สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์

การทำงานกับงานและระบบ
ไม่น่ากลัวเท่ากับการทำงานกับคนจริงๆครับ

  

เรื่องราวที่คุณไวน์ปรับปรุงงานรูทีนและเอกสาร
โดดเด่นกว่าที่ทำให้พี่ใหญ่เสียใจมากเลยค่ะ แฮ่ๆ
มาขัดคอ แต่โดยรวมแล้วเป็นเรื่องที่น่าสนใจมาก
ขั้นตอนการทำงานเยิ่นเย้อมาก งานเดินช้า
ทุกคนที่เกี่ยวข้องย่อมไม่แฮ้ปปี้ แถมที่ทำงานคับแคบ
อับทึบ จะเอาอารมณ์ดีๆที่ไหนมาทำงานเนอะ

ตกลงปีนั้น boss ขึ้นเงินเดือนให้มากเลย ชิมิคะ

วันนี้โหวต diarist ค่ะ อย่าลืมพาคุณหมาป่าเดียวดาย
มาต่อนะคะ รออยู่เด้อค่ะเด้อ

  

สวัสดีมีสุขค่ะ

งานที่มีแต่กระดาษๆๆๆๆ บางทีก็น่าเหนื่อยนะคะ
สิ้นเปลืองมากๆด้วย

ไปเปลี่ยนระบบของคนเก่าเขา เขาก็คงหงุดหงิดแหละค่ะ แต่บอสเห็นด้วย โอเคเลยค่ะ บอสมองการไกล

  

อ่านเม้นท์พี่ไวน์
แล้วนึกถึงตัวเองครับ
ผมมีบ้านอีกหลัง
แต่ไม่เคยได้ไปอยู่เลย
เหมือนซื้อมาให้คนสวนกับแม่บ้านอาศัยอยู่แทนครับ 555
เคยคุยกับมาดามว่าเรามีบ้านดีดีไว้ให้คนอื่นอยู่
แต่บ้านที่เราอยู่กลับเป็นห้องเล็กๆโทรมๆ 5555

  

เขาคงมีความผูกพันกับแบบฟอร์มมาก
ไอ้เรารึ ถ้าลดการเขียนกรอก ลดการเสียเวลาลงได้จะดีใจเป็นอย่างยิ่ง

คิดถึงระบบราชการของหน่วยงานหนึ่งที่ประกาศว่าจะลดเอกสารลง ตอนนี้ผ่านไปเกือบยี่สิบปีแล้ว ดูเหมือนคนทำงานยังต้องเหมากระดาษทำเอกสารเพื่อชี้แจงว่าตนเองทำงานอะไรบ้าง รับการประเมิน เอกสารเป็นตั้ง และกรรมการดูแค่ว่ามีมั้ย แทบไม่เปิดอ่านข้างในด้วยซ้ำ

เฮ้อ....

  

ทุกแผนก งานรูทีนลดลง มีเวลาจิ้มมะกอกกิน <-- ฮาสุดก็ตรงนี้

  

สวัสดีครับ
​สิ่งที่คนส่วนใหญ่กลัวคือการเปลี่ยนแปลง มีต้องเปลี่ยนอะไรๆที่คุ้นเคย ก็เกิดความกลัวอ่ะครับ
​กลัวว่าจะส่งผลกระทบต่อตัวเอง กลัวจะยากขึ้น กลัวทำไม่ได้ กลัวไม่เข้าใจ
​ถ้าไม่มีใครคิดนอกกรอบ หรือต่อสู้เพื่อการเปลี่ยนแปลง จะไม่มีคำว่าพัฒนา
​งานนี้พี่ไวน์จับปฏิวัติเพื่อระบบที่ดีขึ้น เยี่ยมไปเลยครับ

  

สุดยอดเจ้า

  

จั่วหัวเรื่องมา คาดว่า จะได้อ่านเรื่องรักโรแมนติกของลุงไวน์ ฮ่า เรื่องที่ทำงานเหมือนเดิม

  

อ่านแล้วได้บรรยากาศของสำนักงานที่เต็มไปด้วยเอกสารครับ
และการออกแบบเอกสารเพื่อป้องกันการทุจริตที่คนรุ่นเก่าทำไว้
คุณไวน์เล่าถึงอาคารสำนักงานใหญ่แถวสามแยก
ผมนึกถึงตึกธนาคารนครหลวงไทย เพราะผมชอบไปเดินแถวนั้นเมื่อยี่สิบกว่าปีก่อน ตอนนั้นก็เป็นตึกร้างไปแล้ว
น่าจะเก่าแก่พอดู แต่คงไม่ใช่ที่คุณไวน์พูดถึง

  

เรียกว่าจบด้วยดีเนอะแบบนี้ แต่น้องขำหมอนเป่าลมอ่ะ 555+
ปล.ของกินเพียบและก้อฟาดเรียบบบบ จริงๆ ค่ะพี่
ทริปนั้นเป็นทริปส่งท้ายก่อนมาเข้าคอสลดน้ำหนัก คือ ตั้งแต่ทริปนั้น
น้องยังไม่ได้กินขนมใดๆ เล้ยยยยย สองเดือนร๊าวววว

  

สวัสดีเจ้าคุณไวน์
คุณไวน์มีวิธีเอาชนะมิตรและจูงใจคนแต้ ๆ เจ้า
เปลี่ยนศัตรูหื้อเป็นมิตรได้ แถมเป็นจังหวะจะโคนที่ดีตวย
นับถือแต้ ๆ ที่ทำงานกับคนอย่างมีความสุขได้นิหนา
บะรวมตัวเลขที่น่าเจ็บหัวหลายตลบอีก

วันนี้ จินเพิ่งเห็นเม้นส์ที่ถูกแบน
เป็นเม้นส์คุณไวน์ในบล็อกก่อนหน้านี้สองบล็อกเจ้า
จินไปกู้มาหื้อละ สุมาะเตอะเจ้าเพิ่งหัน
ถ้ามีเม้นส์ถูกแบนแห๋มหนา
คุณไวน์เอิ้นจินหื้อกู้คืนได้เลยนะเจ้า

สองวันมานิ เจียงใหม่ฝนตกวันค่ำเจ้า
ลูกก้าเรื่อย ๆ เศรษฐกิจไทยเฮาเป็นแบบนี้
กระทบหลายอยู่เจ้า แต่ท่องไว้ ต้องรอด ๆ เน้อ 555+

  

ในหน้าที่การงานนั้น
ไม่มีอะไรราบรื่นง่ายดายเลยนะคะคุณไวน์
รินคงยังต้องเจออีกเยอะ 55
เก็บเป็นประสบการณ์ให้กับชีวิตเราค่ะ

  

จบด้วยดีนะครับ บางทีระบบงานบางอย่างบางคนทำๆ จนชินมันก็ไม่อยากแก้ล่ะนะ แต่สมัยก่อนไม่มีคอมพ์ ยังไม่ออนไลน์นี่ลำบากจริงๆ ครับ ขนาดเบิกเงินยังต้องเบิกสาขาเจ้าของบัญชีเลย

  

อรุณสวัสดิ์ครับพี่ไวน์

  

ข้าวสวยที่พ่อครัวธนาคารทำเลี้ยงดีจังมรเลี้ยงด้วย

คุณไวน์มีความคิดที่ดีเสมอเลยนะคะ บริการไวๆ ใครๆ ก็ชอบค่ะ

  

เป็นเรื่องปกติแรกๆ อาจมีแอนตี้ค่ะ เพราะเราไปรื้อระบบเขา
คนเขาทำงานด้วยความเคยชินมาตลอด ถูกสั่งเปลียนแปลงก็ย่อมไม่พอใจแน่
ยิ่งคนที่อยู่ก่อนหน้าด้วย 55
เหตุการณ์นี้รินเคยไปตอนเข้ามาทำงาานใหม่ๆ กวาจะทำให้ลุกน้องยอมรับได้ก็ผานเวลามาเป็นปีๆ
กลายเป็นตอนนี้มีลูกน้องมือขวาที่คอยช่วยเหลืองานรินได้ดีมาก

ต้องคุยต้องเคลียร์ ให้เห็นผลดีจริงๆ ก็รับรองเกิดผลค่า

  

ดีจังนะคะ
ความรู้สึกที่เคยไม่ดีต่อกัน กลับกลายมาเป็นความรู้สึกดีๆ ต่อกันได้

ปล.รุ้งชอบนะหากบริษัทจะมีข้าวกลางวันบริการพนักงานเนี่ย ถึงแม้จะเป็นเพียงข้าวต้มกุ๊ยก็ยังดี

  

อ่านเม้นส์คุณไวน์ที่บล็อก
นั่งอ่านยิ้มหน้อยยิ้มใหญ่ อ่านม่วน 55
ขอบคุณสำหรับเม้นส์ติดดาวเจ้า
ิ
เวลาเจอคนเหนืออู้กำเมือง
จินเลือกที่จะอู้กำเมืองตวยเจ้า
มันทำหื้อสนิทใจกว่าอู้ไทยตวยกัน
แล้วมันก็เคยชินตวย

ถนนไปอำเภอเวียงแหง
ถ้าบะนับระยะทางโค้งยิ่งกว่าไปแม่ฮ่องสอนแห๋มเจ้า
โค้งหักศอก สูง ชัน ทางแคบตวย

แต่จินชอบ อ.เวียงแหง นะเจ้า
มันเงียบสงบดี ถ้าหื้อไปแอ่วไปอยู่
คนบะค่อยแอ่วตวย ยิ่งบะใช่ฤดูกาลท่องเที่ยว
บะค่อยมีคนไปแอ่ว จะแอ่วเฉพาะฤดูหนาว
จินไปเวียงแหงคราวนี้ บะเจอนักท่องเที่ยวอื่นเลยเจ้า

บะว่าจะเป็นวัดฟ้าเวียงอินทร์ จุดชมวิวซีหลงซัง
หรือโครงการหลวงแปกแซม จนท.บอกว่าปกติบะมีคนขึ้นมาแอ่วช่วงนี้ 555
ที่พักจะเต็มเฉพาะฤดูหนาวสิ้นปี แต่กะบะกี่วัน

คิดว่าคงเป็นเพราะไปไกล ทางยาก
สิ่งอำนวยความสะดวกบะค่อยมี และติดชายแดนตวยเจ้า

  

สวัสดีมีสุชตค่ะ

ขอบคุณกำลังใจให้ตะพาบด้วยค่ะ
เต่ากับตะพาบ ชาวสวนดั้งเดิมเขากินกันค่ะ
และมักจะกินตะพาบมากกว่า ตะพาบในธรรมชาติในเลือกสวน ลำคลองหาได้ค่ะ
แต่มายุคนี้ คงไม่มีใครจับเต่ามากินแล้วค่ะ
ส่วนจับกุ้ง ตกปลา ยังคงมีอยู่

  

เห็นด้วยกับคุณไวน์เลยค่ะ
รินก็ยังไม่ชินเท่าไหร่
หาข้าวของไม่ค่อยจะเจอ
มันย้ายที่ย้ายทางไปหมดค่ะ
ขอบคุณมากนะคะ

  

จบลงด้วยดีนะคะพี่ไวน์

ถูกใจชื่อเฮียหมอนลมค่ะ
พี่ไวน์แก้ปัญหาช่วยให้ปริมาณงานลดลง ไม่เปลืองพื้นที่จัดเก็บ
และมีการยกพื้นที่ส่วนหนึ่งให้แผนกบริการลูกค้าเก่าด้วย เยี่ยมเลยค่ะ

  

การให้หรือการยอม แก้ปัญหาได้ทุกระดับ
จากที่พี่ไวน์เล่า จากศัตรูกลายเป็นมิตรทีเดียว
แต่จะหาคนที่ใจกว้าง ยอม หรือ ให้ ได้นั้น มีไม่มาก
ส่วนใหญ่ มักยอมหักไม่ยอมงอ แทนที่จะวินวิน
กลายเป็นคับข้องใจ ทั้งที่ชีวิตไม่ได้ยาวนานกันเท่าไหร่
รักกันไว้ดีที่สุด
ที่สวน จันทบุรีของพี่ไวน์ ปลูกกาแฟได้สบาย
ปลูกทิ้งๆไว้ 3 ปีก็เก็บผลได้ ถ้าที่ราบก็ โรบัสต้า
อยู่ในแวดวง เพื่อนเยอะ หาปล่อยของได้สบายค่ะ

  

คนบางคนก็ยึดติดแต่กับอะไรเดิมๆ นะพี่

หนูนี่สิ มีผู้บริหารใหม่เข้ามา เอกสารเพิ่มเยอะมาก เพิ่มการเซ็นเยอะมาก จนแบบ...แทนที่จะทำงานคล่องๆ ยิ่งใช้เวลาเยอะกว่าเดิมอีกค่ะ โคตะระเซ็ง

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ



บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กะว่าก๋า Photo Blog ดู Blog
tuk-tuk@korat Diarist ดู Blog
ไวน์กับสายน้ำ Literature Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

  

เรื่องเอกสารนี่ก็คุ้น ๆ เหมือนเพิ่งอ่านไปนะคะพี่ไวน์
พอมีการพัฒนาปรับเปลี่ยนอะไรใหม่ ๆ บางคนยังไม่ค่อยเปิดใจยอมรับง่าย ๆ นะคะ

  

ถ้าดูการให้สัมภาษณ์ช่วงเช้า
ทุกคนก็โทษอดีตนายกก่อนเลย
แต่พอเปิดรายชื่อผู้กระทำผิด
ผมดูแล้วไม่น่าเกี่ยวกับเสื้อแดงครับ
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็คงต้องดูการสืบสวนสอบสวนต่อไป
ปัญหาคือ กล้องวงจรปิดนี่ล่ะครับ
จะใช้งานได้รึเปล่า 555

  

เอกสารสารก็น้อยลง
ลูกค้าก็ได้รับเงินเร็วขึ้น
เรียกว่าWin Win
และก็จบแบบHappy ending.

พี่ไวน์จำเรื่องราวต่างๆได้เก่งจังค่ะ

  

อรุณสวัสดิ์ครับพี่ไวน์

  

ภาพถ่ายนั่งทำงานของพี่ไวน์ สีค้ลายๆ ภาพถ่ายสมัยผม 1 ขวบ คงรุ่นราวคราวเดียวกัน... คลาสสิค!
มีวาดการ์ตูนเล่นด้วยเหรอครับ อยากชมผลงาน...
ไปที่ไหนก็เห็นปัญหาและวางระบบใหม่ที่นั่น มือทองจริงๆพี่ไวน์ หนนี้ไม่ได้ไปขัดผลประโยชน์ใครใช่ไหมครับ อิอิ

  

อ่านแล้วก็หวนนึกถึงตอนสมัยที่ลีทำงานที่เมืองไทย สิบปีก่อนหลายอย่างเปลี่ยนไปต่างจากยุคปัจจุบันนี้เช่นกัน

  

ผมคิดว่าที่ปรึกษาด้านเศรษฐกิจของรัฐบาล
คงวางนโยบายที่ผิดพลาดนะครับพี่
จริงๆง่ายที่สุดในการพัฒนาประเทศ
คือ หารายรับให้มาก ทำรายจ่ายให้น้อย
ตอนนี้สลับกันไปหมด หาน้อย (พยายามรีดให้ได้มาก)
แต่จ่ายเยอะมาก
โดยเฉพาะจ่ายกับสิ่งที่ยังไม่ได้สำคัญและจำเป็น

ไม่นับรวมนโยบายมากมายเลยที่สัญญาไว้ก่อนเลือกตั้ง
ทั้งๆที่นักเศรษฐศาสตร์เตือนเอาไว้แล้ว
ว่าถ้าทำแบบนั้นต้องแย่แน่ๆ เพราะใช้งบประมาณมหาศาล
แต่ดูเหมือนรัฐบาลไม่ได้ใส่ใจคำเตือนเหล่านั้นเลยครับ

  

สวัสดีพี่ไวน์ครับ
กาลเวลาที่ผ่านไปพอคิดหวลหาย้อนอดีตไป
มันก็จะมีมุ่มมองให้ชวนคิดอยู่เสมอครับพี่