บล๊อกดองค่ะ ตั้งแต่ไปเที่ยวกับเพื่อนๆ (สาวเหลือน้อย) ที่ตลาดโบราณ 100 ปี อำเภอสามชุก จังหวัดสุพรรณบุรี อย่าเพิ่งเบื่อตลาดนี้กันน๊า....ก็ตลาดนี้เป็นตลาดยอดฮิตและก็ไม่ไกลจากกรุงเทพด้วย


ขับรถจากกรุงเทพออกไปประมาณ 130 กิโล ถนนเส้นมาจังหวัดสุพรรณนี่เรียกได้ว่าเป็นถนนที่สวยที่สุดในประเทศไทยได้เลยนะคะ ถนนเรียบนิ๊งสะอาดสะอ้าน มีต้นไม้สองข้างทาง ออกจากกรุงเทพ 7 โมงครึ่งแวะปั๊มน้ำมันกลางทางซื้อกาแฟกินกันบนรถ
ส่วนอาหารเช้ากะไปหากินที่ตลาดกัน













ก่อนถึงทางเข้าตลาดประมาณ 500 เมตร จะมีจอดรถเอกชน ถ้ามากับเพื่อนๆ ก็ชอบก็จอดที่นี่กัน สะดวกดี เพราะบางทีแถวตลาดหาที่จอดยาก บางทีก็เดินไกล










จอดรถฟรี แต่คิดค่าเรือไป-กลับคนละ 20 บาท











ระยะทางจากที่จอดรถมาที่ตลาดไม่ไกลหรอกค่ะ แต่ก็นั่งเรือเล่นเปลี่ยนบรรยากาศบ้าง










บ้านริมน้ำแบบนี้ถ้าเปิดประตูเฟี้ยมทุกบานคงเย็นน่าดู











เรือจอดที่ท่าตลาดเลยค่ะ










ไปถึงประมาณ 9 โมงกว่า คนยังไม่ค่อยแยะเท่าไร










แค่เห็นป้ายและบรรยากาศก็ทำให้อยากเดินซะแล้ว











ตลาดที่นี่ยังคงเป็นตลาดห้องแถวไม้แบบเดิมที่ยังพอหาได้ตามต่างจังหวัด











ละลานตา...อิ..อิ.. ของกินน่ะค่ะ..เห็นอะไรก็น่ากินไปหมด










ทริปนี้เน้นแต่ของกินค่ะ ถ่ายรูป(ของกิน)มาแยะมาก...จะเลือกแค่บางรูปก็เสียดาย ก็เลยเอาลงซะเกือบทุกรูปดีกว่า กระตุ้นน้ำย่อยคนอยู่ไกลบ้าน




เดินเข้าตลาดมามีแม่ค้าเด็ดดอกจำปีมาใส่กระทงใบตองเล็กๆ ขาย ตอนเด็กๆ ชอบเอามาม้วนกับผมห้อยตุ้งติ้ง พอดอกเริ่มเหี่ยวก็เอามาทับใส่สมุดให้แห้ง












ที่จริงก็หิวกันแล้ว แต่เพราะมีของกินดูน่าอร่อยๆ แยะมาก เลยตกลงกันว่าเดินดูให้ทั่วๆ ก่อนแล้วค่อยตัดสินใจว่าจะกินร้านไหน


ขนมไข่เอี้ย(ก็ไข่เหี้ยน่ะแหละ) หรือทางเหนือเรียกหนมอี่ตุย....แต่ตอนหลังมีคนมาเปลี่ยนชื่อเรียกว่าไข่หงษ์ คงเป็นเพราะว่าไข่เอี้ยนี่ไม่ค่อยสุภาพมังคะ สมัยเด็กๆ จำได้ว่าจะขายตอนเช้าๆ บางทีขายคู่กับปาท่องโก๋กับแก้วตาโบ๋ และก็มีขนมอีกอย่างที่คลุกงาจะขายด้วยกัน ส่วนไข่เอี้ยนี่จะคลุกน้ำตาล แป้งทำจากแป้งข้าวเหนียว ไส้ข้างในจะเหมือนไส้ขนมเทียน เป็นขนมที่พระสนมเอกในรัชกาลที่ 1 คิดทำขึ้นถวายพระองค์ ที่นี่จะมีอย่างดำที่ทำจากแป้งข้าวเหนียวดำด้วย ลูกละ 2 บาท เดี๋ยวนี้ในกรุงเทพก็พอเห็นมีคนหาบมาขายบ้าง










แวะชิมขนมขนมทองม้วนโบราณกรอบอร่อย มีโรยมะพร้าวคลุกงาดำก่อนม้วนด้วย แต่ความที่มีไส้คงกลัวม้วนแล้วไส้จะร่วงเลยกลายเป็นพับแทน(เดาเอานะ) ถุงละ 40 บาท 3 ถุง 100









ข้าวโพดข้าวเหนียวของโปรดค่ะ เห็นสีขาวๆ เม็ดอวบๆ แล้วก็อดไม่ได้ ซื้อมาแทะเล่นรองท้องกันคนละฝัก ฝักละ 5 บาท










ข้าวอบเผือกกลิ่นหอมจนอดใจไม่ไหว เลยซื้อมากล่องนึง 20 บาท










เริ่มมองหาของกินแบบปักหลักแล้วล่ะ เดินผ่านร้านนี้คนแน่นร้าน จัดร้านเหมือนโรงเตี๊ยมเล็กๆ เป็นร้านขายเป็ดย่างและก็ Dim Sum แต่ขี้เกรียจเล่นเก้าอี้ดนตรีเลยเดินผ่านไปก่อน











มีแบบ to go ด้วยนะ










โรงแรมเก่าในตลาด










หน้าโรงแรมมีของเล่นแบบสมัยก่อนขาย คนมุงกันแยะเชียวค่ะ ของเล่นสังกะสีแบบไขลานพวกนี้ยังไม่ค่อยเก่าเท่าไร ที่เก่าจริงๆ ก็ต้องเรือสังกะสีท้องแบน ก่อนเอามาลอยในกาละมังต้องจุดไฟด้วยพอมันวิ่งก็จะดังปุ้งปุ้ง










ของเล่นพลาสติคที่เอามาร้อยเป็นโซ่ มีตุ๊กตาไว้เล่นทอยเส้น









ทำจากไม้ น่าจะเป็นของยุคใหม่นะ แต่เห็นสีสวยดี









โถงชั้นล่างของโรงแรม จะมีแบ่งขายของครึ่งร้าน อีกครึ่งร้านมีโต๊ะนั่ง










ร้านค้าแถวนี้น่ารักทุกร้านเลย จะถ่ายรูปซอกไหนมุมไหนก็ได้ ทุกร้านต้อนรับนักท่องเที่ยวอย่างดีไปถ่ายอาหารเค้าแล้วไม่ซื้อก็ไม่ว่า แถมยิ้มแย้มแจ่มใสชวนให้ชิมอีกต่างหาก ถึงว่าตลาดนี้คนติดกันแยะเพราะคนในชุมชนร่วมมือร่วมใจทำให้ใครๆ ก็อยากมาเที่ยว












เอาข้าวอบเผือกกับขนมก๊อกแก๊กที่หิ้วติดมือมา กินกับผัดไทยหอมฉุยเสริฟใส่ในตะกร้ารองด้วยใบตองคนละจานอิ่มกำลังดี










บีบมะนาวเติมพริกป่นกินกับถั่วงอก หัวปลี และใบกุ๊ยช่าย













รูปชักแยะเดี๋ยวโหลดช้า ไว้จะมาต่อภาค 2 ค่ะ ตอนนี้ก็เตรียมผ้าซับน้ำหมากรอหน่อยแล้วกันนะคะ...อิ...อิ...