No. 799 ผม ถูกแกะรอย
No. 799   ผม ถูกแกะรอย 


 
บันทึกการเดินทางของ หมาป่าเดียวดาย ลาพักร้อนครึ่งเดือน จากกรุงเทพ  ไป พังงา ด้วยจักรยาน (ตอนที่ 7 )
 
(หมาป่าฯ จำได้ว่าไวน์พาเดินทางไปตรวจงานและนอนที่โรงแรม เล็ก ๆ ส่วนไวน์จำไม่ค่อยได้ จำได้แต่เพียงว่าเด็กคนนี้
ช่างซักถามจังเลย  555  เป็นแบบไหนลองอ่านที่หมาป่าเดียวดายเขียนไว้)
 
ตอนก่อนนี้ เล่าถึงระบบขับเคลื่อนก็ พวกเกียร์รถจักรยาน รวนเกเร.. หมาป่าเดียวดาย ปั่นไปภาคใต้คนเดียว
ลำบากใจมากมายพอสมควร....เพราะร้านจักรยานที่ชุมพรร้านแรก ไม่รับซ่อม แต่....
 
ร้านอี้พงษ์ บอกลองเอามาดูกัน  แต่ช่างของร้านอี้พงษ์วิเคราะห์อาการว่าเกิดจาก กลไกในตัวชิปเตอร์
นั้นเริ่มกร่อนแล้วการเปลี่ยนเฟืองจึงทำได้ไม่สมบูรณ์
ผมนึกค้านในใจเพราะอาการนี้เคยเกิดแล้ว ช่างหนึ่งปรับแต่งให้ง่าย ๆ ด้วยการปรับตัวดึงสลิงตรงเฟรมแป๊บเดียวก็หาย
แต่ไม่ได้เถียงช่างหรอกนะครับ สังเกตดูเห็นว่าทั้งร้านขายแต่เสือภูเขา กับจักรยานแม่บ้านและจักรยานเด็กเล็ก
 
(เออ..ที่แนะนำพวกพี่น้องตรง เขาโพธิ์ว่าให้มาหาเสือหมอบในเมืองชุมพรนี่สงสัยจะเหลวนะครับ เสือชุมพรถ้าทราบ
ว่ามีแหล่งเสือหมอบในตัวจังหวัดก็มาทิ้งความบอกกันไว้บ้างนะครับ)
อย่างไรเสียก็ไม่มีอะไหล่ของชิฟเตอร์ปลายแฮนด์แบบอีเขียวสำรองแน่นอน ในใจนึกว่าเดี๋ยวจะโทรไปปรึกษา
ช่างน้องหนึ่ง ที่อยู่ห่างไกลไป 500  กม. ดูว่าจะปรับแต่งด้วยตัวเองได้ไหม
 
ร้านอี้พงษ์แนะนำห้องพักให้ว่าเปิดใหม่อยู่หลังสนามกีฬาจังหวัดสภาพห้องดี และโทรบอกคนของโรงแรมให้มาพา
ผมขี่ตามไปเข้าพัก ห้องพักใหม่ดีคุ้มค่าเกินราคาจริง ๆ  ครับชื่อ Room Place  ราคา 420  บาท
เทียบสภาพห้องกับราคาอาจพูดได้ว่าดีที่สุดสำหรับห้องพักที่ต้องจ่ายเงินทั้งทริปนี้เลยครับ


 
เข้าห้องพักช่วงบ่ายแก่ ๆ  วัดไมล์ได้ 549  กม.  ขี่จากบางสะพานน้อยไม่ถึงร้อยกิโล
 
ผมอาบน้ำซักเสื้อผ้าแล้วก็โทรหา ช่างน้องหนึ่ง บอกอาการ น้องหนึ่งนึกในหัวแล้วก็บอกให้ผม บิดปุ่มตั้งความตึง
สลิงตรงเฟรมแบบที่หมาป่าสังหรณ์ไว้นั้นแหละครับ ช่างบอกว่านายมันหย่อน การปรับตั้งให้ดึงให้บิดลูกบิด
ทิศเดียวกับเวลาเราเปิดก๊อกน้ำ
 
ผมก็อือ ๆ รับคำมา วางสายช่างหนึ่งแล้วก็บิด แต่ว่าดันบิดไปอีกทางด้วยเลอะ ๆ ลืม ๆ ทิศทางที่ช่างหนึ่งบอก
ใจคิดว่าจะให้ตึง ก็ต้องบิดไปทิศตามเข็มนาฬิกาเหมือนเราไขน๊อต บิดเท่าไรก็ไม่รู้ ก็เลยบิดไปราว ๆ ครึ่งเส้นผ่านศูนย์
กลางของตุ่ม  จากนั้นก็ลองขี่มาข้างนอกจะมาหาข้าวเย็นกินด้วย อุแม่เจ้าเอ๋ยคราวนี้เฟืองมันรวนทั้งเฟือง 6  7  8
เลยครับ ซวยแล้วสิเพราะไหงมันแย่กว่าเดิม
 
ช่างที่ชุมพรก็แก้ไม่ได้ ช่างที่แก้ได้ก็อยู่ห่างไกลเหลือเกิน คราวนี้ผมตั้งสติใหม่กลั้นใจบิดมาอีกทางทวนเข็ม
บิดมันหนึ่งรอบเลย ฮ่าฮ่าฮ่า  คราวนี้กลับไปดีเหมือนเดิมครับ เฟืองไหน ๆ ทั้งเฟือง 6  เจ้าปัญหาและเฟืองอื่นก็
ไม่มีปัญหาตลอดทริปเลย รอดไปได้ครับ
 
หมาป่ารักจังหวัดชุมพรเป็นพิเศษครับ ด้วยมีความหลังฝังใจ


 
สมัยเรียนประถมพ่อเคยพามาที่จังหวัดนี้ สมัยโน้นพ่อหมาป่า ทำงานเป็น Auditor  ของบริษัทประกันชีวิตศรีอยุธยา
พ่อต้องไปตรวจสอบสำนักงานต่าง ๆ ทั่วประเทศ เดินทางด้วยรถไฟหรือไม่ก็รถทัวร์ ทริปหนึ่งพ่อหนีบหมาป่าลงมา
ชุมพรด้วย

เราขึ้นรถชั้นสามจากกรุงเทพมาตั้งแต่ช่วงบ่ายแล้วก็มาเช้าที่ชุมพร มันนานน้านนานในความคิดของเด็ก เรียกกัน
ว่าตูดแฉะครับ
 
ความสุขคือการได้ไปนั่งในสำนักงานสาขา แล้วก็นั่งจิ้มพิมพ์ดีดเล่นพิมพ์โน่นพิมพ์นี่ไปเรื่อยเปื่อย เพราะที่บ้าน
ไม่มีพิมพ์ดีดให้เล่น ตอนค่ำพ่อจะพาไปกินข้าวร้านข้างทางแล้ว พอทุ่มกว่า ๆ  ก็จะพาไปดูหนังในโรงประจำจังหวัด



ขอบคุณเจ้าของภาพด้วยนะครับ
 
สมัยนั้นทุกจังหวัดมีโรงหนัง ก่อนเข้าโรงหนังพ่อจะซื้อหนังสือให้หมาป่าเพื่อเอากลับไปอ่านที่โรงแรม
หมาป่าดูหนังกับพ่อ พอหนังเลิกเราสองคนก็จะเดินกลับโรงแรมที่อยู่ในดาวน์ทาวน์นั่นแหละ  เมืองหลังหนังเลิกจะ
เงียบร้านรวงปิดหมด  มีแสงไฟหรู่ ๆ ริมถนน อากาศเย็น ๆ  มีหนังสือที่พ่อซื้อให้ในมือ พวกหนังสือเครื่องบินรบ ชื่อ
วีรกรรมกับการ์ตูนผีเล่มละบาท



หมาป่าเข้าโรงแรมแล้วก็ดมกลิ่นหนังสือ กรีดดูภาพเครื่องบินรบ


 
ด้วยความอิ่มใจก่อนหลับไปบนเตียงเดียวกับพ่อ
โรงแรมเป็นตึกสูงสามสี่ชั้นแบบที่เซลล์แมนชอบพักน่ะครับ ห้องพัดลมเพดาน มีน้ำฝักบัวแต่ไม่มีน้ำอุ่น มีผ้าขนหนู
กับสบู่ก้อนเล็ก ๆ กลิ่นสบู่นี่เป็นเอกลักษณ์ครับ  สมัยโน้นรีสอร์ทหรือบังกะโลยังไม่มี
เพราะผู้คนไม่ได้เดินทางกันมากเหมือนสมัยนี้
 
ขี่มาคราวนี้เป็นครั้งที่สองในชีวิตที่ได้กลับมาเยี่ยมชุมพร จะไปตามรอยเก่าที่มากับพ่อ
แปลกนะครับพอเราทำงานแล้วเคยเดินทางไปไกลกว่าชุมพร ไปสุราษฏร์ ไปหาดใหญ่ ไปภูเก็ต ไปกระบี่ นั่งเครื่องไป
ไปนอนโรงแรมที่ดีกว่าโรงแรมไม่มีดาวพวกนั้นจมหู แต่ความตรึงใจกับเทียบไม่ได้กับช่วยเวลาวัยเด็ก
 
ดาวน์ทาวน์ชุมพรมีอาหารข้างทางมากมายครับ ผู้คนคึกคัก ผมเลือกเข้าร้านที่เป็นสวนอาหารชื่อ สวนอาหารทิพย์
เห็นเจ้าของคุณลุงคุณป้ามีอายุก็เข้าไปคุย ร้านเปิดมาตั้งแต่ปี 2518  ได้การล่ะเจอคนเก่าคนแก่
เลยเล่าว่าเคยมาชุมพรเมื่อสามสิบกว่าปีก่อนและกลับมาอีกครั้ง ถามเรื่องโรงหนัง ลุงเล่าว่าเมื่อก่อนชุมพรมีโรงหนัง 
  3 โรง อยู่แถวห้าแยกแต่เลิกกิจการไปหมดแล้ว
ผมดีใจกินอิ่มก็ขี่รถชมเมือง ผ่านห้าแยกแล้วก็พยายามนึก อดีตย้อนกลับไปสมัยมากับพ่อ เห็นโรงแรมทำนองเดียวกัน
กับที่เคยมาพักก็เดาว่ามันคงโรงแรมใดโรงแรมหนึ่งนั่นแหละ ขี่วนตอนกลางคืนแล้วก็กลับห้องพักหลังสนามกีฬา
หลับสบายใจเป็นพิเศษ
พฤหัสบดีที่ 6  มีนาคม  วันที่เจ็ดของการเดินทาง
 

วันนี้ผมจะขี่ตัดออกจากเพชรเกษมช่วงที่เลียบอ่าวไทยไปสู่จังหวัดระนองเป็นเพชรเกษมช่วงที่เลียบฝั่งอันดามันแทน
ครับ จุดแยกนี้อยู่ตรงแยกปฐมพร
ออกจากที่พักผมก็แวะปั้มปตท.ก่อนถึงสะพานข้ามแยก  เจ้าของปั้มท่าทางจะชอบของเก่า มีจัดมุมถ่ายรูป
ย้อนอดีตไว้ในปั้มด้วย
 
 
ขี่ข้ามแยกมาสักพักก็เจอพระรูปกรมหลวงชุมพรตรงข้ามค่ายเขตอุดมศักดิ์ รถที่ผ่านไปผ่านมาบีบแตร
เสียงแปร๊น ๆ ตลอดเวลาเพือถวายสักการะ
 
 
จุดเริ่มต้นเส้นทางปาดพาดด้ามขวานนี้ กรมทางหลวงท่านก็ติดป้ายเตือนผู้ขับขี่รถยนต์เอาไว้ว่า ข้างหน้าจะเจอ
อะไรบ้าง  คนที่ขี่จักรยานไม่ค่อยรู้สึกรู้สากับโค้งเท่าไรหรอกครับ ความเร็วเราต่ำ
แต่โค้งลงเขานั้นก็พอรู้สึกบ้าง
 
 
อะไรจะเกิดขึ้นบ้าง  คอยติดตามตอนต่อ...ขอบคุณครับ
 
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ
L                1,512,131
st. ผู้เข้าชม  1,511,183
=                         868
 
ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์นิดจะได้แวะไปเยือนครับ
 



Create Date : 08 กรกฎาคม 2562
Last Update : 11 กรกฎาคม 2562 5:29:07 น.
Counter : 1621 Pageviews.		  
27 comments
Share
แมวเหล็ก เดียวดาย ตะวันออก
(12 พ.ค. 2568 08:55:03 น.)		 : สิ่งสำคัญ : กะว่าก๋า
(9 พ.ค. 2568 04:39:31 น.)
Oh!! my sassy boss ตอนที่ 43 หน้า 2 unitan
(9 พ.ค. 2568 09:28:43 น.)		ธรรมชาติ คุณของธรรมฝ่ายดีงาม คุณของแนวบวกหรือแนวกลาง ไม่ควรติด ไม่ควรทำ สมบัติรูป สมบัตินาม ใช้ เติม ปัญญา Dh
(14 พ.ค. 2568 19:26:01 น.)

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณกะว่าก๋า, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณสองแผ่นดิน, คุณแมวเซาผู้น่าสงสาร, คุณhaiku, คุณmcayenne94, คุณtuk-tuk@korat, คุณตะลีกีปัส, คุณอุ้มสี, คุณเนินน้ำ, คุณJinnyTent, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณSai Eeuu, คุณtoor36, คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณInsignia_Museum, คุณALDI, คุณKavanich96, คุณRinsa Yoyolive

  


สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์

ช่างซ่อมที่เก่งๆ
ตอนนี้ก็หายากนะครับ
แล้วจักรยานก็มีหลายรุ่นมากๆ
อุปกรณ์ อะไหล่ ก็ต่างกันไป

ชุมพรเป็นจังหวัดที่ผมก็หลงรักเลยครับ
ไปครั้งเดียวก็ติดใจ
อยากกลับไปอีกจริงๆ



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 8 กรกฎาคม 2562 เวลา:6:33:18 น.
  
เน็ตดีแล้วนะคะ
ขอบคุณที่แวะไปอ่านและให้กำลังใจค่ะ
เอนทรี่นี้ของคุณไวน์ยังไม่ได้อ่านนะคะ
เดี๋ยวกลับมาใหม่ ข้อเขียนของคุณหมาป่าฯ
ต้องมีเวลามานั่งอ่านสบายๆ

โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า วันที่: 8 กรกฎาคม 2562 เวลา:7:34:30 น.
  
จันทร์สวัสดีครับ พี่ไวน์
เกาะล้อมาล่องใต้ต่อครับ
ผมไม่มีความรู้เรื่องจักรยานเลยครับ ขี่เป็น+เติมลมยางได้ ปะยางรั่วก็ไม่เป็น
เคยนั่งรถไฟไกลสุดก็หัวลำโพง-ตันหยงมัส นราธิวาส
แล้วก็ หัวลำโพง-หาดใหญ่ สงขลา อีกประมาณ 5 ปี
รออ่านต่อครับ
โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 8 กรกฎาคม 2562 เวลา:8:23:32 น.
  
ผมยังเชื่อว่า
"กาลเวลาชนะทุกสิ่ง" ครับพี่ไวน์
อำนาจยิ่งใหญ่เพียงใด
ถึงวันหนึ่งมันก็จะดักกลืนตัวมันเอง
ยิ่งถ้าอำนาจนั้นไม่ชอบธรรม
ได้มาอย่างไม่ถูกต้อง
มันจะทำลายตัวเองไปเรื่อยๆครับ
เราแค่รอให้ถึงวันนั้น


โดย: กะว่าก๋า วันที่: 8 กรกฎาคม 2562 เวลา:10:42:18 น.
  
คิดว่าใครสะกดรอยพี่ไวน์
ต้องอ่านซ้ำอีกรอบถึงเข้าใจ
ว่าย้อนรอยที่เคยมากับพ่อตอนเด็ก
โห พ่อรักมากนะนี่ หนีบมาคนเดียวเลย
ตอนเด็กประสบการณ์น้อย อะไรๆก็ตื่นตาตื่นใจ
ของกินก็อร่อยไปหมด หลังจากผ่านโลกมาหลายสิบปี
จะหาอะไรที่ตื่นตาเร้าใจ อยากมีอยากได้ อยากกิน
คงจะยากแล้วค่ะ ยังดีมีเสือภูเขาให้ยังสนุกอยู่

ส่วนเย็นขี่พวกเกียร์ไม่ถนัด เมื่อยขาชะมัดปั่นยิกหลายรอบกว่าจะขึ้นเขาได้ ยังโบอยู่มากชอบจักรยานธรรมดา

หนังสือการ์ตูนเล่มละบาทนั้น วัยเด็กมีอ่านเยอะมาก
เพราะพี่ชายคนนั้น เอาการ์ตูนแปลฝรั่งปกแข็งเล่มแพงๆหลายเล่มไปแลกกับเพื่อนมาค่ะ.., น่าตีจริง
โดย: mcayenne94 วันที่: 8 กรกฎาคม 2562 เวลา:11:40:27 น.
  
เกยไปกิ๋นก๋วยเตี๋ยวเนื้อหน้าสถานีรถไฟชุมพรเจ้า
โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 8 กรกฎาคม 2562 เวลา:11:59:56 น.
  
สวัสดีมีสุขค่ะ

ความหลังทำให้ต้องย้อนรอยอย่างเกิดสุข
ประสบการณ์ระหว่างเดินทาง
เอามาเล่าใหม่ ก็ยิ้มได้นะคะ
ได้ห้องพักสะอาดและถูกนี่โชคดีมากค่ะ
เคยเจอห้องพักยามดึก ต้องล้างส้วมและอ่างล้างหน้าเอง
เพราะทนใช้โดยไม่ทำความสะอาดไม่ได้เลย
ด้วยเราขับรถไปต่อไม่ไหวแล้ว

รอตอนต่อไปค่ะ
โดย: ตะลีกีปัส วันที่: 8 กรกฎาคม 2562 เวลา:14:32:46 น.
  
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ดา ดา Home & Garden Blog ดู Blog
The Kop Civil Movie Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog
ตะลีกีปัส Food Blog ดู Blog
mcayenne94 Diarist ดู Blog
สองแผ่นดิน Photo Blog ดู Blog
ไวน์กับสายน้ำ Diarist ดู Blog

อ่านแล้วสัมผัสได้ว่า
พี่ไวน์มีต่อมกี่ต่อมล่ะเนี่ย
ทำไมจดจำเรื่องราวได้มากมายขนาดนี้
สุดยอดค่ะ
โดย: อุ้มสี วันที่: 8 กรกฎาคม 2562 เวลา:15:00:56 น.
  
ความทรงจำในวัยเด็กมีค่าและมีความสุขมาก ๆ ค่ะพี่ไวน์
หลายเรื่องราวที่เราคิดว่าอยากย้อนเวลากลับไปตอนนั้นจังเลย
โดย: เนินน้ำ วันที่: 8 กรกฎาคม 2562 เวลา:16:41:19 น.
  
สวัสดีเจ้าคุณไวน์
วันนี้เชียงใหม่ฝนตกลงมาห่าใหญ่ ดีใจ๊ขนาด
ต้นไม้ได้น้ำฝนละ

ลูกบ่าวคุณไวน์เก่งขนาด
ใจใหญ่ใจสู้และแข็งแรงมาก
มีตามรอยสมัยละอ่อนตวย
อิป้อมาอ่านบันทึกตอนนี้
ท่าจะยิ้มหน้อยยิ้มใหญ่^^

จ.ชุมพร จินยังบะเกยไปแอ่วเตื้อเจ้า
เกยไปแค่สุราษฎร์ฯ ไปเกาะสมุย
บะได้ลงไปตางใต้เมินขนาด

ยิ่งอายุนักขึ้น ความไค่แอ่วมันหน้อยลงเรื่อย ๆ เจ้า
วันหยุดกำกะอยากจะพักกำ แบบบะอิดกับการเดินทางนัก
แอ่วตามใกล้ต้อบแต้มแถวเชียงใหม่ ต่างจังหวัดใกล้ ๆ ผ่อง
เมิน ๆ จะออกใจ๊ไค่แอ่วไกล ๆ เจ้า

จินเพิ่งเกยอ่านหนังสือคุณมนันยาครั้งแรกก็เล่มเนี่ยเจ้า
บะเกยผ่านผลงานอื่น ๆ เลย

บล็อกก่อนหน้านี้ หันคุณไวน์มาเล่าเรื่องรถถีบ
ตกใจกับราคา 5555 ฮู้ว่ามีถึงหลักแสน
แต่บะคิดจะหลายแสนขนาดนั้น
บะเด่วบะว่าจะกีฬาอะหยังกะมีเรื่องหื้อเซี้ยงตังค์เนอะ

ขนาดวิ่งไผ๋ว่าจะต้องใช้ตังค์
รองเท้าดี ๆ กะหลายพันเข้าไปแล้ว
บางคู่เป็นหมื่น กางเกงแห๋ม พร็อพถ่ายรูปแห๋ม

ว่าแต่ว่า ฮู้ครอบครัวในบล็อกนี้ น่าฮักขนาดเลยนะเจ้า
คุณไวน์ตอนหนุ่มนี่อย่างหล่อขนาดเลยเน้อ
สาว ๆ ท่าจะตรึม อิอิ

โดย: JinnyTent วันที่: 8 กรกฎาคม 2562 เวลา:17:00:11 น.
  
โรงหนังชุมพรรามา เดี่ยวนี้ ไม่มีแล้วค่ะ ไม่มีใครนิยมดูหนังโรงแบบนี้กันแล้วค่ะ เดี่ยวนี้
โดย: Sai Eeuu วันที่: 8 กรกฎาคม 2562 เวลา:21:38:52 น.
  
ความทรงจำในวัยเด็กมักตราตรึงใจครับ คนเรามักโหยหาวัยเด็กเวมอ

ที่บอกว่าจะเจออะไรบ้าง การที่เห็นป้ายและรู้ก่อนว่าจะจเออะไร ผมว่าดี อย่างน้อยเราจะได้เตรียมตัวเตรียมใจและระวังตัวมากขึ้น

คิดว่าไม่น่าเกิดเรื่องใหญ่อะไรมากกับหมาป่าเดียวดายตัวนี้หรอก (ใช่มั้ยครับ)
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 8 กรกฎาคม 2562 เวลา:23:29:19 น.
  
สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 9 กรกฎาคม 2562 เวลา:6:39:01 น.
  
สวัสดีคะคุณพี่ไวน์...

ตามหมาป่าเดียวดายไปชุมพรด้วยคะ..

โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) วันที่: 9 กรกฎาคม 2562 เวลา:7:29:20 น.
  
สวัสดีมีสุขค่ะ

ขอบคุณกำลังใจให้ยำบูดูด้วยนะคะ
ดีจังเลย ได้เพื่อนร่วมสำรับใต้
กินสะตอเป็นอีก
โดย: ตะลีกีปัส วันที่: 9 กรกฎาคม 2562 เวลา:7:49:39 น.
  
สวัสดีค่ะพี่ตูน

ต่อให้เรียนก็ยังอัพบล็อกอยู่ค่ะ แต่อัพเท่าที่จะอัพได้ เอาเวลาไปทำอย่างอื่นเยอะขึ้นค่ะ ทำสิ่งที่มีประโยชน์กับชีวิตมากขึ้น แหะๆ

เรื่องช่างนี่แล้วแต่จริงๆ นะคะ เก่งไม่เท่ากัน หนูใช้มาหลายศูนย์ หลายอู่ ฝีมือต่างกันจริงๆ ค่ะ

ความทรงจำวัยเด็กมันอาจจะเป็นเพราะมันจำได้แจ่มชัดมากๆ ด้วยมั้งคะ เลยตราตรึงมากกว่าสมัยโตๆ กันแล้ว

เอนทรี่นี้ขอข้ามไม่โหวตนะคะพี่ รอเอนทรี่ที่พี่เขียนเองนะคะ
โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 9 กรกฎาคม 2562 เวลา:10:29:17 น.
  
ผมว่าเมื่อก่อนเค้าก็คงแย่งตำแหน่ง รมต. กัน
เพียงแต่ไม่มีสื่อโซเชี่ยล
ที่ทำให้เราเห็นภาพชัดเจนเหมือนทุกวันนี้นะครับพี่

แย่งกันจะเอาเป็นเอาตาย
อีกวันมากอดกันซะแล้ว
มวยล้มต้มคนดูตลอดเลย 555

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 9 กรกฎาคม 2562 เวลา:10:43:11 น.
  
สวัสดีครับพี่ไวน์
ผมว่าภาคใต้น่าเที่ยวมากครับ ยิ่งเที่ยวแบบค่ำไหนนอนนั่นแบบนั่นคงสนุกมาก

ผมเพิ่งไปภูเก็ตมาครับ แบบไม่ได้ตั้งตัวนัก
แต่ผมกลับชอบฟ้าช่ำๆของภาคใต้มาก
พังงาเคยไป ครั้งนึงครับ หลายปีมาแล้ว หมอกนี่มาตามถนนเลย ไม่ต้องปีนไปดูเป็นภูเขา

ผมขี่จักรยานไม่แข็งครับ 5555 คงตามพี่หมาป่าไปไม่ไหวแน่
โดย: จันทราน็อคเทิร์น วันที่: 9 กรกฎาคม 2562 เวลา:11:47:23 น.
  
เมืองชุมพร คนส่วนใหญ่มักจะบินข้ามมาข้ามไป หากไปชุมพรก็จะนึกถึงรถไฟครับ หากไม่มีธุระจริงๆ มีโอกาสน้อยที่จะได้ไป
ผมเคยไปทำงานระยะหนึ่งที่ชุมพร ยี่สิบกว่าปีมาแล้ว ผู้คนที่นั่นน่าคบ จริงใจมากๆ จำได้ว่าก่อนจากกันมีคนมาส่งที่สถานีรถไฟหลายคน
โดย: Insignia_Museum วันที่: 9 กรกฎาคม 2562 เวลา:13:58:28 น.
  
เพิ่งบางอ้อว่า หมาป่าเดียวดาย เป็นลูกชายคุณไวน์นี่เองนะคะ

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 9 กรกฎาคม 2562 เวลา:16:34:38 น.
  
ร้าน ณ วันวานน่ารัก ไม่รู้สาวจะได้ไปอีกเมื่อไหร่
โดย: sawkitty วันที่: 9 กรกฎาคม 2562 เวลา:17:13:51 น.
  
ขอบคุณที่แบ่งปัน
โดย: Kavanich96 วันที่: 10 กรกฎาคม 2562 เวลา:4:12:38 น.
  


สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 10 กรกฎาคม 2562 เวลา:6:26:26 น.
  
งานเขียนเล่มนี้ของพี่แหม่ม
เป็นหนังสือการเมืองก็ยังได้เลยครับพี่ไวน์
แต่สะท้อนผ่านมุมมองเรื่องรักสามเศร้า

ผมชอบฟังตอนพี่แหม่มให้สัมภาษณ์
คำตอบในเรื่องการเมืองนี่คมกริบ
สะกิดเลือดไหลซิบๆครับ 5555

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 10 กรกฎาคม 2562 เวลา:10:04:19 น.
  
สวัสดีอีกรอบค่าพี่ตูน

มาขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะพี่
โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 10 กรกฎาคม 2562 เวลา:17:26:23 น.
  
ไอติม (ฟรี) กับอากาศหนาว ๆ ไม่มีใครปฏิเสธเลยค่ะ
โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 10 กรกฎาคม 2562 เวลา:19:15:10 น.
  
ก่อนเข้าโรงหนังพ่อจะซื้อหนังสือให้หมาป่านี่
ส่วนมากเป็นหนังสือขำขันกันนะคะ
ขายหัวเราะยังมีบูมมากสมัยนั้น เสียดายตอนนี้อ่านออนไลน์กันมากกว่า
นั่งรถไฟจนตูดแฉะนี่เห็นภาพเลยค่า
มันเหนื่อยมากๆ 555

โดย: Rinsa Yoyolive วันที่: 10 กรกฎาคม 2562 เวลา:22:00:42 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Rimtarn.BlogGang.com

ไวน์กับสายน้ำ
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 94 คน [?]

บทความทั้งหมด