อันเนื่องจากนิยายรวมเล่มของเชิญอักษร มีอยู่เพียงไม่กี่เล่ม และแต่ละเรื่องก็จะมีธีมที่ไม่ค่อยแตกต่างกันมากนัก จึงขออนุญาตพูดถึงพร้อมๆกันไปเลยทีเดียวนะคะ
จากการติดตามผลงานของผู้เขียนมา คาดว่าจำนวนนิยายที่ได้ตีพิมพ์รวมเล่มของผู้เขียน จะมีทั้งหมด 19 เล่ม ตามนี้
พ.ศ. 2531 ถนนสายบ้านไร่, บัญญัติที่ไม่ครบ 10 ประการ
พ.ศ. 2533 ข้าวหน้าลาน
พ.ศ. 2535 มาลัยรจนา
พ.ศ. 2536 กะเหรียงยอดรัก, ออร์, นิราศกระป๋อหลอ
พ.ศ. 2537 หัวใจที่ปล่อยวาง, นกน้อยในลมหนาว, เทพีมันสำปะหลัง, ฟ้าสางที่กลางดง, สู่สายรุ้ง, มนต์อันดามัน
พ.ศ. 2538 ปริศนาแห่งหัวใจ, เพลงตะวัน
พ.ศ. 2539 นัดพบที่พังงา, เมดอินแก่งกระจาน
พ.ศ. 2540 ตะเกียงกลางทุ่ง
พ.ศ. 2544 กลางห้วย
เอกลักษณ์ในการเล่าเรื่องของผู้เขียน คือการใช้อารมณ์แบบผู้หญิงๆในการเล่าเรื่อง เป็นการเขียนในเชิงสรรพนามบุรุษที่ 3 ก็จริง แต่ก็เป็นมุมมองจากตัวละครผู้หญิงเป็นหลัก โดยแทบจะไม่เห็นความรู้สึกจากฝ่ายชายเลย และหากไม่นับเรื่องสุดท้าย (กลางห้วย) แล้ว เรื่องทั้งหมดก็จะเป็นเรื่องของสาวน้อยวัยเรียนหรือวัยเพิ่งจบในระดับอุดมศึกษา บริบทแวดล้อมส่วนใหญ่จะเป็นฉากในมหาวิทยาลัย (แม้ผู้เขียนไม่ได้ระบุ แต่ก็น่าจะพอเดาได้ว่าเป็นมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์) หรือมหาวิทยาลัยในสหรัฐอเมริกา และพระเอกจะต้องเป็นคนที่มีวัยวุฒิรวมถึงวุฒิภาวะทางอารมณ์เป็นผู้ใหญ่กว่านางเอกเยอะมาก
โดยรวมแล้วคือเป็นเรื่องรักหวานๆในวัยเรียน ที่เห็นอารมณ์ของนางเอกเป็นหลัก และทำให้ไม่ค่อยรู้เท่าไหร่ว่าพระเอกรักนางเอกตอนไหน รักเพราะอะไร เพราะเรื่องส่วนใหญ่จะสั้นจนเราแทบจะไม่เห็นเลยว่าอะไรทำให้คู่นี้รักกันได้ แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้น เราก็ยังอ่านไปฟินไป หมั่นไส้พระเอกบ้าง รำคาญนางเอกบ้าง (นางเอกส่วนใหญ่ของนักเขียนมักจะอ่อยแรงและอวดเก่งเป็นที่สุด) ช่วยลุ้นไปกับความรักของคู่พระนางบ้าง ซึ่งทั้งหมดนี้ก็ช่วยย้อนอารมณ์ให้ได้คิดถึงช่วงวัยใสๆที่เพิ่งเริ่มจะรู้จักกับความรัก ซึ่งบางทีก็ไม่ได้ต้องการเหตุผลอะไรมากไปกว่าการตกหลุมรักซึ่งกันและกัน
เฉพาะเรื่องสุดท้ายของผู้เขียนเท่านั้น ที่ไม่ใช่นิยายรักหวานแหววแล้ว แต่กลายเป็นการเล่าเรื่องราวของครอบครัวหนึ่งที่ประกอบด้วยพ่อ แม่และลูกอีก 2 คน ที่ออกไปทางอารมณ์ผู้ใหญ่ๆที่เปลี่ยนแปลงไปจากเรื่องอื่นๆก่อนหน้านั้นอย่างสิ้นเชิง
เราไม่มีเรื่องบัญญัติที่ไม่ครบ 10 ประการ, มนต์อันดามัน และสู่สายรุ้ง ส่วนเรื่องฟ้าสางที่กลางดง ก็หาไม่เจอแล้ว ส่วนเรื่องที่เราอ่านแล้วชอบที่สุด คือ ฟ้าสางที่กลางดง, มาลัยรจนา, นกน้อยในลมหนาว, ออร์, และ เพลงตะวัน
ผู้ติดตามบล็อก : 43 คน [