Group Blog All Blog
|
ครีษมายัน อมันตรา สร้อยดอกหมาก เขียน หลังจากเห็นเพื่อนชาวบล็อก (คุณเอ้ Serverlus และคุณ Pd) รีวิวหนังสือนามปากกาสร้อยดอกหมาก รู้สึกว่าตัวเองไปอยู่ไหนมาไม่รู้จักเลย ต้องหามาลองบ้างแล้วแหละ เลยได้เล่มนี้มาด้วยประการอยากลองอ่านฉะนี้ ใช้เวลาอ่านสิริรวมหนึ่งอาทิตย์เต็ม ความหนา 618 หน้า ถ้าโดนกระแทกหน้าดั้งยุบได้  ครีษมายัน อมันตรา สร้อยดอกหมาก เขียน สนพ.ไฟน์บุ๊ค ปกหลัง ตะวันแรกแห่งการกลับมา ครีษมายัน หนึ่งในสามเจ้าชายแห่งอัครานคร ทรงรู้ว่าพระเชษฐาก่อการกบฏช่วงชิงสุวรรณมยุราบัลลังก์ บัลลังก์นกยูงทอง บัลลังก์กษัตริย์ของอัครานคร ไม่มีเจ้าชายอัคราพระองค์ใดไม่ใฝ่ฝันถึง หากแต่การช่วงชิงราชบัลลังก์กลับคืนมาจากพระหัตถ์ของวิษุวัติพระเชษฐา ต้องพึ่งพากองทัพช้างของชวลกา ครีษมายันจึงทรงลอบเดินทางไปยังเผ่าชวลกาโดยมี อมันตรา ลูกสาวคนเดียวของมุขบุรุษแห่งชวลกาติดตามเดินทางไปด้วยกัน ด้วยความพันผูกในฐานะ 'ภาคี' แห่งสงคราม ความรักระหว่างเจ้าชายแห่งอัครานครกับสาวน้อยชาวป่าได้เติบโตเบ่งบานท่ามกลางความมุ่งร้ายหมายมาดของศัตรูและมิตรที่อาจเชือดคอแทงหลังกันได้ทุกเมื่อ ในเมื่อไม่มีฝ่ายใดเข้าสู่สงครามโดยที่ไม่ปรารถนาสิ่งใด เกริ่นเอง ครีษมายัน เจ้าชายองค์ที่สามแห่งอัครานคร ต้องชิงบัลลังก์ที่เพราะเชษฐาองค์รองได้ก่อกบฏแย่งจากองค์รัชทายาท ประหารพระบิดาและยึดอัคราไว้ ระหว่างนั้นทรงได้รับนางน้อยสาวชาวป่าบุตรีของผู้นำเผ่าชวลกานามว่าอมันตรา ผู้ซึ่งเคยได้รับมาเป็นสิทธิในสนมส่วนพระองค์ แต่เมื่อยามพลัดถิ่น นางตัวน้อยคนนี้แหละที่คอยดูแล เป็นผู้ชโลมน้ำทิพย์ให้ใจที่ด้านแกร่งของพระองค์ และคอยเกื้อหนุนให้ทวงราชบัลลังก์คืน เรื่องย่อเอง เจ้าชายครีษมายันโดนยึดบัลลังก์ พี่ชายใจร้ายฆ่าพี่และพ่อ สังหารผู้คนนับไม่ถ้วนขณะที่ออกอุบายไล่เจ้าชายครีษมายันไปรบที่อื่น ปฏิบัติการทวงคืนสิทธิและแก้แค้นให้กับผู้คนที่ยอมแลกชีวิตเพื่อครีษมายันและเมืองอัคราจึงเริ่มขึ้น หนทางที่เป็นไปได้และเหมาะแก่การเริ่มต้นมากที่สุดคือการได้กองทัพช้างของชวลกามาอยู่ในครอบครอง และช่วยในการศึก ระหว่างนั้นความสัมพันธ์ระหว่างครีษมายันและอมันตราก็ใกล้ชิดกันมากยิ่งขึ้น คุยกัน จริงๆ เรื่องมันยาวนะ แต่เล่าแค่นั้นเพราะรายละเอียดปลีกย่อยเยอะมาก เล่ามากเดี๋ยวไม่ลุ้นอีก แน่นอนเรื่องนี้ฉากคือเมืองสมมติ ไม่มีอยู่จริง คนเขียนต้องใส่จินตนาการของตนทำให้เกิดเป็นมโนภาพของผู้อ่านที่ชัดเจน ซึ่งเรื่องนี้เห็นชัดถึงความพยายามและเอาใจใส่ของผู้เขียน ต้องขอชมเลย ผู้คน วัฒนธรรม ไม่ว่าจะเป็นการแต่งกาย ทรงผม อาหาร ขนม หยูกยา สมุนไพร การอัปกริยา สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่นับถือ ความเชื่อ ขนบธรรมเนียมที่ปฏิบัติ การศึกษาช้าง กลวิธีการทำศึก อื่นๆ อีกมากมาย ที่คนเขียนได้สร้างเพื่อให้เราสามารถเห็นเมืองจากตัวหนังสือได้ ที่ต้องเขียนอย่างขาดไม่ได้เลยคือภาษา เรื่องนี้ภาษาสวยมาก ถ้าเป็นภาพเขียนก็คงใช้คำว่าวิจิตรบรรจงแต่งแต้ม ขอยกหน้าแรกมาเลย แว่วเสียงมหาสังข์ก้องยาว เสียงย่ำกลองศึกลั่นคึก พระแสงดาบชี้ออกไปข้างหน้า ภายใต้ธงรบแห่งอัคราแลบัญชาแห่งจอมกษัตริย์อธิราช หาได้มีผู้ขลาดขามต่อการสงครามไม่ ศาสตราคือความสง่า การฆ่าคืออำนาจ สมรภูมิคือสรวงสวรรค์ ยุทธกรีฑาเป็นที่โปรดปรานของชาตินักรบเยี่ยงชาวอัครา กล่าวกันว่า...หากโลหิตปฏิปักษ์มิท่วมกีบเท้าม้า อัคราไม่มีวันถอยหลัง ฆ่า! ผลาญ! ทำลาย! โอได้ยินเสียงโห่ร้อง เสียงกีบม้า เสียงกลองศึกผ่านแค่ตัวหนังสือย่อหน้าแรก ร้อยแก้วไปแล้ว ร้อยกรองเรื่องนี้ก็มีนะจ๊ะ ประทับใจปนฮา ฉากนี้นางเอกร้องเพลงปราบช้างของเผ่าเพื่อกล่อมเสือ โอ้...จ้าวพญาหัตถี นี่หาใช้ไพรีของพ่อไม่่ ข้าคือมิตรของพ่อ...ผู้ทรงชัย นำทางไปสู่เคหา...อันงดงาม หยุดดิ้นรน หยุดดึงรั้ง หยุดเถิดพ่อ หยุด...ข้อขอ...หยุดคำราม ข้าขลาดขาม สละเถิดพ่อ สละป่า...สู่เขตคาม ทุกโมงยาม...พ่อจะสุข ไร้ทุกข์ภัย เพียงพิศเนตรก็จะรู้ซึ่งใจข้า ขอต้อนรับสู่เคหา...บ้านแห่งใหม่ อดีตพ่อจะเลือนรางดุจควันไฟ สูญสลายหายไป...ในสายลม แล้วจักพบปัจจุบันอันสงบ ในคาคบอันโอบล้อมอย่างสุขสม ทัตภาหญ้าแห้งปูเป็นพรม ให้พ่อล้มกายนอนอย่างสุขใจ เพลงกล่อม โทนและเนื้อร้องก็ต้องกล่อมด้วย ทำได้ดีจนแทบจะหมอบราบเหมือนช้างและเสือเลย ช่วงแรกของหนังสือโอประทับใจหลายๆ จุดมาก พอมาถึงช่วงกลางความสัมพันธ์ระหว่างพระนางยังมีจุดค้างคา ยังมีความพะวักพะวน ก้าวหน้าและถอยหลัง จนบางครั้งโอยังรู้สึกว่าความสัมพันธ์ไม่รุดหน้าเท่าที่น่าจะเป็น และจุดที่โอไม่ค่อยปลื้มนักสำหรับเรื่องนี้ น่าจะเป็นตัวร้ายมีโอกาสกระทำผิดซ้ำแล้วซ้ำอีก ครั้งแรกถือว่าไม่เข้าใจ ครั้งที่สองไม่ยั้งคิด แล้วครั้งที่สามคืออะไร สิ่งนี้เป็นสิ่งที่สร้างความขัดใจให้แก่โอนัก คนดีพร้อมให้อภัย ดี๊ดีจนโอขัดใจ คนร้ายก็ไม่มีสำนึกซะที เรื่องราวและบทบาทส่วนใหญ่ในเรื่องนี้จะเน้นหนักที่นางเอกมากกว่าพระเอก เลยอดเห็นบทบาทในการทำศึก การเอาชนะเหนือศัตรูของพระเอกไม่ได้ จริงๆ อยากเห็นความสามารถของทั้งคู่เท่าๆ กัน มากกว่านี้ เพราะเป็นครีษมายัน อมันตรา เนื้อหาที่เปลี่ยนสีตัวหนังสือต่อไปนี้จะเป็นการเปิดเผยเนื้อหาส่วนสำคัญ ถ้ายังไม่อ่านเล่มนี้ แนะนำให้ข้ามไป เพราะอาจเสียอรรถรสได้ค่า อ่านช่วงใกล้จะจบ มีความรู้สึกว่า ถ้าโทนเรื่องมาอย่างนี้ คงไม่แคล้วสิน่า แล้วก็จนได้...อยากตบเข่าฉาด แต่ตอนนั้นวางหนังสือแล้วถอนใจเฮือกใหญ่ หลักคำสอนของเรื่องนี้คงไม่ใช่ ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว แต่คิดว่าเป็น ปล่อยไปตามเวรกรรมเถอะหนาพวก และ จงปลงซะเถอะ ไม่มีอะไรยั้งยืนยง ยังรู้สึกดีกับหน้าสุดท้ายเล็กน้อย อย่างน้อยก็มีน้ำรดรินไหลจิตใจอันแสนจะห่อเหี่ยวของโอ เล่มนี้สร้างความบอบช้ำด้านจิตใจและร่างกาย ใจก็อย่างที่ว่าไปแล้ว ส่วนด้านร่างกายเกิดจากปล่อยหนังสือตกทับหน้า เอ้อ มันเจ็บจริงๆ นะเออ อย่าว่าเป็นเล่นไป กับทำกล้ามเนื้อมือระหว่างนิ้วชี้กับโป้งของโออักเสบ คาดว่าเพราะความหนา เลยเกร็งจับหนังสือไม่รู้ตัว เยียวยาได้มิใช่จากน้ำผึ้งสมุนไพรอันใด แต่จากเคาน์เตอร์เพนนั้นแล แต่ถึงอย่างไร ใครชอบภาษาสวยๆ กลอนเพราะๆ เรื่องนี้น่าจะชอบเลยค่ะ เห็นความตั้งใจของคนเขียนมาก มี e-book ด้วยค่ะ
เล่มนี้มีในดองค่ะ มัวแต่ติดเกม เลยอ่านนิยายไปไม่ถึงไหน
แวะมาแปะใจให้ด้วยค่า  โดย: Sab Zab'
 วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2558 เวลา:12:37:51 น.ปกสวยมากๆ รีวิวชวนอ่านจริงๆครับ
แปะหัวใจให้ครับ โดย: PZOBRIAN
วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2558 เวลา:15:56:09 น.คุณ กะว่าก๋า พอบอกจักรๆ วงศ์ๆ ใช่เลยค่า ฮ่าๆ
 คุณ Sab Zab' เปลี่ยนแนวบ้างเนอะ  คุณ PZOBRIAN   ตามไปแปะใจให้ค่า โดย: ออโอ
วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2558 เวลา:18:03:06 น.ชอบเรื่องนี้ค่ะ อ่านไปสองสามรอบแล้ว 5555
แปะใจให้นะคะ โดย: polyj
วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2558 เวลา:21:15:24 น.คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ ออโอ เรียบร้อยแล้วนะคะ
สวัสดีค่า มาแปะหัวใจแล้วก็อ่านรีวิวค่ะ อยากอ่านงานคุณสร้อยดอกหมากค่ะ แต่ว่าเหมือนจะหายาก น่าสนใจมากค่ะ ขอบคุณสำหรับรีวิวค่า ขอแอดเพื่อนด้วยน๋า ^^  โดย: lovereason
 วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2558 เวลา:21:18:50 น.เรื่องนี้ฉากหลัง ตอนอ่านให้อารมณ์อินเดียโบราณนะคะ อ่านนานมากแล้วค่ะเรื่องนี้.....แต่นิยายที่ทำให้เราชอบ สร้อยดอกหมาก กลับเป็นเรื่องพวกเจ้าพ่อ มาเฟีย ซะมากกว่า....เค้าเป็นคนที่ใช้ภาษาได้ดี และสร้างบรรยากาศในเรื่องเก่ง อ่านแล้วให้ความรู้สึกทิบทึม.. Noir ได้ใจเลย
และที่น่าสนใจ คือ นักเขียนคนนี้มีแนวความคิดไม่ค่อยเหมือนใคร อาจจะไม่ถึงขั้นเรียกว่าขวางโลก แต่จะเรียกว่าอินดี้ หรือพวกขบถทางความคิดก็คงได้ แต่ที่สำคัญคือ คนอ่านรู้สึกได้ว่า นิยายแต่ละเล่มของเค้าเขียนอย่างตั้งใจ ( แต่อย่าได้หลงไปอ่าน ด้วยรักจากรัตติกาล นะคะ เรื่องนั้นไม่แนะนำ ) โดย: Serverlus
วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2558 เวลา:21:27:40 น.จนแล้วจนรอด ก็ยังไม่เคยได้อ่านงานของคุณสร้อยดอกหมากสักทีค่ะ
เห็นคนพูดถึงกันเยอะ  โดย: คอเล่า
วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2558 เวลา:13:02:09 น.อ๊ะ...ขอก๊อปคอมเมนท์คุณคอเล่าเป๊ะ ๆ เลยได้ไหมนี่ แหะ ๆ
วันนี้แปะใจไปแล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้มาแปะใหม่นะคะ โดย: แม่ไก่
วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2558 เวลา:15:23:47 น.คุณ กะว่าก๋า
คุณ polyj แสดงว่าชอบมากๆ แน่เลย คุณ lovereason ไม่เชิงว่าหายากเท่าไรนะคะ หาร้านออนไลน์ได้ค่า คุณเอ้ เจ้าพ่อ มาเฟีย โอได้จอมใจจอมคนมาพร้อมกับเล่มนี้ค่ะ งั้นเดี๋ยว (เมื่อไรเมื่อนั้น) คงได้อ่าน ด้วยรักฯ ไม่สนุกหรอคะ นึกว่าแนวแวมไพร์จะน่าสนใจนะนี่คุณ คอเล่า เพิ่งลองเล่มนี้เป็นเล่มแรกเช่นกันค่า คุณแม่ไก่ ก๊อปที่ตอบคุณคอเล่าตอบได้เลย ฮ่าๆ เคยเขาอ่านกันเลยอยากลองมั่ง เล่มนี้ถ้าชอบภาษาสวยๆ อลังการ เจ้าหญิงเจ้าชาย น่าจะชอบค่า ตามไปแปะ โดย: ออโอ
วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2558 เวลา:18:04:30 น.เคยอ่านของคนเขียนแล้ว มีทั้งเฉยๆและไม่ชอบอะค่ะ คงไม่ใช่แนวเรามั้งค่ะ แหะๆ (เรื่องนี้ยังไม่เคยอ่านค่าา)
โดย: kunaom
วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2558 เวลา:11:44:44 น.เป็น wish list ที่จะซื้อในงานหนังสือนี้เลยค่ะ
โดย: jianmin
วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2558 เวลา:8:30:50 น.คุณอ้อม
 เล่มนี้มีส่วนที่โอชอบมาก และส่วนที่โอไม่ชอบเหมือนกันอยู่ค่ะ แต่โดยรวมค่อนข้างดีทีเดียวคุณ jianmin อ่านแล้วอย่าลืมมาเล่านะคะว่ารู้สึกยังไงบ้างตามไปแปะใจให้นะคะ โดย: ออโอ
วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2558 เวลา:18:58:28 น. |
โอเป็นคนชอบอ่านหนังสือมาก อ่านได้ทุกแนว เสาะแสวงหาเรื่องสนุกๆ แนวใหม่ๆ ตลอด หลายเรื่องไม่มั่นใจก็ค้นหารีวิว ถ้าชอบถ้าใช่ก็ลอง ลองแล้วชอบแล้วประทับใจก็อยากบอกต่อ บางครั้ง อ่านครั้งแรกรู้สึกอย่างนี้ อยากเก็บไว้เพื่อเป็นเรื่องราว บันทึกไว้กันลืม กลับมาย้อนอ่านก็จะได้รู้ว่า ครั้งหนึ่งที่เราเคยอ่าน เรารู้สึกอย่างนี้ เวลาผ่านไป เมื่อกลับมาอ่านอีกครั้ง ก็อาจจะได้มุมมองใหม่ๆ มากยิ่งขึ้น "ขอให้ทุกคนสนุกกับการอ่าน" รู้สึกดีที่โลกนี้มีหนังสือ-โอ
Friends Blog |
||||||||||||||||||
ผู้ติดตามบล็อก : 49 คน [
มาแปะหัวใจให้เช่นกันนะครับ
ชืิ่อหนังสือชวนให้นึกถึงหนังจักรๆวงศ์ๆ แบบ ขอมเลยนะครับ
ปล. ผมเคยเห็นดาวสวยที่สุด
ตอนไปนอนกลางดอยครับ
ดาวนับล้านเป็นยังไง
ก็ได้เห็นในคืนนั้นนั่นเองครับ