ขอเป็นอีกเสียงที่ชื่นชอบเรื่องนี้ค่ะ แม้จะมาพล็อตนิยมแบบพระเอกหล่อเว่อร์ รวยเว่อร์ รักนางเอกเว่อร์ (และแถมในที่นี้ มีเชื้อพระวงศ์อีกด้วย) ประหนึ่งกำลังอ่าน "ปริศนา" เวอร์ชั่นเจนนาว แต่ "คุณชายเสือ สี่ยก" นั้น ชวนให้คนอ่านกรีดร้องและจิกหมอนได้แบบนึกว่าตัวเองกำลังเป็นนางเอกนั่นเลยเชียว
เรื่องนี้ไม่มีอะไรมากไปกว่าการที่ผู้ชายที่ใช้ชีวิตรักมาอย่างโชกโชนที่อายุขึ้นเลขสี่คนหนึ่ง ต้องการจะหยุดหัวใจไว้กับสาวน้อยที่กำลังจะขึ้นเลขสาม (ก็ไม่เด็กล่ะนะ แต่อายุก็ห่างกันเยอะอยู่) ฝ่ายชายก็..อย่างที่บอก..ท่านชายพจน์ดีๆนี่เอง ก็เลยจีบสาวแบบมาดนิ่งๆ ขรึมๆ แต่มาแบบตรงๆ แรงๆ ไม่มียั้งและถอย ฝ่ายหญิงก็เลยได้เขินได้ม้วนกันไปหลายตลบ (รวมถึงคนอ่านที่จิ้นตามไปด้วย)
สำหรับเราแล้ว จุดเด่นของนิยายเรื่องนี้ คือบทสนทนาค่ะ บทสนทนาในเรื่องมีเสน่ห์และตรึงคนอ่านไว้กับหนังสือได้แบบน่าประทับใจมาก ไม่ว่าจะเป็นบทสนทนาระหว่างเพื่อน ทั้งเพื่อนฝั่งนางเอกและฝั่งพระเอก และบทสนทนาระหว่างคู่พระนาง ที่ทำให้คนอ่านหัวเราะได้ในเวลาตลก เขินได้ในเวลาจีบ แล้วก็ร้องไห้ได้ในเวลาซึ้ง (แม้แต่การเล่าถึงนิสัยใจคอตัวละคร รวมถึงการจะเกริ่นไปถึงกิริยาอาการของพระเอก ยังมาในรูปบทสนทนา ซึ่งถ้าไม่ใช่เพราะวิธีการเขียนบทสนทนาที่ทำได้ดีมากๆแล้ว ก็อาจทำให้กลายเป็นพล็อตย่อยที่ใส่มาฆ่าคนเขียนได้เลย) นี่ยังไม่นับการเข้าถึงอารมณ์ในช่วงแรกรัก ที่ผู้เขียนบรรยายความรู้สึกและเรียงร้อยพล็อตย่อยที่ชวนให้นึกถึงบรรยากาศในช่วงหนุ่มสาวจีบกันหรือช่วงรักกันแรกๆได้แบบพล็อตแน่นมาก ส่วนเรื่องมือที่สามก็มีไว้เป็นของประดับ พอให้โฉบไปโฉบมาและสร้างปมไว้บ้าง แต่ก็ไม่ได้ถึงกับทำให้คนอ่านต้องเกลียดขี้หน้าปาทุเรียนใส่มากนัก
จัดเป็นนิยายแนวรักหวานๆใสๆ อ่านได้ชวนเขิน อ่านจบก็ได้เปลี่ยนหมอนใบใหม่กันพอดีค่ะ
ให้คะแนน 8/10 ค่ะ
สนใจเป็นพิเศษตรง ท่านชายพจน์ดีๆ นี่เอง