No. 801 ความเป็นไทย แบบไทยเหนือ(ตะพาบ)
No. 801  ความเป็นไทย  แบบไทยเหนือ (ตะพาบ)


 
พวกเราอยู่ท่ามกลาง ร้านสะดวกซื้อห้างสรรพสินค้าใหญ่ อากาศเย็นสบาย  ได้แต่งตัวสวยงาม
มีฟู๊ดคอร์ต อาหารนานาชนิดบริการราคา คบได้...เพราะเรารู้ราคาก่อนสั่ง หุ หุ
 
อยากกินหรู ได้ซิครับ  ห้องอาหารในโรงแรมหรู พนง.พาเดินไปนั่งโต๊ะในมุมสวย  นั่งลง พนง.นำผ้ามาคลี่วางที่หน้าตัก
ให้  ดูเมนูอาหาร   พนง.น้อมตัวรับออเดอร์  รอไม่นานอาหารจัดแต่งในจาน สวย น่ากินที่สุด
 
เมื่อละเลียดอาหารชิม กินกันอย่างอร่อยแล้ว  ก็พยักหน้า พนง. นำบิลมามอบให้  น้อมตัวรับบัตรเครดิต รูดปรึ๊ดมา
ให้ลงนาม นิดเดียวเอง  15,000 กว่าบาท
อยากกินแบบบุปเฟต์หรู ก้ามปู ซีฟู๊ด  ตักอาหารกินกันอย่างอร่อย มีเวลาตั้งชั่วโมงครึ่งจ่ายแค่คนละ 1,900 + บาทเอง

ภาพข้างบนถ่ายเอง แต่ภาพล่างนี้ เป็นของคนอื่นทุกภาพ ขอขอบคุณที่เอื้อเฟือภาพประกอบ


 
สตรีทฟู๊ดก็มี  พวกเรายืนชี้ ๆ  จ่ายเงินแล้ว เดินไปตามถนน ใช้ปากงับปลาหมึกชุบน้ำจิ้มดีงไม้เสียบออกให้ปลาหมึก
เข้าปากเคี้ยวอร่อย  เดินดูเสื้อผ้าในร้าน เห็นกางเกงยีนขาสั้นจุ๊นจู๋ ชายขาขาดรุ่งริ่ง ตรงสเป็ค ลองนำมาทาบเอว

ว้าย ตัวเล็กไป.. ใส่ได้ขาเดียว  น้อง ๆ  มีเอวโต 44 นิ้วบ้างปะ
มีคะพี่    650  บาทเอง
เอาตัวหนึ่ง  ว่าแล้วก็จ่ายเงินรับถุง เดินกินปลาหมึก ลูกชิ้นปิ้งชุบน้ำจิ้ม ต่อ... พวกเรามีความสุขดีที่อยู่ท่ามกลาง
สังคมที่แตกต่าง กันไปแล้วแต่จะเลือกสถานที่หรูแอร์เย็นฉ่ำ กินอยู่อย่างหรู..
 หรืออยู่ริมถนนควันรถฟุ้งมาบ้าง ใช้มือปัดตรงจมูกก็โอเค กินอยู่สบาย ๆ  เบากระเป๋า ก็โอเค
 
พอเริ่มมีเงินก็ ไปเที่ยวต่างประเทศ ขอที่เป็นธรรมชาติไม่ตกแต่ง  มีวัฒนธรรมเก่าแก่ทั้งรัสเซีย จีน
ญี่ปุ่น เวียตนาม ลาว เมียนม่า ฯ   เมื่อไปแล้วเห็น ต่างประเทศจัดเก็บรักษา เมืองเก่าไว้ในสภาพเดิมให้ดีที่สุด มีร้าน
อาหารข้างทางแบบดั้งเดิม  พวกเราปลื้มวัฒนธรรม สายน้ำ บ้านเรือน อุปนิสัยของพวกเขา
ยอมเสียเงินหลายเงิน ไปเที่ยวแล้วมานึกถึง  บ้านเราก็มีนี่นา... น่าจะรักษาไว้  
นึกย้อนหลังไปเมื่อเป็น เด็กชาย ครั้งอยู่ที่เชียงใหม่
 
บ้านที่เราเช่าอยู่ในเมือง อยู่ริมคูเมืองด้านในริมรั้วหน้าบ้านมี ร่องน้ำเล็กลึกประมาณหนึ่งเมตร  น้ำใสไหลช้า ๆ
ปลาซิวตัวเล็กว่าย ซิกแซกไปมาเมื่อเห็นยักษ์ชายตัวเล็ก แต่โตสำหรับปลา คงกลัวถูกจับไปกินมั้ง 555


 
ตอนเช้าผม จะตักน้ำจากบ่อหน้าบ้านเทใส่รางไม้ไผ่ให้ไหลไปลงตุ่ม ที่ห้องอาบน้ำอยู่ค่อนไปข้างหลังบ้าน  ไออุ่นในบ่อ
ลอยอ้อยอิ่งขึ้นมากับ น้ำถุ้ง(ภาชนะสานยาด้วยชันเบา) ที่มีน้ำเต็มผมสาวดึงขึ้นเทใส่รางไม้ไผ่

ครั้งแล้วครั้งเล่ากะว่าน้ำเต็มตุ่ม  ...ใช้มือแตะหยาดน้ำค้างบนดอกสลิดสีเขียวปนเหลืองนิด ๆ ที่เลื้อยข้างบ่อน้ำ
แสงอาทิตย์เริ่มสาดส่องบริเวณบ้าน เป็นบริเวณกว้าง


 
เดินผ่านใต้ถุนบ้านที่สูงกว่าสองเมตร ไปห้องน้ำที่อยู่ข้างบ้าน  ผลัดผ้าอาบน้ำที่อุ่น ฟอกตัวด้วยสบู่ก้อนกรดสี่เหลี่ยมเขาใช้ซัก
ผ้าสีกรมท่าเข้มปนสีขาว  บางวันมีสบู่ซันไลท์สีเหลืองหอม (หุ หุ)  ฟอกตัว  ขัดขี้ไคลราดน้ำจนตัวสะอาดเช็ดตัวด้วย

ผ้าขาวม้าเป็นฝ้ายนุ่ม  เดินผ่านใต้ถุนบ้าน ไปบันใดหน้าบ้าน ล้างเท้าในอ่างล้างเท้าสี่เหลี่ยม (ใครเคยใช้บ้าง ?)

ขึ้นบ้านแต่งตัวไปเรียน....ด้วยจักรยานสองล้อ  มีความสุขที่สุด


 
มีวันหนึ่งผม เห็นน้ำในบ่อน้ำกลมหน้าบ้านมีไอน้ำอุ่นลอยขึ้นมา  มองซ้ายมองขวาบนบ้านไม่มีใครอยู่ แหะ ๆ
ทำผิดก็ต้องแอบ  หย่อนน้ำถุ้งลงตักน้ำ  แล้วราดตัวอาบน้ำ น้ำอุ่น ฟอกตัวด้วยสบู่ สบายที่สุดใช้มือลูบตัวสลัดน้ำทิ้ง
ใช้มือบิดผ้าขาวม้าด้านหน้าที่ห้อยยาวให้น้ำหล่นลงพื้น
 
แล้วไปล้างเท้าหน้าบ้าน  ไปบนบ้าน แม่ผมนั่งรีดผ้าด้วยเตาแบบโบราณอยู่
มานี่
ครับแม่  ให้ผมทำอะไร
ต่อไป อย่าไปอาบน้ำที่บ่อนะ  น้ำล้างตัวมันสกปรกจะกระเซ็นลงในบ่อ  น้ำที่อาบจะไหลซึมลงดินก็จริงมัน ซึมลง
ผ่านดินไปรวมกับน้ำในบ่ออีก  ไม่ดีนะ  เข้าใจไหม
ครับแม่ 
ยามแม่ว่างจากเย็บผ้าโหล  ผมจะนั่งอยู่ใกล้ ๆ  แม่จะเล่าให้ฟังว่าพวกเราคนเชียงใหม่เป็นคนมีวัฒนธรรมเหมือนคนภาคอื่น
สวย งดงามผู้หญิงจะนุ่งผ้าซิ่นยาวกรอมเท้า... 


 
คนเชียงใหม่จะมีบ่อน้ำอยู่หน้าบ้าน  ห้องน้ำจะอยู่ห่างบ่อกว่า 10  เมตรห้องส้วมอยู่หลังบ้านโน่นกว่า 30 เมตร
น้ำสกปรกจะไม่ซึมเข้าบ่อที่เราใช้ ดื่ม ต้มแกง หงข้าวทำกับข้าว
 
มีอยู่วันหนึ่งแม่ให้ผม ขุดหลุมปักเสาทำราวตากผ้าด้านตะวันออกแสงแดดจะสาดตอนเช้าตอนบ่ายแดดแรงยังส่อง
ถึง  ผมก็ขุดหลุมสองหลุมห่างกัน พอประมาณใช้ไม้รวก พาดข้างบนมัดด้วยลวดจนแน่น
เหนื่อยหมดแรง...
พอหายเหนื่อยแม่ก็ให้ขุดหลุม ทำราวตากผ้าอีกราว... แม่ให้ทำราวสูงเพียงเอว
ทำไมครับแม่มันเตี้ย

อ๋อ..คนเชียงใหม่จะตากเสื้อผ้าหญิงชาย ไว้ที่ราวตากผ้าสูง   ถ้ากางเกงใน ผ้าถุง ถุงเท้าต้องตากราวเตี้ยแค่เอว
เราจะไม่ตากสูงกว่านั้น คุณตาคุณยายบอกแม่ไว้ว่า  คนภาคเหนือมีวัฒนธรรมแบบนี้จำไว้นะ
ครับแม่
 
ที่บ้านผม จะมีเพื่อน ๆ  ไปดูแปลงผักหลังบ้านที่ผมปลูก ไปดูไก่ หมูที่เลี้ยงไว้บ่อย  ส่วนแม่จะมีลูกค้าที่ไปให้แม่
ตัดเสื้อ แม่จะพูดภาษาเชียงใหม่  บางคนแม่ก็จะพูดภาษาภาคกลางด้วย
 
เพื่อนของผมจะไป ทักทายแม่ ยกมือไหว้แม่  เลยได้ยินแม่พูดภาคกลางด้วย  เวลาผมไปโรงเรียนยุพราชก็ไปเรียน
 เพื่อน ๆ  เห็นผมแต่ไกล จะตะโกน
 
ไอ่ไม ตูดดำ  (ไอ่ไมตรี ตูดดำ)  มาแล้วโว้ย
 
  พวกมันล้อกันว่า  คนภาคกลางเป็นคนไทย ตูดดำ  555  คือพวกมันคงเห็นคนเชียงใหม่ ก้นขาว ประจำมั้ง
ผมงี้โกรธ.. ที่ถูกผลักให้  เป็นคนไทยภาคกลาง ก็อยากเป็นคนภาคเหนือ นี่นา
 
โดยพื้นเพพ่อผมคนภาคเหนือ  ส่วนคุณตา คุณยายผมเป็นคน จันทบุรีที่ย้ายไปทำราชการเชียงใหม่ คุณตา
พูดไทย  ปนภาคเหนือแต่พูดเหนือไม่ชัด จนกระทั่งอายุ 90 กว่าปี.ยังไงก็พูด กำเมือง ไม่ชัด
 
ที่บ้านผมเลยกินข้าวเหนียวในตอนเช้าก่อนไปโรงเรียน แน่นอนห่อข้าวเหนียวด้วยใบตองกล้วยแห้ง อาหารมีพวก
หมูปิ้ง ปลาทอดน้ำพริกนำไปกินมื้อเที่ยงที่โรงเรียน
 
ส่วนตอนเย็นที่บ้านจะกินข้าวสวย ไม่เหมือนคนเชียงใหม่ทั่วไป  แม่คงจะเคยชินตั้งแต่เด็ก อาหารตอนเย็นจะเปลี่ยน
ไปแต่ละวัน เช่นผัดน้ำหน่อ(หน่อไม้ซางหรือหน่อไม้อย่างอื่นนำมาฝน(ใส) ด้วยตะแกรงละเอียดนำไปดองด้วยน้ำ
 
ซาวข้าว  ผมจะเป็นคนทำหน่อไม้ดอง  แม่กับพี่สาวจะเป็นคนทำอาหาร  ผมทำไม่เป็นเลย 555
ผัดหน่อไม้จะใส่หมูสามชั้นสับ ใส่พริกชี้ฟ้า หอม กะปิตำละเอียดผัดรวมกัน  อร่อยสุด ๆ


 
นี่ ๆ  ลูกต้องคดข้าวเหนียวจากก่องข้าว(กระติ๊บ)  ใส่จานพอกิน แล้วค่อยหยิบจากจาน กำให้เป็นก้อนใส่ปากกิน
ทำไมละแม่
ถ้าควักในก่องข้าวกินแต่ละคำ ข้าวที่เหลือจะเปื้อน กับข้าว ทำให้คนอื่นรังเกียจข้าวที่เหลือบูดด้วย
เวลาเคี้ยวข้าวกิน ลูกใส่ข้าวก้อนโตใส่ขนาดพอเคี้ยวไม่โตจนแก้มป่องน่าเกลียดมาก  อย่าแหงนคอใส่ข้าวกับข้าวนะ
ใช่ ๆ  แบบนั้น ถูกแล้ว อีกอย่างเวลาเคี้ยวต้องปิดปาก ไม่ให้ใครเห็นข้าวในปาก น่าเกลียดมากนะ
 
เคี้ยวให้หมดปาก  แล้วค่อยหยิบข้าว กับใส่ปากนะอย่ากิน มุมมามแบบหมู เคี้ยวดังจั๊บ ๆ ไม่งามนะ
 

แฮ่...ชักกลัวเป็นหมูเหมือนกัน  555
 
อย่าเดินกินอาหารนะ  เราคนไทยนะเป็นกิริยาที่ไม่น่าดูเลย
ผมเคยไปญี่ปุ่นกะเขาเหมือนกัน  555  คนญี่ปุ่นเขาจะไม่เดินกินอาหาร เขาว่าไม่ใช่วัฒนธรรมญี่ปุ่น
ผมคิดนะว่า ญี่ปุ่นเหมือนคนไทยนะ รึว่า คนไทยเหมือนญี่ปุ่น

ความเป็นไทยสมัยใหม่ สะดวกสบายดี  แต่เราควรจะ รักษาความเป็นไทยเช่น วัฒนธรรม อาคารบ้านเรือนแบบเก่า หรือไม่...?
 
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ
L                        1,515,761
st.ผู้เข้าแวะเยือน  1,513,759
=                               2,002
 
ขอบคุณเพื่อนที่แวะมาเยือน มาเม้นท์ทิ้งร่อยรอยไว้จะได้ไปทักทายครับ
 



Create Date : 15 กรกฎาคม 2562
Last Update : 19 กรกฎาคม 2562 17:16:31 น.
Counter : 2946 Pageviews.		  
29 comments
Share
นกกระจอก - นกไฮเปอร์ tuk-tuk@korat
(30 มิ.ย. 2568 13:21:42 น.)		อาหารพม่า ในวันที่"ฝนตก" peaceplay
(30 มิ.ย. 2568 10:22:50 น.)
เปลี่ยนยางมอไซต์ PCX (เปลี่ยนวันที่ 15 พฤษภาคม 2568) Emmy Journey พากิน พาเที่ยว
(27 มิ.ย. 2568 13:54:58 น.)		ร้านพม่า กาบริเอล
(21 มิ.ย. 2568 17:08:56 น.)

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณกะว่าก๋า, คุณเริงฤดีนะ, คุณอุ้มสี, คุณSai Eeuu, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณวลีลักษณา, คุณตะลีกีปัส, คุณtuk-tuk@korat, คุณสองแผ่นดิน, คุณtoor36, คุณhaiku, คุณnewyorknurse, คุณเนินน้ำ, คุณเรียวรุ้ง, คุณRananrin, คุณJinnyTent, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณruennara, คุณตุ๊กจ้ะ, คุณkae+aoe, คุณสาวไกด์ใจซื่อ, คุณแมวเซาผู้น่าสงสาร

  
เป็นอยู่และกินอยู่อย่างไทย
สบายท้องสบายกระเป๋าที่สุด
แต่ค่านิยมของคนไทยสมัยนี้
ต้องใช้ชีวิตหรูหราขึ้นสเตตัสทุกวัน

ทุกวันนี้บ้านพี่ยังต้องตากเสื้อผ้า
แบบที่คุณแม่คุณไวน์จัดระดับนั่นเลยค่ะ

เปิดมาอาหารเยอะแยะ
แต่ภาพที่สาม อร่อยที่สุด เอ๊อออ ไม่ใช่สิ

โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า วันที่: 15 กรกฎาคม 2562 เวลา:6:10:57 น.
  
สวัสดีครับพี่ไวน์

นึกหลายๆธรรมเนียมที่หายไปนะครับ
ที่ล้างเท้าเมื่อก่อนทุกวัดทางเหนือ ต้องมีให้เห็น
ฮ้านน้ำ หรือ น้ำดื่มให้คนเดินทางสัญจรไปมา
เมื่อก่อนมีเกือบทุกบ้าน
เดี๋ยวนี้ไม่มีแล้ว อยากดื่มน้ำต้องเข้า เซเว่น 555

ธรรมเนียมการกิน การอยู่หลายอย่าง
ก็หายไปจากความเคยชิน
น้ำบ่อหรือบ่อน้ำก็แทบไม่มีให้เห็นแล้ว
เด็กรุ่นใหม่รู้จักแต่น้ำประปาครับ 555

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 15 กรกฎาคม 2562 เวลา:7:07:37 น.
  
เล่าได้เห็นภาพเมื่อวันวานโน่นเลยครับ
ชอบใจที่ตักน้ำ...น้ำถุ้ง(ภาชนะสานยาด้วยชันเบา)...เหมือนแถวอีสานสมัยก่อนเลย
แต่ทางอีสานทำเหมือนตะกร้าแล้วยาด้วยชัน
ผมเห็นครั้งแรกยังยืนเซ่อเลยครับ..เฮ๊ยนี่ตะกร้าตักน้ำได้ เหมือนเรื่องพระร่วงเลย...

อีกหนึ่งวิถีคือการตากผ้า
ซึ่งเมื่อก่อนแถวอีสานก็เหมือนกัน ของสูงอยู่สูง ต่ำอยู่ต่ำ แยกกันในราว
แต่ปัจจุบัน ไม่มีแล้ว เอาที่สะดวกเข้าว่า....

อีกอย่างวัฒนธรรมที่ไม่ค่อยเห็นเหมือนก่อนคือ ความมีน้ำใจ
เมื่อก่อนสมัยเป็นนักศึกษาอาจารย์พาไปเที่ยวเชียงใหม่ สิ่งที่อยากเห็นที่สุดตอนนั้น คือสวนลำไย
เขาเลยพาไปชม เข้าไปในสวนเจ้าของสวนบอกว่าเด็กๆกินได้นะ แต่ห้ามเอาออกไปจากสวน
คิดถึงเรื่องแบบนี้ทีไร ยังรู้สึกดีและมีความสุขตลอดเลยครับ
โดย: wicsir วันที่: 15 กรกฎาคม 2562 เวลา:7:35:27 น.
  
เข้ามาอ่านตะพาบพี่ไวน์
เกิดไอเดียในการจะเขียนตะพาบตัวเองในวันพรุ่งนี้ค่ะ
ที่จริงเราอยู่กับความเป็นไทย
แต่จะดึงออกมาให้น่าสนใจ
ก็ยากอยู่
สำหรับอ้อค่ะ
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 15 กรกฎาคม 2562 เวลา:8:59:18 น.
  
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
โอน่าจอมซ่าส์ Food Blog ดู Blog
สายหมอกและก้อนเมฆ Travel Blog ดู Blog
gluhp Diarist ดู Blog
ยังไงก็ได้ว่ามาเลย Parenting Blog ดู Blog
kae+aoe Parenting Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Book Blog ดู Blog
ไวน์กับสายน้ำ Diarist ดู Blog

อิอิอิ อุ้มเป็นคนหนึ่งที่ชอบเดินกิน
พอซื้อปุ๊บก็จะเดินหยิบเข้าปากปั๊บ
ไม่ถึงบ้านดอกหมดล่ะ
โดย: อุ้มสี วันที่: 15 กรกฎาคม 2562 เวลา:11:47:05 น.
  
ถ้าให้เขียนเรื่องนี้ คงต้องเขียนเรื่องอาหารเหนือแน่เรา ฮ่า

แต่ของลุงไวน์เป็นเรื่องสมัยเด็กๆ ก็ดีนะ
้
แต่เรื่องเดินกินอาหาร ทำบ่อยนะ สุภาพไม๊ ไม่ค่อยสนใจค่ะ ผู้ใหญ่เขาห้ามเพราะกลัวติดคอน่ะ
โดย: Sai Eeuu วันที่: 15 กรกฎาคม 2562 เวลา:14:23:34 น.
  
สวัสดีครับพี่ไวน์

ภาคเหนือนี่มีทั้งวัฒนธรรม มีทั้งธรรมชาติ มีทั้งตำนานความเชื่อ มีครบจบที่นี่ได้เลยครับ
ผมชอบภาคเหนือครับ ชอบหาเวลาไปเที่ยวภาคเหนือบ่อยๆ อยากหาไอเดียเที่ยวเชิงวัฒนธรรมบ้างครับ เพราะเวลาผมไปก็จะไปเที่ยวสถานที่ท่องเที่ยวฮิตๆ กลางคืนก็หาที่นั่งดื่มอะไรแบบนั้นครับ คิดว่าเที่ยวเชิงวัฒนธรรมมันน่าจะดีมากๆ

ผมเป็นคนยุคใหม่ กรุงเทพแท้ ไม่มีญาติต่างจังหวัดเลย ได้อ่านเรื่องของพี่แล้วเหมือนเปิดหูเปิดตาดีครับ
โดย: จันทราน็อคเทิร์น วันที่: 15 กรกฎาคม 2562 เวลา:16:04:23 น.
  
น้ำถุ้ง (ภาชนะสานยาด้วยชันเบา) เพิ่งเคยได้ยินค่ะ
ราวตากผ้าที่บ้าน ก็มี 2 ระดับเหมือนกันค่ะ ราวล่างไว้ตากพวกผ้าถุง ชั้นในอะไรก็ว่าไปค่ะ
หนูไม่ค่อยชอบบ้านแบบโมเดิร์นค่ะ ชอบเฟอร์นิเจอร์เป็นพวกไม้ ...โบเนาะคะ

*** ไม่ได้เดินข้ามสะพานไป เหมือนยังเดินไม่ทั่วดีเลยค่ะ วัดสำคัญของเค้าก็ไม่ได้แวะ ถ้ามีโอกาสก็อยากไปซ่อมเกียวโตอีกรอบค่ะ
โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 15 กรกฎาคม 2562 เวลา:19:42:06 น.
  
ไม่มีอะไรต้องอายหรอกค่ะ เข้าใจผิดกันได้
ถ้าแซวพี่ก็เหมาะเหม็งเลย 55 ได้สวนสักหมัด ฮรี่ฮรี่
เสียดายที่กลับตัวเสียได้ทัน อดเอิ๊กกกกเลย

โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า วันที่: 15 กรกฎาคม 2562 เวลา:19:46:08 น.
  
หนังสือของท่านกฤษณะมูรติ
จะว่าอ่านยากก็ยาก จะว่าอ่านง่ายก็ง่ายครับ
ผมว่าขึ้นอยู่กับจังหวะชีวิตและวัยของคนอ่านด้วยครับ
ตอนหนุ่มๆผมอ่านก็ไม่ค่อยอินเท่าไหร่ครับ

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 15 กรกฎาคม 2562 เวลา:19:53:16 น.
  
สวัสดีมีสุขค่ะ

เป็นเนื้อหาที่แสดงความเป็นไทยเหนือ
ได้ครบถ้วนกระบวนความเลยค่ะ
อ่านเพลินจริงๆ
ไม่มีบ่อน้ำ มึแต่คลองหน้าบ้าน
อาบน้ำ ล้างจาน ก็ลงคลองอย่างเดียวเลยค่ะ
โดย: ตะลีกีปัส วันที่: 15 กรกฎาคม 2562 เวลา:20:26:40 น.
  
เป็นประเด็นที่เอามาพูดถึงได้หลากหลาย บ้านไทยอยู่สบายนะ แต่ไม่มีปัญญาสร้างครับ ค่าไม้แพงมาก แถมเป็นไม้สงวนด้วยมั้ง

ญี่ปุ่นเดินกินก็มีถึงจะน้อยแต่ก็มี ด้วยสภาพสังคมที่เร่งรีบในปัจจุบันที่ไทยจะมีคนเดินกินก็ไม่แปลก ที่จีนยิ่งแล้วใหญ่ ผมมองว่าประเทศเราได้รับอิทธิพลจากทางจีนค่อนข้างมาก

ที่แม่คุณไว้บอก บางอันถ้ามีเหตุผลฟังแล้วมันรู้สึกว่าควรทำตาม แต่บางอันที่บอกว่าไม่มีใครทำกัน หรือคนเหนือทำแบบนี้ มันไม่มีเหตุผลรองรับทำให้ไม่ค่อยรู้สึกอยากทำตามเท่าไหร่ ผมมาลองคิดเหตุผลประกอบ อย่างการตากกางเกง น่าจะเพราะไม่น่าดูกระมัง
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 15 กรกฎาคม 2562 เวลา:22:31:12 น.
  

มาเห็นหลายๆอย่างสมัยก่อน
เช่นน้ำไหลทางไม้กระบอก
ที่ล้างเท้า บ้านก็เคยมี
ที่ใส่ข้าวเหนียว น่าทานมาก
โดย: newyorknurse วันที่: 16 กรกฎาคม 2562 เวลา:2:13:18 น.
  
อรุณสวัสดิ์ครับพี่ไวน์

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 16 กรกฎาคม 2562 เวลา:6:42:32 น.
  
อ่านมาถึงท้าย ๆ บล็อก
ว๊าย..หนูเคยพาพี่ไวน์เดินแทะหมูปิ้งที่เมืองกาญบ้านพี่ต้อ แฮ่..กริยาไม่งาม
ส่วนตัวก็อยากให้ช่วยกันรักษาความเป็นไทยเอาไว้ตราบนานเท่านานค่ะ
โดย: เนินน้ำ วันที่: 16 กรกฎาคม 2562 เวลา:12:43:19 น.
  
ตาย ๆ ความลับเผยซะแล้ว 555 ก็พวกเราไม่มีแม่ คอยดูอยู่ ก็เดินเที่ยวกัดลูกชิ้นปิ้งดึงออกจากไม้เดินกินกันบ้างแหละ ....
แอบกระซิบป้าอิ๋วไปแล้ว.. ตอนนั้นจำได้ว่าพวกเรา โทรศัพท์คุยกับป้าอิ๋วด้วย 555
เอ..ที่นครนายก หรือเมืองกาญ ชักลืมแล้ว
โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 16 กรกฎาคม 2562 เวลา:12:55:25 น.
  
เล่าได้เห็นภาพตามเคยค่ะพี่

ถ้ารุ้งเจอคุณแม่พี่ คงถูกเอ็ดเยอะอะ 55555
ตอนไปญี่ปุ่นก็เห็นเหมือนกันคนญี่ปุ่นซื้ออาหารเสร็จยืนกินตรงนั้น เรียบร้อยค่อยจากไป

ส่วนรุ้งน่ะหรือซื้อเสร็จก็เดินหม่ำไปเรื่อยๆ หมดตรงไหนก็ไม่รู้แหละ แหะแหะ

ไม่งามเอาเสียเลย
โดย: เรียวรุ้ง วันที่: 16 กรกฎาคม 2562 เวลา:13:59:58 น.
  
โจทย์นี้ยากตรงต้องเชื่อมโยงข้อมูลจีน ไทย
ผมไปค้นประวัติศาสตร์ในยุคราชวงศ์ซ่งเลยครับพี่
ตรงกันกับยุคสุโขทัย
อาจจะเหลื่อมเวลานิดหน่อย
แต่มีจริง ข้อมูลจริง
มีมวยไทยในยุคนั้นด้วย
แต่คนจีนจะเรียกเมืองไทยอีกแบบ
ไม่ได้เรียกว่าสยามหรือสุวรรณภูมิครับ

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 16 กรกฎาคม 2562 เวลา:14:41:58 น.
  
หันภาพเลยเจ้า
ทั้งข้าวของเครื่องใช้ อาคารบ้านเรือน
และความเชื่อของคนบะเก่า

บะอยากจะบอกว่าเคยเห็นเคยใช้หมดเลย 5555
บะว่าจะเป๋นสบู่ลาย บ่อล้างตรีน แต่สมัยจิน
บ้านยายเป็นโอ่งน้ำแล้วมีน้ำบวยไว้ตักเจ้า
ล้างก่อนขึ้นบันใดบ้าน

น้ำบ่อบ้านจินกะมี
ป้อจินขุดเองเลยลึกขนาด ตันได้หันตอนขุดอยู่
ลึกมากตกลงไปตายลูกเดียว
บะฮู้ว่าขุดกันเข้าไปได้จะใดสมัยก่อน
ถมน้ำบ่อละเจ้า ใช้น้ำประปาแตนละ

ละอ่อนบะเด่วบะค่อยอะหยังกับ
ความเชื่อและประเพณีปฏิบัติเดิม ๆ ละเจ้า
ฮับวัฒนธรรมเมืองนอก ถือว่าเอาว่าเป็นของเท่
อะหยังที่เดิม ๆ ถือเป็นเรื่องคร่ำครึไปเหีย

สมควรอนุรักษ์ความเป็นไทยไว้
แล้วปรับตัวตามความทันสมัย ตามเหตุและผล
บะปิดกั้นและบะลืมรากเหง้าของตัวเองเจ้า
ในความคิดของจินหนา



โดย: JinnyTent วันที่: 16 กรกฎาคม 2562 เวลา:18:50:47 น.
  
ความเป็นไทย แบบไทย ๆ
หลายอย่างเป็นสิ่งดี ๆ ที่ควรรักษาไว้ แต่บางอย่างก็เปลี่ยนไปตามกาลเวลา

อดนึกถึงคำว่า ทำอะไรตามใจคือไทยแท้ ไม่ได้
บางอย่างแก้ได้ บางอย่างแก้ไม่ได้ ... สำหรับบางคนนะคะ
โดย: ฟ้าใสวันใหม่ วันที่: 16 กรกฎาคม 2562 เวลา:18:52:32 น.
  


สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์


โดย: กะว่าก๋า วันที่: 17 กรกฎาคม 2562 เวลา:6:16:08 น.
  
อ่านแล้วมีแอบยิ้ม...

ป.ล. ลงรูปโปรแกรมที่เขียนเพิ่มเติมตามที่พี่ไวน์แนะนำแล้วค่ะ ลองไปดูนะคะ ของการแข่งวันที่.1
โดย: kae+aoe วันที่: 17 กรกฎาคม 2562 เวลา:8:44:07 น.
  
ไว้มายิมตังค์น้องซีนะคะ 555555 แต่ไม่รู้จะมีวันนั้นไหม เจ้าตัวก็ยังไม่รู้ว่าจะไปทางด้านไหนดี
โดย: kae+aoe วันที่: 17 กรกฎาคม 2562 เวลา:11:41:15 น.
  
ท่าน ว. เองก็ถูกโจมตีเป็นระยะๆครับ
แต่ผมงานเขียนของท่านนะครับ
อ่านง่าย เข้าใจง่าย
แล้วท่านก็มีความเป็นกวีด้วย

เหมือนงานของท่านมิตซูโอะ คเวสโก
ผมก็ตามอ่านมาตลชอด
จนท่านสึกไป
ก็ไม่เป็นไร
ผมชอบงานเขียนของท่าน
ส่วนชีวิตท่านจะเป็นอย่างไร
ก็ไม่เป็นไรครับ

ผมกำลังสนใจทำยูทูปครับพี่
คิดว่าคนฟังคนดูน่าจะได้ประโยชน์
เป็นอีกรสชาตินึง
จริงๆผมก็ไม่ค่อยถนัดพูดหรอกครับ
ไม่หล่อด้วย 555
แต่ที่อยากลองทำเพราะคิดว่ามันจะทำให้ผม
ได้ใช้ทักษะหลายๆอย่างที่มีอยู่
มาอธิบายสิ่งที่ผมคิดว่าจะเป็นประโยชน์กับคนทีไ่ด้ฟังได้ดู
ก็เลยจะลองทำครับ

บล็อกแก๊งคนเล่นน้อยลงจริงๆครับ
ผมยังมีต้นฉบับเยอะมากครับพี่ 5555
ก็ยังอัพบล็อกไปเรื่อยๆ จนกว่าจะไม่มีคนอ่านจริงๆ
ถึงจะคิดขยับขยายไปที่อื่น
ที่เฟซบุ๊คก็ยังไปได้เรื่อยๆครับ

อาแปะไม่ชอบออกสื่อครับ ผมเลยได้แต่อัดมาเป็นคลิปเสียง
หมิงหมิงก็เหมือนกัน ตอนนี้ถ่ายรูปยังไม่ยอมเลยครับ 5555


โดย: กะว่าก๋า วันที่: 17 กรกฎาคม 2562 เวลา:15:28:49 น.
  
ขอบคุณนะคะคุณไวน์
อ่านบล็อกคุณไวน์ได้ความรู้คู่ความสนุกเหมือนเดิมค่ะ
โดย: Rananrin วันที่: 17 กรกฎาคม 2562 เวลา:18:45:01 น.
  
สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 18 กรกฎาคม 2562 เวลา:6:28:51 น.
  
แม่พี่ตูนเป็นคนปราณีตนะคะนี่ จากที่อ่านๆ

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ



บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กะว่าก๋า Book Blog ดู Blog
ทนายอ้วน Travel Blog ดู Blog
เนินน้ำ Food Blog ดู Blog
เริงฤดีนะ Sports Blog ดู Blog
Rinsa Yoyolive Review Travel Blog ดู Blog
JinnyTent Travel Blog ดู Blog
ไวน์กับสายน้ำ Literature Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น
โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 18 กรกฎาคม 2562 เวลา:10:59:51 น.
  
โคราชกำลังฮ้อนน่าเล่นน้ำเหมือนหล่ะอ่อนตี่น้ำผุดนาเลาเลยเจ้า
โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 18 กรกฎาคม 2562 เวลา:14:41:57 น.
  
มาอ่านงานตะพาบของพี่ไวน์ค่ะ
โดย: sawkitty วันที่: 18 กรกฎาคม 2562 เวลา:16:33:11 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Rimtarn.BlogGang.com

ไวน์กับสายน้ำ
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 94 คน [?]

บทความทั้งหมด