เรื่องรักระหว่างสาวน้อยที่เพิ่งจบจากรั้วมหาวิทยาลัย กับหนุ่มนักธุรกิจอายุสามสิบต้นๆ ที่เริ่มต้นจากรักแรกพบของสาวน้อยและเป็นการหลงรักข้างเดียวอยู่หลายปีจนกระทั่งทั้งคู่ได้มีโอกาสวนเวียนมาเจอกันอีกครั้ง เพราะฝ่ายสาวเสียมารดาและได้รับความช่วยเหลือจากแม่ของฝ่ายชายที่เป็นเพื่อนรักของมารดา จนทำให้ทั้งคู่ได้มาอาศัยอยู่ร่วมชายคาเดียวกัน
เรื่องนี้คงจะกลายเป็นเรื่องรักตามสูตรรักต่างวัยหรือแอบรักธรรมดา ถ้าจะไม่เป็นเพราะสำนวนการเล่าของผู้เขียนใส่ความคิดและความรู้สึกของตัวละครได้แบบมีเอกลักษณ์มาก ทำให้คู่พระนางมีคาแร็คเตอร์ที่แข็งแรงและชัดเจน พระเอกเป็นคนเอาแต่ใจตัวเองอย่างแสนร้ายกาจ ทำตัวเป็นผู้ล่าที่เริ่มตั้งแต่การเลือกเหยื่อ วางแผนล่อเหยื่อ และกินเหยื่อ โดยทำให้เรามองเห็นความคิดจากแง่มุมของฝั่งพระเอก ซึ่งเป็นไปในเชิงประชดประชันเสียดสีสังคมได้แบบแสบ ๆ คัน ๆ (เราไม่ได้เห็นด้วยกับความคิดของพระเอกในหลาย ๆ เรื่อง แต่เราชอบความขบถของพระเอก และคิดว่าผู้เขียนทำได้ดีในการตีแผ่อัตตาและความยะโสของพระเอกผ่านเพื่อนรักในตอนท้าย ซึ่งถึงแม้เราจะตงิดใจนิดหน่อยในจุดนี้ เพราะเพื่อนรักพระเอกเป็นนักจิตบำบัด แต่วิเคราะห์ตัวตนพระเอกใส่หน้าเจ้าตัวแรงมาก และเราไม่คิดว่านักจิตบำบัดจริงจะทำแบบนี้ แต่ก็ทำให้คนอ่านเห็นภาพของพระเอกได้ชัดขึ้นมาก)
ส่วนนางเอกนั้น เริ่มต้นจากการหลงรูปร่างหน้าตาของพระเอกก่อนเลย ตั้งแต่ยังอายุแค่ 14 ปีด้วยซ้ำ (แก่แดดมาก) และชื่นชมคลั่งไคล้ถึงขนาดเอารูปมาติดไว้ที่หัวเตียง ดังนั้น พอมีโอกาสได้เจอกับตัวเป็น ๆ จึงถึงกับออกอาการให้ผู้ชายจับได้ (ซึ่งอันนี้บอกตรง ๆ ว่าไม่แน่ใจว่าตั้งใจให้ผู้ชายจับได้ว่าแอบมองด้วยหรือเปล่า เพราะตอนอ่านรอบสองแล้วรู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้เหมือนจะอ่อนแอ แต่จริง ๆ มารยามาเต็มมาก) และสุดท้ายก็ยินยอมตกเป็นของพระเอกทั้ง ๆ ที่พระเอกพูดตลอดว่าไม่ได้รัก และเราเองก็บอกไม่ถูกว่าเพราะนางเอกอ่อยแรงจนพระเอกมั่นใจว่าแม้ปากนางจะบอกปฏิเสธแต่ตัวนั้นพร้อมถวายพานส่งให้ หรือพระเอกอัตตาสูงเกินไปจนมั่นใจแบบผิด ๆ แต่ในฐานะคนอ่านก็มองว่านี่คือ non-consensual รูปแบบหนึ่งอยู่นะ เพราะนางเอกปฏิเสธการเข้าหาของพระเอกทุกครั้ง (แม้จะโอนอ่อนผ่อนตามในภายหลังทุกครั้งเช่นกันก็ตาม)
นอกจากคาแร็คเตอร์พระนางที่เด่นชัดถึงความเป็นขั้วตรงข้ามแต่ส่งแรงดึงดูดถึงกันแล้ว พล็อตย่อยต่าง ๆ ก็อ่านได้สนุกด้วยค่ะ ทำให้เราอินไปกับอารมณ์ความรู้สึกของตัวละครได้ไม่ยาก ฉากเข้าพระเข้านางก็ทำได้ละมุนละไมแบบไม่โป๊ และแม้จะมีพล็อตตามขนบอยู่บ้าง อย่างเรื่องมือที่สามหรือท้องแล้วหนี แต่ด้วยความปากจัดของพระเอก (และแม่พระเอกเวลาด่านางร้าย) ก็ทำให้อ่านได้เพลินไม่ใช่น้อย
และถึงแม้เราจะไม่ได้ชอบคาแร็คเตอร์ของคู่พระนางคู่นี้เท่าไหร่ แต่เราชอบการสอดแทรกเรื่องราวหลายอย่างผ่านบทสนทนาของตัวละครมาก ไม่ว่าจะเป็นเรื่องมุมมองต่อสถานะทางสังคม ปรัชญาศาสนา ประเด็นความรักอันเป็นนามธรรม หรือจิตวิทยาเกี่ยวกับอัตตาและอำนาจ ซึ่งพาให้โครงเรื่องรัก ๆ ของนิยายเรื่องนี้มีอะไรให้ได้คิดและติดอยู่ในใจได้มากกว่านิยายรักธรรมดา ๆ ทั่วไปค่ะ
ป.ล. ตอนพิเศษเหมือนช่วยตอกย้ำภาพความแอบร้ายของนางเอกที่ซ่อนอยู่ลึก ๆ นะคะ แต่การไปฮันนีมูนพร้อมเยี่ยมน้องชายคนเล็กที่ลอนดอนของคู่พระนาง ทำให้เราเห็นใจการเสียสละความฝันของพระเอกมากขึ้นด้วย
ให้คะแนน 8/10 ค่ะ
วันที่: 7 สิงหาคม 2558 เวลา:23:47:42 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 43 คน [