วาระรัก/กลีบลำดวน
เป็นงานเขียนเล่มแรกของกลีบลำดวนที่ได้อ่านค่ะ แล้วก็ประทับใจมาก เพราะชวนให้นึกถึง "เชิญอักษร" หนึ่งในนักเขียนขวัญใจที่ไม่มีงานใหม่ๆมาให้เห็นแล้ว จริงๆแล้วเรื่องนี้ไม่ได้มีพล็อตแปลกใหม่อะไรเลย ก็เป็นเรื่องของหญิงสาวคนหนึ่งที่อกหักแล้วก็หลบไปรักษาแผลใจในที่ไกลๆ เพื่อจะไปพบกับพ่อพระเอกหนุ่มเจ้าอารมณ์และขี้หงุดหงิด ตามสูตรนิยายรักไทยเป๊ะๆ แต่ที่ประทับใจคือสำนวนและวิธีการเล่าเรื่องของผู้เขียน ที่เขียนบรรยายความรู้สึกได้ละเมียดละไม ช่างคิดช่างเปรียบเทียบ และใช้วิธีการเล่าแบบผ่านมุมมองสายตาของบุคคลที่หนึ่ง ที่ทำให้เรานึกว่าตัวเองกำลังเป็นนางเอก จนอดไม่ได้ที่จะแอบอมยิ้มหรือรู้สึกเขินตามเวลาที่ต้องเผชิญหน้ากับพ่อพระเอกหนุ่มท่ามาก (โดยเฉพาะตอนช่วงที่บรรยายถึงวาระรักจากฝั่งนางเอก) นานๆทีจะเจอนามปากกาใหม่ๆ (สำหรับเรา) ที่เขียนได้อารมณ์รักหวานๆแบบงานเขียนเก่าๆที่ยังดูไม่เชยนักแบบนี้ คงได้ผูกกระเป๋าไว้กับนามปากกานี้ต่อไปแน่ๆค่ะ