เห็นคนกรี๊ดกร๊าดเรื่องนี้กันมากมาย จนอดใจไม่ไหว ขอไปเสาะหามาอ่านบ้าง พอได้อ่าน..ก็ไม่แปลกใจเลยค่ะว่าทำไมคนถึงชมกันเยอะ เรื่องนี้น่ารักมากมายจริงๆ ซึ่งต้องชมการสร้างตัวละครของผู้เขียนที่มีสีสันมาก โดยเฉพาะตัวนางเอกกับแก๊งค์พี่น้องและผองเพื่อนของพระเอก รวมถึงมุกต่างๆที่ถูกจับมาหยอดได้ถูกจังหวะมากมาย ยังไม่นับรวมความเลิศเลอเพอร์เฟ็คต์ของพระเอก รูปหล่อ พ่อ (อภิมหา)รวย ถ่ายรูปสวย(ที่มาพร้อมอุปกรณ์เทพๆ) ร้องเพลงเพราะ เป่าแซ็กโซโฟนได้ จบฮาร์วาร์ด ขับแอสตันมาร์ติน แล้วก็ยังมีเพื่อนโคตรรวย(ที่โคตรรักเพื่อนด้วย)อีก นับว่าเป็นชายในฝันของสาวเกือบทั้งโลก ส่วนนางเอกก็ไม่น้อยหน้า เธอสวย อึ๋ม (ระดับคัพดี) มีสมอง ร้องเพลงเพราะ ทำงานเก่ง ผู้ใหญ่เอ็นดู เป็นที่รักของพี่น้องและผองเพื่อน (โดยเฉพาะของฝั่งพระเอก) แล้วก็มีตังค์ด้วย คุณสมบัติน่าหมั่นไส้มากมาย (ที่น่าหมั่นไส้ที่สุดเห็นจะเป็นเรื่องอึ๋ม..
) แต่เธอรอดพ้นความน่ารำคาญของนางเอกสูตรเดิมๆได้ ตรงความขี้เล่นแบบอารมณ์หมาหยอกไก่ของเธอ มุกจีบพระเอกแบบทีเล่นทีจริงของเธอน่ารักมาก และที่ได้ใจเราไปกว่านั้น คือเธอเป็นคนเปิดเผยและจริงใจ ไม่ปากอย่างใจอย่าง ไม่คิดอะไรยอกย้อนหลายตลบให้เวียนหัว แถมยังเป็นสาวแกร่งที่ไม่เคยท้อกับอุปสรรคในชีวิต และยังใจเด็ดอีกตะหาก เยี่ยม!
ชมมาเยอะขนาดนี้ ขอติบ้างนะคะ เรื่องหลักๆเลย 2 เรื่อง
เรื่องแรก..อยากรู้ว่าใครเขียนคำนำสำนักพิมพ์คะ คือเราเป็นคนอ่านคำนำสำนักพิมพ์ทุกครั้งก่อนอ่านหนังสือ (ก็มันอยู่ก่อนเนื้อเรื่องน่ะนะ) ไม่ทราบว่าคำนำเรื่องนี้ จะเขียนเล่าเนื้อเรื่องทำไม มันสปอยล์มากมายอ่ะค่ะ รู้ว่าเป็นนิยายรักสูตรสำเร็จรูป แต่ไม่ต้องเล่าเนื้อเรื่องขนาดนั้นก็ได้ เล่นเล่าซะคนอ่านแทบไม่ต้องเปิดด้านในอ่านกันเลยเชียว
เรื่องที่สอง..ผู้เขียนเดินเรื่องด้วยบทสนทนาค่อนข้างเยอะ บางทีก็คงจะขี้เกียจเขียนว่าใครเป็นคนพูดประโยคไหน เลยมีหลายหนที่คนอ่านต้องเดาเอาเองว่าประโยคนี้ใครพูด(วะ) เพราะบางทีประโยคก่อนหน้ามันก็ชวนให้สับสน เพราะมันไม่ใช่การสลับกันพูดไปมาคนละบรรทัดแล้วคนอ่านจะได้เข้าใจได้เอง ทำให้คนอ่านต้องใช้จินตนาการ(มั่ว)ไป.. หากชัดเจนได้มากกว่านี้ หรือวางรูปแบบประโยคให้เข้าใจง่ายกว่านี้ น่าจะดีกว่า
ปล. การที่ชื่อนางเอกกับเพื่อนสนิทนางเอก มีชื่อเล่น(ที่เคย)เหมือนกัน มีนัยยะอะไรหรือเปล่าคะ คือแค่รู้สึกว่าถ้ามันไม่มีอะไร ไม่ต้องเล่นมุกนี้ก็ได้ มันดูเหมือนง้างมุกไว้ แต่ไม่ได้ใช้ (ไม่รู้นะ อันนี้อาจคิดไปเองคนเดียว)
เดี๋ยวจะงงว่าตกลงจะเชียร์หรือไม่เชียร์ แหม..ชมซะเยอะขนาดนี้ ติแค่นิดเดียว ก็ต้องเชียร์แน่นอนค่ะ น่ารัก..อ่านเพลิน..วางหนังสือกันไม่ลงเลยเชียว..(อยากเห็นแฟนน้องสี่ - น้องรักสุดเลิฟของพระเอก - ขึ้นมาตงิดๆเลยล่ะ)
เห็นคนกรี๊ดกร๊าดเรื่องนี้กันมากมาย จนอดใจไม่ไหว ขอไปเสาะหามาอ่านบ้าง พอได้อ่าน..ก็ไม่แปลกใจเลยค่ะว่าทำไมคนถึงชมกันเยอะ เรื่องนี้น่ารักมากมายจริงๆ ซึ่งต้องชมการสร้างตัวละครของผู้เขียนที่มีสีสันมาก โดยเฉพาะตัวนางเอกกับแก๊งค์พี่น้องและผองเพื่อนของพระเอก รวมถึงมุกต่างๆที่ถูกจับมาหยอดได้ถูกจังหวะมากมาย ยังไม่นับรวมความเลิศเลอเพอร์เฟ็คต์ของพระเอก รูปหล่อ พ่อ (อภิมหา)รวย ถ่ายรูปสวย(ที่มาพร้อมอุปกรณ์เทพๆ) ร้องเพลงเพราะ เป่าแซ็กโซโฟนได้ จบฮาร์วาร์ด ขับแอสตันมาร์ติน แล้วก็ยังมีเพื่อนโคตรรวย(ที่โคตรรักเพื่อนด้วย)อีก นับว่าเป็นชายในฝันของสาวเกือบทั้งโลก ส่วนนางเอกก็ไม่น้อยหน้า เธอสวย อึ๋ม (ระดับคัพดี) มีสมอง ร้องเพลงเพราะ ทำงานเก่ง ผู้ใหญ่เอ็นดู เป็นที่รักของพี่น้องและผองเพื่อน (โดยเฉพาะของฝั่งพระเอก) แล้วก็มีตังค์ด้วย คุณสมบัติน่าหมั่นไส้มากมาย (ที่น่าหมั่นไส้ที่สุดเห็นจะเป็นเรื่องอึ๋ม.. 
) แต่เธอรอดพ้นความน่ารำคาญของนางเอกสูตรเดิมๆได้ ตรงความขี้เล่นแบบอารมณ์หมาหยอกไก่ของเธอ มุกจีบพระเอกแบบทีเล่นทีจริงของเธอน่ารักมาก และที่ได้ใจเราไปกว่านั้น คือเธอเป็นคนเปิดเผยและจริงใจ ไม่ปากอย่างใจอย่าง ไม่คิดอะไรยอกย้อนหลายตลบให้เวียนหัว แถมยังเป็นสาวแกร่งที่ไม่เคยท้อกับอุปสรรคในชีวิต และยังใจเด็ดอีกตะหาก เยี่ยม!
ผู้ติดตามบล็อก : 43 คน [
เห็นด้วยกับทีเรื่องข้อติค่ะ ยิ่งข้อหลัง เราต้องอ่านซ้ำว่าตกลงประโยคนี้ใครเป็นคนพูด