วิกฤติรัก นักวางแผน Mega Liar Project/อัยย์เนญ่า
ช่วงนี้ไม่รู้ทำไม อ่านเจอพล็อตพระนางแต่งงานกันหลอกๆหลายเล่มติดๆกัน อ่านแล้วชวนให้มึนงงและสับสนเอาหลายเรื่องมาปนกันได้ แต่เรื่องนี้..แม้พล็อตจะช้ำไปซักหน่อย แต่ตัวละครมีเสน่ห์และน่ารักใช้ได้ค่ะ สำนวนการเขียนก็รื่นไหล เป็นธรรมชาติ ไม่กระโดดไปกระโดดมาให้เวียนหัวหรือขัดใจ
พระเอกเป็นถึงซีอีโอหนุ่มหล่อมาดขรึม ในขณะที่นางเอกเป็นเพียงหญิงสาวคนหนึ่งที่ต้องทำงาน(สุจริต)ทุกอย่างที่สามารถทำให้เธอหาเงินมาจ่ายดอกเบี้ยหนี้สินของครอบครัวได้ พระเอกจำเป็นต้องหาคนร่วมขบวนการโกหกครั้งใหญ่ เพราะมีเหตุจำเป็นของครอบครัว และผู้หญิงคนนั้นก็ต้องไว้ใจได้ว่าเก็บความลับอยู่และจะไม่หวังจับหนุ่มที่มีทุกอย่างครบเครื่องแบบเขา
แม้พล็อตจะช้ำไปหน่อยอย่างที่ว่า แต่เหตุผลแห่งความจำเป็นของการแต่งงานกำมะลอนั้น..ดูเป็นเหตุเป็นผลมากกว่าหลายเรื่องที่เคยอ่านๆมา พัฒนาการความรักของคู่พระนาง ก็เป็นไปแบบเป็นขั้นเป็นตอนและมีความเป็นไปได้ ไม่ใช่อยู่ดีๆก็อารมณ์สายฟ้าแลบแบบฉันอยากจะรักเธอแล้วว่ะแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย รวมถึงตัวละคร แม้จะดูวนเวียนไปมาแบบโลกแคบ (แต่โลกมันก็แคบจริงๆนะ) แต่ก็มีสีสันและมีเสน่ห์ และได้อารมณ์แบบมนุษย์ปุถุชนทั่วไป ไม่ใช่ดีเลอเลิศเพอร์เฟ็ค หรือร้ายชวนตบขนาดนั้น เช่น พระเอกถึงจะมีเหตุมีผล แต่ก็มีอารมณ์เห็นแก่ตัวอยู่ไม่น้อย นางเอกอาจจะเคาะแม่แบบใสซื่อน่าเอ็นดูออกมา แต่ก็มีเอกลักษณ์ตรงเป็นพวกความคิดซับซ้อน เรื่องยากเข้าใจง่าย เรื่องง่ายเข้าใจยาก ตัวละครเสริมทุกตัวช่วยเติมเต็มเนื้อเรื่องได้ดี เหตุผลการโดนทิ้งของพระเอกในคราวอกหักครั้งแรก แม้จะดูดราม่าเว่อร์ไปหน่อย แต่ก็ทำให้พล็อตหนักแน่นขึ้น และเมื่อคนรักเก่าของพระเอกกลับมา ก็โชคดีที่เธอไม่ได้มาแบบนางอิจฉาหรือนางร้ายตามสูตรยุงชุม แถมผู้เขียนยังเพิ่มความตื่นเต้นของเนื้อเรื่องด้วยการเพิ่มปมสืบสวนสอบสวนเข้าไปอีกเล็กน้อย ถ้าจะมีจุดด้อยอยู่บ้าง ก็ตรงเรื่องคนรักเก่าของพระเอก ที่การกลับมาในชีวิตพระเอกอีกครั้งของเธอ มันดูไม่ค่อยเข้าท่าเข้าทางเท่าไหร่ ทำไมอยู่ดีๆก็เกิดจะเปลี่ยนใจจากการตัดสินใจครั้งแรกแล้วกลับมาหาพระเอกอีกซะงั้น ทั้งๆที่ตัวเองก็ใช่ว่าจะจัดการเรื่องของตัวเองได้จนเคลียร์ (ขอโทษนะคะ อาจจะเขียนกำกวมนิดนึง ไม่อยากสปอยล์คนที่ยังไม่ได้อ่านค่ะ) และอีกเรื่อง คือ การพยายามจะจบแบบแฮปปี้เอนดิ้งให้มากที่สุดของผู้เขียน (คือไม่กล้าพอจะจบแบบให้มีตัวละครเศร้า) แต่นี่เป็นจุดด้อยแบบพอหอมปากหอมคอค่ะ เพราะเมื่อมองในภาพรวมแล้ว หนังสือเรื่องนี้ต้องเรียกว่าอ่านสนุกใช้ได้เลยล่ะค่ะ
วันที่: 9 กรกฎาคม 2555 เวลา:0:48:04 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 43 คน [