๏ อย่าหวังพึ่งอิทธิปาฏิหาริย์
อย่าหวังพึ่งเหล่ามารพวกพาลผี
อย่าหวังพึ่งเทวดาบูชาพลี
อย่าหวังพึ่งฤทธีแม้มีจริง
๏ อย่าหวังพึ่งผู้อื่นตื่นศรัทธา
อย่าหวังพึ่งเงินตราผีบ้าสิง
อย่าหวังพึ่งผู้ซึ่งให้พึ่งพิง
อย่าหวังพึ่งแต่สิ่งภายนอกตัว
๏ จงหวังพึ่งความรู้จากผู้รู้
จงหวังพึ่งเป็นอยู่รู้ดีชั่ว
จงหวังพึ่งตัวเองไม่เกรงกลัว
จงหวังพึ่งดอกบัวในหัวใจ
๏ จงหวังพึ่งการกระทำรู้นำตน
จงหวังพึ่งการฝึกฝนพึ่งตนได้
จงหวังพึ่งธรรมาธิปไตย
จงหวังพึ่งความไม่ประมาทตน
๏ อย่าถือเทพเทวามานำธรรม
แต่จงถือหลักกรรมนำเหตุผล
ไม่ประมาทพัฒนาปัญญายล
จึงนับว่าเป็นคนพึ่งตนจริงฯ
***เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์***