สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์

อ่านจบนึกถึงคำว่า

"นักปั่นน่องเหล็ก" ขึ้นมาทันทีเลยครับ
สุดยอดมากๆ
ระทางสะสมได้ 752 กม.แล้ว

  

ตามปั่นมาระนองด้วยครับ พี่ไวน์
เข้าพังงาแล้ว เคยไปพังงา ครับ

  

สวัสดีมีสุขค่ะ

ดีที่ไม่ได้ไปลืมสมุดบันทึกไว้ที่อื่น
เพราะบางทีนึกเองก็จำไม่ได้หมดนะคะ
ขี่เดี่ยวสบายใจไม่ต้องห่วงใครดีค่ะ
แต่จะมีคนอยู่หลังคอยห่วงเอาน่ะซิคะ

  

สวัสดีครับพี่ไวน์

นี่ยังไม่นับว่าเหนื่อยหรอกครับ ยังมีแรงมาบันทึกเอาไว้เล่าให้ผู้อ่านได้รับชมกันยาวๆ ได้ แรงเหลือแน่นอนครับ

ถ้าเป็นผมปั่นขึ้นเขานี่คงกลับมานอนแผ่บันทกบันทึกเอาไว้ที่หลังแล้วละครับ5555


ยังคงตามคุณหมาป่าปั่นต่อไปครับผม

  

หมาป่าปั่นไปๆเหนื่อยบ้าง หิวบ้าง ไรบ้างก็พอทน

แต่พอมาเจอเด็กฝรี่งเมื่อวันซืน
ส่งสายตาแถม พูดว่า..ไวq faster faster ouj

สุดจะทานทน นะคะ


ตามคติ..จีนที่ว่า..
ข้ามได้หยามไม่ได้..ละมัง

อ้อว่า..

  

หมาป่าขี้ลืมเนอะ น่าเอ็นดู เหมือนพ่อ
แล้วเธอก็เหมือนป้าภาตรงที่แพ้เครื่องเทศ
บางอย่างในอาหารมุสลิม กินไม่ได้เลย

9 วัน ปั่นไป 752 กิโล น่องโป่งเลยหลานเอ๊ย
ตอนสมุดบันทึกหาย ใจป้าก็หายไปด้วยเลย
นึกเลยว่า ถ้าเอาคืนไม่ได้ ลืมไปกว่าครึ่งแน่นวน

กลับบ้านก่อนค่ะ หลาย เลย แล้ว
แต่จะกลับมานะคะ ป้าไม่ขี้ลืมเหมือนพ่อหรอกค่ะ

  

ไปใต้ต้องบันทึกแต๊ ๆ เจ้าบ่ะอั้นจ๋ำบ่ได้เลย

  

ช่วงนี้ผมจะลงนิยายจีนต่อเนื่องไปจนจบ 29 ตอนเลยครับพี่ไวน์

  

ดีแล้วครับที่หาสมุดเจอ จริงๆ มันไม่ได้เป็นของมีค่า แต่ของบางอย่างถ้าหายไปมันก็สร้างความหงุดหงิดในใจเรา

ปั่นโหดมากสะสมระยะทางได้ขนาดนี้ สุดยอดเลย

  

สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์

  

กลับมาส่งกำลังใจให้คุณหมาป่าฯค่ะ

  

ปิ๊กมาประจำก๋านหน้าจอแล้วเจ้า
หนีแอ่วเหีย 3 วัน ขี้คร้านยะก๋านขนาดเจ้า

752 กม. บะใจ๊หน้อย ๆ เลยหนา
สามารถมว๊ากกกกก เป็นประสบการณ์ที่สุด ๆ ไปเลยเนอะ
เหมือนปั่นจากเจียงใหม่ไปกรุงเทพเลยเจ้า

เรื่องอาหารการกินมีเซเว่นกะบะอดแล้วเน้อ
ถ้ากินอาหารท้องถิ่นบะได้ กะมีเซเว่นหื้ออุ่นใจ๊
บะมีเซเว่นกะลำบากอยู่เนอะ

เวลาครอบครัวจินเดินทางก็ยึดเซเว่นเหมือนกั๋นเจ้า
แม้จะแอนตี้การแย่งรายได้ แต่กะยอมรับว่าอำนวยความสะดวกค่อนข้างเยอะ

ทักทายเต้าอี้ก่อนเจ้า
แวะไปใช้หนี้เพื่อน ๆ ตลอด 3 วันที่ผ่านมาก่อนเจ้า

  

ไม้ผลของโครงการหลวงไม่มียาฆ่าแมลงค่ะ
มีอาจารย์ นักวิชาการเกษตร คอยให้คำปรึกษา
เยี่ยมเยียนและให้ความรู้
ทุกอย่างที่ใช้กับไม้ผลในสวนเป็นสารอินทรีย์
สบายใจได้ค่ะ พี่ไวน์

  

โชคดีได้เจอสมุดบันทึก ไม่อย่างนั้นเสียดายแย่
ระนอง ทางขึ้นลงเขาชันจริงค่ะ ภูเขาแถบที่ท่องเที่ยวเชียงใหม่ มีเสือภูเขาตลอดทุกวัน คงขี่สนุกดี ทรวดทรงนักปั่นขึ้นเขา ปั่นกันจนหนังแห้งติดกระดูกไม่มีไขมันแล้ว มีแต่น่องโป่งอย่างเดียวค่ะ

  

เพิ่งไประนองมาเมื่อเดือนก่อนเองครั บเขาพระตำหนักไม่ได้ไป เพราะแค่ส้รางเลียนแบบของจริง
ขนาดของจริงที่สร้างในสมัยรัตนโกสินทร์ผมยังไม่ค่อยไปเลย
แต่จวนเจ้าเมืองนี้ไปครับ เหลืออยู่หน่อยเดียว แต่ก็มีรูปจริงให้ดูทั้งตระกูลเลย
อยากรู้เหมือนกันว่าพระอายุน้อยกว่าเขาเรียกอะไร คิดว่ายังคงเรียกหลวงพี่ หลวงน้องมีจริงอะ?

  

มาเที่ยวเมืองประมง ก็ต้องมีกลิ่นปลาตากแห้ง เป็นของธรรมดาเลยค่ะ คนที่นั่น เขาชินแล้วนะคะ คนผ่านทางอย่างเราๆ ไป ก็อึดอัดบ้าง

  

แอบแซวหมาป่า เร็ว ๆ อิอิ แค่นี้ก็เก่งมากแล้วนะคะ สุขภาพดีเลยปั่นเที่ยวได้แบบนี้

  

ครั้งแรกผมเขียนเรื่องนี้จากโจทย์ของตะพาบครับพี่ไวน์
เลยกลายเป็นว่ามียันต์ มีมวยไทยแทรกเข้ามาด้วย 555
การเข้าฌาณของไป่จิงเหวินก็เลยเกิดขึ้นด้วย
ปกติในนิยายกำลังภายในของจีนคงไม่ค่อยมีฉากเหล่านี้ครับ 555

  

ปั่นเก่งจังค่ะพี่ไวน์
เรื่องขี้หลงขี้ลืมรุ้งก็เป็นนะ
บางครั้งดูเหมือนความทรงจำจะขาดช่วงไปดื้อๆ
นึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออก

  

เอ่อ...ชอบปลาตากแห้งนั่นจังค่ะ

เมื่อก่อนเวลาผ่านชุมชนริมทะเลจะได้กลิ่นปลานี่แหละเป็นประจำ
เดี๋ยวนี้ห่างไกลทะเลเลยคิดถึง
สมัยอยู่ใกล้ก็หาได้พิสมัยกลิ่นนี้แต่อย่างใด

  

เรื่องสร้างปราสาทหินนี่เก่งแต๊ ๆ เจ้า

  

สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์

  

ธรรมชาติสวยงาม

  

กลับมาที่การเดินทางของคุณหมาป่าฯ เหรอคะพี่

สลับๆ กันลงอยู่ใช่ไหมคะ? งานของคุณหมาป่าฯ กับที่พี่เขียนเอง?

  

นี่ถ้าผมเขียนให้ยาวแบบนิยายหลายร้อยตอน
คงต้องใส่บทอัศจรรย์บ้างครับ 555
แต่พอเป็นนิยายขนาดสั้น
ผมเลยลดความสำคัญของตัวละครที่เป็นผู้หญิงไปจนหมดเลยครับ

  

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตเจ้า

  

อ่านที่พี่ตูนไปเล่าให้ฟังแล้วก็อิจฉาความเป็นผู้ชายค่ะ 555

ถ้าผู้หญิงทำอะไรอย่างนั้นนี่บอกเลย มีสิทธิ์อันตรายนะคะ เหอๆ

  

สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์

  

กระแสพะยูนและการอนุรักษ์กำลังมาค่ะ ต้องเปลี่ยนวิกฤตให้เป็นโอกาส

  

สวัสดีมีสุขค่ะ

แพ้มะเขือยาวเหรอคะ แปลกดี
แต่เมนูยำของแม่ตะลี ใช้มะเขือม่วงค่ะ
ไม่ยาว...แฮ่ะ ลูกสัก5นิ้วได้
สีเกี่ยวกับการแพ้หรือเปล่าคะ
ขอบคุณกำลังใจใจด้วยค่ะ

  

จากบล๊อคผมนะครับ
แวะมาแก้ข่าวครับ เดี๋ยวนี้คารมเป็นต่อ รูปหล่อเป็นรองแล้วครับผม 5555

  

อ่าน ๆ ไป เจอภาพสุดท้าย คิดถึงกลิ่นของเขาขึ้นมาเลยค่ะ
คิดไปคิดมาชักหิวข้าวแล้ว จะทอดปลาเค็มปลาแห้งก็ต้องดูลาดเลาค่ะ
เดี๋ยวชาวบ้านจะคิดว่าวางยาพิษ

  

สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์

  

ตามไปเที่ยวเมืองระนองด้วยครับ มีของดีมากมาย ทั้งประวัติศาสตร์ อาหารการกิน
จักรยานไปได้ทุกทีอย่างไม่เร่งรีบ ซึมซับบรรยากาศอย่างอ้อยอิ่ง ทุกมุมเมือง นี้เป็นข้อได้เปรียบกว่าพาหนะอื่นๆครับ

  

มาแอบเฉลยว่านางเอกเรื่องนี้บทน้อยมากครับพี่ไวน์
แต่ก็ชะตาพลิกผันเหมือนพระเอกเลย 555

  

ไม่ควรลำบากสายตาเลยค่ะ คุณไวน์
ดาวพิษเนี่ยแปลทิ้งไว้แล้วก็อยากลงให้
คนชอบอ่านได้อ่านกัน ใครชอบอ่านก็อ่าน
ไม่สะดวกหรือไม่ชอบอ่านก็ผ่านค่ะ
สะดวกแล้วค่อยเก็บอ่านก็ได้
มีแค่ยี่สิบกว่าตอนเอง

ขอบคุณที่พยายามอ่านและให้กำลังใจนะคะ

  

สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์

  

สวัสดีเช้าวันอาทิตย์ค่ะพี่ไวน์

อ้อยังดองบล็อกอยู่ บ่ายๆเย็นๆ
อาจ up blog กับข้าว กับปลา

  

สุดยอดครับ