
เป็นเรื่องรักของเชฟสาวผู้มองโลกในแง่ดีกับเจ้าของร้านอาหารหนุ่มผู้มองหาแต่โอกาสได้เปรียบในการทำธุรกิจ ที่เล่าเรื่องได้น่ารักมาก ผู้เขียนทำให้มองเห็นภาพของการเป็นคนมองโลกในแง่ดี ไม่ทันคน แต่มีความมุ่งมั่นและตั้งใจ ที่ทำให้คนอ่านรู้สึกได้จริงๆว่านี่คือเสน่ห์ที่น่ารักของนางเอก ซึ่งก็เลยเป็นเหตุให้เชื่อได้ว่าทำไมพระเอกที่หัวใจขาดความละเอียดอ่อนและสำนึกผิดถูกในการฉกชิงความได้เปรียบถึงได้มีหัวใจเอนเอียงไปหานางเอกได้ แม้จะมีความเว่อร์ๆอยู่บ้างอย่างความสามารถของนางเอกที่ชิมอาหารปุ๊บแล้วไม่ได้รู้แค่เพียงส่วนผสมของอาหาร แต่รู้ไปถึงขั้นว่าอาหารชนิดนั้นต้องผ่านการเคี่ยวมากี่นาที หรือผ่านการอบมากี่ชม. หรือการที่อยู่ดีๆแม่พระเอกที่วุ่นวายและเจ้ากี้เจ้าการกับการจับคู่ให้พระเอกนักหนา ก็เกิดจะรามือให้ง่ายๆซะงั้นในตอนหลัง แต่นี่ไม่ใช่อุปสรรคในการบั่นทอนความน่ารักของพล็อตกุ๊กกิ๊กของคู่พระนาง รวมถึงการต้องลุ้นไปกับการกำจัดกับอุปสรรคทั้งหลายในชีวิตรักของพวกเขาเลยค่ะ
อีกเรื่องที่ชอบคือคำโปรยหน้าปก (ที่สามารถหยิบเอามาเป็นชื่อนิยายรักแนวเกาหลีได้สบายๆ) ที่ว่า "รักวุ่นวาย...ของผู้ชายไอคิวหลักร้อย กับสาวน้อยไอคิวหลักสิบ" ที่ทำให้มองเห็นคาแร็คเตอร์ของคู่พระนางได้แจ่มแจ้งและชัดเจนมากๆค่ะ