หนังสือชุด รัตติกาล (บัลลังก์รัตติกาล, เพรงรัตติกาล, สาปรัตติกาล, บ่วงรัตติกาล)/อรพิม

หนังสือแฟนตาซีชุดนี้ ตอนที่ออกเรื่องแรกคือบัลลังก์รัตติกาลนั้น เรานึกว่าจะเป็นแฟนตาซีแนวแวมไพร์ เพราะเป็นช่วงกำลังมาแรงพอดี เห็นเปิดด้วยฉากนางเอกตื่นมาพร้อมมือเปื้อนเลือด แต่ปรากฎว่าเดาผิด ก็เห็นเปิดด้วยฉากนางเอกตื่นมาพร้อมมือเปื้อนเลือด แต่ปรากฎว่าเดาผิด เพราะเรื่องนี้เป็นแนวแฟนตาซีในดินแดนอีกมิติแบบไทยๆกว่านั้น
เปิดลำดับแรกของชุดด้วยเรื่อง "บัลลังก์รัตติกาล" ที่นางเอกเป็นตำรวจ และต้องไปเรียนรู้การควบคุมพลังของตัวเองที่อยู่ๆก็โผล่มาจากไหนก็ไม่รู้ ที่เมืองประหลาดที่ชื่อ "รัตตินคร" โดยต้องปลอมตัวเป็นองครักษ์คนสนิทของเจ้าชายคนที่สองแห่งเมืองรัตตินคร เพราะเขาเป็นชายหนุ่มคนที่หน้าตาเหมือนกันกับเธอเป๊ะแบบไม่น่าเชื่อ และเขาก็ยังเป็นคนแนะนำให้เธอไปค้นหาความลับของตัวเองที่เมืองนี้อีกด้วย เป็นแฟนตาซีกลิ่นอายไทยๆ ที่อาจจะมีความขัดแย้งกับข้อเท็จจริงอยู่หลายเรื่อง เช่น นางเอกสวมรอยเป็นองครักษ์ของเจ้าชายได้แบบแทบไม่มีใครจับผิดได้ ทั้งๆที่สรีระและส่วนสูงดูจะแตกต่างกันไม่น้อย หรือพฤติกรรมหลายๆอย่างของนางเอกที่ดูไม่ค่อยเข้ากับอาชีพตำรวจของเธอเลย ไม่ว่าจะเป็นการหลงกลคนร้ายง่ายๆ หรือการขาดความระมัดระวังตัวเอง แต่โดยรวม ก็ถือว่าเป็นการเปิดพล็อตได้น่าสนใจและอ่านได้เพลินๆค่ะ
เรื่องนี้ให้คะแนน 6/10 ค่ะ
ต่อด้วย "เพรงรัตติกาล" ที่เป็นเรื่องความพยายามเพื่อความรักของหญิงสาวคนหนึ่ง ที่ถึงกับขออำนาจจากพระราชาเพื่อย้อนกลับไปในอดีตและไปค้นหาถึงเหตุที่ทำให้ผู้ชายที่เธอรักต้องเจ็บปวดอยู่กับความรัก จนไม่อาจรับใครเข้าไปในหัวใจได้อีก แม้ว่าเธอจะใช้ความพยายามในการพิชิตใจเขาแค่ไหนก็ตาม อาจเพราะไม่มีปริศนาชวนระทึกอะไรให้ลุ้นเหมือนตอนอ่านเรื่องแรก เลยทำให้ไม่เหลือปมอะไรในเชิงปริศนาของเมืองมิตินครแห่งนี้แล้ว ส่วนปริศนาของเจ้าชายคนที่หนึ่งซึ่งเป็นพระเอกของเรื่องเอง..เราก็เดาได้ (เหมือนที่นางเอกเดาได้) ตั้งแต่ต้นๆเรื่องเลย คือมีลุ้นนิดหน่อยในเรื่องว่านางเอกจะเอาตัวรอดกลับไปถึงอนาคตได้ด้วยวิธีไหนมากกว่า แต่โดยรวมแล้วก็ไม่ได้มีเหตุการณ์หรือตัวละครอะไรที่ประทับใจมากนักค่ะ
เรื่องนี้ให้คะแนน 4/10 ค่ะ
ลำดับที่สามในชุด คือ "สาปรัตติกาล" เรื่องขององครักษ์คนสนิทของเจ้าชายคนหนึ่งแห่งรัตตินคร ที่ถูกทำร้ายบาดเจ็บสาหัส แต่ได้รับการช่วยเหลือโดยหญิงสาวสองคน หนึ่งคือเจ้าของบ้านที่เขาฟื้นขึ้นมาจากการบาดเจ็บและได้พบ และสองคือเพื่อนสนิทของเจ้าของบ้าน ผู้ที่คอยดูแลรักษาอาการบาดเจ็บของเขา โดยยังคงเป็นธีมหลักที่การสืบสวนหาฆาตกรที่ทำร้ายคนในเมือง เป็นเรื่องที่เปิดตัวฆาตกรค่อนข้างชัดเจน และพล็อตเรื่องก็ไม่มีอะไรแปลกใหม่ให้ลุ้น ความสัมพันธ์ระหว่างพระนางก็เรื่อยๆแต่ไม่ได้มีอะไรประทับใจ จึงเป็นเรื่องที่อ่านแบบเรื่อยๆมากกว่า
เรื่องนี้ให้คะแนน 5/10 ค่ะ
"บ่วงรัตติกาล" เป็นเรื่องลำดับที่สี่ของชุด ที่เราชอบมากที่สุด นางเอกเป็นบอดี้การ์ดที่คุ้มครองนักธุรกิจคนหนึ่งที่เดินทางไปยังป่านอกอำเภอสมิงพราย แต่ถูกทำร้ายจนบาดเจ็บสาหัส และเมื่อฟื้นขึ้นมา เธอก็ได้พบกับชายหนุ่มผมยาวตาสีน้ำเงินเข้ม ที่มีเหตุให้ได้พบกับเขาอย่างต่อเนื่องมาตลอดนับจากนั้น เราว่าเรื่องนี้พระนางดูเคมีเข้ากันดีมาก แม้จะขาดความเซอร์ไพรส์ในเชิงของบริบทและพล็อต แต่บรรยากาศและอารมณ์ของคู่พระนาง เป็นอะไรที่มีเข้มข้น มีสีสัน และทำให้เนื้อเรื่องน่าติดตามได้พอสมควรเลย
เรื่องนี้ให้คะแนน 7/10 ค่ะ