ประตูรัก...ห้องถัดไป/อาพัชรินทร์
อันนี้ก็มาแนวเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหด เอ๊ย เพื่อนรักที่มาหลงรักผู้หญิงคนเดียวกันอีกแล้ว เป็นพล็อตเรื่องเดิมๆที่เห็นกันอยู่ทั่วไป แต่เรื่องนี้สามารถรอดตัวจากความโหลดาดๆได้ เพราะเสน่ห์ของการเล่าเรื่องค่ะ นางเอกดูมีนิสัยแบบมนุษย์ผู้หญิงที่พบเห็นได้ทั่วไปดี แม้จะฟอร์มจัด แต่เธอก็เก็บกิริยาไม่อยู่เวลาพบหนุ่มที่ชอบ การตะโกนระบายความอัดอั้นว่า "โอ๊ย...อยากมีผู้ชายจังเลย" ก็คงเป็นการระบายที่สาวๆหลายคนคิดอยากจะทำ (อ้าว..มาเหล่คนเขียนบล็อกทำไมอ่ะ..
) การเรอหลังจากยัดทะนานอาหารเข้าไป 2 จานพูนๆ การนอนตื่นสายเป็นกิจวัตร การเป็นแม่ผีเรือนที่ไม่หุงหาอาหารหรือซักผ้ารีดผ้าทั้งๆที่อยู่กับพ่อเพียง 2 คน (ปล่อยให้พ่อเป็นคนทำ) การไปเที่ยวบอกเพื่อนร่วมงานว่าขอเวลาไปอึก่อนเพราะเมื่อเช้าตื่นสาย เหล่านี้...ล้วนเป็นบุคลิกที่พบเห็นได้ยากจากนางเอกนิยายรักทั่วไป แต่กลับทำให้ผู้อ่านรู้สึกว่านางเอกดูจริงใจ๊จริงใจ แม้จะฟอร์มจัด แต่ก็ดูไร้มารยาดี
พระเอก 2 คนในเรื่องอาจจะเข้าพล็อตสูตรสำเร็จไปนิด คือคนนึงต้องดูสุขุม ลุ่มลึก รูปหล่อและชวนให้สาวกรี๊ด (แถมในเรื่องนี้ เพิ่งอกหักมาหมาดๆอีกตะหาก) และอีกคนก็จะต้องปากเสีย ชวนวิวาท เอาใจไม่เป็น (แต่แอบหวานได้นะ) ซึ่งหากอ่านนิยายหรือการ์ตูนผู้หญิงมาพอตัว ก็คงพอจะทราบแล้วล่ะ ว่าหนุ่มไหนจะเป็นพระเอกของเรื่อง มันหนีไม่พ้นอยู่แล้วพล็อตแบบนี้...
เสน่ห์อีกอย่างของเรื่องนี้ คือสำนวนการเขียนค่ะ ช่วงแรกๆของเรื่อง สามารถทำให้คนอ่านออกอาการขำออกนอกหน้าได้ และในขณะเดียวกัน เมื่อพ้นช่วงกลางๆของเรื่องไปแล้ว ก็ทำให้คนอ่านรู้สึกถึงความอัดอั้นในหัวใจเหมือนที่คู่พระคู่นางรู้สึกได้เช่นกัน คำพูดคมๆน่าคิดมีให้เห็นอยู่ประปราย แบบที่นึกไม่ถึงว่าจะได้เห็นจากหนังสือวัยรุ่นหน้าปกหวานแหววแบบนี้ แถมความรักของคุณนางเอกของเรื่อง ยังบีบคั้นหัวใจให้เราน้ำตาร่วงได้แบบเงียบๆอีกตะหาก