น้ำหอม : Das Parfum : Patrick Suskind
ศตวรรษที่18 ณ มุมหนึ่งในกรุงปารีส ประเทศฝรั่งเศส วันที่ 17 กรกฎาคม 1738 ทารกผู้หนึ่งถือกำเนิดขึ้นท่ามกลางอากาศร้อนจัดและสถานที่ที่ห้อมล้อมด้วยกลิ่นเหม็น คละคลุ้งของเศษขยะ ซากปลาและฝูงแมลงวันใต้แผงขายปลาของหญิงผู้เป็น”แม่” แต่เธอทำเหมือนกับว่าการให้กำเนิดทารกก็แค่การเบ่งของเสียออกจากร่างกาย ไม่ช้า กรรมก็ตามสนองเธอ เมื่อถูกทางการจับกุมตัวและส่งต่อสู่เงื้อมมือมัจจุราช ส่วนทารก ผู้นั้นได้รับการจัดหาแม่นมเพื่อเลี้ยงดู . แต่ไม่ว่าจะกี่คนต่อกี่คนก็ไม่สามารถรับมือกับเด็กน้อยผู้นี้ได้นาน แม้กระทั่งบาทหลวง ผู้มีเมตตาก็ไม่อาจรับอุปการะไว้ได้เช่นกัน ด้วยเหตุผลที่ว่าเด็กผู้นี้แม้ไร้เดียงสา น่าเอ็นดูแต่กลับมีสัมผัสที่ผิดวิสัยเด็ก ไม่สิ ต้องบอกว่าผิดวิสัยมนุษย์ทั่วไป เด็กผู้ไร้ ซึ่งกลิ่นกาย และมีจมูกที่เหมือนจะสูดดมทะลุทะลวงถึงความรู้สึกและจิตวิญญาณ ของทุกสรรพสิ่ง มันช่างน่าสะพรึงกลัวและน่าขยะแขยงเสียเหลือเกิน
เด็กคนนั้นมีชื่อว่า ฌอง บับติส เกรอนุย

. แม้ชีวิตของเกรอนุยต้องเติบโตขึ้นท่ามกลางการระหกระเหเร่ร่อน ไร้ความรักความ เมตตาตั้งแต่เยาว์วัย และไร้ซึ่งมิตรภาพผูกพันมาโดยตลอด หากเขาก็ไม่ใส่ใจเมื่อเขา ยังมีที่ให้ซุกหัวนอนและมีอาหารให้ได้กินพอประทังชีวิต จนกระทั่งวันหนึ่งที่เขาได้พบ ทางของตัวเอง นั่นคือการใช้ความสามารถด้วยนาสิกประสาท! อันเป็นสิ่งเปลี่ยนแปลง ชีวิตของเขาและน้ำหอม . ทางเดินของชีวิตนั้นหากไร้เครื่องประคับประคองจิตใจแล้ว ก็เป็นไปได้ที่จิตใจจะ ลุ่มหลงผิดเข้าสู่วังวนด้านมืด เฉกเช่นเกรอนุยผู้นี้ หรือแท้จริงแล้ว นี่อาจเป็นสิ่งที่ถูก ลิขิตจากเบื้องบนพร้อมกับตอนที่เขาลืมตาดูโลกแล้วก็เป็นได้ . แรกเริ่มเดิมที่เราได้รู้จักชื่อเสียงของ “น้ำหอม” นี้จากภาพยนตร์ แต่จนแล้วจนรอดก็ ยังไม่เคยได้หาดูเลยสักครั้ง จนได้มาอ่านนิยายต้นฉบับเล่มนี่แหละ . น้ำหอม แปลจาก DAS PARFUM นิยายภาษาเยอรมัน ปี1984 ของ Patrick Suskind โดยฉบับภาษาไทยตีพิมพ์ครั้งแรกในนิตยสารสตรีสารในปี 1989 เป็นนิยายเล่ม(เกือบ)เล็ก ที่อ่านจบในเวลาไม่นานนัก อาจเพราะมีเนื้อหาบทบรรยายที่เป็นพรรณนาโวหารค่อนข้าง เยอะ ทำให้ไล่สายตาได้ไหลลื่นและรวบใจความได้รวดเร็ว ต่างจากงานเขียนแนวสืบสวนที่ มักต้องจดจ่อกับทุกประโยค (เอ๊ะ ! แต่เรื่องนี้ก็มีการฆาตกรรมและหาตัวฆาตกรนะ ^^ ) และเมื่ออ่าน “ น้ำหอม” จนจบเล่มก็จัดว่าเป็นหนังสือที่ชอบอีกเล่มหนึ่ง . รอบที่เขียนรีวิวนี้เป็นรอบสองที่ได้อ่าน ทิ้งช่วงจากครั้งแรกก็หลายปีอยู่ ความรู้สึกที่มี ต่อหนังสือเล่มนี้ไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไรนัก หากแต่อ่านได้ไวขึ้น และพยายามเข้าใจ เกรอนุยให้มากขึ้น เกรอนุยนั้นเป็นมนุษย์ที่ห่างไกลจากคำว่าความอบอุ่นมาตั้งแต่แรก เกิด เหตุนี้เขาจึงไม่ผูกพันกับสิ่งใด ไม่บังเกิดความรัก หรือถูกรัก หากแต่รู้จักเพียง ความใคร่เท่านั้น ส่วนความสามารถทางนาสิกประสาทอันเป็นเลิศของเขานั้น ทำให้ เขารู้จักกลิ่นทุกกลิ่นบนโลก สามารถแยกแยะ แจกแจง และสัมผัสได้แม้อยู่ในความมืด แต่ทว่าเขาไม่เคยได้รู้จักกลิ่นของตนเองเลย เปรียบได้กับบุคคลที่รู้ดีแต่เรื่องคนอื่นมากกว่า ตัวตนของตนเอง บุคคลเช่นนี้คงยากที่จะค้นพบความสุขที่แท้จริงในชีวิต . อีกความรู้สึกที่ชัดเจนในการอ่านหนที่สองนี้ พูดเลยว่าเกลียดยี่สิบหน้าสุดท้ายอย่าง สาหัสมาก(กกกกก) เกลียดสิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวละคร การเห็นผิดเป็นชอบ งานอุปาทาน หมู่ที่นำไปสู่ความวิปลาสของสังคม น่ากลัว น่าปวดหัว และน่าหมั่นไส้ ถึงขนาดกระตุ้น ตัวเองในใจว่า เมื่อไหร่จะจบ เมื่อไหร่จะจบ แล้วมันจะจบอย่างไร! (อ่านไปก็อินกัน ไป และขำในความย้าบอของตัวเอง) . แล้วคุณล่ะ เคยได้กลิ่น “น้ำหอมกลิ่นมนุษย์” หรือไม่ . . น้ำหอม แปลจาก DAS PARFUM Patrick Suskind (พัทตริค ซีสคินดฺ)เขียน สีมน แปล สนพ. ดับเบิ้ลนายน์ . . เวอร์ชั่นภาพยนตร์ PERFUME : The story of a murderer (2006) กำกับการแสดงโดย Bernd Eichinger นำแสดงโดย Ben Whishaw , Alan Rickman , Dustin Hoffman ,Rachel Hurd-wood
. . . . DAS PARFUM l PATRICK SUSKIND l DOUBLENINE ชวนอ่าน https://www.facebook.com/comeonreading
Create Date : 29 ตุลาคม 2563 |
|
26 comments |
Last Update : 29 ตุลาคม 2563 18:40:55 น. |
Counter : 382 Pageviews. |
|
 |
|