ช่อมะลิลา/แก้วเก้า
* เป็นการเล่าเรื่องราวของรักสามเส้าได้แบบทั้งบาดลึกและเสียดสีสังคมในมุมมองของผู้หญิงได้แบบน่าทึ่งมากค่ะ เรื่องนี้พูดถึงเรื่องราวความรักของ"ปิ่น" หญิงสาวที่มีชีวิตอยู่ในช่วงสมัยรัชกาลที่ 6-7 กับชายหนุ่มที่เข้ามาในชีวิตเธอสองคน หนึ่งคืออดีตพี่เขยผู้เงียบขรึมแต่หวานลึก และอีกหนึ่งคือเพื่อนรักที่รู้ใจกันไปทุกอย่างจนแทบจะเป็นกระจกเงาของกันและกัน ซึ่งผู้เขียนสามารถถ่ายทอดอารมณ์รักที่มาจากความประทับใจ ความผูกพัน และความหวานที่อบอวลอยู่รอบตัว ได้แบบน่าประทับใจพอๆกับอารมณ์โศกเศร้าอาดูรที่มาจากความรู้สึกผิดและความสับสนในหัวใจ

การปล่อยเรื่องราวของปิ่นผ่านการพยายามปะติดปะต่อภาพในอดีตโดยใช้ตัวละครที่เป็นท่านเลขาธิการหนุ่มใหญ่ที่มีชีวิตอยู่ในยุคปัจจุบัน โดยให้เป็นไปในรูปแบบของการได้พูดคุยกับวิญญาณของหญิงสาวบ้าง ผ่านการอ่านจากสมุดบันทึกบ้าง หรือผ่านการบอกเล่าจากคนที่ได้เคยรู้จักกับบุคคลในอดีตบ้าง ทำให้คนอ่านรู้สึกเหมือนตัวเองมีส่วนร่วมในการค้นหาอดีตไปกับชายหนุ่มและสร้างความรู้สึกอยากรู้อยากเห็นจนแทบจะรอจนถึงตอนจบของเรื่องไม่ไหวทีเดียวค่ะ

ยังไม่นับมุมมองของสังคมในอดีตที่ผู้หญิงถูกตีกรอบจนแทบจะหาช่องว่างให้กระดิกตัวไม่ได้เลย ภาพของหนึ่งหญิงสองชายจึงกลายเป็นภาพที่อัปยศอดสู แม้ว่าเจ้าตัวเองจะพยายามยืนอยู่บนความถูกต้องของสังคมแค่ไหนก็ตาม ในขณะที่ภาพของหนึ่งชายหลายหญิงกลับเป็นสิ่งที่ยอมรับได้ไปซะอย่างนั้น แต่ถึงที่สุดแล้ว ตัวละครทุกตัวก็ล้วนมีทั้งข้อดีและข้อเสียจนบอกได้ยากว่าสุดท้ายแล้วใครผิดและใครถูก เราว่าตัวละครที่แข็งแรงที่สุดในเรื่องคือแม่ของปิ่นค่ะ โดยเฉพาะตอนที่เธอสอนปิ่นในเรื่องเกี่ยวกับความรัก ซึ่งผู้เขียนก็วางคาแร็คเตอร์ของตัวละครไว้แข็งแรงพอที่จะให้แม่ของปิ่นเองมีประสบการณ์ที่สามารถสอนเธอในเรื่องนี้ได้ดีทีเดียว

เป็นเรื่องที่อ่านแล้วได้อารมณ์หลากหลายมากค่ะ โดยเฉพาะช่วงพีคของเรื่องที่กดดันจนแทบจะอดร้องไห้ไปกับตัวละครไม่ได้ และยังถือว่าจบได้ดีใช้ได้ด้วยนะคะ ชอบมากค่ะ

ให้คะแนน 9/10 ค่ะ



Create Date : 17 พฤศจิกายน 2558
Last Update : 17 พฤศจิกายน 2558 17:48:10 น.
Counter : 1929 Pageviews.

5 comments
: กะว่าก๋าแนะนำหนังสือ - บุกคนสำคัญ : กะว่าก๋า
(1 ก.ค. 2568 04:20:36 น.)
อัพบล็อก เรื่อยเปื่อย multiple
(29 มิ.ย. 2568 09:23:39 น.)
เพลงรักพันราตรี เพลงที่เจ็ด บทเพลงแห่งทุ่งคุสึ : จิเอโกะ ฮาระ มาช้ายังดีกว่าไม่มา
(27 มิ.ย. 2568 11:43:11 น.)
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 379 :: กะว่าก๋า
(25 มิ.ย. 2568 05:15:58 น.)
  
น่าอ่านเลยค่ะ
โดย: kunaom วันที่: 17 พฤศจิกายน 2558 เวลา:19:02:13 น.
  
อ่านแล้วค่ะ งานพีเรียด ไม่มีใครสู้ อ.วินิตาได้เลย
โดย: Serverlus วันที่: 17 พฤศจิกายน 2558 เวลา:21:21:51 น.
  
เป็นเรื่องที่ชอบมากเรื่องหนึ่งเลยครับ เสียดายแต่ฉบับพิมพ์ของศรีสารา หายากมาก
โดย: สามปอยหลวง วันที่: 18 พฤศจิกายน 2558 เวลา:10:14:13 น.
  
ชอบปกของศรีสารามากเลยค่ะ มีรูปวาดในเล่มด้วย แต่มีอยู่ที่บ้านเป็นของ สนพ.เพื่อนดีค่ะ
โดย: ชบาหลอด วันที่: 19 พฤศจิกายน 2558 เวลา:15:40:04 น.
  
ชอบเรื่องนี้มากครับ
รู้สึกว่าถ้าทำละครล่ะก็ ต้องได้คนเขียนบท และ นางเอกที่เก่งและฝีมือเอาอยู่ มิฉะนั้น แิ่นเมืองได้กลายเป็นผู้หญิงสองใจแน่ๆ
โดย: อุ้มสม วันที่: 20 พฤศจิกายน 2558 เวลา:20:12:32 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Wanyiwa.BlogGang.com

หวันยิหวา
Location :
นนทบุรี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 43 คน [?]

บทความทั้งหมด