No. 800 มิตรภาพ รสนิยม @ Ranong
No.  800  มิตรภาพ รสนิยม @ Ranong


 
บันทึกการเดินทางของ หมาป่าเดียวดาย ลาพักร้อนครึ่งเดือน จากกรุงเทพ  ไป พังงา ด้วยจักรยาน (ตอนที่ 8 )
 
ป้ายเตือนระวังทาง คดเคี้ยว 494  โค้งไม่ทำให้นักขี่จักรยานเกร็งหรือกลัวแต่ จะนึกถึง การใช้กำลังขาและใช้น้ำหนักตัว
ขย่มให้จักรยานแล่นขึ้นเขามากกว่าเพราะใช้พละกำลังมากเป็นพิศษ มีการรอจังหวะส่งรถให้เร็วด้วย
ส่วนการลงเขาที่เป็นทางลาดลงมากกับถนนคด โค้งทำเอานักขี่ปั่นจักรยานเสียวเป็นพิเศษ
เพราะเห็นเพื่อนหลายคนกลิ้งหรือชนกับเหล็กกั้นข้างทางมากกว่า (ไวน์กับสายน้ำ)



อ่านที่หมาป่าเดียวดายเขียนเล่า ต่อ..นะครับ

ความจริงเส้นที่จะตัดจากฝั่งอ่าวไทยไป อันดามันนั้นมีให้เลือกอีกเส้นครับ  คือขี่ลงจากชุมพรเลาะอ่าวไทยไปก่อนแล้ว
ไปตัดขวาขึ้นไปสู่พะโต๊ะ  เส้นนั้นชันกว่าแต่รถก็น้อยกว่า
ทางมันจะลงตรงเพชรเกษมเลียบอันดามัน จุดที่เลยตัวเมืองระนองออกมาแล้วสามารถขี่ย้อนกลับขึ้นไประนองได้
หมาป่าเบื่อขี่ขึ้นเขาชันน่ะครับเลยมาเส้นนี้แทน  เส้นนี้มีรถวิ่งตลอดแต่ผมไม่ถือว่าจอแจมาก สงบกว่าเส้นที่ลงมาจาก
กรุงเทพสู่ชุมพรมากกว่า
 
อีกแหละครับ ...เส้นทางสวย อุดมด้วยเนินและความเขียวครึ้ม มีภูเขาเตี้ย ๆ ตลอดทาง เกษตรกรปลูกปาล์มน้ำมัน
ยางพารา และต้นหมากตลอดทาง ดูอุดมสมบูรณ์ ความอุดมสมบูรณ์ความชุ่มชึ้นของปักษ์ใต้
มาแสดงออกมากเป็นบางครั้งตรงช่วงนี้


 
ช่วงที่ผ่านเข้าเขตจังหวัดระนองแล้วนั้นขี่ไปสักพักริมทางซ้ายมือจะมีป้ายหินสลักจารึกพระนามอักษร จปร.

ของรัชกาลที่ห้า อยู่ตรงด่านของทหารกองกำลังเทพสตรี หมาป่าแวะกินข้าวช่วงสาย ตรงเพิงพักริมทางที่นี่ เมนูมีทั้ง
ภาษาไทยและภาษาพม่า
 


ขี่ไปอีกสับสิบห้ากิโลก็พักตรงปั้ม PT  ชื่อแสงฟ้าออยส์เพื่อหากาแฟสดจิบเรียกแรง



  บนร้านกาแฟมีพนักงานขาย
ของบริษัทดอกบัวคู่สองคน คนหนุ่มกับคนมีอายุที่มาจอดรถพักทำงานเอกสารและส่งสินค้าที่ร้านคอนวีเนียนสโตร์
ของปั้ม หมาป่าเห็นเข้าป้อนตัวเลขสต๊อกยอดขายผ่านแทบเลต แทนที่จะเป็นเอกสารเป็นปึ๊ง แบบสมัยก่อน
ขยับเข้าไปคุยแก้เบื่อ ได้ความรู้เกี่ยวกับเถ้าแก่ดอกบัวคู่ ผู้ใจบุญและครอบครัว
 
พนักงานรักเถ้าแก่และนายแม่มาก  ได้รู้ด้วยว่าเถ้าแก่ผู้วายชนม์เป็นคนปากพนัง  ส่วนนายแม่ภรรยาเป็นคนโคราช
คุยเรื่องเณรคำ ทราบว่าการออกรอบส่งสินค้าด้วยรถคอนเทนเนอร์เล็กนี้เป็นวงรอบละ 24 วันต่อเดือน
แล้วก็พักยาวที่กรุงเทพก่อนออกรอบใหม่
 
หมาป่าชอบแปรงสีฟันดอกบัวคู่รุ่นถ่านสีดำ ที่ขนแปรงมันเล็กและแข็งซอกซอนร่องเหงือกฟันได้ดี

(ผมคือไวน์ก็รู้จัก นายแม่ ของห้างใจบุญ เคยขอท่านร่วมจัดงาน สวนนหลวง ร.9  หรืองานวิ่งการกุศล
หรืองานที่ผมจัด แสดงดนตรีวงใหญ่การกุศล ท่านก็ช่วยทุกครั้ง เจอหน้า นายแม่จะชวนจิบน้ำชา กาแฟในสวนหลวงกับเพื่อน
 ของนายแม่ แต่ท่านไม่รู้จักชื่อ ไวน์กับสายน้ำแต่ รู้จักในชื่อจริง เลยเสริม เพื่อขอบพระคุณที่ช่วยเหลือตลอดมา ครับ)
 
ก็ถามซื้อเอาเสียเลยคุณพนักงานบอกว่าเดี๋ยวจะเอาเข้าไปขายส่งในร้านคอนวีเนียนสโตร์ในปั้นนั่นแหละ ขายกันสด ๆ
โดยมีผมเป็นผู้ยืนยันเจ้าของร้านว่าแปรงใช้ดีน่ารับไว้สักโหล เจ้าของร้านก็อื่อ ๆ ผมเลยซื้อปลีกจากเจ้าของร้านมาด้าม
หนึ่ง ฮะฮะฮะ ช่วยกันขายช่วยกันซื้อ
 
โบกมืออำลาอวยชัยให้พรกันกับพนักงานขายดอกบัวคู่สองท่านนั้นและคิดว่าอาจจะเจอกันระหว่างทาง เขาขับนำไปก่อน
แล้วผมขี่ตาม เขาแวะส่งสินค้าตามอำเภอรายทาง ผมก็ขี่นำไป และก็ได้มาพบกันอีกทีช่วงตรงเลยตะกั่วป่า
เลยเขาหลักออกมา มีเสียงแตรรถบีบปี้น ๆ ด้านหลัง รถแซงไปก็รถดอกบัวคู่คันคุ้นเคยกัน
ทางไประนองผ่านทับหลี ที่นี่ซาลาเปาขึ้นชื่อครับ ร้านข้างทางติดป้ายเจ้าเก่าทับหลีเลือกกันไม่หวาดไหว ซื้อ
ติดมากอนกลางทาง

(ภาพขาวดำข้างล่าง เป็นจักรยานที่ขี่ไปในครั้งนี้ ผู้เขียนชอบภาพขาวดำ)

จากนั้นก็มาเจอคอคอดกระ ส่วนที่แคบที่สุดของคาบสมุทรมลายู ผมแวะถ่ายรูปเป็นที่ระลึกกับป้าย ป้ายอยู่ด้านขวา
ของถนนมุ่งลงใต้ อีกภาพนั้นเอารถลงไปตรงริมน้ำกั้นกลางระหว่างพม่ากับไทย
ฝั่งตรงข้ามนั้นพม่านะครับ ส่วนอีกฝั่งของถนนเป็นค่าย ตชด. ที่มาตั้งรักษาตรวจการดินแดนของเราเอาไว้


 
ทางต่อจากคอคอดกระก็ค่อนข้างขึ้นเขา หนักแรงพอควรแต่ไม่เท่ากับขึ้นเหนือหรือขึ้นเขาใหญ่ ช่วงนี้ตอนที่ผมไป
กำลังทำทางขยายเป็นถนนสี่เลนให้รถวิ่งสะดวกขึ้น การขยายทางไม่ได้เริ่มจากด้านชุมพร  แต่กลับเริ่มจากด้านระนอง
ย้อนกลับมา มีฝุ่นเล็กน้อยด้วยบางช่วงยังถมด้วยลูกรังอยู่ บางช่วงก็ราดยางขี่สะดวกมาก ไต่เขาขึ้นไป แล้วพอลงมา
ก็ได้ความเร็วให้พอตื่นเต้นสนุกสนาน
 
หมาป่ามุ่งหน้าไปจวนจะถึงตัวระนอง ระหว่างทางแวะกินข้าว และแวะกินน้ำที่ร้านชำ ล่วงเข้ายามบ่ายแก่เห็น
เสือระนองขี่จักรยานออกกำลังมาจากทิศของตัวเมืองสองสามท่าน
ภาพแทนนะครับ


 
เจอท่านหนึ่งกินน้ำอยู่ที่ร้านเดียวกัน พี่เขาเข้ามาทักทายถามไถ่ว่ามาจากไหน  แนะนำตัวกันท่านชื่อ พี่ณพครับ
อายุห้าสิบเศษ ทำธุรกิจค้าขายของเก่า ขี่เสือภูเขาท่าทางกว้างขวางในหมู่จักรยานของจังหวัดระนอง
พี่ณพ อาสาพาขี่เข้าเมืองระนองด้วยกันและจะแนะนำหาที่พักให้
 
เราขี่ขึ้นเขาสูงก่อนเข้าตัวเมืองระนองชื่อ เขาน้ำตก มีโค้งหักศอกที่สิงห์รถบรรทุก ระหว่างทางบอกหมาป่าไว้ว่ามันชัน
พอควร ก็หนักแรงใช้ได้ต้องสับเกียร์ลงจานเล็กเฟือง 4  ผ่านกันมา 
พี่ณพขี่สบาย ๆ คงด้วยคุ้นชินขี่ออกกำลังเกือบทุกวัน หมาป่าต่างถิ่นแถมของพะรุงพะรังก็ค่อย ๆ ไต่ตามหลังไป
 
พี่ณพเล่าบนเขานี้รถทัวร์ที่วิ่งจากระนองเข้ากรุงเทพชอบมาถ่ายของเสียจากถังเก็บลงบนถนน  ให้นักจักรยานต้อง
หลบเวลาขี่ผ่าน แกเห็นภาพและกลิ่นชัดเจนฟังแล้วแขยงพอควร
 
จากเขาน้ำตกเราก็ดิ่งสู่ถนนสายใหญ่เข้าตัวเมือง ก่อนเข้าเมืองหมาป่าขอเลือกเช็คอิน บังกะโลข้างทางชื่อ Tar Tar
ราคา 350  บาทราคาถูกที่สุดตลอดทริป เข้าซอยไปสามสี่ร้อยเมตร ห้องค่อนข้างเก่าหน่อยแต่ก็ไม่มีปัญหาอะไร
ที่ณพยังชวนว่าน่าจะไปหาเอาข้างหน้าที่ดีหน่อย แต่ผมอยากเอาตรงนี้แหละครับ
 
พี่ณพ รอจนจ่ายเงินจ่ายทองเอาของเก็บในห้องแล้ว แกก็บอกว่าเดี๋ยวเราไปบ่อน้ำร้อนประจำเมืองระนองกัน
มาระนองต้องมาแชงน้ำพุร้อน


 
ขี่กันไปแล้วก็หักซ้ายขึ้นเขาเตี้ย ๆ ไปน้ำพุร้อนที่สวนสาธารณะประจำเมือง ผมตื่นตาตื่นใจมากครับ
เมืองระนองทำได้ดีสะอาดน่าลงแช่น้ำ  พี่น้องชาวระนองก็มาหย่อนใจที่กันคึกคัก

  มีบ่อแช่ทั้งตัวและมีบ่อแช่แค่ขา
ผมลองแช่ขาดูก็ร้อนระอุครับ   แช่ขาแต่เหงื่อตัวแตกพลั่ก


 
คนพื้นถิ่นเขาจะมีน้ำดื่มเย็น ๆ  ติดมือขวดหนึ่งไว้คอยจิบให้ร่างกายสบาย แช่สักพักพอสบายขาที่ขี่มาทั้งวันก็เตรียม
ขี่กลับห้องพักเพื่อไปอาบน้ำ  พี่ณพแยกกลับไปตรงทางแยกที่มีอุโมงลอดใต้ถนน  น้ำใจพี่เขาที่เทคแคร์พาขี่เที่ยว
เสือระนองท่านไดอ่านสรุปทริปนี้ฝากความระลึกจากหมาป่าถึงให้พี่ณพด้วยนะครับ



ภาพแทนนะครับ บรรยากาศยามค่ำคืน
 
อาบน้ำอาบท่าซักเสื้อผ้าที่ห้องพักแล้ว ผมขี่ออกมาหาข้าวเย็นกินตอนค่ำ ๆ  เปิดไฟหน้าติดหลังติดหมวกพร้อม
พรั่ง แล้วขี่ข้ามเพชรเกษมไปซอยที่จะไปเข้าตัวเมืองฝั่งตรงข้ามวอยบังกะโล Tar Tar
 
เฮียเจ้าของร้านเล่น คีย์บอร์ดสดให้ขอเพลงได้แบบไม่ต้องเปิดโน๊ต มีเพลงเก่า ๆ แบบ I'll never dance again
พอดึก ๆ มีแขกอีกท่านเข้ามา เป็นชายกลางคนผมยาวใส่แว่นท่าทางเป็นแขกประจำ
เพราะน้องเด็กเสริฟประจำร้านไปถามภาษาอังกฤษ แกออกเสียงตัว R ของคำว่า married ชัดเจนแบบคนเก่งอังกฤษ
และแซวเด็กร้านว่าไม่ตั้งใจเรียน หมาป่าเดาว่าคงเป็นพม่าเพราะคนในระนองเป็นพม่าเยอะ  โดยเฉลี่ยพม่าจะเก่ง

ดนตรีเวอร์ชั่นนี้ ไพเราะ  คลิ๊กฟังได้เลยครับ..
 

 
ภาษาอังกฤษกว่าคนไทย  แต่สักพักแกก็ขอเพลงวอลซ์นาวี อันนี้ไม่ใช่พม่าแน่นอนแล้วละครับ
ผมเลยเข้าไปทักว่านึกเป็นคนพม่าแต่ขอเพลงนี้เลยรู้ว่าเข้าใจผิด แกเล่าว่าเป็นคนชุมพรข้ามมาทำมาหากินที่ระนอง
 
นี่ แกคิดถึงกรมหลวงชุมพรฯ นะครับเลยขอเพลงวอลซ์นาวี ก่อนออกมาผมก็ขอให้เจ้าของร้านแกเล่นเปียโน
(บนคีย์บอร์ด) ในเพลง สายทิพย์ มีความสุขมากกับอาหารเย็นและค่ำคืนของเมืองระนอง
เมืองที่เคยมาเป็นครั้งแรกในชีวิต กลับเข้าที่พักเช็คไมล์วันนี้ขี่ได้ 136 กม. มาหยุดไมล์สะสมที่ 685 กม
 
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ
L
st. ผู้เข้าชม  1,512,131
=
 
ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์นิดจะได้แวะไปเยือนครับ



Create Date : 11 กรกฎาคม 2562
Last Update : 13 กรกฎาคม 2562 10:29:55 น.
Counter : 1833 Pageviews.		  
29 comments
Share
:: วาระธรรม 12 :: กะว่าก๋า
(23 ก.ย. 2566 05:20:16 น.)		กำลังใจ สู่ เส้นชัยแห่งชีวิต โดย ปะการัง (6) หนุ่มร้อยปี
(19 ก.ย. 2566 09:14:08 น.)
5866_Retribution หอมกร
(9 ก.ย. 2566 05:23:53 น.)		NO SIDE : เคย์ ซาโตมิ / อิคุโยะ ทานิงุจิ มาช้ายังดีกว่าไม่มา
(8 ก.ย. 2566 17:02:14 น.)

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณกะว่าก๋า, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณแมวเซาผู้น่าสงสาร, คุณอุ้มสี, คุณnonnoiGiwGiw, คุณเนินน้ำ, คุณตะลีกีปัส, คุณtuk-tuk@korat, คุณJinnyTent, คุณmcayenne94, คุณทองกาญจนา, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณSai Eeuu, คุณhaiku, คุณtoor36, คุณสองแผ่นดิน, คุณRinsa Yoyolive, คุณKavanich96, คุณnewyorknurse, คุณเริงฤดีนะ, คุณก้นกะลา, คุณschnuggy, คุณRananrin

  


สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์

ลูกชายพี่ไวน์นอกจากเป็นนักปั่น
แล้วยังมีความเป็นนักเขียน นักจดบันทึกเรื่องราวด้วยนะครับ


โดย: กะว่าก๋า วันที่: 11 กรกฎาคม 2562 เวลา:6:46:16 น.
  
เพิ่งเห็นว่า คุณไวน์ใส่ไว้ในหมวดหนังสือนะคะ
ยังไม่ได้อ่านเอนทรี่ที่แล้วเลย
เดี๋ยวต้องมาเหมาอ่าน พักนี้เน็ตรวนมาก

โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า วันที่: 11 กรกฎาคม 2562 เวลา:7:02:51 น.
  
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
toor36 Book Blog ดู Blog
คนผ่านทางมาเจอ Diarist ดู Blog
JinnyTent Book Blog ดู Blog
บ่งบ๊ง Food Blog ดู Blog
เนินน้ำ Food Blog ดู Blog
Sai Eeuu Food Blog ดู Blog
newyorknurse Klaibann Blog ดู Blog
ไวน์กับสายน้ำ Diarist ดู Blog

อิอิอิ เห็นพี่ไวน์ใส่หมวดหนังสือ
แต่อุ้มก็โหวตไดอารี่ตามเคย
เพราะน้องหมาป่า
เขียนบันทึกเรื่องราวการเดินทาง
ไว้น่าติดตามมากเลยค่ะ
โดย: อุ้มสี วันที่: 11 กรกฎาคม 2562 เวลา:8:44:29 น.
  
สุขภาพแข็งแรงนะคะ คุณไวน์
มีความสุขในการเดินทาง ภาพสวยคะ ^^



*~*~*~*..แวะมาทักทายจ๊ะ..ขอให้มีความสุข สดใส..หัวใจเบิกบาน..*~*~*~*

..HappY BrightDaY..

โดย: *~ต้นกล้า...ของหัวใจ~* วันที่: 11 กรกฎาคม 2562 เวลา:10:28:07 น.
  
สุดยอดเลยค่ะ ขี่จักรยานทางไกล
ไประนอง ขนาดขึ้นเครื่องยังว่านาน
นี่ปั่นไปคนเดียว โชคดีได้พบเจ้าถิ่นใจดีนะคะ
โดย: เนินน้ำ วันที่: 11 กรกฎาคม 2562 เวลา:14:02:50 น.
  
สวัสดีมีสุขค่ะ

เส้นทางนี้สวยดีค่ะ ไม่ค่อยมีรถมากนัก
แต่จะคดเคี้ยวสักหน่อย
ข้างทางมีสวนผลไม้แยะ
แวะซื้อกินได้ตลอดทาง
น้ำตกข้างทางให้ล้างหน้าล้างตัวก็มี

เก่งแท้ๆค่ะ

ขอบคุณกำลังใจด้วยนะคะ
เที่ยวตามใจลูก ...สุดท้ายก็ต้องเสียเงิน
เพราะไม่อยากเป็นภาระให้ลูกค่ะ
แค่ลูกๆเขาจัดการทุกอย่างให้เราสะดวกสบายก็โอเคแล้ว
โดย: ตะลีกีปัส วันที่: 11 กรกฎาคม 2562 เวลา:14:33:24 น.
  
การเมืองติดตามแล้วปวดหัวนะครับพี่
ลำพังดูแลร้านก็เหนื่อยมากจริงๆ
ไปไหนก็มีแต่คนบ่นเรื่องเศรษฐกิจย่ำแย่
รัฐบาลจะทำยังไงได้บ้าง
ผมยังมองไม่เห็นทางเลยครับ
เพราะทั่วโลกเขาก็แย่ตามๆกันหมด



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 11 กรกฎาคม 2562 เวลา:15:41:28 น.
  
โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 11 กรกฎาคม 2562 เวลา:17:24:05 น.
  
อ่านแล้วกึดถึงต๋อนขับรถแอ่วใต้เลยเจ้า
โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 11 กรกฎาคม 2562 เวลา:17:24:41 น.
  
อ่านเม้นส์คุณไวน์ที่บ้าน
จินเป่นดีไค่หัว เออ ผ่อไปผ่อมา
เหมือน บะคะหนัด แต่เน้อ 55555

ฮูปวาดสีน้ำชุดนี้งามดีเจ้า
เลยเอาแปะไว้ที่บล็อก ไว้เปิดผ่อ
ถ้าคุ้นเคยกับแคคตัสดี จะหันเลยว่า
ภาพชุดนี้ วาดได้ใกล้เคียงขนาดเลยเจ้า


บันทึกหมาป่าเดียวดายตอนนี้
อ่านแล้วหลากหลายความฮู้สึก
แต่ที่แน่ ๆ มิตรภาพระหว่างเดินทางน่าฮักขนาดเจ้า
อ้ายณพเปิ้นใจ๊ดีขนาดเนอะ มีมิตรไมตรี
อัธยาศัยมีหื้อคนต่างถิ่นแถมปาแอ่ว
ในฐานะเจ้าถิ่นอีกต่างหาก

เนี่ยเปิ้นว่า บะออกเดินทางบะมีวันฮู้
มิตรภาพระหว่างทาง บางทีน่าจดจำและประทับใจ
ยิ่งกว่าจุดหมายปลายทางเสียอีก
เหมือนที่หมาป่าเดียวดายได้พบปะด้วยตัวเอง

โดย: JinnyTent วันที่: 11 กรกฎาคม 2562 เวลา:17:40:04 น.
  
ค่อยๆอ่านตามมาเรื่อยๆ ได้ไปเที่ยวแบบอิสระเสรี
ชื่นชมธรรมชาติ และมิตรภาพระหว่างทาง
เป็นการเดินทางที่น่าจดจำ ทริปนี้น่าจะน่องโป่งแน่เลย
ขนาดขับรถแถวระนองยังไม่ง่ายมีภูเขาเยอะ เงียบวังเวง
ไม่มีร้านอาหารตามข้างทาง แต่เส้นลงใต้เป็นเส้นทางที่ชอบ
ร่มรื่นอาหารทะเลอร่อยไปตลอดทาง ราคาไม่แพงค่ะ
โดย: mcayenne94 วันที่: 11 กรกฎาคม 2562 เวลา:19:14:58 น.
  
ผ่านคอคอดกระ 2 ครั้งแล้ว ยังไม่เคยแวะเลยค่ะ
ตอนไประนอง ได้ไปแช่น้ำร้อนที่บ่อน้ำร้อนสวนสาธารณะรักษะวารินเหมือนกันค่ะ

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 11 กรกฎาคม 2562 เวลา:20:18:00 น.
  
ผ่านไปแถวระนอง ต้องได้แช่น้ำแร่ร้อนนะคะ

ปล หมูชะมวง ชอบใช้ขาหมูทำค่ะ หนังและเอ็นหมันจะกรุบๆ ดีกว่าสามชั้นค่ะ คือใครชอบแบบนุ่ม ก็ใช้หมูสามชั้นแล้
โดย: Sai Eeuu วันที่: 11 กรกฎาคม 2562 เวลา:22:15:04 น.
  
การเจอคนช่วยเหลือเราได้พูดคุยกันระหว่างทาง มันรู้สึกดีนะครับ บางทีเดียวดายบ้าง มีคู่หูระหว่างทางบ้างมันก็ไม่เลวนะครับ
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 11 กรกฎาคม 2562 เวลา:23:28:21 น.
  
สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์


โดย: กะว่าก๋า วันที่: 12 กรกฎาคม 2562 เวลา:6:34:38 น.
  
ชอบพังงา อยากไปอีกเหมือนกันค่ะพี่ ปล.ไปหลายๆ คนก็จะสนุกๆ
ถ้าไปคนเดียวมันกจะชิวๆ นะคะพี่
โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 12 กรกฎาคม 2562 เวลา:10:48:00 น.
  
ผมคิดว่าคนเขียนก็ยังคงเขียนต่อไป
คนอ่านก็ยังคงอ่านต่อไป
แต่เปลี่ยนรูปแบบการเขียนการอ่านไปอยู่ในแพลทฟอร์มไหนเท่านั้นเองครับ

ส่วนตัวผมยังรักหนังสือเล่มที่พิมพ์บนกระดาษ
ยังรักการเขียนด้วยลายมือลงไปบนสมุดครับ

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 12 กรกฎาคม 2562 เวลา:20:04:28 น.
  
เซียนกระบี่ลุ่มแม่น้ำวัง

emoสวัสดีครับ

emo
โดย: เซียนกระบี่ลุ่มแม่น้ำวัง วันที่: 12 กรกฎาคม 2562 เวลา:20:28:20 น.
  


สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์


โดย: กะว่าก๋า วันที่: 13 กรกฎาคม 2562 เวลา:6:27:29 น.
  
สวัสดีคะคุณพี่ไวน์..

อ้อมแอ้มก็ชอบปั่นจักรยานชมวิวคะ..

ตอนที่มาเที่ยวเชียงใหม่ในแต่ละครั้ง

ถ้าตรงกับวันอาทิตย์

ก็จะเข้าไปร่วมปั่นจักรยานรอบคูเมือง

และร่วมกิจกรรมกับพี่ๆคะ...สนุกดี

โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) วันที่: 13 กรกฎาคม 2562 เวลา:7:34:03 น.
  
พูดถึงชุมพร รินมองแต่ของกินอร่อยๆ ค่า
จะบอกว่าบ้านเมืองเขาอุดมสมบูรณ์มากๆ ด้านทรัพยากรต่างๆ ยังมีอยู่มาก
พวกเทคโนหรือความไฮเทคยังไม่เข้ามาเยือนจนกลายพันธ์ุ์ด้วยธุรรกิจเลย
ไปแค่ครั้งเดียวแต่รับรู้ และรุ้สึกว่าแตกต่างจากจังหวัดอื่นจริงๆค่า

โดย: Rinsa Yoyolive วันที่: 13 กรกฎาคม 2562 เวลา:10:20:03 น.
  
เพลง วอลท์นาวี และ สายทิพย์ สองเพลงนี้ถ้าคนรุ่นนี้ไม่ค้นคว้า หามาฟังก็หาฟังยากแน่ๆ
ถ้าจะให้ดีไปฟังที่ระนองเสียเลยดีใหมครับ พี่ไวน์...
โดย: พายุสุริยะ วันที่: 13 กรกฎาคม 2562 เวลา:11:15:19 น.
  
บุหรี่แพงขึ้นมากเลยนะครับพี่ไวน์
เพิ่มภาษี หวังว่าคนจะสูบน้อยลง
ซึ่งไม่จริงเลย
รัฐเองก็เป็นผู้ทำโรงงานยาสูบ
เป็นอะไรที่ย้อนแย้งจริงๆนะครับ 5555

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 13 กรกฎาคม 2562 เวลา:11:35:37 น.
  
ขอบคุณที่แบ่งปัน
โดย: Kavanich96 วันที่: 13 กรกฎาคม 2562 เวลา:12:11:22 น.
  
ขอบคุณเม้นท์และโหวตด้วยค่ะ
โดย: mcayenne94 วันที่: 13 กรกฎาคม 2562 เวลา:18:09:01 น.
  

มาชมวิวด้วยค่ะ
ปั่นจักรยานขี้นลงทางชัน เก่งจริงๆค่ะ
ถ้าไม่ชำนาญคงทำไม่ได้แน่ๆ
หกล้มที่คงเรื่องใหญ่จริงๆ

>>>
ที่น้อยไปปฎิบัติธรรม ไม่ได้ถ่ายรูปตอนปฎิบัติหรอกค่ะ
เพราะมีการเก็บโทรศัพท์ คืนให้วันสุดท้ายแล้วทานอาหารเที่ยงด้วยกัน ก่อนแยกกันกลับบ้านค่ะ
(แต่ก็มีบางคนไม่ยอมให้ น้อยไปที่ศูนย์โอเอนก้า
จะไม่มีการพูดกันเลยจริงๆ )
สำหรับที่นี่ คนอยู่ไกลบ้าน เขายินดีไปปฎิบัติก็นับ
ว่าดีพอสมควร ดีกว่าไม่ไปเลย
โดย: newyorknurse วันที่: 14 กรกฎาคม 2562 เวลา:3:01:54 น.
  

สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 14 กรกฎาคม 2562 เวลา:6:28:54 น.
  
มาเพลิดเพลินกับวอลซ์นาวี
แวะเที่ยวคอคอดกระ กับหมาป่าเดียวดายด้วยค่ะ
ฟิน อิน ตาม สุดๆไปเลย
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 14 กรกฎาคม 2562 เวลา:17:02:19 น.
  
ตอนนี้หันไปหันมาก็หวาดเสียวเหมือนกันครับพี่
ร้านค้าที่เปิดมา 20-30 ปี
เริ่มทยอยปิดตัวไปเยอะมาก
อย่างร้านผมปีนี้ก็คนน้อยลงมากๆ
นักท่องเที่ยวหายหมดครับ
ค่าเงินบาทแข็ง เขามาก็ไม่คุ้ม

ผมยังไม่เคยเจอโกงตาชั่งแบบจะจะนะครับ
ถ้าเจอก็คงยอมให้ครั้งเดียวเท่านั้น
และจะไม่อุดหนุนอีกเลยครับ

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 14 กรกฎาคม 2562 เวลา:19:21:47 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Rimtarn.BlogGang.com

BlogGang Popular Award#19



ไวน์กับสายน้ำ
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [?]

บทความทั้งหมด