No. 809 ป่าทึบ..ก่อนจะโปร่งสวยหรือ...?
No.  809  ป่าทีบ ก่อนจะโปร่งสวยหรือ....?  



 
 
ไทยมีป่าไม้มากมาย เป็นป่าทึบ ความต้องการใช้ไม้สร้างบ้านเรือนหรือขายมาก แต่นั่นเป็นปี พศ. 2484  
ถ้าหากไม่ควบคุมอาจจะทำให้ป่าไม้เสียหายรุนแรง แบบภาพข้างบน
 
 
จึงมี พ.ร.บ.ป่าไม้ออกมาในปีพศ. 2484  ให้บุคคลที่หมายถึงบริษัท หรือคนธรรมดายื่นขอสัมปทานป่าไม้ ซึ่งราชการกำหนด  
แปลงที่จะตัดไม้ได้ที่ใดบ้าง และจะต้องจ่ายผลประโยชน์ให้ราชการเท่าใด ชาวบ้านห้ามตัดเด็ดขาด
 
 
แต่เพื่อมิให้ป่าแหว่ง อุ๊บส์...  พรบ.กำหนดให้ผู้รับสัมปทานป่าไม้ต้อง ปลูกไม้ทดแทน แปลงที่ตัด  
โดยเคร่งครัดมีโทษปรับด้วย...แต่ได้ผลหรือไม่  ดูป่าไม้ในปัจจุบันก็แล้วกัน
 
 
ป่าไม้ที่เสี่ยพิดโลกได้รับสัมปทานอยู่เขต นครไทย กับชาติการโกศล  จะอยู่คร่อมกันแบบไหน เรื่องนี้ผม เสรีตอบ  
ไม่ได้ คือป่าคือป่า มันกว้างใหญ่เผลอเดินห่าง มีโอกาสหลงทางหลงป่ามากจริง ๆ

เรื่องเหล้า เอ้ยเล่าไม่กี่สิบปีมานี้เอง ก่อนที่ พล.เอก.ชาติชาย จะเข็น พ.ร.บ.ปิดป่าห้ามทำป่าไม้



 
 
การทำไม้แบ่งเป็นสองส่วนใหญ่ ๆ  คือ ผจก.ป่าไม้หรือทีมงานพา จนท.ไปสำรวจจัดทำบัญชีไม้ที่จะตัด แน่นอนต้อง  
ทำเครื่องหมายต้นไม้ไว้ มิให้หลงตัดต้นอื่นที่ไม่ได้ขนาด  ต้องขึ้นเขาลงห้วยตลอด  


 
 
อีกส่วนคือ ที่ปางไม้จะเป็นที่ รวมไม้ซุงที่ตัดและชักลากมารวมกองไว้ หรือที่เขาเรียกว่า ก๊บไม้... ที่นี่แหละที่ผมเสรี


 
 
ทำงาน เป็น ผช.พ่อครัว ที่ปางไม้จะมี รถแทรกเตอร์ รถหกล้อ มอไซค์ ช่างซ่อม  คนตัดไม้ ผจก.บ้านพักพวกเรา  
อีกส่วนเป็นกระท่อมที่คนงานพักอาศัย  
หน้าที่ก็ช่วยพ่อครัว ทำอาหารวันละ 3 มื้อ หรือขับรถไปซื้ออาหารสด แห้งเพิ่มจากชาวบ้านกับ ไปรับอาหารแห้งข้าวในเมือง  
ที่เสี่ยโรงไม้จัดไว้เป็นระยะ  บางทีก็เบื่อที่ต้องอยู่ปางไม้ หันไปก็เจอกองซุง เจอคนงาน

วันนี้พี่วิโรจน์ ผจก.ปางไม้ ให้ตามไปทำอาหารนอกสถานที่ไกลจากปางไม้ ให้พวกสำรวจป่าไม้ ตีตราไม้ในป่า
 
ต้องไปค้างหลายวันหลายคืน รู้สึกสนุก มันส์ แต่ลำบากสุด ๆ  
   
นั่งพัก ท่ามกลางต้นไม้สูงใหญ่ ร่มครึ้มริมลำห้วย น้ำใสไหลส่งเสียงเบา ๆ กระแทก ก้อนหินใหญ่ที่ขวางเฉียง ลัดเลี้ยวไป  
ตามช่องหินกลมขนาดย่อม เกิดเสียงดังซ่า ไม่ขาดสาย อากาศหนาวก็จริงแต่เราเดินขึ้นเขาลงเขาจนเหงื่อแตก เอ้ยซึมร้อน พอหยุดสักพัก เหงื่อที่ไหลซึมระหว่างเดินทางเริ่มแห้ง พี่มุ้ยกับพี่วิชัย จนท.ป่าไม้  
 ถอดรองเท้าหนังหุ้มข้อเท้า ลงน้ำวักน้ำล้างหน้าเสยผม จนเปียก  
ส่วนผมเหรอ มันร้อนจนเหงื่อออกต้องถอดเสื้อที่เปียกพาดกิ่งไม้ ย่ำลงริมห้วยน้ำไหลเย็นเจี๊ยบล้างคอ ตัวจนเปี๊ยกแหะ ๆ  


 
 
ลืมบอกไปว่า ถอดรองเท้าแล้วแหละ(ป้องกันมิให้เพื่อนแซวเขียนไม่ละเอียด) ขึ้นจากน้ำแจกข้าวเหนียว น้ำพริกแดงเผ็ดหอมปลาร้า เนื้อควายเค็มตากหลายแดดแห้งเข็งน่าดู   
 สีแดงเข้มออกดำทอดเกือบแห้งแจก คนละห่อ กินกันเงียบ ๆ  
   
คนกินหมดห่อ ไปล้างมือกับ วักน้ำในห้วยดื่มไม่กล้วไข้ป่า ส่วนผมดื่มน้ำต้มมะตูมปิ้งในกระติก กลัวติดเชื้อไข้มาลาเรีย  
เสร็จแล้วก็ออกเดินทางลัดเลาตามทางเดินเล็กที่ชาวบ้านใช้เดินหาของป่า อีกชั่วโมงกว่าก็เจอลูกหาบที่เดินล่วงหน้ามาก่อน  
   
พวกเขาหยุดรอบนเนินกว้าง ริมห้วยพื้นที่เรียบสีดำกว้าง กอไผหลายกอ  ไผ่ใบร่วงเต็มพื้นที่ ไม้ใหญ่ขึ้นปากคลุมร่มเย็น  
   
นาย ที่เรามาดูคราวก่อน ตั้งเต๊นท์ตรงนี้เลยนะ  
เออ ดี ใกล้น้ำ   
พี่วิชัยที่นี่อยู่ใกล้แปลงไม้สำรวจ เราพักตรงนี้นะ  
 ดีเหมือนกันคุณมุ้ย  
   
ลูกหาบ 4 คนไปตัด ไม้ขนาดโคนขามาสี่ต้นริดกิ่งก้านจนหมด หย่อนลงหลุมสี่หลุมห่างกันพอควร ข้างบนมีกิ่งไม้แยกออก  
วางคานไม้ไผ่ที่ ตัดเตรียมไว้. กระทุ้งดินโคนหลุมจนแน่นวางคานพาด
 
 
เอาผ้าใบชนิดบางสีเขียว เคลือบพลาสติกเรียบมันหาดห้อยลงมาเป็นสองข้างดึงชายเอาเชือกมัดติดตรึงกับไม้ปักเอียงทั้ง  
สี่มุมเต๊นท์เป็นรูปสามเหลี่ยม สูงเกือบสองเมตรครึ่งไม่นานกางเสร็จสองหลัง  
ไม่นาน กางได้ สองหลัง (ภาพแทนนะครับ ของจริงไม่สวยเลยขาทำด้วยไม้ หุ หุ)  


 
 
เอาเศษก้อนหิน เศษไม้ออกจนหมดโกยใบผ่าแห้งใส่จนเต็มกันชื้น กางเตียงผ้าใบสนามชนิดขาไขว้กันเต็นท์ละสองเตียง  
ก็เป็น ของพี่วิชัยป่าไม้ กับลูกน้องอีกเต็นท์เป็นของพี่มุ้ยกับเสเองแหละ ดูโก้ยังกะไปเที่ยวอัฟริกามีเสาตรงกลางหัวท้าย  
เราเอาเสื้อผ้า แขวนไว้คนละเสา นะเส  
ดีพี่ จะได้ไม่ปนกัน  
พี่ขอเสาหัวนอนนะ เส  
ทำไมพี่  
ก็ เสื้อผ้าของพี่ ไม่เหม็นอย่างของเส ไง 555 แขวนหัวนอนลมมันพัดโชยมาจะได้ไม่เหม็น  
แหมพี่ใส่สามวันถ้ามันแห้งไวขี้เกลือไม่ขึ้นไม่เห็นเป็นไร  
ปางไม้ย่อย ของพวกเรา ทำงานจริง คือพวกลุย ไพโอเนียบุกเบิกนะ ส่วนที่ปางไม้ใหญ่เป็นที่รวมหมอนไม้  
อากาศเริ่มหนาวเย็นลงเรื่อย ๆ นั่งพัก ดูเขาตั้งเต็นท์เกือบชั่วโมง   
   
ที่พักของคนงานทำเพิงพักง่าย ๆ เอาไม้ไผ่พาดไขว้ไปมา แบบเพิงหมาแหงนเอาใบตองกล้วยพาดด้านบนจนเต็ม  
เฮ้ย มันจะกันฝนได้เหรอ  
พี่เส หน้าหนาวจะเอาฝนมาจากไหนพอใบกล้วยเหี่ยวค่อยตัดใบพลวงปูทับให้หนา  
ทำที่พัก เสร็จ อย่าลืมทำ โรงครัวให้กูนะ  
ทำอยู่แล้วพี่ เอากว้างเป่าพี่  
เอา สามเมตรก็พอ ทำแคร่ไม้ให้ก็ด้วยจะวางหม้อข้าวจานสูงแค่เอวนะ อย่าลืมทำแคร่นอนเล่นด้วยนะ  
ได้เลยพี่ พี่เสธ เอาไว้นอนดู รูปแฟนใช่เปล่า  
ทลึ่งนะเอ็ง สอดรู้สอดเห็น มึงไปทำไว ๆ กูจะได้ทำกับข้าวเย็นให้พวกมึงกิน  
แหะ ๆ ต้องรีบไล่ให้มันทำงาน เส ก็เขินเป็นเหมือนกันขนาดแอบดูคนเห็นอีก นึกถึงน้องไพ เตะก้านคอมอไซค์รับจ้าง  
สลบแล้ว เจี๋ยว  555  
   
หลังจากที่พวกเรา กินข้าวเหนียวเป็นอาหารเย็น   
กับ น้ำพริกหน่ม กับ ไก่โค้ว ใครรู้จักมั่ง  
เงียบ....นั่งนึกถึงเรื่องล่องไพร ของน้อยอินทนนท์ กับระพินทร์ ของคุณพนมเทียน นั่นสนุกมีผจญภัยในป่า ที่ผมอยู่มีคนเยอะคนส่งเสียงดัง สัตว์ไม่ค่อยเห็น คงกลัวเรายิงมันมั้ง 555  หรือไม่อีกทีชาวบ้านล่าจนเกลี้ยง  ผมเลยพล่ามทำอาหารต่อ ก็ชีวิตจริงนี่นา  มีแต่มีดอีโต้ เนื้อเค็มก็เค็มจนขี้เกลือกระจาย อาหารสดไม่ค่อยมี ถ้ามีไก่ก็ต้อง รวนหรือทำไก่โค๊ะไว้ก่อน
 
 
ก็เอาไก่สับชิ้นโต คลุกกระเทียมตำผสมพริกไทยเกลือหมักไว้ชั่วโมง ใส่กะทะผัดไปมาเติมน้ำหน่อยเอาฝาหม้อปิดให้ไอน้ำ  
อบจนสุกเนื้อไก่จะแห้ง เก็บไว้ได้นานสองวันได้มั้ง ในอากาศธรรมดานี่แหละ

 

นั่งพัก ผิงไฟ โม้เรื่องในเมือง ก็ไม่พ้นเรื่องสาวสวย แหะ ๆ คนขายไอติมสวย
 
   
พี่มุ้ยเอาหีบเพลงปากมาเล่นเพลง รักคุณเข้าแล้ว สนุกดี  ทำให้คิดถึงน้องไพลินอีก เฮ้อเข้านอนดีกว่า  
นอนไปไม่นาน ความหนาวมาเยือนไม่ขาดสายเต็นท์ของเราเปิดหัวท้ายไม่มีอะไรปิด  ห่มผ้าข้างบนอุ่นดี แผ่นหลังที่ค่อน  
ข้าง ยาว 555 มันเย็น...ข้างล่างเปลผ้าใบมันโล่ง ความหนาวเย็นทะลุขึ้นมา  
ทนนอนหนาวไปก่อน หลับ ๆ ตื่น ๆ รู้สึกว่าคืนนี้มันยาวนานมาก เมื่อไหร่จะสว่างเสียดี  
เอาไฟฉายส่องรูปน้องไพลินดูด้วยความคิดถึงจริง ๆ ครับ นึกถึงใบหน้ายิ้มสวยวันก่อนได้ถูกมือ น้องไพนิด
ตอนใช้ไม้จิ้มมะม่วงดองป้อน
น้องไพ คงกลัวว่ามะม่วง จะทิ่มจมูกมั้ง จับมือผมให้ป้อนเข้าปากให้ถูก แหะ ๆ ไฟฟ้าก็ต้องแล่นแป๊บรู้สึกดีจัง
 แกล้งน้องเขานิดเดียว เอามะม่วงจิ้มไม่ให้ถูกปากแค่นั้นเอง อิ อิ แค่นี้ก็หลับสบาย ๆ
   
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ เขียนเรื่องของเพื่อน ๆ ที่พวกเขาอยู่ในป่ามาก่อน และรักในผืนป่าไม่อยากเห็นป่าโปร่ง ป่าแหว่ง
หากป่าเหลือน้อย ฝนตกบนดอยจะไม่มีต้นไม้ใบหญ้าเก็บซับน้ำ เมืองต่าง ๆ จะแห้งแล้ง
 
L               1,526,810  
st ผู้เข้าชม  1,525,761  
=                      1,049  
ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์นิด ผมจะได้กลับไปเยี่ยมตอบแทนถูกครับ  
   



Create Date : 12 สิงหาคม 2562
Last Update : 12 กุมภาพันธ์ 2564 19:25:29 น.
Counter : 2365 Pageviews.

21 comments
: รูปแบบของการตระหนักในการรับรู้ : กะว่าก๋า
(15 เม.ย. 2567 05:37:45 น.)
15 เมษายน 2567 คุกกี้คามุอิ
(15 เม.ย. 2567 04:15:53 น.)
เรา คือ เอไอ ชีวภาพ..ที่ ทุกอย่าง ทำงาน อัตโนมัติ..อวิชชา ไม่รู้ โง่ ทุกข์..โดย อัตโนมัติ 15 CXO.Asia
(15 เม.ย. 2567 05:12:22 น.)
เรื่องเล่าที่ไม่เกี่ยวกับวันสงกรานต์ tanjira
(13 เม.ย. 2567 16:10:32 น.)

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณเริงฤดีนะ, คุณกะว่าก๋า, คุณสาวไกด์ใจซื่อ, คุณJinnyTent, คุณtuk-tuk@korat, คุณอุ้มสี, คุณhaiku, คุณtoor36, คุณสองแผ่นดิน, คุณตะลีกีปัส, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณALDI, คุณSweet_pills, คุณธนูคือลุงแอ็ด, คุณkae+aoe, คุณบาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน, คุณnonnoiGiwGiw, คุณnewyorknurse

  
วันนี้ไม่มีหักมุม
เนืัอเรื่องเล่าไปเรื่อยๆอ่านเพลิน
มองเห็นภาพตาม
ไก่โต้ง น่าทำน่าทานเลยค่ะ

แวะมาเจิมก่อนใคร
เดี๋ยวออกไปใส่บาตร ให้แม่บนฟ้าค่ะ
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 12 สิงหาคม 2562 เวลา:5:11:59 น.
  

สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์

อ่านบล็อกนี้แล้วนึกถึงบรรรยากาศเก่าๆทางภาคเหนือครับ
ย้อนไปสัก 40-50 ปี ป่ายังเขียวชอุ่ม

ผมเคยไปเที่ยวบ้านเพื่อนที่แพร่เมื่อ 20 กว่าปี่ที่แล้ว
เช้ามาจะมีรถมอเตอร์ไซด์ 4-5 คัน
ขับเข้าไปในป่า เย็นขับลงมาจะมีแผ่นไม้แปรรูปอยู่ด้านหลังรถ
พ่อเพื่อนบอกว่าเป็นขบวนการลักลอบตัดไม้
นายทุนเป็นพ่อเลี้ยงใหญ่ในจังหวัด
ป่าไม้จะเข้าไปจับ ยังโดนยิงเลย 555

ไม่รู้ตอนนี้ไม่มีลักลอบตัดไม้
หรือว่าไม้ไม่มีเหลือให้ตัดก็ไม่รู้นะครับ 555


โดย: กะว่าก๋า วันที่: 12 สิงหาคม 2562 เวลา:6:24:40 น.
  
แม่เราทำไก่โคะอร่อยมากค่ะ ปกติแกจะทำหลังตรุษจีน

เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้กินเลยค่ะ แหะๆ

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ



บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
**mp5** Dharma Blog ดู Blog
kae+aoe Parenting Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Book Blog ดู Blog
tuk-tuk@korat Diarist ดู Blog
The Kop Civil Movie Blog ดู Blog
ไวน์กับสายน้ำ Literature Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น
โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 12 สิงหาคม 2562 เวลา:9:46:13 น.
  
แผลเก่าผมจำได้ว่าได้ดูตอนที่เป็นหนังด้วยครับ
พี่เอก สรพงษ์แสดง
บทแบบนี้เหมาะกับพี่เขามากจริงๆครับ

สิ่งที่นายกฯจะเหนื่อยมากเป็นพิเศษ
ผมคิดว่าเป็นเพราะไม่รู้ความจริงทีเ่กิดขึ้น
ถ้ามัวแต่รอรายงานหรือดูตัวเลขที่ลูกน้องส่งมา
รับรองไม่ใช่ความจริงแน่ๆครับ 555

ต้องไปฟังประชาชนแต่ละพื้นที่จริงๆ
ว่าเขาลำบากกันยังไง
กลัวแต่ว่าจะไม่มีประชาชนกลุ่มนั้นเข้ามาพูดให้ฟังนี่ล่ะครับ
เผลอๆต้องคัดเอาแต่คนที่พูดในสิ่งที่นายกอยากฟัง 5555

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 12 สิงหาคม 2562 เวลา:10:58:44 น.
  
เกยเดินป่าต๋อนไปตั้งแค้มป์ตี่ค่ายสูกเสือบ้านโฮ่งเจ้า ม่วนขนาด
โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 12 สิงหาคม 2562 เวลา:13:19:06 น.
  
คนเฒ่าเล่าความหลังถึงสาวน้อย ฮริ้ววววววว
ห้ามโขดจินเน้อ เพราะจินกะเฒ่าไปอยู่ติก ๆ
แล้วกะชอบเล่าความหลังเวลาอยู่กับเปื้อนสมัยละอ่อน
ไค่หัวกั๋นกิ๊ก ๆ กั๊ก ๆ ตลอด

วีระกรรมในวัยเด็ก ป็อบปี้เลิฟ ลักเมาคนนั้นคนนี้
ส่วนใหญ่จะเป็นวีระกรรมแบบแสบ ๆ ทั้งนั้น
เพราะเวลาเล่ามันตลก บะน่าเจื่อว่าเด็ก ๆ จะฮ้ายขนาดนั้นได้


เรื่องป่า ถ้าคนแอ่วป่าแอ่วดอยเจื่อ ๆ
จะหันความเปลี่ยนแปลงเยอะเลยเจ้า
จินบะเกยไปภูทับเบิก บะคิดที่จะอยากไป
เพราะวิวเขาหัวโล้นทั้งนั้น
ถ้าบะนับว่าอากาศดี ลมจุ้ย ๆ แล้ว
วิวโคตรหดหู่ใจเลยเจ้า มันโล้นบะฮู้กี่ดอย

แต่ก่ออย่างว่า มีเพื่อนเป็น จนท.ป่าไม้ตวย
เคยนั่งอู้กับเจ้าหน้าที่ป่าไม้
สู้เขาบะได้แต้ ๆ เจ้า กำลังเจ้าหน้าที่มีน้อย
บุกไปโดด ๆ นี่ ถูกฆ่าหมกป่าได้เลยเจ้า
เพราะเขาซวก คนป่าคนดอย เขาตึงบะฟัง

ถางดอยล้ำไปเรื่อย ๆ
ยิ่งถางยิ่งมีรายได้ของเขา
คนหมู่นี้ซื้อรถยนต์เงินสดเน้อ
ใจ๊ซื้อเงินผ่อนเหมือนคนในเมือง สะตึงค์นัก
ยอมฮับว่าเขาหมั่นแต้ ไปไต่ดอยตวยเขาสู้บะได้เลย
เฮากลิ้งตกดอยต๋ายก่อนนะ

ชีวิตเจ้าหน้าที่ป่าไม้ สำหรับคนที่ทุ่มเทแต้ ๆ
หันแล้วน่าหันใจเจ้า อยู่ด้วยอุดมการณ์
และฮักผืนป่า ฮักในหลวง ตะอั้นที่ทำหื้อเขาอยู่ได้
บะฮู้งบประมาณไปอยู่ตางใดแต่ะ ฮรี่
ไปดีกว่า เด่วถูกบล็อกแห๋ม 55




โดย: JinnyTent วันที่: 12 สิงหาคม 2562 เวลา:13:23:19 น.
  
อ่านไปอ่านมากินไก่ภาพสุดท้าย
จบข่าวหิวข้าวขึ้นมาทันทีค่ะ
อิอิอิ โหวต
โดย: อุ้มสี วันที่: 12 สิงหาคม 2562 เวลา:13:25:45 น.
  
ปัจจุบันป่าไม้เราลดลงมาก มันจะลดลงไม่ได้มากขนาดนี้ถ้า จนท. เอาจริง ผมหมายถึงตัวใหญ่นะ ผู้น้อยเขาเอาจริงอยู่แล้ว แต่สำคัญคือตัวใหญ่ ซึ่งหลายๆ ครั้งเราพบว่า พวกเขาไปเจอ "ตอ"

คุณไวน์ดูแล้วเฮฮากันดีนะครับ มีแซวกันเล่นด้วย
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 12 สิงหาคม 2562 เวลา:23:41:52 น.
  

สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 13 สิงหาคม 2562 เวลา:6:24:47 น.
  
สวัสดีมีสุขค่ะ

อ่านเพลิน เหมือนตามไปเที่ยวในป่าด้วย
หอมกลิ่นเนื้อควายเค็มย่าง
และไก่นึ่ง ไม่ค่อยกล้สดื่มน้ำในลำธารเวลาไปเที่ยวเหมือนกันค่ะ กลัวไม่ได้เที่ยวต่อ

น้องไพให้ชีวิตชีวาแม้ยามอยู่เปลี่ยวในป่า...กิกิ
โดย: ตะลีกีปัส วันที่: 13 สิงหาคม 2562 เวลา:11:02:53 น.
  
ขอบคุณ คุณไวน์กับสายน้ำ ที่ได้ให้ความสนใจแวะเข้าไปอ่านนิยายที่บล็อก และฝากคำติชมไว้ให้ด้วยนะคะ

เป็นกำลังใจให้กับผู้เขียนในการฝึกฝนอย่างมากค่ะ

และขอบคุณที่ทำให้ค้นพบธรรมชาติที่สวยงามผ่านสารคดีที่ให้ความรู้ ณ ที่แห่งนี้ ด้วยค่ะ

โดย: zionzany วันที่: 13 สิงหาคม 2562 เวลา:12:06:56 น.
  
เดินป่าเที่ยวด้วยไม่ไหวนะคะ
นั่งรอ แทะไก่ไปพลางๆละกัน
พี่มั่วๆกับนุ้งไปหลายวัน
ตกหล่นทักทายเพื่อนๆไปบ้าง
ขออภัยนะคะ


โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า วันที่: 13 สิงหาคม 2562 เวลา:15:21:06 น.
  
สมัยเด็ก ๆ ไปเที่ยวทางเหนือ จำได้ว่ามองไปที่ภูเขา ต้นไม้หนาแน่นมาก
ไม่รู้ตอนนี้ป่าแหว่งไปขนาดไหนแล้วนะคะ

ไปที่แห่งใด น้องไพก็ตามไปอยู่ในใจได้ตลอดนะคะ

โดย: ALDI วันที่: 13 สิงหาคม 2562 เวลา:15:57:48 น.
  
รู้จักค่ะพี่ไวน์ ไก่โค๊ะหอมอร่อย กินกับข้าวเหนียวก็ถูกกันดีนะคะ
บรรยากาศโรงครัวกลางป่า มีแคร่ไว้วางภาชนะ
ทำอาหารเสร็จมาล้อมวงกินข้าวกันท่ามกลางอากาศเย็นๆ
บรรยากาศดีมาก หากมีโอกาสทำครัวในสถานที่แบบนี้คงเป็นประสบการณ์ที่ประทับใจค่ะ
โดย: Sweet_pills วันที่: 13 สิงหาคม 2562 เวลา:18:03:00 น.
  
สวัสดีครับพี่ไวน์
ผมวางแผนจะไปท่องป่าเมืองน่าน ต้นปีหน้าครับพี่
กะไปท่องฯลฯอยู่สัก10วัน+แบบไปสบายๆ
อยากไปเดินป่าแบบชาวบ้านพาไปครับพี่

ชอบมากเลยครับภาพป่าไม้ในอดีตที่ยังฝั่งใจอยู่
โดย: ลุงแอ็ดคิดถึงอดีตที่ผ่านมา (สมาชิกหมายเลข 4365762 ) วันที่: 14 สิงหาคม 2562 เวลา:6:31:20 น.
  
อากาศที่หัวหินน่าจะดีนะครับพี่
เชียงใหม่เช้านี้
ฟ้าครึ้ม เมฆฝนลอยมาแล้วล่ะครับ

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 14 สิงหาคม 2562 เวลา:7:47:07 น.
  
ได้รู้เรื่องการทำไม้ด้วยนะคะเนี่ย
โดย: kae+aoe วันที่: 14 สิงหาคม 2562 เวลา:8:56:19 น.
  
สวัสดีมีสุขค่ะ

แปลกที่คนไม่ค่อยได้กินไหลบัว
อาจเป็นเพราะไม่ค่อยมีคนงมมาขายค่ะ
เหมือนไหลบัวหลวงเช่นกัน แถวบ้านไม่ค่อยมีค่ะ
ขอบคุณกำลังใจด้วยค่ะ
โดย: ตะลีกีปัส วันที่: 14 สิงหาคม 2562 เวลา:10:48:40 น.
  
สวัสดีจ่ะ ลีก็ติดตามพี่ทั้งที่นี่และ เฟซบุ๊คนะคะ
อยากเป็นลูกค้าประกันภัยรถยนตร์ค่ะพี่
โดย: Lee Jay วันที่: 14 สิงหาคม 2562 เวลา:13:15:35 น.
  
เนื้อควายเนี่ยะ หนอนไม่เคยกิน มันไม่ฟินเหมือนเนือ้วัวใช่ไหมคะ..
โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 14 สิงหาคม 2562 เวลา:16:49:20 น.
  
เนื้อควาย อ่ะจ๊ะ....น่าสงสาร





" คิดถึง ในหลวง "
" คิดถึง อาก๋ง "



..HappY BrightDaY..




โดย: *~ต้นกล้า...ของหัวใจ~* วันที่: 19 สิงหาคม 2562 เวลา:17:11:42 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Rimtarn.BlogGang.com

ไวน์กับสายน้ำ
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [?]

บทความทั้งหมด