Group Blog All Blog
|
JIGSAW เกมรักหัวใจพลิกล็อก ทัศนัย เขียน เคยค้นเจอรีวิวว่ามีเสียงชื่นชมเรื่องนี้ค่ะ เอาล่ะ ได้มาลองกันบ้างแล้ววว  JIGSAW เกมรักหัวใจพลิกล็อก ทัศนัย เขียน สำนักพิมพ์ FINEBOOK หลังปก น้ำ...สาวโสดหนีช้ำ มาเจอะรักจัดเต็มถึงสองหล่อร้อนๆ ปรัชญ์...เชฟหนุ่มเข้ม มีหัวใจแต่ไม่เคยได้ใช้งาน บุ๋ม...ม่ายเสน่ห์แรง ชอบเล่นรักเลยโดนรักเล่นคืนซะบ้าง ซีซี่...ชายสีรุ้ง พบสุภาพบุรุษโดนใจแต่ติดที่เขาเป็น...(จุดจุดจุด?) ทั้งสี่สาวหนุ่มถูกความรักเหวี่ยงไหว ให้พยายามเลือกรื้อหาจิกซอว์ชิ้นเล็กๆ ที่กระจัดกระจาย มาต่อภาพความรักของตนทีละชิ้น...ทีละชิ้น บ้างหลบ บ้างเปิดเผย บ้างกล้าๆ กลัวๆ บ้างไม่ล่วงรู้หัวใจตัวเอง ภาพความรักของพวกเขาจะสวยงามตามจินตนาการหรือไม่ ...ไม่มีใครตอบได้ ตราบใดที่ชิ้นจิกซอว์ที่ต่อไม่เสร็จยังเหลือกองอยู่ ภาพที่พวกเขาเพียรเรียงต่ออย่างเอาจริงเอาจังนั้น จะเป็นภาพ ความรัก ความใคร่ หรือแค่ ความหลงใหล ...เรามาลุ้นระทึกไปพร้อมๆ กับพวกเขากันเถอะ เล่าเรื่องเอง น้ำ หญิงสาวอวบอิ่มหนีรักช้ำจากแดนกรุงมาที่เชียงใหม่ บนเครื่องบินกลางอากาศเวิ้งว้าง ชายหนุ่มแสนสุภาพที่นั่งข้างๆ ช่วยซับน้ำตาให้เธอ บุ๋ม รักที่ล่มมาหลายต่อหลายครั้ง ทำให้เธอไม่เชื่อถือในรักอีกต่อไป และหันไปหาความสัมพันธ์ที่ไม่ยืนยาว ซีซี่ แม้กายเป็นชาย แต่ใจเป็นหญิง ชีวิตรักของเธอไม่ใคร่จะมีความสุขนัก แต่เคยได้ยินไหม มีรักย่อมมีทุกข์ ซีซี่เลยต้องทนต่อไป สามเพื่อนซี้ต้องวิ่งวุ่นไปกับปัญหารักใคร่ไหลหลง โดยมีตัวแปร คือ หนึ่งหนุ่มร่างใหญ่เจ้าของร้านอาหาร หนึ่งหนุ่มวัยใสที่ทำให้ชวนนึกถึงวันวาร และหนึ่งหนุ่มอ่อนโยนที่ทำให้หัวใจมีชีวิตอีกครั้ง เพราะทุกชีวิตมีหนทางในแบบของตัวเอง ใครเล่าจะสามารถตัดสินได้ว่าหนทางที่เลือกไปถูกหรือผิด สุขหรือทุกข์ วันนี้ดี วันไหนร้าย อดีตผ่านไป ปัจจุบันยังอยู่ อนาคตไม่สามารถรู้ได้ ขอแค่วันนี้เป็นวันที่ดีของเราก็น่าจะเพียงพอแล้ว คุยกันหลังอ่าน ชอบมากกก อ๊ายยย กรีดร้องสามสิบตลบ ใครก็ได้อุดปากฉันที ชอบสำนวนคนเขียน ชอบมุมมองของเขา และการเล่าเรื่องผ่านตัวหนังสือ อ่านไปแล้วขำๆ สักพักจุก และบางครั้งก็เจ็บ บีบหัวใจเหลือเกิน การดำเนินจะเป็นการตัดสลับมุมมองของตัวละครหลัก เล่าสั้นๆ แล้วตัด เล่าอีกแล้วตัด แต่ไม่งงนะ เพราะเนื้อเรื่องมันดำเนินต่อไป แถมทำให้อยากติดตามต่อด้วย (ค้างค่ะ ที่ตัดไปน่ะ มันค้างงง) ช่วงแรกขำ สำนวนฮาๆ เล่าจิกๆ ตามประสาสาวๆ เข้าวงเมาท์กับเพื่อนสาว อ่านไปเรื่อยๆ เห เรื่องมันมีมุมมืดกว่าที่คิดนะ อ่านต่อไป ไม่มืดนิดล่ะ มืดมากเลย แต่ด้วยสำนวนมันเลยขำ ไม่เศร้าไปด้วย โอชอบนะ ทำให้เรื่องหม่นๆ ไม่เศร้า แต่เราเข้าใจเขาได้ เคยพูดที่เพจไปครั้งหนึ่งว่า ถ้าเรื่องมาเศร้า บรรยากาศหม่น นี่โอไม่ค่อยจะร้องไห้หรอก น่าจะเพราะรู้มั้งว่ามาแกวนี้เศร้าแหง มีเวลาเตรียมใจตั้งแต่เนิ่นๆ แต่ถ้ามาแบบขำๆ จิกๆ แต่เสียดสีลึกๆ พอถึงมุมจิตตก นี่น้ำตาโอท่วมจอเลย เรื่องนี้ก็พรากค่ะ ตอนแรกรื้นๆ ที่ลูกตา ต่อมาพรากเป็นสาย ไม่ใช่เพราะเนื้อเรื่อง แต่เพราะบรรยากาศกับสิ่งที่ตัวละครประสบมันทำให้โอนึกถึงเรื่องราวของตัวเอง ทั้งที่ไม่มีส่วนคล้ายคลึง แต่เหมือนได้เข้าถึงคนที่อารมณ์เดียวกัน บรรยากาศพาไป จังหวะได้ แสดงออกเหมาะสม เผาะๆ น้ำตาร่วง จริงๆ ถ้าเรื่องไม่ตัดเร็วจะร้องได้มากกว่านี้อีก แต่นี่เพราะลักษณะเล่าแบบพลิกตัวดำเนินเรื่องเร็วๆ บางทีใกล้จะร้องละ ตัดฉับเปลี่ยนคนเล่า อารมณ์เศร้าเลยหมุนกลับหลังแทบไม่ทัน ตัวละครทุกตัวในเรื่องไม่สมบูรณ์ ชีวิตไม่ได้มีพร้อม มีช่วงมารร้ายเข้าสิง การตัดสินใจ ณ เวลานั้น ที่เขาหรือเธอเห็นว่าถูก อาจไม่เหมาะที่จะใช้จริงก็ได้ เห็นชัดอีกอย่างคือ เพื่อนๆ ในเรื่องจะไม่ก้าวก่ายชีวิตส่วนตัวกันและกัน ถึงแม้เราจะไม่เห็นคล้อยตาม แต่ก็จะไม่ตัดสินใจคนอื่นด้วยการกระทำนั้นๆ ให้คำปรึกษาน่ะได้ แต่ชีวิตของเธอ เธอต้องตัดสินใจและทำมันเอง เพราะแต่ละคนมีพื้นฐานชีวิต มีประสบการณ์ไม่เหมือนกัน เรื่องที่เธอเห็นด้วย ฉันอาจไม่เห็นชอบก็ได้ ถูกผิดอยู่ที่คนมอง อยู่ที่ความรู้สึก แล้วก็อยู่ที่ใจคนทำด้วย ท้ายสุด อะไรเล่าจะเป็นตัวกำหนด ในเรื่องโอชอบซีซี่ ส่วนคนอื่นคละเคล้า ระหว่าง เห็น สงสาร สะใจ คล้อยตาม แต่ทุกชีวิตไม่ได้สมบูรณ์พร้อมหรอกนะคะ เคยสงสัยไหมคะ ว่านิทานเจ้าหญิงเจ้าชายที่พอท้ายสุดทั้งสองอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขนั้น ความสุขมันมีตลอดไปเลยหรือ พวกเขาจะไปเจออุปสรรคใดๆ ในชีวิตอีกหรือเปล่า แต่งงานกันไปแล้ว ปรากฏเราเข้ากันไม่ได้ เพราะเวลาที่ศึกษากันยังไม่มากพอมีจริงไหม หรือการปรับตัวเข้ากันไม่ได้เพราะพื้นฐานชีวิตที่แตกต่างกันมากล่ะ เราไม่มีทางรู้หรอกค่ะ เพราะชีวิตคือนิทานที่ไม่มีวันจบ อืม ในเรื่องยังมีคำผิด คำสลับบ้างนะคะ (น้ำมัน)ไพร ต้องเป็น ไพล (ที่เป็นสมุนไพรชนิดหนึ่ง) กับคำสลับหน้าท้ายๆ ไม่ได้จดไว้ หมายเหตุ เริด-แต่งตัวสวยเริด ใช้ถูกแล้วค่า ไปเปิดพจนานุกรมมาแล้ว ส่วนเลิศ ก็สวยมากกว่าปกติ หรูหรา ทำนองนั้น ใช้ได้เหมือนกัน ตัดบทเปิดตัวแต่ละคนมานะคะ เรียกว่าก้าวขึ้นเวทีอย่างสะท้านสะเทือนทุกคน . . . น้ำ '...แล้วเจ้าชายเจ้าหญิงก็ครองคู่กันอย่างมีความสุขชั่วนิจนิรันดร์' โอ้...โน! ไม่ใชฉันตอนนี้...คนนี้ คนที่กำลังเขมือบช็อกโกแลตแท่งที่สาม นั่งจมอืดอยู่ในเก้าอี้บนเครื่องบิน เป็นอีอ้วนเบ๊อะบ๊ะน่าเวทนาอย่างนี้ ไม่...ไม่ ฉันอยากต๊าย...ฉันอยากตาย ทำไมมันต้องเกิดกับฉัน กับผู้หญิงที่ชีวิตกำลังไปได้สวย อีกไม่เกินสองเดือนหรือกว่านั้นนิดหน่อย ฉันจะถูกโปรโมตขึ้นรับตำแหน่งผู้จัดการสาขา เงินเดือนแจ่มๆ พร้อมรถประจำตำแหน่ง (เติมน้ำมันฟรีอีกต่างหาก) ฉันเฝ้ารอเวลานี้มาชั่วชีวิตของการเป็นสาวแบงก์ รอเวลาก้าวเข้าออฟฟิศอย่างเริด ไม่ต้องใส่ชุดฟอร์มซ้ำซาก (แม่สีแจ๋นๆ คัตติ้งไร้รสนิยมพวกนั้น) โธ่...อีกไม่กี่วันฉันจะได้รื้อชุดฟอร์มโหลๆ เดิมๆ ฉันอยากต๊าย...ฉันอยากตาย . . . ปรัชญ์ คิดๆ ก็อดตั้งคำถามไม่ได้...ทุกวันนี้เราอ่านหนังสือพิมพ์ ดูทีวี เปิดอินเทอร์เน็ต กระเหี้ยนกระหือรือในข่าวสารของอนาคต ด้วยรอบตัวเราเนืองแน่นด้วยสื่อหลากหลาย ผู้คนในสังคมต่างเบียดเสียดกันด้วยการแข่งขันไม่รู้จบ ขณะที่เส้นชัยคล้ายถูกผลักให้ห่างออกไปทุกที ความรู้แค่ 'ปัจจุบัน' จึงกลายเป็นความไม่ทันการณ์ 'พรุ่งนี้' เป็นสิ่งที่เราต้องรู้ล่วงหน้า รู้ก่อน รู้กว่า เพื่อให้ก้าวเร็วขึ้น แซงหน้าเกินใครๆ แต่บ่อยไป ข่าวสารที่เรารับรู้จากสารพัดสื่อ ไม่ได้ช่วยให้เราอุ่นใจ สุขใจ รู้เท่าทันอย่างถ่องแท้ เพราะมันยิ่งบีบเร่งเราให้รีบรน หดหู่ หวาดระแวง หลงเชื่ออย่างผิดๆ บางที...นวนิยายดีๆ สักเรื่อง ซึ่งเราตระหนักดีว่าเป็น 'เรื่องแต่ง' อาจเปิดหูเปิดตา เปิดหน้าต่างจินตนาการ พร้อมๆ กับจรรโลงจิตใจให้สูงขึ้น ยิ่งกว่าข่าวสารที่เป่าหูเรา หลอนตาเราให้ไขว้เขว ว่ามันคือ 'ข้อเท็จจริง' เสียด้วยซ้ำ . . . บุ๋ม หลายเดือนเต็มทีที่นิยายพิศวาสระหว่างฉันกับเดชยังอ้อยอิ่ง ไม่ถึงตอนอวสานเสียที ฉันไม่คิดพิรี้พิไร แต่เป็นเขาที่ไม่ยอมให้มันจบ ซ้ำยังร่ำร้องให้เพิ่มฉากตอนระหว่างเรา เปลี่ยนบท 'ชู้รัก' ให้พัฒนาเป็น 'คนรัก' แม้รู้ทั้งรู้ ฉันไม่ได้มีเขาเพียงคนเดียว ผู้ชายทุกคนที่ฉันพัวพันล้วนมีอายุความสัมพันธ์แสนสั้น หมดความตื่นเต้นก็เลิกรา จะให้ฉันเลิกกับคนอื่นๆ แล้วหยุดอยู่กับเขา ในฐานะเมียน้อยผู้จงรักภักดีเหมือนหมาเฝ้าบ้านงั้นเหรอ ฝันกลางวันไปเถอะ เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด ไม่ใช่แนวทางของฉันแน่ ผู้หญิงรักสนุกอย่างฉัน มีปรารถนาตื้นๆ แค่เกมกามบนเตียง ฉันไม่พิสมัยเป็นทั้งฝ่ายถูกรุกล้ำ หรือฝ่ายระรานยื้อแย่งคนของใครมาผูกขาดเป็นของตัว ลูกผัวใครก็ดูแลกันไปสิ ฉันไม่คิดก้าวก่าย หิวก็กิน สุขก็อยู่ ทุกข์ก็เดินออกมา...นั่นแหละฉัน จะไม่ยอมกลับไปเป็นสาวน้อยงมงายแบบเดิมอีก ฉันโง่กับเรื่องรักๆ ใคร่ๆ มามากพอแล้ว! . . . ซีซี่ เฮ่อ...แม่เป็นฝ่ายฉันก็จริง แต่จะทำอะไรได้ ในเมื่อบ้านนี้ป๊าเป็นใหญ่แต่ไหนแต่ไรมา และคนที่อยู่ในฐานะต่ำสุดในบ้านก็คือ...ฉัน คำว่าน้องคนเล็ก ลูกคนสุดท้อง ไมมีความหมายใดๆ เลย เพียงเพราะฉันเกิดมาอ้อนแอ้น กายชาย ใจหญิง นรก! มันเป็นความผิดของฉันงั้นเหรอ? นี่พ.ศ.ไหนแล้ว? ทอม เกย์ ตุ๊ด ดี้ ควรเป็นเรื่องธรรมดาในสังคมเสียที เหมือนมีข้างขึ้น ก็ต้องมีข้างแรม ยี่สิบกว่าคืนที่เดือนลอยเด่นฟ้า ก็ต้องมีสักคืนที่ฟ้ามืดมิด ปันเวลาให้หิ่งห้อยได้อวดแสงสวยบ้างสิ ป๊าคงเป็นคนเดียวในโลกมั้งที่ยังรังเกียจคืนเดือนมืด และมองหิ่งห้อยอย่างฉันเป็นสิ่งไม่มีชีวิต ไม่มีลมหายใจ ไม่มีเลือดเนื้อที่ปรารถนาที่ทางเล็กๆ ของตัวเองบ้าง . . . ชอบค่ะ ชอบ สำนวนดี เล่าเรื่องเข้าใจง่าย กระชับ เข้าถึงอารมณ์ ไม่เยิ่นเย้อ แนะนำเลย เดี๋ยวไปหาเรื่องอื่นของคนเขียนมาอ่านบ้าง 
เรื่องนี้เคยได้ยินหลายเสียงชื่นชมค่ะ เลยว่าจะลองอ่านบ้าง แต่หายากมากเลย
โดย: สิตา IP: 180.180.194.118 วันที่: 31 กรกฎาคม 2558 เวลา:15:10:38 น.
ชอบมากเหมือนกันค่ะ
คุณโอถ้าสนใจนามปากกานี้ ลองอ่าน ชุดวงร้าวในเงาน้ำ 'เพลงใบไม้' แขคำ ปัณณศักดิ์ เป็นอีกนามปากกาของคุณทัศนัยค่ะ โดย: Polyj IP: 171.4.134.223 วันที่: 31 กรกฎาคม 2558 เวลา:17:57:26 น.
คุณสิตา ยังไม่น่าหายากนะคะ ลองหาสอบถามสำนักพิมพ์ หรือตามร้านออนไลน์หรือตามกลุ่มขายของตาม facebook โอยังเห็นอยู่บ้างค่ะ
คุณ Polyj ขอบคุณค่า ถ้ามีโอกาสเดี๋ยวไปตามอ่านบ้าง โอชอบสำนวนคนเขียนจัง ชอบวิธีนำเสนอ แล้วก็การเก็บข้อมูลด้วย ว่าแต่แค่ชื่อชุดก็น่าจะแนวหนักใช่เล่นเลยนะคะ  คุณพี ใช่ค่ะ สำนวนอ่านแล้วจะแสบๆ คันๆ ใส่ตรงจังหวะและอารมณ์ต่อเนื่องมาก โดย: ออโอ
 วันที่: 2 สิงหาคม 2558 เวลา:19:23:53 น.ได้อ่านเรื่อง เพลงใบไม้ ในนามปากา แขคำ ...........โอ้วว จะบอกว่ามันสุดยอดมากค่ะ อ่านจบแล้วสตั้นไปเลย เพิ่งรู้ภายหลังว่าคนเขียนคือคนเดียวกับนามปากกา ทัศนัย (เรื่องจิ๊กซอร์ ว่าจะตามก็ลืมค่ะ เดี๋ยวหามาอ่านบ้าง)
(แอบเชียร์เหมือนพี่ polyj ค่ะ ชุด วงร้าวในเงาน้ำ สนุกมากก แนวสะท้อนสังคมค่ะ จะว่าหนักก็หนักอยู่ เป็น 3 เรื่อง จาก 3 นามปากกาค่ะ ถ่ายทอดคนละมุมมองจาก 3 ตัวละคร มันเก๋มาก ที่สำคัญปกสีน้ำสวยมาก เราเคยเอามาเขียนถึงในบล็อกอยู่เหมือนกัน) โดย: kunaom
วันที่: 2 สิงหาคม 2558 เวลา:23:30:54 น.จดลงลิสต์เลย น่าสนใจแฮะ
จะได้สอยมาอ่าน ถ้าไม่ลืมอะนะ วันนี้โหวตเต็มแล้วจ้า พรุ่งนี้มาโหวตให้น้าา โดย: สาวไกด์ใจซื่อ
วันที่: 3 สิงหาคม 2558 เวลา:9:15:11 น.คุณอ้อม โอ้ มีอีกหนึ่งเสียงยืนยันแล้ว งี้จะพลาดได้ไง เดี๋ยวไปเล็งก่อนนะคะ สำนักพิมพ์อะไรหนอ ขอบคุณมากค่า
พี่สาวไกด์ใจซื่อ แนะนำเลยค่ะ  ขอบคุณมากนะคะ โดย: ออโอ
วันที่: 3 สิงหาคม 2558 เวลา:15:24:21 น. |
โอเป็นคนชอบอ่านหนังสือมาก อ่านได้ทุกแนว เสาะแสวงหาเรื่องสนุกๆ แนวใหม่ๆ ตลอด หลายเรื่องไม่มั่นใจก็ค้นหารีวิว ถ้าชอบถ้าใช่ก็ลอง ลองแล้วชอบแล้วประทับใจก็อยากบอกต่อ บางครั้ง อ่านครั้งแรกรู้สึกอย่างนี้ อยากเก็บไว้เพื่อเป็นเรื่องราว บันทึกไว้กันลืม กลับมาย้อนอ่านก็จะได้รู้ว่า ครั้งหนึ่งที่เราเคยอ่าน เรารู้สึกอย่างนี้ เวลาผ่านไป เมื่อกลับมาอ่านอีกครั้ง ก็อาจจะได้มุมมองใหม่ๆ มากยิ่งขึ้น "ขอให้ทุกคนสนุกกับการอ่าน" รู้สึกดีที่โลกนี้มีหนังสือ-โอ
Friends Blog |
|||||||||||
ผู้ติดตามบล็อก : 48 คน [