
เป็นเรื่องราวของสองสาวเพื่อนรักที่ต่างก็เรียนจบและต้องแยกย้ายกันไปทำงานห่างกัน จึงใช้วิธีเขียนจดหมายพูดคุยกัน โดยหนึ่งสาวไปทำงานรับราชการในจังหวัดแถบภาคอีสาน และอีกหนึ่งสาวไปทำงานเป็นแอร์โฮสเตสเส้นทางยุโรป ซึ่งรูปแบบการเล่าเรื่องจะเป็นข้อความในจดหมายที่ข้าราชการสาวเขียนบอกเล่าให้แอร์โฮสเตสสาวฟัง และแม้จะเป็นการเล่าความจากข้างเดียว แต่ผู้เขียนก็ใช้วิธีเกริ่นถึงข้อความจากอีกฝั่งบ้าง เพื่อให้ดูเหมือนมีการเขียนโต้ตอบกันค่ะ
สำนวนการเล่าเป็นแบบภาษาผู้ใหญ่ที่ค่อนข้างเป็นทางการ ทำให้ตอนอ่านแรกๆจะรู้สึกขัดๆอยู่บ้าง และรู้สึกได้ถึงความไม่เป็นธรรมชาติของวิธีการเขียนจดหมายถึงเพื่อน แต่ด้วยเนื้อหาที่เล่าได้น่าสนใจ และการแอบหยิกกัดระบบข้าราชการ/การเมือง รวมถึงวิธีการทำงานแบบคนต่างจังหวัดแบบพอหอมปากหอมคอ ก็ทำให้เราที่เป็นคนวงนอกมองเห็นภาพได้ในมุมมองที่น่าสนใจดีค่ะ แม้จะเป็นเรื่องเล่าจากคนมีฐานะและเป็นที่เกรงใจ แถมยังไปเป็นที่ถูกใจของเสี่ยหนุ่มเศรษฐีพ่อค้าและเจ้าของอสังหาริมทรัพย์มากมายของคนที่โน่นอีก ก็เลยเป็นเรื่องเล่าที่ไม่ได้ตกระกำลำบากหรือบู๊ผาดโผนอะไรมากค่ะ
ในแง่มุมความรักของเรื่องนี้ก็น่ารักค่ะ นางเอกอายุน้อยกว่าพระเอกมากอยู่ พระเอกเป็นพ่อหม้ายเมียหย่า เศรษฐีอีสาน ที่คนอ่านไม่แน่ใจว่าอยู่ดีๆทำไมถึงมาให้ความสนใจนางเอก (อาจเพราะนางเอกสวย) แต่ผู้เขียนบอกถึงอารมณ์หวานๆของคู่รักได้น่ารักดี แถมยังพูดถึงฮอร์โมนที่พลุ่งพล่านจากความรักและการพยายามเคารพตัวเองและการไม่ทรยศต่อความไว้วางใจของบุพการีได้แบบน่าคิดทีเดียวค่ะ
ให้คะแนน 7/10 ค่ะ