Group Blog All Blog
|
My husband in Law อกเกือบหักแอบรักคุณสามี นาวาร้อยกวี เขียน กระแสว่าเรื่องนี้สนุกอย่างนั้นอย่างนี้หนาหูมากเหมือนกระตุ้นต่อมอยากอ่านตอนนี้รอไม่ได้แล้วของโอ เรื่องย่อก็ไม่อ่านรีวงรีวิวก็ไม่ค้น รู้แค่ว่าเกี่ยวกับการแต่งงานที่ไม่ได้ตั้งใจ แล้วมีกลอนด้วยแค่นี้ค่ะ อู๊ย สุดจะชอบเลย ฉันมั่นใจ! สั่งซื้อออนไลน์มาทันที My husband in Law อกเกือบหักแอบรักคุณสามี นาวาร้อยกวี เขียน สนพ.อรุณ
เรื่องย่อสั้นๆ ฉบับโอ
เกี่ยวกับน้องสาว (ไม่แท้) กับพี่ชายที่ต้องมาแต่งงานกันเพราะความจำเป็นถึงชีวิตของฝ่ายชาย หารู้ไม่ว่าฝ่ายหญิงนี้แอบรักฝ่ายชายมาตั้งนมนานปฏิบัติการณ์จีบเจ้าบ่าวของตัวเองจึงเริ่มขึ้น... เนื้อเรื่องก็จะดำเนินไปลักษณะนี้ อะไรที่ปกติฝ่ายชายจะเป็นคนทำเรื่องนี้ฝ่ายหญิงจะทำ เพราะเป็นคนจีบค่ะ ก็น่ารักบวกฮาๆ กันไป
ความรู้สึกที่อ่าน+คำวิจารณ์ ยาวหน่อยนะคะ
อ่านสองหน้าแรก กรรมละ จะรอดไหมหว่าทำไมเปิดเรื่องมาด้วยฉากสุดแสนจะเชย ผู้ชายหล่อล่ำบนเตียงค่ำคืนเดียวกับหญิงแปลกหน้า อ่านไปเรื่อยๆ โผล่มาอีกฉากสาวน้อยกระโปรงบานชวนชายในฝันไปกินมื้อค่ำแสนหวานแต่กลับถูกปฏิเสธอกหักดังเป๊าะวิ่งลับสายตาหายไป ...เอิ่ม ทำไมมันการ์ตูนญี่ปุ่นยังงี้หว่า ยิ่งฉากพ่อพระเอกโชว์สกิลเทพจัดการซินแส โถ พ่อคุณ พูดไม่กี่ประโยค ไม่ใช่เรื่องใหม่อะไรด้วยซ้ำ แต่เพื่อนๆ กลับโอเว่อร์แอคติ้งเหมือนกับเป็นปัญหาระดับชาติที่มีแต่พ่อพระเอกคนเดียวที่เก่งกาจจนจัดการได้จริงๆ ถ้าแต่งเพิ่มให้พระเอกพูดยาวๆ กว่านี้ ให้เห็นความเทพในการจัดการมากกว่านี้ มันจะชวนให้โอเชื่อว่าเขาเก่งจริง อันนี้คือเชื่อไม่ลง บวกกับบทสนทนาตลกๆ ที่ไม่น่าเกิดขึ้นจริงได้ในชีวิตจริงของเรา ยิ่งทำให้โอขมวดคิ้วแน่นขึ้นไปอีก อีกอย่างที่อยากติคือเรื่องเครื่องหมายอัศเจรีย์ "!" อย่าใส่มาเยอะเกินค่ะ ใส่มาแค่ประโยคที่อ่านแล้วจะรู้สึก อึ้ง ทึ่ง ตะลึงตึ่งโป๊ะก็พอ นี่ใส่มาเกือบทุกย่อหน้า แทนที่จะรู้สึกตื่นเต้น แปลกใจ กลับเริ่มเหนื่อยใจว่าคนเขียนจะเน้นอะไรมากมายนัก เหมือนจะทำให้รู้สึกว่า ว้าว! สุดยอด แต่มันไม่ว้าวเอาซะเลยค่ะ
บทบรรยายบางประโยคยังเรียบเรียงได้ไม่ดีนะคะ
ยกตัวอย่าง หน้า 35 พอยายเมยกลับมา ก็ถึงตาเขาบ้างที่ต้องลงไปอาบน้ำ พอเขาอาบเสร็จและกลับขึ้นมาอีกครั้งก็ไปหยิบผ้าห่มกับหมอนลงไปนอนบนพื้นแข็งๆ ด้วยความเพลีย แต่ก็ต้องพลิกไปพลิกมาอยู่พักใหญ่เพราะเคยชินแต่กับที่นอนนุ่มๆ จากย่อหน้าข้างบน ยังไม่ค่อยสละสลวย มีคำว่า "พอ""แต่" "ก็" ซ้ำกันใน 1 ย่อหน้า จริงๆประโยคใกล้กัน พยายามหลีกเลี่ยงคำซ้ำจะช่วยให้อ่านได้ไหลลื่นขึ้นนะคะ ถ้าเปลี่ยนเป็น เขากับยายเมยสลับกันลงไปอาบน้ำ โดยเขาให้ยายเมยอาบก่อน เมื่อเขาอาบเสร็จจึงไปหยิบผ้าห่มกับหมอนลงไปนอนบนพื้นแข็งๆด้วยความเพลีย แต่ก็ต้องพลิกไปมาอยู่พักใหญ่เพราะไม่คุ้นเคย
อ่านแล้วน่าจะลื่นกว่านะคะ
หน้า 40 ย่อหน้าที่ 2 ตั้งแต่ลาพักร้อนกลับมา งานก็งอกเอางอกเอาแต่ที่ดีหน่อยคือไม่มีข้อความข่มขู่ส่งมากวนใจอีกเลยนับตั้งแต่วันที่เขาจดทะเบียนพลเดชเช็กข้อมูลเขาจริงๆ และนั่นแสดงว่าพลเดชเช็กข้อมูลได้จริงๆ จะเห็นชัดเลยว่าประโยคมาซ้อนกันอยู่ เปลี่ยนเป็น ตั้งแต่ลาพักร้อนกลับมา งานก็งอกเอางอกเอาแต่ที่ดีหน่อยคือไม่มีข้อความข่มขู่ส่งมากวนใจอีกเลยนับตั้งแต่วันที่เขาจดทะเบียนและนั่นแสดงว่าพลเดชเช็กข้อมูลเขาได้จริงๆ
จะไม่ซ้ำซ้อนความหมาย ไม่เปลืองประโยค และไม่อ่านสะดุดด้วยค่ะ
คำผิด ยังเจออยู่นะคะ พิมพ์ตก พิมพ์ผิด ที่จำได้ คือ สวีท ตก ท.ทหารไป ส่วนสองคำนี้ โออ่านเจอในเรื่องแล้วแปลกใจ เพราะเข้าใจว่าที่ถูกน่าจะเป็นคำหลังเลยไปค้นดู เริ่มงงกว่าเดิมว่าเพราะค่อนข้างมั่นใจมาก แต่ไปๆ มาๆ คล้ายว่าใช้ได้ทั้งคู่ ใครมั่นใจช่วยไขข้อข้องใจให้โอทีนะคะ ร่ำลา => ล่ำลา ส่วน ร่ำ ใช้กับ เช่น ร่ำไห้ จับฉลาก => จับสลาก สิ่งที่ใช้เสี่ยงทายไม่ใช่ฉลากสินค้า (ถ้าชิงโชค ใช้ ฉลาก ก็ได้) ***ไปค้นมาแล้วค่ะ แต่เดิมอาจใช้คำหลัง แต่ปัจจุบันสามารถใช้ได้ทั้งคู่ค่ะ
โอแปลกใจที่งานยังไม่ค่อยเรียบร้อย ทั้งที่สำนักพิมพ์อรุณมีประสบการณ์การทำงานมาค่อนข้างนาน ไม่แน่ใจว่ารีบร้อนออกหนังสือจนไม่ได้ตรวจดูให้ดีก่อนหรือเปล่า อยากให้ระมัดระวังและตรวจทานให้ดีมากกว่านี้นะคะ
กลับมาที่เนื้อเรื่องดีกว่าอย่างที่บอกไปข้างต้นว่าโอตั้งความหวังกับเรื่องนี้ไว้สูงมาก พออ่านเจอบทแรกๆ เป็นอย่างนี้ความหวังพังทลายเลย แต่หลังจากเริ่มเล่าเรื่องย้อนอดีตตอนนางเอกเป็นเด็ก การบรรยายเริ่มดีขึ้น ไม่ขาดๆ เกินๆ และไม่ใช้ "!" เปลืองเหมือนบทแรกๆ (แต่ก็ยังเยอะอยู่ดี) อ่านได้เรื่อยๆ ...จนเจอกลอนบทแรก โอชอบกลอนมากกกค่ะ น่ารักมาก อ่านแล้วรู้สึกดีได้อมยิ้มเวลาเขาโต้ตอบกันผ่านกลอน ที่ฮาคือพระเอกดูไม่ชอบแต่ก็ยอมตอบเขากลับเป็นกลอนนะ กลอนแต่ละบทโผล่มาถูกที่ถูกเวลาเข้ากับเนื้อเรื่องมากๆ อีกด้วย คุณเธียรพ่อพระเอกเรื่องนี้โดนโอจับไปอยู่ในจำพวกพระเอกที่ไม่ปลื้มค่ะ เมย น้องนางเอกของเรื่องนี้ค่อนข้างมีหลายบุคลิกในตัว จะให้น่ารักอ่อนหวานขี้อายก็ได้ เก่งกาจไหวพริบดีก็มี บ้าบิ่นมั่นใจสูงก็บางครั้ง บางทีก็ทำให้คนสงสาร บางทีก็ทำให้คนเอาใจช่วย และบางทีก็ทำให้คนไม่อยากเจอ... การกระทำตัวละคร มีบางครั้งที่โอไม่ค่อยชอบ เช่น พังงานทำให้งานของอีกฝ่ายล่ม เพราะโอรู้สึกว่าโกรธอะไรลงที่อย่างอื่นได้ แต่อย่าลงที่งาน ความคิดกับแรงที่ลงไปแล้วต้องทำใหม่นี่เห็นแล้วเหนื่อยทั้งกายทั้งใจแทนเลย กับปากหนัก ไม่ยอมบอกความรู้สึกของตัวเอง อันนี้พบหลายเรื่องก็รู้สึกแบบเดิมทุกครั้ง เพราะมันทำให้เรื่องวนไปมาไม่จบไม่สิ้น มีเหตุผลอะไรก็พูดกัน แล้วรับฟังเข้าใจกันน่าจะดี นิยายยังมีอีกมากมายให้แต่งต่อ มุกปากแข็งเรื่องไม่จบนี่มันเริ่มล้าสมัยแล้วนะ
ถ้าถามว่าโอชอบจุดใดในเรื่องนี้ ก็ต้องตอบว่าตรงกลอนนี้แหละค่ะ โอรู้สึกว่าเป็นจุดเด่น และเป็นตัวชูโรงของเรื่อง ดึงดูดให้เรื่องนี้น่าสนใจมากขึ้น
ถึงแม้การบรรยายบางช่วงจะติดขัด บทสนทนายังไม่ค่อยเป็นธรรมชาติ ยังไม่ลื่นไหลนัก ตรงกันข้ามกับกลอนที่แต่งได้ลื่นมาก บางช่วงนางเอกจะดูเก่งเกินจริงบ้างแต่ก็เป็นนิยายจึงยังรับได้ เนื้อเรื่องโดยรวมก็น่ารักค่ะ อมยิ้มกับกลอนที่เขาแต่งให้กันอ่านสบายๆ ไม่มีเรื่องดราม่าหนักอกหนักใจเท่าไร
e-book
คุณ มุลิลาวิฬาร์มาเลศ สวัสดีค่ะ ได้อ่านเรื่องนี้หรือยังคะ ลองอ่านดูก่อนก็ได้ค่ะเผื่อชอบ เผื่อเห็นรีวิวโอแล้วพานไม่อยากอ่าน แหะๆ โดยรวมโอว่าเรื่องนี้ก็น่ารักดีนะคะ แต่ก็ติดขัดอย่างที่บอกไปข้างต้น ส่วนเรื่องที่โออ่านก็อ่านได้หมดค่ะ (อ่านทุกอย่าง เงินหายเหมือนเทน้ำ...) แต่ว่าจะใช่หรือเปล่าอันนั้นคงขึ้นกับความชอบด้วย
เรื่องคำผิดนี่ถ้าเจอแล้วจะรู้สึกว่าสนพ.นั้นๆ ขาดความเอาใจใส่ ![]() โดย: ออโอ
![]() ลองอ่านตามกระแสเหมือนกันค่ะ และรู้สึกว่ามันก็ไม่ได้สนุกอะไรขนาดนั้นนะ
ดูเป็นสูตรสำเร็จไปหน่อย แต่น่ารักดีค่ะ ส่วนบทบรรยายนี่ใจตรงกันเลย นึกว่าเป็นอยู่คนเดียวซะอีก ที่อ่านแล้วรู้สึกติดๆ ขัดๆ กับสำนวน รู้สึกว่ามันอ่านยากจังแฮะ อีกจุดนึงที่รู้สึกแบบไม่ไหวนะ ก็ตอนพระเอกมอมเหล้านางเอก แล้วจับปล้ำเพื่อจะผูกมัด คือ..แบบ..เอ่ออออ เพลียยยย ![]() โดย: กระต่ายน้อยแสนซน
![]() ซื้อมาแล้วแต่ยังไม่ได้อ่านเลยค่าา
กองดองเพียบเลย แหะๆ หนังสือก็ดอง รีวิวก็ดอง ฮ่าๆ เห็นด้วยเลยค่ะเรื่องความเอาใจใส่ของสนพ. แต่เค้าคงไม่ได้แคร์มากนักเหรอค่ะ ยังไงของทำมาแล้วก็ต้องขายเนอะ ส่วนเราก็เฟลไป... ![]() โดย: มุลิลาวิฬาร์มาเลศ
![]() เห็นกระแสเสียงดีเป็นส่วนใหญ่ แต่นี่เป็นรีวิวอีกมุมหนึ่ง ที่ไม่ได้ดูเป็นการจับผิด แต่เล็งให้ผู้ผลิตเห็นถึงการใส่ใจในรายละเอียดเล็กน้อยๆของผลงานด้วย ...ชอบจังค่าา
![]() ![]() ![]() โดย: kunaom
![]() คุณ kunaom ขอบคุณค่ะ ถือเป็นอีกมุมหนึ่งของคนอ่านนะคะ บางครั้งขึ้นกับความชอบส่วนตัวและเรื่องรสนิยมด้วยค่ะ เราชอบแนะนำให้คนอื่น เขากลับบอกว่าไม่ชอบก็มี
![]() โดย: ออโอ
![]() ขอบคุณสำหรับรีวิว ดี ๆ ค่ะ
เราเป็นอีกคนหนึ่งที่เวลาอ่านจะติดในเรื่องสำนวนอย่างแรง ค่ายนี้ เจอมาหลายเรื่องแล้วที่รีวิวได้คะแนนบวกเยอะ แต่พอเราอ่านเองแล้วไม่รอด เลยทำให้ไม่ค่อยกล้าสอยงานของนักเขียนที่ไม่เคยอ่านมาอ่าน (โดยเฉพาะนักเขียนหน้าใหม่ ) โดย: Serverlus
![]() ขอบคุณคุณ Serverlus เช่นกันค่ะที่แวะเข้ามา
![]() ![]() โดย: ออโอ
![]() คุณ กระต่ายน้อยแสนซน โอข้ามความเห็นคุณไปได้เยี่ยงไรนี่ ขออภัยเป็นอย่างสูง
![]() ![]() ![]() โดย: ออโอ
![]() |
โอเป็นคนชอบอ่านหนังสือมาก อ่านได้ทุกแนว เสาะแสวงหาเรื่องสนุกๆ แนวใหม่ๆ ตลอด หลายเรื่องไม่มั่นใจก็ค้นหารีวิว ถ้าชอบถ้าใช่ก็ลอง ลองแล้วชอบแล้วประทับใจก็อยากบอกต่อ บางครั้ง อ่านครั้งแรกรู้สึกอย่างนี้ อยากเก็บไว้เพื่อเป็นเรื่องราว บันทึกไว้กันลืม กลับมาย้อนอ่านก็จะได้รู้ว่า ครั้งหนึ่งที่เราเคยอ่าน เรารู้สึกอย่างนี้ เวลาผ่านไป เมื่อกลับมาอ่านอีกครั้ง ก็อาจจะได้มุมมองใหม่ๆ มากยิ่งขึ้น "ขอให้ทุกคนสนุกกับการอ่าน" รู้สึกดีที่โลกนี้มีหนังสือ-โอ
Friends Blog |
เพิ่งเห็นรีวิวนี้ ไม่งั้นคงคิดหนักก่อนซื้อเลยทีเดียว แหะๆ
เพราะเป็นประเภทอ่านสำนวนสมัยใหม่ไม่ค่อยรอดซะด้วย
หลังๆ มานี่ แทบจะทุกสำนักพิมพ์จะต้องมีหลุดพิมพ์ผิดพิมพ์ตกให้เห็นเยอะมากค่ะ จนเราแอบคิดว่าคนพิสูจน์อักษรเค้าไม่เก่ง หรือว่างานเค้าเยอะมากจนหลุดรอดสายตาออกมาได้กันแน่... เฮ้อ...