No. 855 แสดงออกถึงความรัก (ตะพาบ)
No.  855   แสดงออกถึงความรัก (ตะพาบ)



(ภาพพี่ชายกับพี่สะไภ้น้องกับหลาน)
 
ครั้งที่เป็นเด็กอายุไม่กี่ขวบ เราอพยพจาก อ.ปายมาอยู่เชียงใหม่แม่พาพวกเรา 5  คนเข้าอยู่บ้านเช่า
ข้างวัดหัวข่วงหรือวัดแสนเมืองมาเป็นบ้านไม้ยกสูงหลังคาใบตองตึง
ต่อมาแม่ก็ขยับขยายย้ายไปอยู่อีกแห่ง
 
แม่ก็หาทางเพิ่มรายได้จะเปิดบ้านเป็นหอพักให้ เด็ก อ.ปาย กับ เด็กต่างอำเภอมาพักบ้านที่เช่าอยู่ตรงมุม
ถนนหลังโรงเรียนยุพราชเป็นบ้านไม้สองชั้นมีบริเวณบ้าน (ปัจจุบันเป็น บริษัทการบินไทย)
 
จำได้ว่ามีพ่อแม่เด็กพามาพักหลายคน นอนเป็นตับ 555   แม่จะให้เด็กวางที่นอนเดี่ยว วางเรียงสอนการปูผ้าให้ตึง
มุ้งตะหลบไปทางเดียวกันเด็กหญิงจะอยู่ชั้นที่สาม ผมกับเพื่อนเด็กชายอยู่ชั้นที่สอง
 
ชั้นล่างของบ้านยกสูงจากดินพอเดินได้ เป็นพื้นดินค่อนข้างเรียบแม่จะกวาดจนเตียนสะอาด... แม่จะให้พวกเรากวาดถู
บ้านให้สะอาดมีเวรแต่ละวันตายตัวทำที่นอนสะอาดปูผ้าที่นอนตึง มุ้งตลบเรียบร้อยรวมทั้งผ้าต๊วบ(ผ้าห่ม/นวม)
ใครทำสะอาดผ้าตึงที่สุดจะได้รับรางวัลเดือนละคน แม่จะมีขนมให้กินเป็นพิเศษสำหรับคนนั้น
อย่าหัวเราะนะครับเมื่อก่อนไม่มี มันฝรั่งทอด ทุเรียนทอดกรอบหรือ พิซซ่าหรอก 555

บางเดือนแม่จะตั้งรางวัลเป็น สมุดปกแข็ง หรือดินสอใส้นิ่มเขียนออกดี ปากกามีคนใช้คนเรียนสูง ๆ ไกลเกินเอื้อม
 


 
มีชื่อติดกระดานดำด้วย
เด็กทุกคนรวมทั้งผมและพี่น้องต้องกินอยู่กับเด็ก ๆ ต้องซักผ้ารีดผ้าเอง แม่จะสอนการใช้ช้อนซ่อมตักข้าว ใช้ช้อน
กลางตักอาหารใส่จาน ตักข้าวไม่ให้ช้อนกระทบจานคือไม่ได้ดังที่สำคัญ เคี้ยวอาหารไม่อ้าปาก
ที่บ้านจะกินข้าวเจ้าสวยตอนเย็น ส่วนเวลาเช้าก่อนไปโรงเรียนที่บ้านจะให้พวกเรากินข้าวเหนียว ทุกคนต้องล้างมือก่อน
กินและหลังกิน...พ่อแม่เด็ก ตจว.จึงอยากให้ลูกมาพักที่บ้านเราเพราะแม่ฝึกให้ทุกคนช่วยตัวเองได้
 
แม่จะสอนอ่านสอนเขียนหนังสือผม ให้พี่สอนน้อง...ส่วนผมเรียนที่โรงเรียนวัดหอพระกลับมาก็ช่วยแม่
สอนเด็กเล็กทั้งหญิงชายอ่านหนังสือ ท่องหนังสือ
 
บ้านพักเราอยู่ติดกับบ้านผู้พิพากษาบ้านท่านบริเวณกว้างและยาวมีต้นลำใยร่มครึ้ม ฤดูแล้งใบจะร่วงท่านเห็นผมแถว
นั้นคงจะรู้ว่าผมไม่ค่อยมีเงินซื้อขนม เลยเรียกมาช่วยลุงกวาดใบลำใยไปกองไว้ด้วยนะ ผมก็ทำตามจนพื้นที่เกลี้ยง
ท่านก็ให้เงินเหรียญไปใช้ซื้อขนม
วันนั้นเป็นวันแรกที่ทำงานโดยมิได้หวังอะไร แต่ได้เงินรางวัลมารู้สึกได้เลยว่า เราทำงานได้เงินแล้วนะมีความสุขที่สุด
 
มีอยู่วันหนึ่งผมปีนต้นลำใยเก็บกินลำใยที่เหลือ ๆ ตามกิ่งบริเวณบ้านของท่านความที่ผมประมาทเอนพิงกิ่งแล้ว
ร่วงตกมาใส่กองใบลำใยทั้งเจ็บทั้งจุก....ท่านก็ให้คนอุ้มไปที่บ้านห้องครัวแม่บ้านก็เช็ดตัวใส่ยาแดงให้


 
แต่แล้วแม่ก็พาพวกเราไปเช่าบ้านที่ถนนมูลเมือง หน้าบ้านเป็นคูเมืองพื้นที่กว้างกว่าหลังเดิมเป็นบ้านใม้โบราณ
แม่ยังคงรับนักเรียนมาพักอาศัยเหมือนเดิม จำได้ว่ามีพี่บัวจีน นายมานพ รักเรียน จาก อ.ปายอยู่ด้วย
เด็กหญิงก็รุ่นเดียวกับผม ชื่อเล่นว่า ดำแต่ตัวขาวจั๋วชื่อจริงสมถวิล อยู่อ.ดอยสะเก็ดก็ไปพักที่บ้านเช่นกัน
 
หลาย ๆ ปีต่อมาทราบว่าพี่บัวจีนเรียนจบได้กลับไปเป็นครูที่ อ.ปาย
ที่นั่นแม่สอนให้ผม ปลูกผัก ยามว่างแม่ก็รับเย็บเสื้อผ้าให้คนทั่วไปด้วยผมก็เฝ้ามองแม่เย็บจักรเท้าแม่เหยียบแป้น
ที่เท้าวงล้อขวามือล่างก็หมุนข้างบนหัวจักรสีดำนิ่งแต่ เข็มเย็บขึ้นลงเร็วบ้างช้าบ้าง มือแม่คอยป้อนผ้าเย็บฝีจักรเรียบ
ผมดูเพลิน...เมื่อแม่ไม่อยู่ผมก็นำผ้าขาวม้ามาเย็บจักรรอยฝีเจ็บคดไปคดมา ต่อมาก็นำเศษผ้ามาเย็บอีก
จนเป็น...อะ ๆ อย่าคิดว่าผมจะคิดเป็นช่างเย็บผ้านะเออ
 
โน่นครับเรียนหนังสือชั้นมัธยม ก็ไปเป็นนักฟุตบอลแล้วก็ ฝึกชกมวยนักเรียน...แม่กับพี่สาวคนโตทราบเรื่องก็
เรียกมาว่าเล่นฟุตบอลไม่ว่า แต่อย่าชกมวยเลยสมองจะกระทบกระเทือนเรียนจะไม่เก่ง
แต่เมินเสียเถอะ ผมกลับชอบชกมวยเข้าแข่งมวยนักเรียนระหว่างห้องด้วยและชนะนักมวยรุ่นพี่เพราะแหะ ๆ ผม
ชกมวยสากลผมสูงแขนยาวแย๊ป ๆ ใบหน้าคู่ต่อสู้หงายเก็บคะแนนได้มากกว่า


 
เวลาเดินไปไหนไม่มีใครกล้าแกล้ง แถมเห็นสาว ๆ รุ่นพี่เรียน ม.7  มั้งแอบเมียงมอง หมายถึงผมเมียงมองนะ
 
แม่เห็นผมเดินไปโรงเรียนยุพราชและเห็นผมไปลูบจับ จักรยานของคนอื่นก็รู้ว่าผมอยากได้แม่เลยบอกด้วยความรัก
ว่าอยากได้รถถีบ ก็เลี้ยงหมูเองแม่จะซื้อลูกหมู ให้ไปเก็บเศษผักที่ผมปลูกไว้ หั่นหยวกกล้วย
พอหมูโตจะได้ให้ เจ๊ก(คนสมัยก่อนเรียกแบบนั้นมิได้ดูถูกนะครับ) มารับซื้อได้เงินแล้ว จะได้ซื้อจักรยานดีไหม
ผมก็พยักหน้า ครับแม่ผมจะเลี้ยง ก่อนหน้านั้นผมปลูกผักหลังบ้านไว้เยอะแล้ว

ผมกับพี่ชายก็ช่วยกัน ตัดไม้ซางเป็นลำยาวมาตัดกั้นเป็นคอกหมูใต้ถุนชาน/ห้องครัวหลังบ้าน เลี้ยงลูกหมูจนโต
ด้วยเศษอาหารที่บ้านเศษผัก หั่นหยวกกล้วยแม่ให้เงินไปซื้อรำข้าวละเอียดผสมรำหยาบเลี้ยงจนหมูโต
ขายหมูได้เงินมาแม่เติมให้ส่วนหนึ่งซื้อจักรยานใหม่กับพี่ชายได้คนละคันแบบข้างล่างนี่ใช่เลย


 
ยังครับติดใจเลี้ยงหมูต่อ เลี้ยงไก่พันธ์โรดไอแลนด์สีแดงเอาไว้กินไข่ กินเนื้อปลูกผักไว้กินทีนี้ก้าวหน้าอีกตอน
อยากให้หมูโตไวผมก็ ไปเก็บเศษอาหารที่บ้านคุณนายฮ้อ.. 
ผมจะมัดปี๊บไว้ท้ายจักรยานเก็บเศษอาหารทุกวันหลังเลิกเรียน
ก็เก็บสองสามบ้านที่เขามีเมตตา.... บางวันไปช้าก็ได้รับการต่อว่า ทำไมมาเก็บช้าเหม็นข้าวหมูนะ  ผมก็ก้มหน้า
ครับ พรุ่งนี้ผมจะมาเก็บเร็วครับ


 
จำได้ว่าตอนเด็กแม่ให้เหรียญผมไปกินขนมที่โรงเรียน อาหารกลางวันก็ห่อด้วยใบตองกล้วยแห้งหอมแม่ คงรักผม
กับพี่ ๆ กับน้องสาวแน่นอนแม่ไม่เคยบอกรักพวกเราเลย แต่เราก็รู้ว่าแม่รักพวกเราซิ

จึงเฝ้ามองส่งเสริมให้เรียนต่อ และสอนให้อ่านหนังสือนิยายที่แม่ซื้อใส่ตู้กระจกเล็กแต่สูงจนผมติดการอ่านหนังสือ
แม่บอกผมบ้างว่า อยากได้เงินซื้อเสื้อผ้าหรือกินขนมหรืออยากได้อย่างอื่น
ทำงานแล้วมีเงินน้อยก็กินน้อย มีเงินมากก็กินเท่าเดิมอย่าไปขี้ตามช้าง
ผมก็งง..อะไรหว่าขี้ตามช้าง แต่พอมองออกว่า ช้างตูดมันบาน (แม่เลี้ยงพวกเราพี่น้อง 5 คนมีงานดี ๆ ทำทุกคน)

มานึกได้เมื่อไม่กี่ปีมานี้เอง หุ หุ  ถ่ายมากก็ต้องกินมาก ต้องหาเงินมากินมาซื้อมาแต่งตัว เหนื่อย..ไม่งั้นผอมแย่เลย..


 
พอโตมาผมก็ทำงานประจำและ ทำงานอื่นควบคู่ไปด้วยไม่ได้ งก นะเออ..มีโอกาสก็คว้างานไว้ก่อนแต่มิให้งาน
ประจำเสีย  ทำงานหนักไว้นะดีแล้วมีโอกาสสร้างฐานะ


 
เรื่องงานนี้แม่ผมทำเป็นตัวอย่าง  รับเลี้ยงเด็กให้อยู่หอพัก สอนการปูที่นอน รีดผ้าซักผ้ารีดผ้าเวลาว่างแม่ก็จะ
ทำอาชีพเสริมคือเย็บผ้าสตรีแม่สอนผมหลายอย่าง ตอนนั้นคิดว่าแม่เรานี้ดุจัง ไม่คิดว่าแม่รัก 
 แม่ให้ผมทำหลายอย่าง เสร็จจากนี่ก็ให้ไปทำโน่น
ผมยอมรับว่าเป็นคนขี้เกียจไม่อยากทำอะไรซ้ำ ๆ บางอย่างก็ไม่อยากทำ
ตักน้ำใส่โอ่งแล้วยัง
ยังครับแม่  (คือผมตอบแบบนี้บ่อยมาก ๆ 555)
แม่เลยล้อว่า ชื่อบุญยังก็แล้วกัน... แม่เป็นคนหน้าเฉย ๆ แต่อารมณ์ขันมีเยอะครับ
 
ขอขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ
L
st.counter ผู้เข้าชม  1,622,175
=
ขอบคุณเพื่อนผู้คลิกเข้าอ่าน กรุณาเม้นท์นิดหน่อยผมจะได้เข้าไปเยี่ยมได้ถูกคนครับ
 Diarist
 



Create Date : 07 กุมภาพันธ์ 2563
Last Update : 8 กุมภาพันธ์ 2563 6:15:12 น.
Counter : 1348 Pageviews.		  
20 comments
Share
Geoffrey Hinton ช่วยมาสิงร่างวันนี้หน่อยจ้า! peaceplay
(17 พ.ค. 2568 12:33:42 น.)		 : ดินแดนแห่งความทุกข์ระทม : กะว่าก๋า
(16 พ.ค. 2568 05:34:47 น.)
ค รึ่ ง เ ดื อ น แ ล้ ว . . nonnoiGiwGiw
(15 พ.ค. 2568 17:13:57 น.)		คำคม สะกิดจิต สะกิดใจ อาจารย์สุวิมล
(16 พ.ค. 2568 13:44:13 น.)

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณหอมกร, คุณSweet_pills, คุณnonnoiGiwGiw, คุณhaiku, คุณตะลีกีปัส, คุณtanjira, คุณหงต้าหยา, คุณMax Bulliboo, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณเริงฤดีนะ, คุณJinnyTent, คุณRinsa Yoyolive, คุณอุ้มสี, คุณสองแผ่นดิน, คุณtoor36, คุณกะว่าก๋า, คุณSai Eeuu, คุณnewyorknurse

  
ไวน์กับสายน้ำ Diarist ดู Blog
เอเล่าเรื่องเก่าทวนความหลังเนี่ย
เขาว่าคนประเภทไหนยังไงนะพี่ไวน์ 55

โดย: หอมกร วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:7:29:37 น.
  


สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์

ผมก็ศิษย์เก่าหอพระครับพี่
มารายงานตัว 555

พี่ไวน์ตัวสูงมากจริงๆครับ
ถ้าเป็นนักมวย คงได้เปรียบช่วงชกมากๆ
หรือไม่ผมว่าพี่เป็นนักบาสได้สบายเลยครับ 555



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:7:43:53 น.
  
สวัสดีค่ะพี่ไวน์

พี่ไวน์อยากได้รถจักรยานสักคันต้องปลูกผักแล้วนำผักไปเลี้ยงหมูจนโต
ขายหมูได้ถึงนำเงินไปซื้อจักรยาน
การสอนของคุณแม่สอดแทรกอยู่ในการให้ปฏิบัติ
และสิ่งเหล่านี้เป็นประโยชน์ติดตัวลูกๆจนเติบโตนะคะ
ชื่นชมคุณแม่พี่ไวน์มากค่ะ

ภาพครอบครัวทุกภาพดูอบอุ่นมากค่ะพี่ไวน์
โดย: Sweet_pills วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:8:14:26 น.
  
ชอบชื่อบุญยังค่ะพี่... อิอิ
จะบอกว่าให้เลี้ยงหมูเลี้ยงหมาเลี้ยงวัวเลี้ยงควาย
เนี่ยะโอเคหมดเลยนะคะ แต่ให้เลี้ยงไก่เนี่ยะ น้องไม่ไหวเลยง่ะ
ไม่รู้เป็นอะไรกับขี้ไก่ ไม่ชอบมากมาย ขนาดซื้อไข่จากตลาดมา
ยังต้องเอาสก๊อตไบร้ใส่ซันไลขับอีกรอบเลยง่ะ
โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:9:57:10 น.
  
สวัสดีมีสุขค่ะ

คุณไวน์ได้เปรียบคนรุ่นเดียวกันมากทีเดียวค่ะ
รู้คุณค่าของเงิน จากการต้องทำงานเลี้ยงไก่เลี้ยงหมูเอง
คุณแม่ประเสริฐที่สอนให้ลูกได้รู้จักทำงาน หาเงิน
เกือบได้ชื่อใหม่แล้วนะคะ คุณ บุญยัง
โดย: ตะลีกีปัส วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:11:42:27 น.
  
สวัสดีค่ะคุณไวน์

แปะไว้ก่อนค่ะ เดี๊ยวมาอ่าน
แสบตามากค่ะตอนนี้ ...
โดย: tanjira วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:16:05:46 น.
  
ไม่ได้เขียนงานตะพาบมานาน เดี๊ยวว่างจะมาปั่นบ้าง อ่านเรื่องราวของพี่บุญยัง เอ๊ยยย ไม่ใช่สิ ฮ่าๆๆๆ เพลินเลยค่ะ อ่ะโหวตจ้า
โดย: Max Bulliboo วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:18:28:43 น.
  
พี่เขียนเล่าเรื่องได้น่าอ่านมากๆค่ะ ความทรงจำดีๆในวัยเยาว์ที่แม่สอนแม่บอกเราไว้ดีจริงๆ ถึงตอนเล็กเราเป็นเด็กไม่เห็นค่า
โดย: โอน่าจอมซ่าส์ วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:19:09:55 น.
  
เชื่อค่ะว่าพี่ไวน์ฯ เป็น Family man ที่น่ารักจริงๆ
โดย: คนผ่านทางมาเจอ วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:19:29:29 น.
  
ลุงไม่น่าจะชอบอ่านครับพี่ 555
สังเกตจากวิธีพูด
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:20:02:41 น.
  
คงไทยเราไม่ค่อยแสดงออก
โดยเฉพาะคนโบราณ

แต่ครอบครัวพี่ไวน์อย่างน่ารักเลยค่ะ
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:21:06:18 น.
  
ขอบคุณสำหรับกำลังใจเจ้าคุณไวน์

ศิษย์เก่าละอ่อนหอพระนี่เอง อิอิ
บะเด่วแถวโรงเรียนหอพระ หลัง รร.เทคนิค
เจริญขนาดเน้อ ไค่มาผ่อโรงเรียนผ่องก่อเจ้า

ตะก่อนจินเป็นเด็กอาชีวะเจ้า
ตรงข้ามกับ รร.ยุพราช แอบเหล่ผ่อบ่าวยุพเหมือนกันเน้อ ฮริ้ววว


แม่คุณไวน์เป็นคุณแม่ดีเด่นมากเลยเจ้า
แถมยังหมั่นขนาด มิน่าคุณไวน์ถึงได้หมั่นเหมือนแม่
เลี้ยงลูก ๆ 5 คน ได้งานทำ ได้ดิบได้ดีหมด
บะธรรมดาเลยเจ้า

ยุคสมัยนี้ เลี้ยงลูกสองคนรอดแล้วนี่
จินกะอิดขนาดเน้อ นี่กะแห๋มหลายปี๋ว่าจะเฮียนจบ
ไผ๋มีลูกเกินสองคนขึ้นไปนี่นับถือแต้ ๆ เจ้า
ค่ากินบะเต้าใด ค่าเทอมกับค่าเรียนพิเศษนี่ก่า
แปงเอาเรื่องขนาดเจ้า

โดย: JinnyTent วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:21:47:44 น.
  
มีครอบครัวดี เท่ากับมีพื้นฐานที่แข็งแกร่งมากเลยค่า
แม่สอนแต่เด็กๆ นี่คือเป็นเรื่องคำสอนทีล้วนเรื่องที่ดีทั้งนั้น
แต่เด็ก รินนีกินข้าวเหนียวมาตลอดเลยนะคะ นานๆ ทีจะได้กินข้าวสวย
ลูกข้าวเหนียวมาแต่เด็กเลยค่า อิอิ
ทุกวันนี้ก็ตอบแทนคุณแม่ได้ให้อยู่แบบสบาย ไม่อยากให้ทำงานไรเหน็ดเหนีอยแล้วค่า

โดย: Rinsa Yoyolive วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:22:41:10 น.
  
ตอนนั้นต้องคิดเหนื่อยคิดน้อยใจบ้างแน่เลยค่ะ แต่พอวันเวลาผ่านวันนี้มองย้อนไปวันนั้นต้องยิ้มได้แน่ๆ ดูคุณแม่น่ารักสอนเก่ง
โดย: Kisshoneyz วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:23:04:37 น.
  
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
คนผ่านทางมาเจอ Music Blog ดู Blog
auau_py Review Food Blog ดู Blog
tanjira Diarist ดู Blog
ภาวิดา คนบ้านป่า Home & Garden Blog ดู Blog
ไวน์กับสายน้ำ Diarist ดู Blog

อิอิอิ แวะมาทักทายพี่บุญยัง
โดย: อุ้มสี วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:23:19:54 น.
  
คุณแม่แสดงออกถึงความรักแบบไม่พูดนะครับ จะเห้นได้ว่าแต่ละอย่างที่ท่านให้ทำ มันมีเหตุผลว่าทำไมท่านให้ทำอยุ่ในตัวของมันเองอยู่เหมือนกัน
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:23:58:09 น.
  

สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:6:17:19 น.
  
แต่ละบล้อก แต่ละบ้าน 3 บ้านแล้ว
เขียนการแสดงออกถึงความรักต่างๆกัน
ดีจังค่ะ
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:9:32:19 น.
  
คุณแม่ทั้งสองของหนอนสวยดุ
กินกันไม่ลงอย่างที่พี้ว่าจริงๆค่ะ
555สวัสดีวันหบุดค่ะพี่
โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:17:42:57 น.
  
สวัสดีค่ะคุณไวน์

วันนี้ตามมาอ่าน งานตะพาบแล้วค่ะ

ความรักแม่ลูกดีงามและดีที่สุดเสมอนะคะ

วายๆๆ ธัญก็เคยเลี้ยงหมูนะคะ 555
เก็บผักบุ้ง หั่นผักบุ้งผสมลำและข้าวปลายให้หมูกิน
นั่งมองแม่เย็บผ้า แล้วก็หัดเย็บบ้าง คดเคี้ยวไปค่ะ
แต่ก็พอมีฝีมือติดปลายๆแถวมาบ้างค่ะ

คุยเรื่องแม่นี่มันยาวมากนะคะ จดจำกันได้ไม่หมด
แต่ถ้านั่งนึกย้อนไปเรื่อยๆ เขียนไม่ได้หมออีกต่างหากนะคะ

มีความสุขมากๆ รักษาสุขภาพนะคะคุณไวน์
โดย: tanjira วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:15:50:44 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Rimtarn.BlogGang.com

ไวน์กับสายน้ำ
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 94 คน [?]

บทความทั้งหมด