมีการเมืองบ่้างทหารบ้างผมไม่รู้เป็นมาอย่างไรหนังเรื่อง ผมดูผ่านทีวี
สาธารณะดูได้ ไม่ค่อยมีโฆษณษมาขวางกั้นสมัยสงครามเวียดนามชีวิตผมดูแล้วเหมือนสภาพนั้นแม้ว่าคิดไปเอง
หฟรือมีภาวะหวาดระแวงแอบแฝงทั้งที่เป็นจิตวิทยาคนนอก หรือสภาพจิตของปผมเอง
ผมยอมรับว่าสภาพจิตผมมั่นคงและแข็งแรงในสถานการณ์เลวร้ายมีการศึกษามีระดับจน
มีสถานะภาพเป็นปัญญาชนเป็นเครื่องประกันคุณภาพ
ถ้าเป็นทหารผมคิดสู้ต่ิอไปจนกหระสุนนัดสุดท้ายเพื่อชิวิตและข้อยุติที่ดีกว่า
จากหัวข้อการไปหาญาติแต่ไม่รู้ว่าไปอย่างไร
จนบานกลายมาเป็นเรื่องทั้งหมดมิได้เอาคำนั้นมามาบังหน้า
ที่เป็นเช่นนี้เพราะว่า ก่อนจะนำเรื่องมาปะติดปะต่อกัน
จนได้เรื่องและได้ความมันจึงจะหาข้อยุติได้
มิใช่ว่าจู่จู คนเห็นหมาตกนำ้แล้วฃ่วยเพียงยกมันขั้นมาแล้ววางไว้ข้างทางบนถนน
เท่านั้นมันไม่พอมันต้องพามันไปพยาบาลให้ครบเครื่องแล้วถามหาเจ้าของแล้วปล่อยมันรไป และไม่หวีัังผลตอบแทนนจึงจะถูกคือไม่ผิด
ผมไม่อยากเป็นเหมือนหมาตกนำ้ที่ให้คนอื่นช่วย
เพราะคนเราเกิดมาต้องมีเกีัยรติมีวินัยในตนเองก่อนก่อนที่จะให้คนอแื่ช่วย
เราช่วยตัวเองไม่ได้ ดีแต่ขอ อันนี้ผีพ่อแม่ผมไม่ชอบ
ยกเว้ยนหมดสภาพคนแล้วรอเป็นศพถามหาที่เหมือนคนตายในอุบัติเหตุ
แล้วรถเก็บศพมาพาไปนั้นอีกเรื่องที่ต้องว่ากันต่อไปสรุปแต่ละประเด็นไม่เหมือนกัน
ครับนี่คือเรื่องราว
แต่อย่างไรเสียผมรู้สึกว่าเหมือนแมวที่มีใครบางคนเอายางมารัดปผากเอาไว้ แล้วดูวิธีที่แมวมันเอายางออกจากง่ามปาก แล้วเพลิดเพลินสนุกดี
แต่มิได้ทำให้แมวตาย อย่างวนั้น หรือการแกล้วแมวเพื่อหาความสนุก แล้วแต่จะคิด
คิดมากไปหรือป่าสถามตนเอง
มันสุดแทเ้แต่จะเรื่องจะเป็นปรากฎการณ์เช่นไร
แต่มันก
็เป็นวัตถุดิบที่คิดได้ไม่ผิดกฏหมาย
เพราะมิได้วางแผนฆ่าใคร หรือเจตนาให้คนอื่นเสียหาย

เอาลบะมันต้องเชื่อมโยงกันมันจึงจะลงตัวตามหัวข้อเพราะเรีื่องราวของผม
มันต้องมี แอดจ(ูดิเคเตอร์อนุญาโตตุลาการตีความเฉพาะเป็นคลาสสิค เคสมันจึงหาข้อยุติได้
เฉกเช่นคนมาขอนำ้กินเพราะหิวนำ้ กับคนมาขอนำ้กินเพราะวิ่งหนีจตำรวจมาหรือผู้ร้ายมามาขอนำ้กิน
คนให้นำ้กินต้องทำอย่างไรในกรณีเช่นนี้

สรุปตอนต่อไปมีว่า

ผมพบแล้วว่าปัญหาสนี้มีอยู่โดยเจตนาหรือไม่ หรือไม่เจตนาหรือเป็นเหมือนดั่งธรรมชาติของลมพัดมาแล้วย้ายบ้านคนลงทะเล ก็ยังไม่ทราบได้
แต่ทว่า
สาเหกตุที่เป็นนิยมที่ผมพบนี้มีอยู่จริงและแก้ไขำปลบ่้างแล้วที่ยังไม่ได้หรือรอแก้ไขยนั้นมีอยู่คือ
การถูกริดรอนเสรีภาพ
การโดยแกล้งโดยใครไม่รู้
การถูกทำร้าย
การโดนโจรกรรม
การมีเจตนามุ่งร้ายโดยทางออ้ม
และความโชคดี
และเหตุบังเอิญ
แลบะการถูกลอดเตอรรี่
และการถูกละเมิ
การเจ็บป่วยและการถูกทำโดยตรงและโดยอ้อมฝให้เกิดโรความดัน แล้วมีสาเหตุโรคอื่นตามมาและมีสาเหตุการตายใยนเวลาต่อมา
เช่นที่สงสัยว่าเกิดขึ้นกับพ่อแม่ของผมคาดว่ามีส่วนบ้าง
ทั้ดนี้คิอนิยามต่อไปรวมทั้งคิดไม่ออกบอกไม่ถูกที่จะนำมาสื่อในวืินาทีนี้ดด้วย
เอาละมาตอนที่ไำม่นิยามบ้างคือเรื่องราวที่พลุขึ้นมาในสมอง หลังชีวิตประจำวันที่ผฃ่านเลยไป เนื่อด้วยวิธีกรรมการไว้ทุกข์พ่อแม่ผม
ก่อนอื่นผมถือว่าพิธีกรรมทางศาสนานั้นจำเปแ็นสำพหรับผี ที่คนพึงกระทำต่อผู้ตาย
แต่เมื่อมันมีปัญหาเช่นคนจะไปแต่งงานออกแขกแต่ไม่มีชุดหรือแก้
ผ้าไปงานแต่งงานเพื่อนนั้นทำไม่ได้ เมื่อตกในสภาวะนี้จึงงดไปทำเป็นอย่างอื่นแทนอย่างไงอย่างงั้นจากความเชื่อมั่นที่เคยเ้รียนรู้ศาสนาเปรียบเทียบศาสนาสากลและพิธีกรรมมาบ้าง
จึงกำหนดว่าทำเป็นแบบวิธีกรรมคำถามต่อไปมีว่าวิธีกรรมคืออะไรวิธีกรรมคือพิธีกรรมชนิดหนึ่งจัดทำเป็นไปรเวท
เพราะพิธีกรรมต้องครบองค์เช่นมีพระผู้ร่วมงาน ผู้ทำ และสิ่งของเงิน
แต่วิธีกรรมมีครบอย่างนี้เหมือนกัน แต่ไม่เป็นรูปธรรม นำออกสังคมไม่ได้เขาจะหัวเราะเอา
เพราะฉะนั้นจึงจัดเป็นวิธีกรรมไปรเวท
อย่างนี้ก็ถือช่วยเอื้อผีพ่อผีแม่ไดด้รับสิ่งทีี่ตนทำและอุทิศไปให้
ผมพอใจ อย่างไรกด็ตามพ่อแม่ผมมีที่มาที่ไปที่อ้างอิงพอที่จะงดพิธีกรรมที่จะไม่ทำได้
เ้พราะการทำอะไรเกินกว่าเหตุนั้นสังคมไม่ชอบ และรวมทั้งการทำอะไรด้อยกว่าเหตุด้วยครับผม

ทุถกอย่างที่ผมทำวิธีกรรมในขอบเขตจำกัดของเป็นวิธีการพลางไปก่อนที่ผมทำอยู่แม้
การเขียนบล็อกนี้ก็เป็นส่วนหนึ่งเช่นกัน
เพราสะการรำลึกถึงคุณบิดามารดา
ผมได้พิมพ์หนังสือไว้ทุกข์ให้พ่อแม่1เล่มหนา500หกน้าถ้าคิเกป็นเงินประมาณ200000บาท
ถามว่าเกินตัวมั๊ยมันจึ้นอยู้่กับความพร้อมและความพอใจของแปจ่ละคน
ผมไม่ีเงินแต่ทำเรื่องนี้มองเห็นว่าเรื่องนี้คควรมาก่อน และแม่สังเอาไว้
เหมือนสั่งไว้ว่า ถ้าบวชต้องได้เปรียญมหายศและท่องปาฏิโมกข์ได้
ผมจำได้ ถ้าทำอย่างนี้ได้ เมื่อแม่พ่อตายไปแล้วให้สิทธิลูกฃายทำอะไรตามใจชอบ

พ่อสั่งว่าหลังที่แกตท่านตายแล้วทำอะไรให้พอใจ แม่ก็เข่นกันยายก็เช่นกันสำหรับยายนั้นมีจุดบังคับตัวหนึ่งคืิไม่อยบากให้หลานมากวนใจตแก
อยากให้ไปห่าง พอแกตายแล้วก็จทำอะไให้พอใจ
ยายต้องกหารอยู่อย่างสงบกับคนที่แกรักและพึงได้คือแม่ของผม และรายการสัญจรมีบ้าง ครับจบเท่านี้
ส่วนจะขายาความหัวข้อต่างๆจะดำเนินการในช่วงต่อไปที่คิดได้และคิดเปแ็นด้วย เขียนส่งเดชไม่โดนข้อหาละเมิดได้ ผมต้องระวังก่อนเขียนพูดและทำเสมอ
            ผมคิเรื่องนี้ได้คือคำนึงได้คือผมไปซื้อของวที่ตลาด หลังวัดหยุดแรงงานที่ตลาดแห่งหนึ่งปกปิด
แม่เคยบอกว่าที่นี่แม่เตยหาบผักเสี้ยนดองมาขายช่วงหาดอกเบี้ยส่งดอกตอนนำเงินตระกูลไปลงทุนของวผมโดยอนุญาตของผู้เป็นยายเห็นชอบ
และทุกคนจดทะเบียนว่ามีส่วน
แต่ทุนหมุนเวียนหมดล้มแต่ไม่ละลาย ประนีประนอมหนี้ได้หมด
แล
ะแม่รับหาเงินส่งคืนหนี้ทั้งหมดโดยสึกจากชีมาจายผักเสี้ยนดอง
และต่อมามาอยู่ร่วมชีวตกับพ่อขายกว๋ยเตี่ยว ปีเดียวปลดหนี้ได้หมด
ส่วนผมขอออกตัวไปเรียนนอก มิได้หนีหนีร้ไปเรียน แม่ตีตั๋วเครื่องบินให้ดเพื่อเดินทาง
และความลงตัวตอนนั้นทำให้ผมไปเรียนนอกได้สำเร็จ
ได้เห็นหิมะสีขาว
และพบพ่อนัีบุถือบุญธรรมเป็นชาวอังกฤษซึ่งนับถือกันมาก
ท่านตายไปหมดแล้วทุกคนที่นับถือกันคือ
ท่านได้ส้่งวเสียให้เงินกินขนมถึงเวลา20 ปีทีเดียวท่านไม่มีลูกผมได้กำลังใจจากท่านจุดนี้ ผมพยายามเรียนอะไรที่ชื่นชอบจนสำเร็จ ด้วยการทำงานด้วยเรียนด้วยของผมจนสำเร็จ
แม้ปัจจุบันผมยังจอบแทนท่านมิใช่อะไรเพำียงส่งแสมป์ไปให้ออกร์ฟามเป็นประจำเพื่ออุทิศให้คนเล่นแสตปมส์พาไปเล่น เท่านึีี้ ผมก็รำลึกถึงท่านแล้ว
ผมทำจนตายคาดว่าอย่างนั้นเพื่อ
ความดีที่ถูกต้อง
จะบินไปหาเช้าไปเย็นกลับ
ก็ยังไม่โชคดีที่จะทำอย่างนั้นให้ชื่นใจได้
ชาติหน้ามีจริงค่อยว่ากันใหมาตามมโสรมย์ของวกหฎแห่งการกระทำ

มาที่ตลาดที่ผมไปหาซื้อของมาทำสั
งเค็ตต่อ
ผผมพบคนทำไฟทีวิ เพราะทีวีที่ซื้อมาฟังข่าวสงคราม
มันใช้ไม่ได้มีันต้องต่ออะไรอีกมาก ของแปม่ที่เหลบือเสียหมดแล้วขโมยเอาไปแล้วตอนผมไม่อยู่
ผมจึงพูดถึงเพื่อคนหนค่งที่นั่นเพื่อทำช่างไฟต่อให้ทีวีมันทำงานได้แบบฟ้าผ่าตายไม่เป็นได้
คนขายของในตลาดบอกว่าเขาตายไปแล้วโดนไฟวิทยุดูดตายช้า ๆคือเป็นโรคตายนึ่ง
ผลคือผมต้องเดินไปอีก10กิโลเพื่อตามปรึกษาช่างดังกล่าว
แวะตรงนี้หึ่งคำว่าเพื่อนมีนิยามว่า
เพื่อนครึ่งทาง
เพื่อนมนุษย์
เพื่อปฐมภูท
เพื่อทุตินภูมิ
เพื่อนเรียน
เพื่อนตาย
เพื่อนร่ววมงาน
เพื่อนพบกันสองนาที
อื่นรอีก
ในทืี่นี่ผมนำมาอ้างเพื่อนนะครับ
เมื่อผมรู้ว่าแกตายไปแล้วจจบ
ตรงจลาดตรงนี้แม่เคยซื้อแหวนทำแหวนนาสกุลให้หนึ่งวงทองคำเขช้าโรงรับจำนำตอนเรียบนหนังสือแหวนวงนี้
และสร้อยคอหนึ่งบาทให้หผนึ่งเส้นสมัยก่อนทองคำหนัก1บาทเืท่ากับ400บาทที่ตลาดนี้
เพื่อนอีกคนที่้นี่รถแล้วจอนนี้เมืิ่อก่อนพ่อจนแก่วัดขายประกันร้านขายยาและมีฐานะดี เพื่อนคนนรี้เคยไปอยู่ด้วยกันที่วัดในหกรุงเทพปกปิด
แกรวยซื้อที่ดินทำสวนยาง เปิดรพวันนหนึ่งขับรถไถขึ้นเขาพัฒนาสวนยางให้ดีจึ้นรถตกจตจากไหล่เขาทะับแกตายในที่สุดอาลัยด้วยขอให้ไปที่ชอบเราจะแวะมาเยี่ยมก็ไม่เจอดสาียนแล้วเหลือแต่ลูกเป็หมออยูที่เมืองนี้
เราก็คุยไม่ถนัด เพราะมันคนละรุ่น
อีกคนหนึ่งที่นี้
เขาเป็นผูใหญ่บ้านแต่ทราบว่าโดยยยิงตายต่อมา
อีกคนหนึ่งว่า่เป็นชข่างไม้ได้ลูกสาวคนตลาดรวยมีฐานะแลเ้ว
และอีกมากมายเพื่อนชุดนี้
ปกปิดสถานที่เกิดเหตุและบุคคลสถานที่

พี่ชายของยายเปแ็นพระเกจิอาจาร์ชื่อดังแต่ไม่เหลือหลายมีอายุเกินร้อยสร้างวัดมากมายมีชื่อในตลาดนี้
ผมแจ้งเกิดหัวนอนปลายตีนให้คนเกห็นว่าเป็นใครมาจากไหนโดยบอกว่าเป็นหลานตา
เสมอ เพราะทำให้ผมไม่เป็นคนแปลกหัวนอนปลายตีนมาจากไหนไม่รู้ไปเฉกเช่นผมพบคนจีนบอกว่าผมมาจากตระกูล แต้ ภาษาจีน ผมก็กลายเป็นคนไม่แปลกหน้าไป
อันนี้นามสกุลฃ่วยทำให้คนในสังคมกลมก
ลืนได้
เพิื่อให้รู้ที่มาที่ไปว่ามาอย่างไร
คนไม่เหมือนหมาหมามันจะหน้าเหมือนกันทุกตัวแต่นามสกุลหมาก็มีเหมือนกันคือสายพัีนธ์แต่คนไม่ได้ แต่ละคนมีสายพันธ์เฉพาะ
ฉะันั้นนามสกุลนี่ดีเหมือนเป็นนิคแนมท้ายที่ทำให้หายสงสัย เมิื่อพบเจอกกันใหม่ๆได้
เอาเท่านี้ก่อนวันรนี้เมื่อยครับ
เพื่อนเอ๋ยวันนี้ผมยังมีชิวิตรอดไปอีกวันSmiley



Create Date : 03 พฤษภาคม 2560
Last Update : 18 กันยายน 2560 21:27:08 น.
Counter : 670 Pageviews.

0 comments
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

สมาชิกหมายเลข 3538694
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



จึงจือหยาง
(jjy)
จบไฮสกูล
ได้ปริญญาสองใบในไทย เคยเป็นนักเรียนเก่าในอังกฤษและฝรั่งเศส
สอบได้ Dip-in-JourจากLondon School of Journalism,MIOJ.ในประเทศอังกฤษ
สอบได้นักวาด ว.อ.(แนวนามธรรม)...
เป็นสมาชิกสมาคมนักเขียนแห่งประเทศไทย..มีสัญชาติไทย (แซ่แต้) พ่อมาจากมณฑลกวางตุ้ง ประเทศจีน
New Comments
MY VIP Friends