|
น้ำหอม : Das Parfum : Patrick Suskind
ศตวรรษที่18 ณ มุมหนึ่งในกรุงปารีส ประเทศฝรั่งเศส วันที่ 17 กรกฎาคม 1738
ทารกผู้หนึ่งถือกำเนิดขึ้นท่ามกลางอากาศร้อนจัดและสถานที่ที่ห้อมล้อมด้วยกลิ่นเหม็น
คละคลุ้งของเศษขยะ ซากปลาและฝูงแมลงวันใต้แผงขายปลาของหญิงผู้เป็น”แม่”
แต่เธอทำเหมือนกับว่าการให้กำเนิดทารกก็แค่การเบ่งของเสียออกจากร่างกาย ไม่ช้า
กรรมก็ตามสนองเธอ เมื่อถูกทางการจับกุมตัวและส่งต่อสู่เงื้อมมือมัจจุราช ส่วนทารก
ผู้นั้นได้รับการจัดหาแม่นมเพื่อเลี้ยงดู
.
แต่ไม่ว่าจะกี่คนต่อกี่คนก็ไม่สามารถรับมือกับเด็กน้อยผู้นี้ได้นาน แม้กระทั่งบาทหลวง
ผู้มีเมตตาก็ไม่อาจรับอุปการะไว้ได้เช่นกัน ด้วยเหตุผลที่ว่าเด็กผู้นี้แม้ไร้เดียงสา
น่าเอ็นดูแต่กลับมีสัมผัสที่ผิดวิสัยเด็ก ไม่สิ ต้องบอกว่าผิดวิสัยมนุษย์ทั่วไป เด็กผู้ไร้
ซึ่งกลิ่นกาย และมีจมูกที่เหมือนจะสูดดมทะลุทะลวงถึงความรู้สึกและจิตวิญญาณ
ของทุกสรรพสิ่ง มันช่างน่าสะพรึงกลัวและน่าขยะแขยงเสียเหลือเกิน
เด็กคนนั้นมีชื่อว่า ฌอง บับติส เกรอนุย
.
แม้ชีวิตของเกรอนุยต้องเติบโตขึ้นท่ามกลางการระหกระเหเร่ร่อน ไร้ความรักความ
เมตตาตั้งแต่เยาว์วัย และไร้ซึ่งมิตรภาพผูกพันมาโดยตลอด หากเขาก็ไม่ใส่ใจเมื่อเขา
ยังมีที่ให้ซุกหัวนอนและมีอาหารให้ได้กินพอประทังชีวิต จนกระทั่งวันหนึ่งที่เขาได้พบ
ทางของตัวเอง นั่นคือการใช้ความสามารถด้วยนาสิกประสาท! อันเป็นสิ่งเปลี่ยนแปลง
ชีวิตของเขาและน้ำหอม
.
ทางเดินของชีวิตนั้นหากไร้เครื่องประคับประคองจิตใจแล้ว ก็เป็นไปได้ที่จิตใจจะ
ลุ่มหลงผิดเข้าสู่วังวนด้านมืด เฉกเช่นเกรอนุยผู้นี้ หรือแท้จริงแล้ว นี่อาจเป็นสิ่งที่ถูก
ลิขิตจากเบื้องบนพร้อมกับตอนที่เขาลืมตาดูโลกแล้วก็เป็นได้
.
แรกเริ่มเดิมที่เราได้รู้จักชื่อเสียงของ “น้ำหอม” นี้จากภาพยนตร์ แต่จนแล้วจนรอดก็
ยังไม่เคยได้หาดูเลยสักครั้ง จนได้มาอ่านนิยายต้นฉบับเล่มนี่แหละ
.
น้ำหอม แปลจาก DAS PARFUM นิยายภาษาเยอรมัน ปี1984 ของ Patrick Suskind
โดยฉบับภาษาไทยตีพิมพ์ครั้งแรกในนิตยสารสตรีสารในปี 1989 เป็นนิยายเล่ม(เกือบ)เล็ก
ที่อ่านจบในเวลาไม่นานนัก อาจเพราะมีเนื้อหาบทบรรยายที่เป็นพรรณนาโวหารค่อนข้าง
เยอะ ทำให้ไล่สายตาได้ไหลลื่นและรวบใจความได้รวดเร็ว ต่างจากงานเขียนแนวสืบสวนที่
มักต้องจดจ่อกับทุกประโยค (เอ๊ะ ! แต่เรื่องนี้ก็มีการฆาตกรรมและหาตัวฆาตกรนะ ^^ )
และเมื่ออ่าน “ น้ำหอม” จนจบเล่มก็จัดว่าเป็นหนังสือที่ชอบอีกเล่มหนึ่ง
.
รอบที่เขียนรีวิวนี้เป็นรอบสองที่ได้อ่าน ทิ้งช่วงจากครั้งแรกก็หลายปีอยู่ ความรู้สึกที่มี
ต่อหนังสือเล่มนี้ไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไรนัก หากแต่อ่านได้ไวขึ้น และพยายามเข้าใจ
เกรอนุยให้มากขึ้น เกรอนุยนั้นเป็นมนุษย์ที่ห่างไกลจากคำว่าความอบอุ่นมาตั้งแต่แรก
เกิด เหตุนี้เขาจึงไม่ผูกพันกับสิ่งใด ไม่บังเกิดความรัก หรือถูกรัก หากแต่รู้จักเพียง
ความใคร่เท่านั้น ส่วนความสามารถทางนาสิกประสาทอันเป็นเลิศของเขานั้น ทำให้
เขารู้จักกลิ่นทุกกลิ่นบนโลก สามารถแยกแยะ แจกแจง และสัมผัสได้แม้อยู่ในความมืด
แต่ทว่าเขาไม่เคยได้รู้จักกลิ่นของตนเองเลย เปรียบได้กับบุคคลที่รู้ดีแต่เรื่องคนอื่นมากกว่า
ตัวตนของตนเอง บุคคลเช่นนี้คงยากที่จะค้นพบความสุขที่แท้จริงในชีวิต
.
อีกความรู้สึกที่ชัดเจนในการอ่านหนที่สองนี้ พูดเลยว่าเกลียดยี่สิบหน้าสุดท้ายอย่าง
สาหัสมาก(กกกกก) เกลียดสิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวละคร การเห็นผิดเป็นชอบ งานอุปาทาน
หมู่ที่นำไปสู่ความวิปลาสของสังคม น่ากลัว น่าปวดหัว และน่าหมั่นไส้ ถึงขนาดกระตุ้น
ตัวเองในใจว่า เมื่อไหร่จะจบ เมื่อไหร่จะจบ แล้วมันจะจบอย่างไร! (อ่านไปก็อินกัน
ไป และขำในความย้าบอของตัวเอง)
.
แล้วคุณล่ะ เคยได้กลิ่น “น้ำหอมกลิ่นมนุษย์” หรือไม่
.
.
น้ำหอม
แปลจาก DAS PARFUM
Patrick Suskind (พัทตริค ซีสคินดฺ)เขียน
สีมน แปล
สนพ. ดับเบิ้ลนายน์
.
.
เวอร์ชั่นภาพยนตร์
PERFUME : The story of a murderer (2006)
กำกับการแสดงโดย Bernd Eichinger
นำแสดงโดย Ben Whishaw , Alan Rickman , Dustin Hoffman ,Rachel Hurd-wood
.
.
.
.
DAS PARFUM l PATRICK SUSKIND l DOUBLENINE
ชวนอ่าน
https://www.facebook.com/comeonreading
| Create Date : 29 ตุลาคม 2563 |
|
26 comments |
| Last Update : 29 ตุลาคม 2563 18:40:55 น. |
| Counter : 382 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [
