No. 819 เที่ยว @ เขาหลัก ไม่น่ากลัวแล้ว....?
No.  819  เที่ยว @ เขาหลัก  ไม่น่ากลัวแล้ว…?


 
บันทึกการเดินทางของ หมาป่าเดียวดาย ลาพักร้อนครึ่งเดือน จากกรุงเทพ  ไป พังงา ด้วยจักรยาน (ตอนที่ 14 )
เข้าสู่ย่านเขาหลัก
 
///////
 
อังคารที่  11  มีนาคม  วันที่สิบสองของการเดินทาง
 
วันนี้กะระยะทางจากแผนที่ ผมจะขี่เข้าอำเภอ ตะกั่วทุ่ง ที่ตั้งของเหมืองกระโสม ทิน เดรดยิง เหมืองของ
อาจินต์ เป็นอีกวันที่รอคอย ถึงจะยังไม่เข้าบริเวณเหมืองแต่ ตัวตะกั่วทุ่งเองก็มีบทบาทเด่นอยู่ในหนังสือชุดเหมืองแร่
 
เส้นทางตะกั่วป่าจะต้องผ่านย่านเขาหลัก ผ่านอำเภอท้ายเหมือง มุ่งทิศใต้และหักขึ้นขวาตรงแยก ที่มุ่งใต้อีกนิด
ก็จะไปจังหวัดภูเก็ต ชื่ออำเภอชื่อจังหวัดเหล่านี้เขียนซ้ำอยู่ในหนังสือที่อ่านจนเป็นชื่อคุ้นชินของหมาป่าครับ
 
ออกจากย่านยาวตะกั่วป่าเส้นทางเลียบใกล้กับชายทะเลฝั่งอันดามัน บริเวณนี้โดน สึนามิซัดหนักเมื่อปี 2547
เวลาผ่านไปเกือบสิบปี ป้ายเตือนว่าหากมี่คลื่นยักษ์มา ให้วิ่งขึ้นเส้นทางไหนเพื่อหลบภัยมีติดเป็นระยะ
 
จากระนองมา หมาป่าไม่ค่อยเห็นทะเลเท่าไหร่เพราะว่าทางหลวงนั้น ไม่ได้เลียบทะเลแบบแถว ๆ ระยอง หากแยก
จากเพชรเกษมไปตามชายหาดก็ต้องขี่เข้าไปเป็นกิโลกิโล
 
ผ่านป้ายนึงเขียนว่าหาดบางสัก หมาป่าเลยแวะเข้าไปดูทะเลอันดามันสักหน่อย ขี่เข้าไปจะผ่านทุ่งที่น้ำทะเล
เคยกวาดเข้ามา ซากต้นไม้บางต้นที่ตายเพราะแช่น้ำเค็มในทุ่งก็มีให้เห็น จนมาโผล่ที่หาด ทะเลเรียบน้ำสีเขียวดูสบาย
ตา ลมรำเพยสบายตัวครับ
 
 
ถามหนุ่มคนขับรถตู้ที่มาจอดรอรับแขกตามีสอร์ทว่า สมัยคลื่นมานั้นสูงแค่ไหน น้องเขาบอกว่าก็ครึ่งต้นสนริมหาด
แหละครับพี่  ขี่เล่นแถวชายหาดก็พบสถานที่หลบภัยที่ราชการมาสร้างไว้เผื่อในกรณีฉุกเฉินให้คนวิ่งขึ้นไปหลบ
 
.....



จากหาดบางสัก หมาป่าขี่ต่อมาจนเข้าเขตตำบลเขาหลัก แถบนั้นนักท่องเที่ยวคึกคักโรงแรม รีสอร์ทต่าง ๆ ซ่อมแซม
และก่อสร้างใหม่เต็มไปหมด ร้านวัสดุก่อสร้างใหญ่ ๆ เปิดอยู่หลายเจ้า บางเจ้ามีรถพ่วงบรรทุกกระเบื้องปูพื้น ปูผนัง
จอดลำเลียงคันเบ่อเริ่ม มันก็บอกได้ว่าคนมั่นใจ และธุรกิจกลับมาเกือบเต็มร้อย



หลังจากบาดแผลใหญ่ที่ทิ้งไว้เริ่มรักษา
ตัวเองจนเกือบหายสนิท ถนนในตำบลเขาหลักใหญ่ สี่เลน บาร์เบียร์ร้านอาหารมีคึกคักครับ
 
หมาป่าผ่านอนุสาวรีย์ของเรือตรวจการตำรวจ เรือ ต. 813  ซึ่งถูกพัดมาค้างบนฝั่งห่างจากหาดเป็นกิโลก็แวะเข้าไปชม
 

มองดูภาพข้างบน ก็คงงั้น ๆ  แต่ถ้าดูภาพข้างล่าง คลื่นซัดเข้าบนฝั่งไกลเพียงใดดูภาพข้างล่างซิครับ



ขี่ต่อมาถึงเขาหลัก บนนั้นเห็นทะเลสวยมากครับ เส้นทางกำลังถูกขยายจากเดิม รถบดอัด รถเกรดลูกรังและยางมะตอย
ราดใหม่ ๆ  เป็นระยะ
หมาป่ามาถึงอำเภอท้ายเหมือง ตอนเที่ยง แวะกินข้าวหมูกรอบกับบะหมี่ที่ร้านหน้า สภ.ท้ายเหมือง นั่งคุยกับคุณลุง
คนหนึ่งในร้าน แกถามว่าขี่ทางไกลมาคนเดียวอย่างนี้เป็นตำรวจหรือเปล่า ตลกดีครับหน้าตาเนื้อตัวหมาป่าดูยังไง้
ยังไงก็ไม่น่าจะเหมือนตำรวจ แม้แต่ตำรวจสายสืบนอกเครื่องแบบก็ไม่น่าจะใกล้เคียง
 
บนเส้นทางจากท้ายเหมือง มุ่งสู่ตะกั่วทุ่งก่อนถึงแยกที่จะลงใต้ต่อไปภูเก็ต เลขไมล์ทริปสะสมของอีเขียวขึ้นแตะ
ที่ 1,000  กม.  ก็เลยหยุดถ่ายภาพเป็นที่ระลึก ทศนิยมตำแหน่งที่สองนี่มันเปลี่ยนทุก 10 เมตร เพราะฉะนั้นต้องเล็ง
ให้ดี ถ้าเผลอขี่เลยไปนิดเดียวหยุดไม่ทันมันจะเปลี่ยนจาก 999.99 ไปเป็น 0.00  ซึ่งไม่หล่อเลย
 
 
จากนั้นก็ถึงแยกที่ด้านซ้ายตัดออกไปตะกั่วทุ่งและพังงา ด้านขวาลงใต้ต่อไปเกาะภูเก็ตครับ

 
หักซ้ายเข้าทางไปตะกั่วทุ่ง ถนนเพชรเกษมช่วงนี้เป็นสี่เลน เส้นทางเส้นนี้อยู่ในหนังสือเหมืองแร่ที่คนอ่านจะคุ้นชิน
อาจินต์นั่งรถนายฝรั่งไปข้ามฟากเรือแพยนต์ เพื่อไปธนาคารในตัวเมืองภูเก็ตก็เส้นนี้ อาจินต์เข้าจังหวัดพังงาก็เส้นนี้
อาจินต์นั่งรถพี่จอนขับไปลืมหมวกและกลับไปเก็บหมวกกันสองคนช่วงยามดึก กับเจ้ร้านขายข้าวต้มที่อำเภอตะกั่วป่า
ก็ใช้ทางเส้นนี้ สมัยก่อนเป็นรถเลนสวนทางแคบกว่าสมัยนี้ แต่รถก็น้อยกว่าสมัยนี้มาก
 
ยิ่งใกล้ตะกั่วทุ่ง และตำบลกระโสม หมาป่าก็ตื่นเต้นขึ้นเรื่อย ๆ ครับ ระหว่างทางเป็นช่วงเวลาโรงเรียนเลิกเด็ก ๆ เดิน
กลับบ้านหรือมีพ่อแม่ขี่มอเตอร์ไซค์มารับ บ้างก็นั่งรถมอเตอร์ไซค์พ่วงข้างเป็นกลุ่ม
เด็กทุกคนจะถือลังนมกล่องติดมือกลับบ้าน  หมาป่าจอดถามว่าทำไมมีนมกล่องกันทุกคนเลย เด็กบอกว่าวันนี้เป็นวัน
สุดท้ายก่อนปิดเทอมใหญ่ ครูแจกนมโรงเรียนให้กลับไปกินที่บ้านเพราะจะไม่ได้มาโรงเรียนอีกเป็นเดือน
 
และก็มาเจอป้ายเข้าเขต บ้านกระโสม ตำบลกระโสม อำเภอตะกั่วทุ่งในที่สุด เหมืองกระโสม ทิน เดรดยิง ได้ชื่อที่อิง
บ้านนี้แหละครับ
 
ความสนุกของการตามรอยเรื่องใดเรื่องหนึ่ง ชีวิตใครคใดคนหนึ่ง หากเจ้าตัวเขาไม่ได้มาอยู่นี้ จุดในที่ ที่เขาเคยอยู่
ตรงนั้นด้วยกัน คือการคาดเดาโดยใช้ข้อมูลที่รวบรวมมาและประมวลเพื่อชั่งใจและปักใจ
 
จุดพิกัดที่หมาป่าคาดเดา เกิดจากการใช้ข้อมูลทั้งอินเตอร์เนทที่มีคนเคยไปสำรวจสถานที่ตอนถ่ายทำหนัง และหนังสือ
ชุดเหมืองแร่ที่ตีพิมพ์ล่าสุดเล่มสอง ตอนท้าย ที่คุณอาจินต์กลับไปหาเหมืองกระโสมเมื่อปี 2518  ในหลายบทที่อยู่
ใต้หัวข้อว่ากลับไปสู่เหมืองแร่ ทำให้หมาป่าเห็นภาพชัดขึ้นในหัว อีกทั้งจุดที่ต้องระวังเทียบเคียงข้อมูลให้ดีดังนี้ครับ
 
เส้นทางเดิมที่เป็นทางหลวงเพชรเกษมจากตะกั่วป่ามาบรรจบกับทางแยกไปภูเก็ตและตัดวกขึ้นมามุ่งสู่พังงา
ที่หมาป่าขี่มานี้สมัยที่เหมืองยังดำเนินการอยู่ในช่วงปี 2492 - 2496  หรือแม้แต่ปี 2518  ยี่สิบสองปีให้หลังที่คุณอาจินต์


 
กลับลงไปเยี่ยมบริเวณเหมืองและอำเภอตะกั่วทุ่ง ที่เดิมที่เคยมาใช้ชีวิตทำงานอยู่ ทางมันเป็นเส้นเล็กสองเลนสวน
และสมัยนั้นทางหลวงจะตัดผ่านดาวน์ทาวน์ที่มีตลาดร้านรวงในอำเภอตะกั่วทุ่งเลย 
 
คราวนี้พอยุคหลังบ้านเมืองเจริญ รถรามีมากขึ้น กรมทางหลวงจะขยายถนนเป็นสี่เลน ไม่ต้องวิ่งสวนกันบนทางแคบ
ถนนเส้นใหญ่เหล่านี้จะตัดเบี่ยงออกจากดาวน์ดาวน์ของอำเภอต่าง ๆ เหมือนเป็นทางเลี่ยงเมือง อย่างตะกั่วทุ่งนี้หาก
เปิดแผนที่ดู หากเรามุ่งหน้าพังงา ด้านหลังของเราคือภูเก็ต ทางเลี่ยงเมืองมันจะปาดผ่านด้านซ้ายมือของย่านร้านรวง
และสถานที่ราชการที่รวมกันเป็นดาวน์ทาวน์
 

(งานเขียนของ หมาป่าผมอ่านแล้ว เพลิน คงจะลงสลับกับงานเขียน ด้วยตนเองเพราะเพื่อนบางคนเริ่มต่อว่า อู้ ไม่ยอมเขียนเอง 555  )
 
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ
L                1,559,746
st. ผู้เข้าชม  1,555,911
=                       3,835
 
ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์นิดจะได้แวะไปเยือนครับ
 



Create Date : 03 ตุลาคม 2562
Last Update : 7 ตุลาคม 2562 6:18:34 น.
Counter : 2091 Pageviews.

28 comments
SMEsสร้างอาชีพ มอบรางวัลแห่งความภาคภูมิใจ SMEs สร้างอาชีพ Awards ครั้งที่ 9 อุ้มสี
(30 ก.ย. 2567 14:12:44 น.)
ตะวันลาที่แหลมพรหมเทพ สายหมอกและก้อนเมฆ
(27 ก.ย. 2567 17:58:34 น.)
ธรรมสถาน ชยันโต โพธิ ธรรมรังสี ดาวริมทะเล
(26 ก.ย. 2567 15:48:13 น.)
บางปู : นกหัวโตหลังจุดสีทอง ผู้ชายในสายลมหนาว
(26 ก.ย. 2567 09:19:19 น.)

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณกะว่าก๋า, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณบาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน, คุณเริงฤดีนะ, คุณRananrin, คุณสองแผ่นดิน, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณhaiku, คุณKavanich96, คุณJinnyTent, คุณRinsa Yoyolive, คุณก้นกะลา, คุณSai Eeuu, คุณmcayenne94, คุณmariabamboo, คุณเนินน้ำ, คุณtoor36, คุณnewyorknurse

  


สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์

เข้าใจว่าพื้นที่คงได้รับการฟื้นฟูให้ดีขึ้นแล้ว
เพราะเรื่องก็ผ่านมาหลายปี
ไม่อยกาเฆ็นอุบัติภัยธรรมชาติเกิดขึ้นแบบนี้อีกเลยนะครับ
สูญเสียทั้งคน สูญเสียอะไรมากมายจริงๆ


โดย: กะว่าก๋า วันที่: 3 ตุลาคม 2562 เวลา:6:33:13 น.
  
สวัสดีครับ ใช่ครับจริงๆ เขาหลักไม่น่ากลัวเลย
หาแสงสีกินดื่มได้ทั้งคืน อาจจะคึกคักกว่าก่อนเกิดสึนามิอีกครับ

เรือรบนั่นผมก็ขับรถไปดู ตกใจเหมือนกันว่าเรือหนักเป็นตันถูกซัดมาไกลขนาดนี้ น้ำต้องแรงมากๆ สูงมากๆ และคงเข้าแผ่นดินไปไกลกว่านั้นเยอะ

คิดแล้วนั่งแอบดื่มเบียร์ที่หาดไม่ไหว เึกแลเวเนิ่มหวิวๆครับ
โดย: จันทราน็อคเทิร์น วันที่: 3 ตุลาคม 2562 เวลา:6:37:01 น.
  
ช่วงแรกๆยังไม่ค่อยกล้าไปนะคะ แต่ตอนนี้ถ้ามีโอกาศก็อยากไปค่ะ
โดย: บาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน วันที่: 3 ตุลาคม 2562 เวลา:8:03:05 น.
  
ร้อนหน้า
หมายถึงมีนา-เมษา หน้า อ้อว่าจะตามรอยหมาป่า
มาเที่ยวเขาหลักดูบ้างค่ะ
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 3 ตุลาคม 2562 เวลา:8:25:31 น.
  
หลังเกิดสึนามิรินไม่ได้ไปแถบนั้นเลยค่ะ
พออ่านเรื่องนี้แล้วก็อยากกลับไปเที่ยวอีกจัง
โดย: Rananrin วันที่: 3 ตุลาคม 2562 เวลา:8:32:43 น.
  
ยิ่งอ่านเล่มนี้
ยิ่งรู้สึกเลยครับพี่ไวน์
ว่าผู้นำสอนกันยากนะครับ
มันต้องมาจากข้างใน
ข้างในเป็นยังไง
ก็สาดสะท้อนออกมาเป็นอย่างนั้น 555

เมื่อวานก็ด่านักข่าวไปอีกรอบครับ 555

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 3 ตุลาคม 2562 เวลา:10:22:55 น.
  
หนูไม่ได้ไปเขาหลักเลยตั้งแต่สึนามิค่ะพี่

อยากไปอยู่นะคะ แหะๆ แต่ใจหนึ่งก็กลัวๆ

รออ่านงานเขียนของพี่ตูนเองนะค้าา
โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 3 ตุลาคม 2562 เวลา:14:50:52 น.
  
อาคารหลบภัยอยู่ใกล้ทะเล เกิดสึนามิอีกครั้ง มิดหลังคา
999.99 กิโล เยี่ยมยอดมากครับ
โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 3 ตุลาคม 2562 เวลา:16:29:45 น.
  
ชอบอ่านเรื่องเล่าของคุณหลานหมาป่าฯมากค่ะ
อ่านง่าย ชวนติดตาม แต่ก็ไม่ได้คิดว่า
คุณไวน์อู้ เพียงแต่แรกๆโหวตแบบลำบากใจเล็กน้อย
เพราะไม่ใช่ทั้งประสบการณ์และงานเขียนของ
คุณไวน์เอง โหวตไปเรื่อยๆก็เฉยๆไปแล้วค่ะ
เอาที่คุณไวน์สบายใจก็แล้วกันเนอะ
พี่ก็อ่านไปเรื่อยๆ ก็ชอบนี่นา

โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า วันที่: 3 ตุลาคม 2562 เวลา:18:18:52 น.
  
เห็นความสูงของที่หลบภัยก็ยังเกรงๆ ทะเลอยู่ดีครับ ครึ่งต้นสนริมหาดก็มิดหัวเลยครับ อิอิ
โดย: ทนายอ้วน วันที่: 3 ตุลาคม 2562 เวลา:21:47:57 น.
  
ขอบคุณที่แบ่งปัน
โดย: Kavanich96 วันที่: 4 ตุลาคม 2562 เวลา:4:18:17 น.
  

สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์


โดย: กะว่าก๋า วันที่: 4 ตุลาคม 2562 เวลา:6:32:22 น.
  
สุดยอดความพยามเลยนะครับ
สามารถเดินทางด้วยจักรยานได้ขนาดนั้น
ผมเองตอนนี้ไม่ไหวแล้ว ระบบไขข้อมีปัญหานิดหน่อย
แต่อยากมีโมเม้นท์แบบนั้นเช่นกัน...รักษาสุขภาพครับ
โดย: wicsir วันที่: 4 ตุลาคม 2562 เวลา:9:46:08 น.
  
นุ้งน่ารัก ผมว่าเขารู้เรื่องมากกว่า คนบางคน
อ้าววววว พี่เหรอ กรั่กๆๆๆ โอเชๆๆๆ ใครก็ได้

พี่ก็ว่าตามใจคุณไวน์ พี่ไม่ได้ซีเรียส แค่เล่าให้ฟัง
คุณไวน์ไม่แนะนำโหวตก็น่าจะแก้ไขได้แล้ว
คือถ้าแนะนำ ก็ต้องเขียนให้เข้าหมวดนั้นๆ
นี่ก็จวนหมดปีแล้ว พี่เองก็ยังเขียนไปงั้นๆ
โหวตแนะนำก็จริง แต่มันก็ไม่ถูกใจคนโหวต
พี่ก็ทำไปให้หมดปีเช่นกันค่ะ

โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า วันที่: 4 ตุลาคม 2562 เวลา:16:15:55 น.
  
เหตุการณ์สึนามิ
สะเทือนใจคนทั่วโลกเลยนะเจ้า
บะใจ๊ก้าคนไทยเฮา
จินยังจำวันแผ่นดินไหววันนั้นได้เจ้า
แล้วกะเกิดสึนามิ เป็นอะหยังที่ช็อก
ตกตะลึง และบะคาดคิดว่าจะเกิดเหตุการณ์แบบนั้น

ปัจจุบัน ผู้คนหลายคนตางลืมเลือน
คืนวันที่โหดร้ายไปผ่องแล้ว
เหลือแต่ความทรงจำตกย้ำเยือนและจัดงานรำลึกทุกปี

ขำที่ว่าเหมือนตำรวจลับ
อาจจะเหมือนแต้ ๆ กะได้นะเจ้า 555

โดย: JinnyTent วันที่: 4 ตุลาคม 2562 เวลา:18:41:34 น.
  
ท่านตั๊กม้อเป็นชาวอินเดียครับพี่ไวน์
เป็นเชือ้พระวงศ์ด้วยครับ
แต่ท่านเดินทางมาจีนเผยแพร่ธรรมะ
จนก่อเกิดเป็นนิกายเซนขึ้นที่จีน
โดยท่านเป็นสังฆปรินายกองค์ที่ 1 ครับ

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 4 ตุลาคม 2562 เวลา:21:25:36 น.
  
พังงาแค่ข้ามสะพานรักสารสินมา
ก็ถึงแล้ว แต่มีเรื่องราวที่น่าจดจำ
ในคววามทรงจำของคนในพื้นที่จริงๆ ค่า

โดย: Rinsa Yoyolive วันที่: 4 ตุลาคม 2562 เวลา:22:56:18 น.
  
เขาหลัก เหมือนเดิมแล้ว แต่ที่ไม่เหมือนเดิมคือ ฝรั่งน้อยลง ซึ่งดีมากๆ เลย สำหรับนักท่องเที่ยวไทยอย่างเรา
โดย: Sai Eeuu วันที่: 5 ตุลาคม 2562 เวลา:1:03:11 น.
  

สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 5 ตุลาคม 2562 เวลา:6:33:45 น.
  
บ้านเมืองกลับเจริญเกือบเท่าเดิม
แต่วิญญาณคงจะเยอะน่าดูค่ะ
โดย: mcayenne94 วันที่: 5 ตุลาคม 2562 เวลา:13:15:35 น.
  
ผมตามอ่านข่าวมาเรื่อยๆครับ
คิดว่าท่านคงอึดอัดใจไม่แพ้กรณีคุณสืบเลยครับ
อำนาจที่ไม่เป็นธรรม
กำลังรังแกคนที่รักความยุติธรรมครับ

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 5 ตุลาคม 2562 เวลา:20:40:43 น.
  
ตอนสึนามิโดนหนักเลยครับ แต่เพิ่งขับผ่านรอบไปกระบี่ 4-5 ปีก่อน คนคึกคักมากเลย
โดย: ชีริว วันที่: 5 ตุลาคม 2562 เวลา:21:21:56 น.
  
คงต้องอีกสักพักใหญ่ๆละครับ พี่ไวน์
หลอนมากจริงๆครับ พรรคพวกบอกมาอีกทีนะครับ
จริงไม่จริงก็ไม่รู้เหมือนกันครับ...
โดย: พายุสุริยะ วันที่: 5 ตุลาคม 2562 เวลา:21:55:27 น.
  
ไวน์กับสายน้ำ Diarist

นับถือในความใจ ๆ ค่ะพี่ไวน์
ใจรัก ใจสู้ ใจทน

คืนนี้พี่ไวน์หลับฝันดีนะคะ
ไม่ได้แวะมาทักนานค่ะ งานยุ่งมากเลยค่ะ
โดย: mariabamboo วันที่: 5 ตุลาคม 2562 เวลา:22:43:21 น.
  


สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์


โดย: กะว่าก๋า วันที่: 6 ตุลาคม 2562 เวลา:6:29:15 น.
  
เลขไมล์สะสมหล่อมากค่ะพี่
นึกถึงสึนามิที่เขาหลักตอนนั้นน่ากลัวมากนะคะ
เวลาช่วยเยียวยาให้เขาหลักกลับมาคึกคักอีกครั้งค่ะ
โดย: เนินน้ำ วันที่: 6 ตุลาคม 2562 เวลา:18:35:38 น.
  
ความยุติธรรม
ที่ตัดสินโดยความอยุติธรรม
ยังไงก็ไม่อาจเป็นความยุติธรรมที่แท้จริงได้นะครับ

สิ่งที่น่ากลัวมากๆ
คือการกุมอำนาจไว้ในมือ
แล้วนำอำนาจนั้นมาใช้อย่างไม่สนใจ
ว่ามันจะยุติธรรมหรือไม่

อำนาจนั้นนอกจากไม่ยุติธรรม
ผมว่ามันจะนำไปสู่ความรุนแรงไม่รู้จบด้วยครับ

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 6 ตุลาคม 2562 เวลา:19:47:58 น.
  
ตอนสึนามิถล่มเป็นเรื่องใหญ่มาก จากแผนที่คุณไวน์พูดถึง มันก็ซัดมาได้ขนาดนั้นเลย แสดงให้เห็นถึงความรุนแรงของมันได้เป็นอย่างดี พักพาสิ่งต่างๆ ไปไกลมากๆ
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 6 ตุลาคม 2562 เวลา:22:24:47 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Rimtarn.BlogGang.com

BlogGang Popular Award#20



ไวน์กับสายน้ำ
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 94 คน [?]

บทความทั้งหมด