เอ้อระเหยลอยลิ่ว
ลอยลิ่วมาเมียงชะม้อย
วันนี้มีเรื่องอยากเล่า
เป็นเรื่องเบาๆแต่มันส์หยดย้อย
เจ้าตูบเป็นหมาแสนรู้
คุณนายอุ้มชูแต่เล็กแต่น้อย
ไหว้วานได้สารพัด
คุณนายฝึกหัดจัดเจนรู้ถ้อย
วันหนึ่งคุณนายเรียกหา
เจ้าตูบมะมาหาแม่สักหน่อย
คุณนายอยากกินหอยแครง
จึงได้จัดแจงงัดมาแบงค์ร้อย
แล้วสั่งเจ้าตูบแสนรู้
ไปที่ตลาดดูซื้อนี่ให้หน่อย
พูดเสร็จก็เปิดผ้าอ้อม
แล้วชี้นิ้วป้อมที่จุ๋มจิ๋มเด็กน้อย
เจ้าตูบพยักหน้ารับคำ
แบงค์ร้อยถูกนำเข้าปากหมาน้อย
สักพักเจ้าตูบกลับมา
พร้อมด้วยตะกร้าและหอยแครงตัวจ้อย
คุณนายรู้สึกเพลียใจ
อยากกินหอยใหญ่ไม่ใช่หอยน้อย
คิดไปอาจสื่อสารผิด
ลองใหม่สักนิดยังไม่บ่ายคล้อย
เรียกตูบมาใกล้ไม่ห่าง
ถลกผ้านุ่งอล่างฉ่างแล้วบอกหมาน้อย
กลับไปที่ตลาดอีกหน
นะพ่อหน้ามน เอ้า! นี่แบงค์ร้อย
เจ้าตูบหายไปสักพัก
และไม่นานนักกลับมาแช่มช้อย
ในปากยังคาบตะกร้า
ฝอยขัดหม้อนอนมาเป็นระเบียบเรียบร้อย
คุณนายเห็นแทบเป็นลม
ต้องงัดยาดมนัยน์ตาละห้อย
พวงเจ้าเอ๋ยกองกอย
อดของอร่อยเพราะป่ารกนะเอย
หมวด ขำขันค่ะ
อรุณสวัสดิ์คะคุณเรียวรุ้ง
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 30 คน [
...ขอบคุณ ณ ที่นี้...
ติดเรทนะคะขำขันเรื่องนี้คุณรุ้ง